Lahat ng Kabanata ng Hiding my Stepfather's Daughter: Kabanata 81 - Kabanata 90

“Next angle, please,” anang photographer na kinuha ng kanyang mommy.Lumapit ang isang lalaki sa kaila upang turuan ang kanyang mommy sa susunod na position sa pagkuha ng litrato. Mukhang pinaghahandaan talaga ito ng kanyang ina. Paano ba naman, nag-hire ng professional model para turuan sila sa kung ano ang magandang position at anggulo na gagawin.She bit her lower lip. Sinabihan muna siya ng lalaki na gumilid muna saglit dahil mas priority nil ngayong kunan ng litrato ang kanyang ina. Tahimik naman siyang sumunod sa sinabi nito.Hindi lang sila ang nandito. Nandito rin ang ibang bridesmaid at isa pang maid of honor ng kanyang ina. Actually, hindi siya kabilang sa mga maid of honors katulad ng nais ng kanyang ina noon. Pinagawan lang siya ng sariling gown dahil siya ang makakasama ng kanyang ina sa paglalakad mula sa pinto hanggang sa pag-abot ng kamay nito kay Aiden.“Ang ganda mo pala talaga in person.”Wala sa sarili siyang napatingin sa nagsalita at bumungad sa kanya ang isang d

Her lips parted. Gulat ang kanyang mga matang nakatingin dito. Nakakatitig lang din ito sa kanya na para bang naghihintay ito ng sagot. She bit her lower lip and sighed. Umiiwas siya rito ng tingin at humugot ng malalim na hininga.“You don’t have to sympathize with me, Aiden.” Umiling siya rito. “You can’t come with me. This is my business.”“No,” he firmly replied. “My decision is final. I am coming with you.”“Nahihibang ka na ba?” She looked at him—more like glared at him. “You understand that you can’t come with me, right? May kasal ka. Ano na lang ang iisipin ni mommy at sumama ka sa ‘kin? You’re not even… ugh! You’re not even a family to me! Hindi pa kayo kasal ni mommy. Hindi ka pwedeng sumama sa ‘kin.”“Booking a flight right now will only take you long, and it cost you much money than booking a regular flight,” he said. “And the flight back to London will take seventeen hours. Are you still going to decline me coming with you?”Saglit siyang natahimik. May point si Aiden. Al

“Bliss…”“Kenji,” she chanted. Agad siyang napatayo habang hindi inaalis ang tingin dito. Napansin niya ring natigilan ang kanyang lola sa gilid. “W-why are you here?”Hindi sumagot si Kenji. Sa halip ay humarap ito sa kanyang lola at yumuko bilang pagbati. Humarap muna siya sa kanyang anak at hinaplos ang pisngi nito. “Mommy will be back, okay? I’ll talk to him first.”“Mommy, who is he?” tanong ng anak habang nakatingin kay Kenji na may halong pagtataka. “Is he my daddy?”Her eyes widened at her daughter’s question. Mabilis pa sa alas kwatro siyang umiling dito at hilaw na ngumiti. “No, baby. He’s not your daddy. Uhm, rest here first, okay? I’ll be quick.Bliss kissed her daughter’s forehead before making her way towards Kenji. Hinawakan niya ito sa pulso at hinila paalis ng pinto. She even closed the door to make sure they can’t hear them inside.Humugot ito ng malalim na hininga. “W-what was that?”“Why are you here?” tanong niya sa halip na sagutin ang tanong nito. “Are you follo

Mabilis pa sa alas kwatrong napatakbo sa loob ng silid para tignan ang kanyang anak na humiyaw sa kanyang pangalan. She turned on the lights and immediately ran to her daughters side.“Mommy’s here. What happened? Are you hurt?” sunod-sunod niyang tanong sa kanyang anak habang nakahaplos sa pisngi nito.Agad na sumiksik ang kanyang anak sa gilid nito. Yumakap naman sa kanya ang kanyang anak at sumiksik ito sa kanyang kilikili. She immediately wrapped her arms around her baby, kissing her forehead.“What’s wrong?” malumanay niyang tanong dito habang magaang hinahaplos ang buhok nito. “Did you dream of something bad?”“I thought monsters took you away from me,” mahinang sagot nito. “They want to take you away from me, mommy. They want to steal you away from me, mommy.”She caressed her daughter’s hair. “Don’t worry. Mommy will not go anywhere, okay?”Nag-angat ng tingin ang kanyang anak sa kanyang sinabi. “Is that true? You’re not leaving for work again?”Walang pagdadalawang isip siyan

“W-what?” Nanlalaki ang kanyang mga mata habang nakatingin dito. “Nababaliw ka na ba?”Hindi siya nagsalita. Nanatili lang itong nakatitig sa kalsada na hindi umiimik. She’s waiting for him to say it was just a joke. That he’s just kidding and he’s not fooling around. Ngunit wala. It looks like he’s dead serious about it.She bit her lower lip and looked outside the window.“Drive slowly, please. The road is slippery.”Ayaw niya pang mamatay. Gusto niya pang bigyan ng magandang buhay ang kanyang anak. Gusto niya pang makasama ito nang matagal. Car crash is the last thing she wanted to experience.Mukhang nakinig naman sa kanya si Aiden dahil naramdaman niya ang unti-unting pagbagal ng takbo ng sasakyan nito. Nilingon niya ito at pansin niya ang mahigpit na pagkakahawak nito sa manebela ng sasakyan.Hindi ito nakatingin sa kanya ngunit ramdam niya ang tulis ng tingin nito sa kalsada sa kanilang harapan.“Aiden,” buong tapang niyang pagtawag sa pangalan nito. “Can you at least explain t