All Chapters of Hiding my Stepfather's Daughter: Chapter 61 - Chapter 70

Nanatili ang kanyang paningin sa kalangitan. Tahimik lamang siya at ganoon din si Aiden. It was like he’s giving her time to think and stare into the horizon, which is good. Ang daming nangyayaring magulo sa buhay niya ngayon. The least thing she wanted right now is peace and quiet space.“Ang gaganda ng mga bituin,” she whispered while staring into the sky.“Your eyes are prettier than those,” he responded.Natatawa niya itong nilingon at mahinang umiling. “I didn’t know you’re a joker too. And hey, thanks for that lie. That just made me feel a little better.”Nakahiga rin ito sa picnic mat at katulad niya ay nakatitig din ito sa kalangitan. He looked at her. Seryoso ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya.She has to look away. Hindi niya mawari kung bakit nakakaramdam siya ng hiya ngayong hindi naman siya itong nakatitig.“Stop staring. You’re making me feel awkward,” she mumbled.“You have a pair of beautiful eyes,” usal nito habang titig na titig sa mga mata niya. His eyes th

“Hindi halatang excited ka ha,” natatawang usal ni Cali habang busy siya sa paglalagay ng makeup.She looked at her cousin and raised a brow. “Excuse me? Do I look like I’m excited? I’m all here, sweating and nervous. What if hindi niya magustuhan ang business ko and i-withdraw ang perang binigay niya?”Napailing ito. “Hindi naman siguro ito mag-i-invest kung alam nitong lugi siya sa business, ‘di ba? Pinapangunahan mo kasi ng negative energy kaya hindi na masyadong nagpa-function ang utak mo. Try mo kaya ang ano, positive mindset.”She rolled her eyes heavenwards and continue applying makeup to herself. Well, hindi naman heavy makeup. She’s not fond of that. She’s only doing Latina makeup only when there’s an event of when she’s going to a club. That is where Latina makeup should show. Not in a formal business meeting.Lumisan sila ng Pangasinan at exact four in the morning. According to Cali’s driver, the trip to Manila would take probably more than three hours. Alas nuwebe ang usap

“Who si Miracle Luna?” he asked.She was stunned. Hindi niya alam kung ano ang kanyang isasagot. Tila ba ay tinakasan siya ng sariling boses and now she’s unable to talk. While Aiden is patiently waiting for her reply. She’s starting to feel nervous. Her palms are sweating cold and she can feel the beads of sweat forming on her forehead.And before she could say anything, she grabbed her sling bag and hurriedly left. Narinig niya pa ang pagtawag ni Aiden sa kanyang pangalan ngunit hindi niya na ito binigyang pansin.Lumabas siya ng restaurant na iyon at sakto namang may taksi na kakababa lang ng pasahero. Walang pagdadalawang isip niya itong tinulak at pumasok sa loob.“Hey!”She closed the door and turned to the driver. “Drive, please!”“Pero hindi pa po sila nakakapagbayad.”“I’ll pay that woman’s fare. Just please, drive!”The driver sense the urgency in her voice. Agad nitong sinunod ang kanyang tugon. Lumingon siya sa likod at nakita si Aiden na nakatingin lang sa sasakyan na kan

SHE ROAMED her eyes all over the place. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o ano. This is not what she prayed for. Hindi ito ang pinagdasal niya sa altar kanina. Hindi ito ang iniyakan niya. Pero bakit paglabas pa lang niya ng tahanan nito ay ganito ang bungad sa kanya?“Napakagalante naman ng kasintahan ni Aiden. Tignan mo yung sapatos, pre. Mukhang mamahalin.”She bit her lower lip and rolled her eyes. “Walang bibili niyan. Peke lamang ‘yan.”“Hoy, babae. Sinong niloloko mo?” tanong ng lalaking mayroong tartar sa ngipin. “Basta jowa ni Aiden, mayaman. Maraming pera!”“Hindi niya nga ako jowa. Hindi ka ba nakakaintindi?” Nagsisimula na siyang maramdam ng irita sa halip na takot.“Ty ne mozhesh' khot' raz zakryt' rot?” tanong ng isang lalaki na mukhang jologs. [translation: Can you even close your mouth for once?] Aba! Magkapareho lamang sila ng reklamo ni Aiden. Hindi naman ako madaldal. Ang korni pa ng suot. Ikaw ba naman mag long sleeve tas papatungan ng isang shirt na may tata

Agad na bumilis ang tibok ng kanyang dibdib nang itanong ‘yon ng jologs kay Aiden. And from the playful aura he had a while ago, suddenly, she can feel the changes of the atmosphere. Parang bumigat at nahihirapan siyang makahinga.Sa paraan pa lamang ng pagtingin ng binata ay nanginginig na kanyang mga tuhod sa takot. Kusang pumikit ang kanyang mga mata nang mas diniin pa ng jologs ang bibig ng baril sa kanyang sintido.Sa totoo lang ay hindi na siya nakaramdam ng takot kanina dahil sa kung paano siya kausapin ng mga lalaking kumidnap sa kanya kanina. Parang nakikipag-usap lang nga sa kumare nilang natagpuan nila sa kanto, e.“Why are you even insisting to revive your already dead clan?” malamig na tanong ni Aiden habang pinaglalaruan sa kamay ang baril. And it was a real gun! Alam niya dahil ito ang baril na kinuha niya sa loob ng drawer nito sa sasakyan. “They’re long gone.”Napasinghap si Bliss nang hawakan siya ng jologs sa leeg at mas lalong diniin ang bibig ng baril sa kanyang u