All Chapters of Crazy Rain ฝนคลั่ง : Chapter 21 - Chapter 30

Viola Valley Vineyardหลอดไฟสีส้มและขาวถูกติดห้อยประดับประดาอยู่ตามทางเดินเข้าไปถึงโรงบ่มไวน์วิโอล่าทุกคนในงานมีทั้งนักธุรกิจด้านไวน์ พาร์ทเนอร์ทางธุรกิจ ซอมเมอร์ลิเย่ ลูกค้าของวิโอล่า และนักชิมไวน์ ซึ่งพวกเขาล้วนเป็นเหล่าผู้คนที่ผลักดันให้ไวน์วิโอล่าของคุณแม่เพชรไพรโด่งดังมีชื่อเสียงมาถึงทุกวันนี้ ทว่าแขกสาวท่านหนึ่งที่ถูกแม่ส่งมาออกงานแทนเดินเฉิดฉายเข้ามากลางงานด้วยสีหน้าเชิด หยิ่งและทะนงตน ทำให้เจ้าของงานที่กำลังจัดแจงให้แขกวีไอพีของเธอนั่งตามป้ายชื่ออยู่นั้นชักสีหน้าส่งให้ด้วยความรังเกียจ"มาจนได้นะยัยเนยเน่า" คุณเพชรไพรเบะปากแล้วกวักมือเรียกลูกน้องสาวสองคน "เธอสองคนไปจัดการหาที่นั่งให้แม่คนนั้นหน่อยนะเอาให้ห่าง ๆ ลูกชายกับลูกสะใภ้ของฉันหน่อยก็ดี"ทายาทหนุ่มหล่อเดินตรงเข้ามาในงานหลังจากที่เขาไปแต่งตัวอยู่ที่บ้านทัสคานีหลังเล็กปลายไร่ที่แม่เคยสร้างไว้ให้เขาตอนที่กลับมาจากเมืองนอก แต่เขาก็แทบจะไม่ได้อยู่ใช้มันเลย ร่างสูงโปร่งร้อยแปดสิบกว่าในชุดสูททักซิโด้สีดำปาดผมเปิดหน้าขาวเคร่งขรึมมองหาปาลินที่ถูกแยกจากเขาไปแต่งองค์ทรงผมในบ้านสไตล์อิตาลีหลังใหญ่ ด้านข้างของเขามีเชส คิงและกั้งติดสอ

คนตัวนิ่มถูกวางลงได้ไม่ทันไร แพนตี้จิ๋วสีดำก็ถูกเกี่ยวออกไปจากปลายขา มือน้อยยันกับผนังตู้กระจกอาบน้ำไว้อย่างเสียวซ่านเพราะคนเบื้องล่างกำลังส่งมือและนิ้วไล้ขึ้นมาไต่ยั้วเยี้ยตามขานุ่มด้านใน พรมจูบไปทั่วทุกตารางนิ้วของขาเรียวเล็ก "พี่เรน" ทั้งที่เขายังไม่ได้ทำอะไรแต่ปาลินก็ครางเรียกชื่อเขาเสียงสั่นล่วงหน้าไปก่อนแล้ว"พี่อยากสำรวจร่างกายและตีตราจับจองทุกพื้นที่ให้ลินรู้ว่าพี่ประทับตราด้วยสัมผัสของพี่ไว้หมดทุกส่วนแล้ว" เขายืนขึ้นปลดเปลื้องพันธนาการของตนเองจนไม่เหลือสิ่งใดปกปิด กล้ามเนื้อแกร่งเป็นลอนเซ็กซี่ของบุรุษเพศทำให้ดวงตาของของปาลินวูบไหว ใบหน้าแดงซ่านยันกกหูมือแกร่งเอื้อมเปิดฝักบัวให้กระแสน้ำที่เย็นฉ่ำไหลรดอาบร่างเล็กที่อยู่ใต้แผงอก เวลาที่เธอยืนเสมอตัวกับเขาความสูงของเธออยู่เพียงแค่อกเท่านั้น พิรุณเห็นว่าร่างกายของปาลินหนาวสั่นจึงได้ปรับเปลี่ยนอุณหภูมิของน้ำให้อบอุ่นขึ้น หลังมือขาวเนียนละเอียดเคลื่อนขยับไปตามสัดส่วนเว้าโค้งตั้งแต่ช่วงบั้นท้ายเล็กงอน ครั้งออกแรกผลักคนตัวเล็กที่กำลังยืนเกร็งก็บดเบียดชิดกับลำตัว"พี่เรนอาบน้ำสองรอบเลยนะคะ" เพราะรู้สึกเขินอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ปาลิ

7.00 น.ตุ้บ!คนตัวเล็กกลิ้งตกเตียงผุดลุกขึ้นยืนเกาหัวแกรก ๆ ทำหน้ามุ่ยหงุดหงิดที่ตัวเองชอบนอนดิ้นจนกลิ้งตกเตียงเป็นประจำไม่ว่าจะที่บ้านหรือที่ไหนเธอก็สามารถลงมาจูบพื้นได้ทุกเมื่อ ขณะที่ใบหน้าขาวเกลี้ยงเกลาหล่อเหลาใจละลายกำลังนอนคว่ำหายใจแผ่วเบาอยู่บนเตียง ดวงหน้าเล็กที่ขี้สงสัยและใคร่ค้นหาแอบอมยิ้มแล้วจับใบหน้าร้อนวูบของตนเองเมื่อนึกถึงบทรักรุนแรงดั่งพายุคลั่งเมื่อคืน หญิงสาวมองหาเสื้อผ้าในตู้แล้วหยิบเอาชุดนอนลูกไม้สายเดี่ยวสีขาวตัวเล็กกับกางเกงตัวสั้นจุ๊ดมาใส่ก่อนจะเดินไปประทับจูบลงบนแก้มของสามีที่นอนหลับสนิทไม่รู้เรื่อง นิ้วเล็กเกลี่ยผมที่ปรกหน้าของพิรุณออกแล้วกวาดมองหน้าที่ขาวตี๋ของเขาด้วยความหลงใหล "ไหนว่าจะเสรืฟ์มอร์นิ่งเซ็กส์ให้ลินไงคะพี่เรน หลับเงียบเชียวนะ" ปาลินพูดพึมพำแล้วเดินไปเคาน์เตอร์ครัวมองหากาแฟสักถ้วยมาดื่มเพิ่มความสดชื่น กระทั่งดวงตากลมตวัดไปเห็นถาดอาหารเช้าที่วางอยู่นอกบ้านและมีสำรับจิ๋วครอบเอาไว้เธอจึงวิ่งออกไปดูที่แท้อาหารเช้าถาดนี้ก็เป็นอาหารฝีมือคุณแม่เพชรไพรเพราะมันมีโน้ตเขียนแปะติดไว้ที่ฝาชี "อรุณสวัสดิ์จ้ะน้องลินน้องเรนของแม่ กินเยอะ ๆ นะจะได้มีหลานให้แม่เ

โป๊กโป๊ก! ปั้ก!ปั้ก!พิรุณควงสากแล้วตำเส้นมะละกอพร้อมหั่นวัตถุดิบสำคัญ ของตำบักหุ่งลงไปอย่างชำนาญ ปาลินที่นั่งรอที่โต๊ะมือสองข้างกำส้อมกับช้อนรอถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก พ่อค้าส้มตำเหลือบมองฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์"ว๊ายแกหล่ออ่ะ คนตำส้มตำรอฉิบหาย" ปาลินได้ยินเสียงเล็กเสียงน้อยของกลุ่มลูกค้าสาวด้านหลังจึงหันไปมองชะนีสองตัวที่กำลังกรีดร้องอวยความหล่อของพี่เรน"พี่เรนนะพี่เรนไม่น่าแบกครกกับสากมาตำข้างนอกนี่เลย ความสงบของการกินมื้อเด็ดเลยกร่อยเลยเห็นไหม ต้องทำอะไรสักอย่าง"ปาลินทำแก้มป่องสองข้างคิดแผนการที่จะทำให้ชะนีสองตัวด้านหลังได้กระจ่างแจ้งแถลงไข หญิงสาวคิดย้อนไปถึงวันที่แฟนเก่าของเขาบุกมางานเลี้ยงที่โรงบ่มไวน์ ก็นึกออกทันทีว่าตอนนี้เธอต้องสกัดดาวรุ่งเสียก่อน แสดงให้รู้กันไปเลยว่าเขามีเมียแล้วเว้ย"พี่เรนขา พี่เรนลินปวดหัวจังเลยค่ะ" ปาลินทำเสียงสองเดินโซซัดโซเซเข้าไปหาเชฟบักหุ่งสุดหล่อของเธอ พิรุณที่ตักส้มตำปูปลาร้ากลิ่นหอมใส่จานอยู่นั้นก็รีบวางจานลงแล้วประคองเมียรักเข้ามา "เอ้าแกเขามีเมียแล้วเหรอ โถ่เสียดายอ่ะ" "สำมะเหร็ดดด" พูดออกเสียงแล้วชูกำปั้นสองข้างขึ้นเหมือนตอนที่กำลังเช

23.45 น.ใบหน้าเอือมระอาเดินเตะฝุ่นลงมาจากรถคิ้วที่ดกดำและเรียวดั่งคันศรเลิกขึ้นสูงเมื่อเห็นกั้งกับคิงนั่งเล่นเกมกางเต้นท์ใส่ชุดกันหนาวตัวหนาผัดแป้งหน้าขาวโบ๊ะ ก่อไฟอยู่บนสนามหญ้าในเต้นท์มีไอ้โอเลี้ยงนอนลิ้นแดงห้อยอยู่ภายในเต้นท์ด้วย"บ้านกูไม่ใช่รีสอร์ทให้พวกมึงมากางเต้นท์รับลมหนาวนะโว้ยไอ้คิงไอ้กั้ง""ก็พอดีว่าวันนี้อากาศหนาวกำลังดีเลย อีกอย่างบอสบอกพวกเราเองว่าให้อยู่เฝ้าคุณลิน"เขาลืมข้อนี้ไปเสียสนิท แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็ไม่ควรมานอนกางเต้นท์กลางสนามหญ้าที่บ้านของเขาแบบนี้"กูให้พวกมึงนอนกางได้แค่วันเดียว""เอ่อบอสครับสู้ ๆ นะคร้าบบบ" กั้งยิ้มร่าอย่างมีพิรุธส่งให้เจ้านายหนุ่ม พิรุณย่นคิ้วชิดกันไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ได้ถามแผ่นหลังกว้างเดินลับตาลูกน้องหนุ่มสองคนเข้าไปพวกเขาก็หัวเราะคิกคักลุ้นว่าบอสจะเจอคุณลินจัดการยังไงบ้างมือสองข้างกระตุกรูหูกระต่ายออกอย่างเหนื่อยหน่าย ปากของเขาหาวสองสามทีจนน้ำตาไหล วันนี้แม่งหน้าเบื่อฉิบแถมยังถูกลุงโทนบังคับขู่สารพัดว่าจะส่งคนมาสร้างความวุ่นวายที่ตลาดเรืองทรัยพ์999ของเจ๊กัลยาว่าที่แม่ยายของเขา แบบนี้จะให้หนีออกมาจากงานปุปปับเขาก็กลัวจะเกิดปัญหาทำให้ภร