All Chapters of Billionaire Daddy Please Divorce my Mommy: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 43DAHIL nakikita ang kaseryosohan sa mukha ni Brix habang parang galit itong nagtatanong kay Braylee, namula ang mga mata ni Braylee at paiyak na sumigaw. “Hindi kita daddy kaya hindi mo ko pwede pagalitan!”Bahagyang lumambot ang tono ni Brix at nagtanong muli. “Sabihin mo, bakit mo sinaktan si Tita Daisy? Gusto ka lang niyang bantayan.”Tumingin si Braylee kay Brix, pagkatapos ay kay Daisy at itinuro ang tiyan ni Daisy.“Sabi niya kanina na buntis siya—”“Ah! Billy, ang sakit ng tiyan ko! Ang sakit sobra!”Biglang pinutol ni Daisy ang sinasabi ni Braylee at sinikap na kurotin ang sarili niyang hita gamit ang kamay na nakatago sa ilalim ng palda niya.Sa loob lang ng ilang segundo, pinagpawisan na si Daisy ng todo dahil sa pananakit sa sarili, ang mukha niya ay namutla na parang papel at mukhang sobrang delikado ng lagay niya ng mga oras na iyon. Nataranta si Brix at nagmadaling daluhan si Daisy. “Daisy, be calm. Dadalhin kita sa loob.”Pagkatapos sabihin iyon, binuhat ni

Chapter 45"MOMMY, may masakit ba sa 'yo? Anong nangyari?" Nag-aalalang boses ni Braylee ang narinig ni Camila. Nakita ng bata ang pinipigil na galit sa mukha ng ina pero nangingilid din ang mga luha ni Camila sa mga mata. Natauhan agad si Camila nang marinig ang tanong ng anak, pilit na pinipigil ang galit na namumuo sa dibdib. Sa paos na boses, pinakalma niya ang bata. "Wala ito, anak. Don't mind me. May naalala lang ako. Kung pagod ka na, matulog ka na, ha? Si Mommy kasi kailangan pang magtrabaho."Tama, marami pa siyang kailangang gawin. Kailangan niyang magtagumpay sa trabaho at tuluyang makuha ang kontrol ng Perez Empire. Kailangan niyang iganti ang kanyang ina!Umupo si Braylee sa sofa, hawak pa rin ang libro ng Soduku at saka tumingin kay Camila. "Sige, Mommy, magtrabaho ka na po. Sasamahan kita dito.""Salamat, baby ko," aniya at ngumiti sa anak. Pilit na ibinalik ni Camila ang atensyon sa kanyang trabaho. Natapos niya ang lahat ng gawain bandang ala-una na ng madaling ara

Chapter 47NANATILING nakatayo si Camila sa mahabang corridor. Bago pa man siya makapagtanong kung bakit sila naroon sa tapat ng hotel room, nagsalita na agad ang mga tao at lumapit sa kanya. “Ikaw ba si Miss Camila? Totoo ngang maganda ka at matalino. Talaga namang kahanga-hanga ang Perez Empire kasi naroon ka!”“Oo nga! Ang ganda niya at sobrang galing pa sa trabaho!”Lumapit ang isang babaeng may suot na gold-rimmed glasses at iniabot ang isang card kay Camila. “Miss Camila, kami po ay mula sa isang chain restaurant company. Maaari ninyong gamitin ang card na ito para sa unlimited consumption. Kasalukuyan po kaming nagpaplano ng isang brand strategy at gusto ka naming—”Bago pa man nito matapos ang sasabihin, inagaw ng iba ang pagkakataon at iniabot ang kanilang mga dala-dala kay Camila. “Miss Camila, kami po ay mula sa isang real estate company. Ako po si Larry Santos, nakita ko na po kayo noong nakaraan. Ito po ay maliit na token ng aming pasasalamat.”“Miss Camila, kasama rin po

"My room is just ahead. This is good for us. Pwede mong isama ang anak mo para hindi ka mag-alala sa kanya."Ngumiti si Camila. "You're too considerate, Mr. Xanders, thank you.""I know you're worried about your son," sagot ni Mr. Xanders. Sa katunayan, may asawa't anak din ito kaya ganito ito kay Camila. Alam nito ang pakiramdam na mag-alala para sa anak. Biglang may narinig silang kalansing mula sa pagbukas ng pinto sa katabing kwarto.Lumabas si Charlotte, naka-suot ng slim-fit na puting business suit at ngumiti sa direksyon nila. "Ate Camila, bakit hindi mo ako tinawag? Di ba’t sinabi ni President Perez na tutulungan kita?"Nagulat si Mr. Xanders at nagtanong kay Camila, "Ano 'to?""Colleague." Malamig na sagot ni Camila.Naglakad si Charlotte papalapit kay Mr. Xanders at ngumiti. "I'm also a Perez. I'm Charlotte Perez, Sir. Pwede mo akong tawagin na Charlotte. Ikaw siguro si Mr. Xanders, tama ba? Totoo pala, mas guwapo ka sa personal."Napangiwi si Camila. Nakakahiya talaga si

"Bata, anong ginagawa mo dito mag-isa nang ganitong oras ng gabi? Nasaan ang mga magulang mo?" tanong ng driver mula sa humintong taxi. Binuksan ni Braylee ang pinto, sumakay at pilit na kinabit ang seatbelt niya sa katawan. Inabot niya sa driver ang isang blue bill, binanggit ang address na pupuntahan niya at tumahimik na lang pagkatapos.Kinuha ng driver ang pera at saka napapailing na nagsalita. "Medyo kakaiba kang bata, ha?"Hindi pa rin ito pinansin ni Braylee at nanatiling seryoso ang mukha.Pagbaba nila sa pupuntahan, magalang siyang nagsalita sa driver. "Salamat po, kuya."Kumaway lang ang driver kay Braylee bilang pagba-bye. "Wala yun, umuwi ka na agad ha? Baka nag-aalala na ang pamilya mo sa 'yo."Kahit gabi na, maliwanag pa rin ang buong Cebu dahil sa mga kumikislap na ilaw ng mga buildings na naroon. Ang mga iba't ibang ilaw mula sa malayo ay parang mga hiyas na nagkalat sa langit. Habang naglalakad sa maliwanag na kalsada, nakaramdam si Braylee ng seguridad dahil maliw