All Chapters of ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2: Chapter 51 - Chapter 60

“ข้าแต่งเจ้าเลยก็ได้นะถ้าคิดว่ามีเรื่องเลวทรามข้ายินดีรับเจ้าเป็นชายารอง”“แล้วใครเป็นชายาเอก” เหยียนชาถอนหายใจ เสี่ยวหวินกลั้นขำ“ไม่มีใครข้าก็แค่ไม่อยากให้เจ้าเป็นชายาเอกก็เท่านั้น”“เฮอะ อย่าบกนะว่าเพ้อฝันว่าจะได้รับเอาชายารองของชินหวางอ๋องมาเป็นชายาเอก”“เรื่องของข้าเจ้าไม่เกี่ยว นี่ข้าล่ะแปลกใจจริงๆ เจ้ามาที่เพื่อหาคนไปช่วยรบหรือว่ากำลังมาหาสามี” ซุนเจอหนี่กัดฟันจนเป็นสันนูน“ไปให้พ้น ไปให้พ้นหน้าข้านะ”“อ้าวที่นี่มันจวนอ๋องของข้า”“แล้วพาข้ามาทำไม”“ก้เจ้าบอกเองว่าอยากจะมาบอกคนของเจ้าให้พาเจ้าตามข้ามานี่อย่าบอกนะว่าเมามายจนลืมเลือนเรื่องเราวทุกอย่างหมดแล้ว แบบนี้ข้าก็เสียเปรียบเจ้าสิโดนเจ้าปรักปรำตลอด”พยายามทบทวนความทรงจำที่เหลือเพียงน้อยนิด จำได้ว่าต้องการประชดชินหวางอ๋องอยากจะรู้ว่าเขาจะตามซุนเจอหนี่ไหมซึ่งสรุปแล้วคือเขาไม่ตาม และยังต้องการให้เขารู้สึกไม่ชอบใจที่ซุนเจอหนี่ไปพำนักที่จวนจวิ้นหวังซึ่ง ซุนเจอหนีรู้ดีว่าทั้งสองคนไม่ค่อยจะถูกกัน แต่ผิดคาดไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นและซุนเจอหนี่ยังมาทะเลาะกับจ้าวบ้าน เสวี่ยเต๋ออ๋องได้อีกจวนอ๋องไร้พ่าย“ชินหวางอ๋องรับราชโองการรรรรร”

“แล้วได้คำตอบหรือยัง” ซีหรูถามขึ้นเบาๆ“นั่นอยู่ที่เจ้าว่าต่อไปนี้จะน่ารักกับข้าหรือว่า…จะทำให้ข้าเปลี่ยนใจ” ซีหรูยิ้มน้อยๆ บนเกี้ยวนั้นที่ทางคับแคบม้านั่งที่บังคับว่าต้องนั่งหันหน้าเข้ากันกระนั้นการเดินทางรอนแรมกว่าจะถึงพระราชวังฤดูหนาวก็คงกินเวลาอีกหลายวันไม่อาจหลีกลี้หนีหน้ากันไปได้“อยู่ที่ท่านอ๋องมากกว่าว่าต่อแต่นี้ไปจะยังดีกับซีหรูหรือเป็นสิ่งบุรุษทุกคนล้วนกระทำแค่เพียงยามที่ต้องการแนบชิดหากนานวันเข้าจึงลืมเลือนทิ้งร้างเสีย”ชินหวางอ๋องสอดแขนรอบเอวบางรั้งเข้าหาตัวจ้องตาซีหรูบางอยางในสายตาของชินหวางอ๋องทำเอาซีหรูใจสั่นใบหน้าคมคายหล่อเหลาที่ผู้คนล้วนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าหล่อเหลาที่สุดในเจ็ดคาบสมุทรนั้นใกล้สุดใกล้ ราวกับท้องฟ้าโน้มลงมาที่หุบเหวซีหรูไม่เคยคิดว่าจะต้องมีวันนี้กระนั้นก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอ้อนวอนขอใให้ชินหวางอ่องมารักใคร่ด้วยรู้ดีว่าใบหน้าอัปลักษณ์เกินจะกล่าว มาถึงตอนนี้จึงรู้ว่าคนข้างกายในตอนนี้เปลี่ยนไปมากทีเดียว“เราจะมาเริ่มต้นกันใหม่ดีไหม ต่อไปนี้เจ้ากับข้าเราจะมาเริ่มต้นกันใหม่ลืมเลือนเรื่องบาดหมางก่อนหน้าให้เจ้าจำไว้ว่าต่อแต่นี้ที่ข้าทำล้วนมาจากใจใช่สายลมแส

ก่อนหน้านั้นสวี่เหยียนยืนหลบมุมเมียงมองเสิ่นกวงกลิวที่ผึ่งผายและรูปงามไม่น้อยเดินเอามือไพล่หลังมาหรารือเรื่องในราชสำนักกับชินเตอหลางฮ่องเต้“สวี่เหยียน สวี่เหยียน” ฮองเฮาอี้หรานส่งเสียงเรีกน้องสาวดังๆ“อะพี่สาวท่าน เรียกข้าหรือ” สวี่เหยียนหันมามองอี้หรานที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง“เจ้ากำลังแอบมองท่านเสิ่นอยู่หรือไร”“อะข้าเปล่านะ”“จริงหรือ เสิ่นกวงหลิวยังไม่มีฮูหยิน เจ้าไม่อยากจะเป็นฮูหยินบ้านเสิ่นหรอกหรือ ขุนนางอนาคตไกลคนนั้นอีกทั้งยังไร้คนหมายปองข้ายินดีทูลฝ่าบาทเพื่อส่งเสริมเจ้าดีไหมฝ่าบาทเองก็สนิทชิดเชื้อกับเสิ่นกวงหลิวไม่น้อย เจ้ากับข้าอย่างไรเสียก็เป็นพี่น้องเดิมข้าตั้งใจให้เจ้าเข้ามาในวังหลวงเพื่อถวายตัวแต่ หากเป็นไปได้เจ้าก็คงไม่อยากแย่งชิงกับพี่สาวใช่ไหม” หลงสวี่เหยียนยิ้มอายๆ“พี่สาวช่างรู้ใจข้ายิ่งนัก แต่ ท่านแน่ใจหรือว่า ว่าเสิ่นกวงหลิวเขาจะไม่มีใจให้หญิงใดมาก่อน หากว่าข้าแต่งเข้าบ้านเสิ่นแล้วเขาจะมีข้าเพียงคนเดียว ไม่มีหญิงใดนอกจากข้าอีกแล้ว” ฮองเฮาอี้หรานยิ้ม“เจ้ายินดีแต่งกับเขาไหมเล่าความจริงแล้วเสิ่นกวงกลิวคนนี้นิสัยมุทะลุไปหน่อยจึงอาจไม่เคยชมชอบหญิงใดเช่นนั้นการประทานง

ซุนเจอหนี่สวมชุดแม่ทัพ ก้าวเดินด้วยท่าทีองอาจ ราวกับบุรุษ หนุ่มผู้กุมบังเหียนกองทัพท้องพระโรงของแคว้นฉีที่เหล่าขุนนางต่างเข้ามาประชุมหารือข้อราชการและแก้ไขปัญหาต่างๆ ของแคว้นในขณะนี้ทุกคนล้วนแต่ทำหน้าที่แข็งขัน พร้อมเพรียง ซุนเจอหนี่ที่ด้านหลังตามาด้วยเหยียนชาที่นำขบวนของบรรณาการมากมายเพื่อมอบให้กับชินเตอหลางและแคว้นฉี อดที่จะชื่นชมเสียไม่ได้ว่าแคว้นฉีช่างยิ่งใหญ่กระนั้น“ข้าน้อยซุนเจอหนี่พร้อมขบวนเครื่องบรรณาการจากแคว้นเป่ย ประกอบด้วยผ้าไหม ชาเลื่องชื่อ และเครื่องเทศชั้นยอด อัญมณีและน้ำอบมาถวายแด่แคว้นฉีเพื่อสานสัมพันธ์” ชินเตอหลางโบกมือให้ลุกขึ้น เหลือบตามองขบวนเครื่องบรรณาการที่ยาวออกไปถึงด้านนอกท้องพระโรงเกือบถึงบันไดทางขึ้นลง“คิดไม่ถึงแคว้นเป่ยจะมีแม่ทัพเป็นหญิงที่มีใบหน้างดงามทว่าองอาจราวบุรุษ ครั้งนี้กลับมองว่าแคว้นเป่ยเองคงเชี่ยวชาญเรื่องการรบไม่น้อย”“ฝ่าบาท แคว้นเป่ยเชี่ยวชาญการรบบนหลังม้าแต่การรบแบบกองทัพเรายังไม่อาจพูดได้ว่าเก่งกาจครั้งนี้แคว้นใต้ส่งกองกำลังประชิดชายแดนแคว้นเป่ยทั้งปล้นฆ่าและรุกคืบเข้ามาข้าฐานะองค์หญิงใหญ่ของแคว้นเป่ยจึงไม่อาจนิ่งดูดายฝ่าบาท ข้าน้อยซุนเ

“ฝ่าบาทขาน้อยเสิ่นกวงหลิวไม่ยินดี จะให้บุตรีตรีของข้าแต่งกับชินหวางอ๋องผู้ยโสคนนี้” ชินเตอหลางถอนหายใจยาว“บัญชาของข้า เสิ่นกวงหลิวกล้าขัดบัญชาข้าหรือ” ชินหวางอ๋องยิ้มมุมปาก“ข้าเองก็มีหญิงหนึ่งในดวงใจเช่นกันรบกลับมาครั้งนี้สัญญาว่าจะแต่งนาง”“ข้าได้ยินว่าบ้านหยางนั่น เป็นบุตรีบ้านหยางสินะ ช่างเข้าใจเลือกจริงๆ บุตรีบ้านหยางงดงามอ่อนหวานเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของแคว้นฉีสินะ ข้าได้ยินมาอย่างนั้น” เสิ่นกวงหลิวพูดขึ้นดังๆ ชินเตอหลางขมวดคิ้ว“บ้านหยางอย่างนั้นหรือ ข้าไม่อนุญาตให้แต่งหากจะแต่งจะต้องแต่งกับบุตรีบ้านเสิ่น เสิ่นซีหรูก่อน”“แต่ฝ่าบาท ชินหวางอ๋องสัญญากับหยางฟางหรานแล้วว่าจะต้องแต่งนางในตำแหน่งชายเอกเช่นนั้นข้าเท่ากับผิดสัญญาบุรุษเช่นไรจึงรักษาสัญญากับคนที่หมายปองไม่ได้” ชินเตอหลางถอนหายใจ“ดีดี เช่นนั้นก็ไม่ต้องแต่งซีหรูของข้าท่านก็ไปแต่งชายาเอกที่ท่านหมายปองเสียแต่งนางมอบตำแหน่งชายเอกให้คุณหนูบ้านหยางเสีย”“ไม่ได้” ชินเตอหลางเลือดขึ้นหน้า “ฝ่าบาทในเมื่อ ข้ากับท่านเสิ่นยินดีให้เป็นแบบนี้ทั้งสองฝ่าบาทฝ่าบาทเหตุใดต้อง ทรงกริ้วด้วย” เสิ่นกวงหลิวพยักหน้ารัวเร็ว“จะแต่งชายาเอกจะต้องแ