thank you so much for the reviews Angelica Sahi! Sana dumami pa ang mag-drop ng reviews para dumami pa kayo hehe. thank you so much ulit! mahal ko po kayo! <3
She was silently staring over the horizon. She haven’t taken a shower yet. Nakalublob lang ang kanyang katawan sa bathtub habang tulala siyang nakatingin sa kawalan. Maraming tumatakbo sa kanyang isipan ngayon. Isa na roon ang takot na kanyang nararmdaman ngayong alam na ni Aiden kung ano ang totoo. Her mind is overthinking things and what might happen, and what is this man going to do with the information.Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa utak ni Aiden. Who knows what he’s going to do, right? Baka biglang mabagok ang utak non at isabotahe siya sa kanyang ina. Mariin niyang pinikit ang mga mata at hinilot ang kanyang sintido.Tumingala siya sa kisame at humugot ng malalim na hininga. Mas lalo lang yatang nadagdagan ang kanyang mga dapat isipin ngayon.“You’ve been sitting there for hours. Aren’t you cold?”Wala sa sarili siyang patingin sa nagsalita. Nagulat siya nang makita si Aiden na nakatayo sa may hamba ng pinto. Nakatitig ito sa kanya na para bang nakikipagsukatan sa ka
Lumabas siya ng banyo at nakita si Aiden na prenteng nakaupo sa kama. Nag-angat ito ng tingin sa kanya at binaba ang hawak nitong libro. Pinasadahan siya nito ng tingin dahilan upang mailang siya panandalian.She’s wearing a red satin dress. Hindi niya alam kung ano ang meron at kung bakit ganitong damit ang binili nito.“What the hell is that?” tanong nito at kumunot ang noo. “Who the fuck… why the hell are you wearing that shit?”“Uhm…” Tinignan niya ang damit na kanyang suot at hilaw na ngumiti rithis is what’s inside the paper you gave a while ago. I thought you were the one who bought these.”Mas lalong nangunot ang noo nito. “What are inside that damn paper bag?”“Uhm…” She was lost for words.Paano niya sasabihing isang nighties lang ang na sa loob ng paper bag at walang underwear? Mabuti na lang talaga at sakto sa kanya ang nightiet. But then again, wala siyang suot na panloob. Mukhang ida-drier pa naman ‘yon ng isang ginang na pumasok sa banyo kanina.Bliss looked at him and
Mahina siyang napasinghap nang maramdaman niya ang magaang pagdampi ng mainit nitong palad sa kanyang beywang. The nighties was so thin, and a little touch from Aiden is igniting her sleeping desire.Sinubukan niya itong itulak nang mahina. She looked at him, eye to an eye and frowned. “You’re telling me you love my mother, yet you hate it because someone touched me other than you?”Umigting ang panga nito. “Yes.”Hindi na pinigilan ni Bliss ang pag-ingkas ng kanyang palad at lumipad ito sa pisngi ng binata. Naalis ang kamay nitong nakahawak sa kanyang beywang at tinignan siya. “You’re such an asshole. Trying to play between me and my mother.”Tinulak niya ito at bumangon. Ngunit hindi pa man siya tuluyang makabangon ay muli na naman siya nitong hinila pahiga. This time, naramdaman niya ang paglislis ng kanyang suot na damit at umabot ito sa ibabaw ng kanyang tuhod.At mas lalo pa itong naangat nang pinagparte nito ang kanyang hita gamit ang tuhod nito. He settled himself in between h
“Where are you?” bungad na tanong ng kanyang ina na ngayon ay na sa kabilang linya.She turned her head to look at her mother’s future husband. Nakatitig ito sa kanya habang nakaupo sa kama. Humugot siya ng malalim na hininga at tumingala sa kisame. “I am with my friend.”“I heard from Calista. You said you’re not going to come home,” anito. Mababakas ang pag-aalala sa tinig nito. “Is that true? Akala ko ba ay okay na tayo tungkol sa pag-alis mo.”Humugot siya ng malalim na hininga at mariing kinagat ang ibabang labi. “Well, she was wrong. Uuwi po ako… maybe bukas.”“Really? Then that’s good! I will be calling your uncle so he can pick you up tomorrow. Please send me your location so I will forward it to him!” nahihimigan niya ang saya sa tinig nito.“Uhm…” Napakamot siya sa kanyang noo at humugot ng malalim na hininga. “I don’t have any internet—”“Sige, sabihan ko na lang siya na susunduin mo. I will be calling your uncle so that he will call you. Just a moment, anak.”Hindi pa man
“No,” he firmly replied. “You’re not having it.”“Why?” she asked. “What’s wrong? I was just asking about you. It’s kinda unfair that you knew almost all about me, yet all I know is your name and… I don’t even know how old you are.”That’s true. Hindi siya naniniwala sa edad nitong nakalagay sa go*gle. Aiden is a very private person. Baka gawa-gawa lang nila ang edad na ‘yon para mayroong mailagay roon. But the truth is, it was a lie.She looked at him when he chuckled. Kinuha nito ang photo frame mula sa kanyang pagkakahawak at muli itong nilapag sa ibabaw ng drawer. He then turned to her and showed a tight smile.“That’s enough for tonight. I brought you my boxers. It’s unused and you can use it for the meantime,” he said.Inabot nito sa kanya ang sinasabi nitong boxer. Hindi pa nga natatanggal ang pinagsidlan nitong plastic bag. Her eyes landed at the small price tag beside the QR code. Napasinghap siya sa presyo na ‘yon at nag-angat ng tingin kay Aiden.At ang binata, nagkibit bal
Naging tahimik ang biyahe patungong Pangasinan. Wala na silang naging imikang dalawa. This time, they are now using his private chopper to arrive as soon as possible. Nagka-trauma na siya sa roadtrip na kasama si Aiden. Hinabol ba naman siya ng mga bala.Speaking of bala, hindi niya mapigilan ang sariling sumulyap dito. There is something about this man that he’s been hiding from everyone. Hindi niya lang alam kung pati rin sa kanyang ina. Alam niyang mayroong tinatagong lihim si Aiden ngunit hindi niya ma-pinpoint kung ano ‘yon.Bliss took a very deep breath and looked outside the window. Tanaw na niya ang malawak na karagatan, ibig sabihin ay malapit na sila. At hindi nga siya nagkakamali. Ilang segundo pa lang ay napansin na niya ang malawak na lawn sa harap ng rest house ni Aiden. Doon unti-unting bumaba ang chopper.Ano nga ulit ‘yung sinabi niya sa sarili niya? She won’t go back? Guess who’s now staring at the house she promised to leave? Yeah, it’s her. It’s pretty obvious. Sin
Days passed by and Bliss and Aiden are ignoring each other. Sa araw na ito ay sa wakas, pupunta na sila ng Maynila para umano ipagpatuloy na ang wedding preparation. Kinakailangan talaga ng kanyang ina at ni Aiden na maikasal sa lalong madaling panahon dahil marami ang naghihintay.Sino bang ibang naghihintay? E ‘di ang mga kasosyo nila sa negosyo. They can’t wait for the San Juanico and Ivanov to merge. Mayaman ang angkan na pinanggalingan ni Aiden. Russo and Ivanov. Parehong makapangyarihan. Hindi nakakapagtaka kung saan namana ni Aiden ang kanyang pagigin authoritative.“Are you sure about this?” tanong ni Calista sa hindi na niya mabilang na pagkakataon.“Please raise your arms,” saad ng nagsusukat sa kanya na agad niya namang sinunod.Sa pagkakaalam niya, it would only take the stylist to make her gown. Well, madali lang naman ang gown na ‘yon. Pwede nga siyang mag-order na lang para mas mapadali. Ngunit sinabay na lang ang kanyang gown sa ginagawang wedding gown ngayon ng kanyan
“You fucking don’t.”Yan ang kanina pa bukambibig ni Calista habang nakatingin sa kanya. Wala siyang ibang choice kundi ang ngumiti rito na mayroong hilaw na ngiti sa labi. She didn’t know what to say to calm her. Mukhang hindi ito makapaniwala sa narinig.Nandito sila ngayon sa isang coffee shop kung saan niya dinala si Calista at nang makausap niya ito nang masinsinan. Kung possible lang ang question mark sa noo, kanina pa meron si Calista nito.“I do,” she replied and forced a smile. “I had to keep her away from this country.”“Oh gosh.” Napatakip ito sa bibig habang nanlalaki ang mga matang nakatingin sa kanya. “Did Tita know about it?”Umiling siya rito at tipid na ngumiti. “She doesn’t know a thing about my daughter. And I don’t have any plans to tell her.”Humugot muna ito ng malalim na hininga nang mukhang makalma na mula sa gulat dahil sa balitang narinig nito. “Why? I mean, she has all the right to know about your daughter! Sino ba kasi ang ama ng anak mo? Single mom ka ba? O
HINDI NIYA alam kung ano ang kanyang dapat na isagot ni Aiden. Rinig na rinig niya ang mabilis na pagtibok ng kanyang dibdib. She was lost for words. Gusto niyang tumawa at hintayin itong sabihin na nagbibiro lamang ito.But no. The sweats forming on his forehead, the veins on his neck, the trembling of his hands, and the way he chased his breath, she knew it wasn’t a joke at all. He was dead serious about it.Mahina siyang napailing. And with all her strength, she did her best to find her voice and said, “You can’t. You can’t love me.”Nanubig ang kanyang mga mata. Her hear is rejoicing but her mind is telling her this is not how it should be. Hindi dapat ganito ang kanyang nararamdaman para sa binata. She’s torn between being happy or regretting everything.Umiiling siya. But Aiden held her arm, making her look at him. He cupped her cheeks and wiped the tears away. “Hush now.”“Hindi mo ako pwedeng mahalin, Aiden.” Her voice is trembling. Napipiyok na siya ngunit pinapatibay niya an
TAHIMIK NA tinatanaw ni Bliss ang lake sa kanyang harapan. Nandito na siya ngayon sa loob ng kanyang silid sa rest house. She’s having different kinds of thoughts. And right now, everything is finally completing her puzzle. The puzzle that has been a big question to her is now finally complete.Narinig niya ang pagsarado ng pinto ngunit hindi niya ito nilingon. Alam na niya kung sino ang pumasok. She doesn’t have to check who it was. From the footsteps and the scent that immediately filled the whole place, it was clearly Aiden.“Dinners ready,” anito.“Hmm,” she hummed and turned to look at him. “Can we talk for a bit?”Kumunot ang noo ng binata. “What is it?”Ngumiti siya rito ngunit hindi niya maitago ang pait sa kanyang mga ngiti. Humugot siya ng malalim na hininga at nagtungo sa kama. Umupo siya rito at mariing kinagat ang ibabang labi.Sumunod naman si Aiden kahit na halata rito ang pagtataka. She then smiled at him and asked, “Why did you choose to be with me? Why did you choose
“What the hell are you doing here?” agad niyang sikmat kay Bridgette nang makalayo-layo na sila sa pwesto nila ni Bliss. “Can’t you see I’m in a middle of bonding with my family?”“I know and I’m sorry for interrupting it.” Sumulyap ito sa kanyang likuran kung saan naroroon si Bliss. Kita niya ang pagngiti nito ng pilit bago tumingin sa kanya. “Kailangan mong magmadali.”Kumunot ang kanyang noo. “I already know about that—”“Marcella is already preparing for Bliss’s wedding!” mariing sambit ni Bridgette na kanyang ikinatigil. “She’s already in London. As of now, mukhang alam na ni Marcella kung ano ang totoong pakay mo. She’s plotting to marry her daughter off to the enemy’s heir.”“Who?” Kumunot ang kanyang noo.“Kenji Nakamura,” anito. “Are you stupid? Pagiging tanga ba ang resulta ng pag-ibig? Aiden, Nakamura Clan is one of the strongest clan in Japan. They are slowly invading Europe. And isa ang organisasyon natin na ibabagsak nila! Marcella was the one supplying guns to them and
CYDINE WAS busy cleaning his gun. Bukas na bukas ay uuwi na siya ng Russia. Doon muna siya mananatili ng ilang buwan. Mas mabuti na ang lumayo siya kaysa naman makagawa pa siya ng bagay na alam niyang pagsisisihan niya.It’s better for him to leave than to witness Bliss being a subject for a mission. Alam niyang walang kinalaman si Bliss sa kung ano mang kagaguhang ginagawa ng ina nito. Sa pagkakaalam niya nga ay walang close relationship si Marcella at Bliss. They’re just treating each other like a normal mother and daughter would.Inayos niya ang muzzle ng kanyang hawak na baril at hinipan ito. Sa totoo lang ay gusto na niyang tawagan si Bliss. He wanted to check on her. Alam niya kung anong klaseng tao si Aiden. He can be deadly at times, and he could be heartless. The fact itself makes him not want to leave her with him.“Are you planning to make it look transparent?”Nag-angat siya ng tingin at nakita si Charles na umupo sa mahabang couch, adjacent sa kanyang kinauupuan. Hindi ni
IT FEELS LIKE a dream; watching her daughter and Aiden running around and laughing. Pakiramdam niya ay nasa isang panaginip siya at ayaw na niyang magising pa. She can see pure happiness in her daughter’s face. Nakakataba ng puso.“Tag!” sigaw ng kanyang anak.Nandito sila ngayon sa tabi ng lake. Aiden put a camping chair for her and a picnic mat. Nakalapag doon ang kanilang mga pagkain. It was like a family bonding. May hawak din siyang camera na ngayon ay puno na yata ang storage kakakuha niya ng litrato.Mahina siyang natawa nang makita ang pagsimangot ni Aiden, ngunit hinabol naman nito ang bata.“Careful!” aniya nang makita kung gaano kabilis tumakbo ang kanyang anak.But her daughter just laughed. Kinunan niya ng litrato ang senaryong ‘yon at tinignan. A smile lifted her lips as she browse through the camera’s gallery. Nag-angat siya ng tingin sa dalawang taong dahilan ng ngiti sa kanyang labi.Pinanood niya ang mga itong maghabulan. Parehong walang sapin sa mga paa ang mga ito
PANAKA-NAKANG sumusulyap si Aiden sa hagdanan, naghihintay kay Bliss. Hindi pa rin bumababa ang kanyang anak na si Miracle. Sana lang ay nagpunta ito sa ina para kumbinsihin ito.Sa totoo lang ay hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin ngayon. He’s confused as hell. Natatakot siya para sa kapakanan ng kanyang pamilyang gusto niyang buohin. Nag-aalala siya na baka sa oras na makarating ito sa tenga ng kanyang ama ay pagbubuntunan nito si Bliss at Miracle.Tumingin siya sa hapag na puno ng pagkain. It was all for Bliss. And this was the reason why he knew he wanted to build this family. The moment he wanted to make breakfast for her in the morning, the moment he wanted to wake up next to her, the moment he wanted to take his daughter to school, and the moment he realized he couldn’t imagine himself with someone who is not Bliss.His phone suddenly vibrated. Agad niya naman itong hinila para tignan kung sino ang tumatawag. Nang makita niya ang pangalan ng kanyang kaibigan ay nagdala
Mabilis niyang pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at umiwas ng tingin sa kanyang anak. She sniffed and calmed herself down before turning to her daughter. Medyo mataas ang kama kaya’t nahirapan ang kanyang anak sa pag-akyat.Binuka niya naman ang kanyang mga braso para i-welcome ang bata ng isang mahigpit na yakap. Agad naman itong tumabi sa kanya at niyakap siya. Pinikit niya naman ng kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Dinama niya ang yakapan nilang dalawang mag-ina.It feels like she’s been parted from her daughter for too long. Well, basically, matagal naman talagang nawalay sa kanya ang kanyang anak, Ngunit mas lumala lamang ngayon dahil matagal niya itong naalala.“Mommy, stop crying. You’re making me sad,” rinig niyang bulong ng batang yakap-yakap siya sa beywang.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang sariling humagugol. She wanted to explain to her daughter how bad her situation is, ngunit ayaw niya namang malaman nito na sobrang komplikado
Rinig niya ang pagbubukas ng pinto ngunit hindi niya ito magawang lingunin. Ni hindi niya nga kaya ang magpanggap na tulog. She was just lying there, staring outside the window, scolding herself mentally for being such a stupid girl. Bakit ba masyado siyang nagpapaalipin sa tawag ng kanyang laman? Ngunit tawag ng laman pa ba ang tawag sa bagay na ‘yon kung puso na rin niya ang nagsasabi? She knew something was off from the very start, yet here she is, nagpapaalipin na naman.“Bliss…”It was Aiden’s voice. Kahit na hindi siya lumingon ay alam niyang ang binata ‘yon. Napahugot na lamang siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata.“Your breakfast is ready,” rinig niyang usal nito.Hindi siya nagsalita. Nang maramdaman niya ang paglubog ng kama sa kanyang likuran ay alam na niyang umupo si Aiden. Ramdam niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok dahilan para muli niyang maidilat ang kanyang mga mata.“You’re awake. You should eat your breakfast or else our daughter would be worrie
HINDI mapakali si Aiden habang nakatitig sa dilag na nakahiga ngayon sa kama. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. Basta na lang siyang tumakbo patungo sa silid kahit na punong-puno ng icing at flour ang kanyang mukha.He was scared. Especially after hearing her small groans of pain. Pati rin ang kanyang anak ay nag-aalala rin sa ina nito. Sino ba naman kasi ang hindi, ‘di ba? Bliss’s face a while ago just told how painful she felt.“Daddy, what if mommy doesn’t wake up?” tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. Doon niya napansin ang panunubig ng mga mata nito.Aiden shook his head. Umupo siya sa kama, sa tabi ng kanyang anak. Hinawakan niya ang kamay nito at tipid na ngumiti. “Everything will be fine. Your mother is going to wake up soon and she will remember you.”Bliss waking up is certain. And hindi niya lang sigurado ay kung makakaalala pa ba ito.Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang anak nang bigla nitong hawakan ang kanyang pisngi. Her cute little