เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22 ค้นหาวิธีอ่อย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-01 08:11:19คู่รักเดินทางกลับมาจากไร่องุ่นวิโอล่าและกลับมาถึงมหานครอันวุ่นวายอีกครั้ง วันนี้พิรุณกับปาลินเข้ามาทำงานพร้อมกันทำให้เหล่าพนักงานที่บริษัทมองทั้งคู่เป็นตาเดียวกัน ถึงแม้ประธานบริษัทจะประกาศแล้วว่าเลขาพิรุณกับคุณปาลินเป็นสามีภรรยากันแล้ว เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องอื้อฉาวภายในบริษัท แต่ก็ยังไม่วายจะมีคนคิดเล็กคิดน้อยเพราะยังไงพวกเขาก็ยังไม่ได้แต่งงานและเปิดตัวให้คนทั่วไปรับรู้อย่างเป็นทางการสักที
วันทั้งวันปาลินนั่งทำงานด้วยความอึดอัดใจส่วนพิรุณก็ดูจะไม่สนอกสนใจเท่าไหร่นักเพราะคนแบบเขาไม่มีใครกล้าพูดหรือตำหนิติติง ด้วยรู้ว่าเขานั้นมีนิสัยเป็นพวกหัวรุนแรง และคุมชายชุดดำนับสิบชีวิตที่ผับเรดเรนผับใหญ่ย่านฝั่งธนบุรี
จนกระทั่งเวลาเลิกงานมาถึงพิรุณได้รับข้อความจากลุงโทนธรรมระหว่างที่เขากำลังสตาร์ทรถพาปาลินกลับบ้าน ข้อความที่เชสส่งมานั้นบอกว่าเขาถูกเชิญไปร่วมงานเลี้ยงสมาคมและอาหารเครื่องดื่มเย็นนี้ พิรุณถอนหายใจย่นคิ้วติดกันจนแทบจะเป็นเส้นเดียว
"พี่เรนทำไมทำหน้าเครียดจังคะ"
"ถูกเชิญไปงานเลี้ยงน่ะสิ พี่ขี้เกียจซะด้วย พี่เหนื่อยครับ วันนี้ต
บทที่เกี่ยวข้อง
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 23/1 หึงจนอ่อยดุ
23.45 น.ใบหน้าเอือมระอาเดินเตะฝุ่นลงมาจากรถคิ้วที่ดกดำและเรียวดั่งคันศรเลิกขึ้นสูงเมื่อเห็นกั้งกับคิงนั่งเล่นเกมกางเต้นท์ใส่ชุดกันหนาวตัวหนาผัดแป้งหน้าขาวโบ๊ะ ก่อไฟอยู่บนสนามหญ้าในเต้นท์มีไอ้โอเลี้ยงนอนลิ้นแดงห้อยอยู่ภายในเต้นท์ด้วย"บ้านกูไม่ใช่รีสอร์ทให้พวกมึงมากางเต้นท์รับลมหนาวนะโว้ยไอ้คิงไอ้กั้ง""ก็พอดีว่าวันนี้อากาศหนาวกำลังดีเลย อีกอย่างบอสบอกพวกเราเองว่าให้อยู่เฝ้าคุณลิน"เขาลืมข้อนี้ไปเสียสนิท แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็ไม่ควรมานอนกางเต้นท์กลางสนามหญ้าที่บ้านของเขาแบบนี้"กูให้พวกมึงนอนกางได้แค่วันเดียว""เอ่อบอสครับสู้ ๆ นะคร้าบบบ" กั้งยิ้มร่าอย่างมีพิรุธส่งให้เจ้านายหนุ่ม พิรุณย่นคิ้วชิดกันไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ได้ถามแผ่นหลังกว้างเดินลับตาลูกน้องหนุ่มสองคนเข้าไปพวกเขาก็หัวเราะคิกคักลุ้นว่าบอสจะเจอคุณลินจัดการยังไงบ้างมือสองข้างกระตุกรูหูกระต่ายออกอย่างเหนื่อยหน่าย ปากของเขาหาวสองสามทีจนน้ำตาไหล วันนี้แม่งหน้าเบื่อฉิบแถมยังถูกลุงโทนบังคับขู่สารพัดว่าจะส่งคนมาสร้างความวุ่นวายที่ตลาดเรืองทรัยพ์999ของเจ๊กัลยาว่าที่แม่ยายของเขา แบบนี้จะให้หนีออกมาจากงานปุปปับเขาก็กลัวจะเกิดปัญหาทำให้ภร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 23/2 หึงจนอ่อยดุ
ดวงหน้าเล็กในชุดซีทรูอันแสนเร่าร้อนหายใจกระเพื่อมตื่นเต้นที่ตนนั้นกำลังจะเป็นฝ่ายนำพี่เรนด้วยตนเอง ตอนนี้เธอทั้งโกรธและหึงเขา แต่ดูเขายังนอนทำหน้ายิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ได้ เธอเพิ่งเข้าใจว่าความหึงหวงของคนเรามันมีอานุภาพรุนแรงถึงขนาดที่ว่าอะไรที่เธอไม่เคยก็ได้เคยภายในไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ก่อนที่เขาจะกลับมาเธอทั้งเปิดนั่งโป๊นั่งดู ทั้งหายุทธิวิธีเพื่อที่จะมัดใจพี่เรนให้อยู่หมัด ถึงเธอจะกลัวการทำอะไรแบบนี้อยู่ไม่น้อยเพราะไอ้ภาพที่ชนะศรเคยคร่อมทับและสีหน้าเหมือนปีศาจชั่วร้ายนั่นก็ยังคอยตามหลอกหลอนเธออยู่ ดังนั้นเธอจึงต้องหาภาพอื่นที่จะทำให้ติดตาได้มากกว่าภาพของเหตุการณ์ในอดีต ซึ่งก็คือภาพของพี่เรน "ลินทำไมลินเงียบไปล่ะ" "เปล่าค่ะลินกำลังกระตุ้นความเสียวตัวเองอยู่" ความตรงจนเกินไปนั่นก็เป็นเหตุให้พิรุณหลงรักปาลินจนหมดใจ เด็กคนนี้ช่างซื่อบริสุทธิ์จริง ๆ แล้วเขาก็โคตรหลงรักเลยแพนตี้สีดำถูกเกี่ยวพ้นจากข้อเท้าเล็กสะโพกนุ่มลดต่ำลงใบหน้าเล็กเห่อร้อนวูบวาบแล้วควานหาแท่งอุ่นที่กำลังจะปริแตกของชายหนุ่มที่นอนมองอยู่อย่างตั้งใจ สรรพาวุธถูกสอดเข้าไปในกลีบเนื้อที่คับแน่นจนแทบจะผ่านไปไม่ได้"อ๊ะ....อื้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 24/1 น้ำตาและรอยเลือด
หลังจากที่เมื่อคืนปาลินเล่นกิจกรรมชวนหวาดเสียวกับพิรุณจนเกือบทั้งคืน แต่ร่างกายเล็กที่อ่อนแรงก็ยังสามารถลุกขึ้นเตรียมกับข้าวกับปลาให้เขาได้โดยที่ไม่มีท่าทีอิดโรยเลยแม้แต่น้อย แถมยังผิวปากขณะที่กำลังเตรียมข้าวผัดอเมริกันอย่างอารมณ์ดี ชายหนุ่มที่เดินหอบกระเป๋ากับชุดทำงานลงมาจากบนบ้านกระตุกยิ้มสดใสที่เห็นปาลินในชุดพนักงานออฟฟิศที่สวมผ้ากันเปื้อนลายเป็ดทับเอาไว้และกำลังโยกย้ายส่ายก้นทำกับข้าวอย่างมีความสุข"วันนี้เมียพี่แฮปปี้จังเลยน้า""ก็ใช่น่ะสิคะ เมื่อคืนลินฝันดีด้วยล่ะค่ะ""ฝันว่าอะไรครับลิน"ภรรยาเด็กเดินสาวเท้าเข้ามาใกล้พิรุณแล้วโอบมือลงมายังหลังคอ "ลินฝันว่าได้อุ้มลิตเติ้ลเรนด้วยค่ะ""แล้วผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะครับ""เอ่อทั้งสองเลยค่ะ" ปาลินฉีกยิ้มกว้าง"หมายความว่าไงครับเมียพี่ สองคนเหรอ ผู้ชายหนึ่งคนผู้หญิงหนึ่งคนเหรอครับ" พิรุณวางกระเป๋าลงแล้วโอบเอวปาลินเข้ามาส่งยิ้มละมุนให้และถามซ้ำด้วยความตื่นเต้น แม่จะเป็นแค่ฝันแต่เขานั้นก็รู้สึกกระตือรือร้นอยากที่จะได้ยินจากปากของแม่คนตัวเล็กอีกครั้ง"ใช่ค่ะ เด็กแฝดค่ะ""พี่ขอให้ลินสมหวังนะครับ ยังไงพรุ่งนี้วันเสาร์เราไปทำบุญกันดีไหม""ดีค่ะด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 24/2 น้ำตาและรอยเลือด
ที่โรงพยาบาล"แม่จ๋า พ่อจ๋า"เปลือกตาที่หนักอึ้งพยายามเปิดออกดูต้นเสียงใสเล็กที่กำลังปลุกเรียกให้เธอตื่น และเสียงใสน่ารักนี้เองก็ทำให้เธอมีพลังที่พร้อมจะตื่นขึ้นมาเผชิญหน้าอีกครั้ง ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใครก็ตามปาลินกลั้นใจปรือตาขึ้นกวาดมองยังเสียงเรียกของเด้กน้อยที่ก้องกังวานอยู่ในโสต ทว่าเมื่อดวงตาสองข้างเริ่มเห็นภาพเบื้องหน้าได้อย่างแจ่มแจ้งสิ่งที่เธอเห็นกลับมีเพียงห้องโล่งกว้างสีขาวและหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังนั่งสวมเฮดโฟนนั่งอยู่ที่ปลายเท้าของเธอ"พี่...พุด""เฮ้ยลินแกฟื้นแล้ว พี่เป็นห่วงแทบตาย" พี่พุดถอดหูฟังแล้วเหวี่ยงลงกับเบาะพุ่งตัวมาเกาะที่ขอบเตียงแล้วลูบหัวเธออย่างเป็นกังวล"หนูจำได้ว่ามีคนยิงมาที่รถของพี่เรน แล้วรถก็ชนกับเสาไฟฟ้า""ใช่ ๆ เธอไม่ต้องคิดมากนะ ตอนนี้พ่อของเรากับพ่อของคุณเรนรู้เรื่องนี้พวกเขากำลังจัดการหาตัวคนร้ายอยู่""แล้ว..." ปาลินหันหน้ามองหาคนสำคัญของเธอ "พี่เรนล่ะคะ พี่เรนอยู่ไหนคะ""คือ....คุณเรน คุณเรนอาการสาหัส ตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู ยังไม่ฟื้นเลย"ปาลินหน้าซีดพยายามหยัดตัวลุกขึ้นแต่ก็รู้สึกขาของเธอมันชาไปหมด ดวงตากลมหลุบมองที่ปลายเท้ามีเฝือกหน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 25 รอวันที่ฝนจะโปรยปรายอีกครั้ง
ดวงหน้าเล็กสะอื้นไร้เสียงเล็ดลอดทว่าน้ำตากลับอาบชุ่มสองแก้มที่เห่อแดงแล้วหยดเผาะ ๆ ลงกับพื้นราวกับเม็ดฝนที่กำลังโปรยปราย คุณแม่เพชรไพรและพุดซ้อนที่กำลังมองดูปาลินอยู่ใกล้ ๆ ได้แต่จับมือให้กำลังใจกันและกัน เพราะอีกฝ่ายก็เป็นแม่ของผู้ป่วยที่เจ็บปางตายในห้องไอซียู ส่วนอีกคนก็เป็นพี่สาวต่างแม่ที่เลี้ยงน้องสาวมาจนแทบจะรู้ไส้รู้พุงทุกอย่าง เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังทุกข์ทรมาน คนที่ได้แต่เฝ้ามองดูก็พาลที่จะรู้สึกเจ็บใจไม่ต่างกัน"ลิน...ยัยลิน!" เสียงแม่ของเธอเรียกกังวานมาจากทางด้านหลัง เจ๊กัลยาโผเข้ากอดลูกสาวแล้วปาดเช็ดน้ำตาให้ปาลินจนใบหน้าของเธอสะอาดหมดจดอีกครั้ง ทว่าเธอกลับไม่แย้มยิ้มและปะทะฝีปากกับแม่เหมือนเช่นเคย"ให้เวลาเธอหน่อยเถอะค่ะคุณกัลยา" เพชรไพรวางมือลงบนไหล่ของเจ๊กัลยา แม่ของปาลินพยักหน้ารับอมยิ้มแผ่วเบา แล้วมองหน้าลูกสาวที่กำลังเพ่งมองร่างของพิรุณที่นอนแน่นิ่งอยู่ภายในห้องกระจกด้วยแววตาเลื่อนลอยปราศจากความสดใสขณะเดียวกันเชส คิง กั้งทุกคนก็เดินตรงมาหาปาลินอย่างกับมีเรื่องที่จำเป็นจะต้องคุยกับเธอเดี๋ยวนี้"คุณลินครับพวกเรามีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับคุณลินครับ เชิญกลับไปที่บ้านของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 26 แอบมองที่รัก
หญิงสาวในชุดกระโปรงยาวนั่งถักถุงมือไหมพรมสีขาวเพื่อรอรับลูกน้อยในครรภ์ที่กำลังจะลืมตาดูโลกถึงแม้ทั้งอาทิตย์มานี้เธอเอาแต่ออกตรวจงานแทนสามีทั้งที่ขายังเดี้ยงอยู่แต่เธอก็กัดฟันสู้ไม่ถอยเปรี้ยง! ผ่าง! เสียงของฟ้าแล่บฟ้าร้องที่บันดาลขึ้นชั่วขณะทำให้ดวงตาที่จดจ่ออยู่กับการถักถุงมือคู่เล็กเหลือบมองพายุฝนที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรงจนต้นประดู่แดงนอกบ้านโบกพัดจนแทบหักโค่นลงมา"มีพายุเหรอเนี่ย"ฟากเดียวกันที่โรงพยาบาลดวงหน้าซีดที่หลับสนิทอยู่บนเตียงผู้ป่วยขยับเขยื้อนส่ายไปมาเล็กน้อย พักหนึ่งเปลือกตาที่หนักอึ้งค่อย ๆ ปรือมองภาพที่เบลอลอยไปมา พยาบาลและหมอที่เข้ามาตรวจตามเวลาเห็นผู้ป่วยรู้สึกตัวจึงได้รีบเข้ามาดูอาการด้วยความตื่นเต้นดีใจ"คุณพิรุณครับ ได้ยินหมอไหมครับคุณพิรุณ"ชายหนุ่มพยักหน้ารับเบา ๆ ทั้งหมอและพยาบาลต่างยินดีปรีดา"โทรบอกญาติของคุณพิรุณด้วย แจ้งให้พวกเขารู้ว่าคนไข้ฟื้นแล้ว"ทว่าพิรุณกลับคว้าแขนของหมอ"ช่วยปิดเรื่องที่ผมฟื้นมาก่อนได้ไหมครับหมอ ผมยังไม่อยากให้คนร้ายไหวตัวทัน ผมต้องการรู้ตัวคนทำ ถือว่าผมขอ""ได้หมอจะทำตามที่คนไข้ต้องการ""ยังไงคุณหมอโทรหาคนที่เบอร์นี้ให้ผมที" หม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 27/1 กินผลไม้เสร็จ กินพี่ต่อได้ไหมคะ
ปาลินทรุดตัวนั่งลงกับโซฟาสีแดงแล้วก็พบว่าตัวเองเริ่มมึนหัวและอยากกินอะไรที่ไม่ค่อยได้กินเช่น มะยม มะม่วง มะดัน พอนึกถึงขึ้นมาน้ำลายก็สอทันที หญิงสาวฉีกยิ้มแห้งส่งให้กั้งกับคิงที่กำลังนั่งสตรีมเกมกันอยู่สองคนแถมพวกเขายังเข้าไปเล่นทีมเดียวกับพี่พุดอีก จนแทบจะไปตั้งสโมสรอีสปอร์ตอยู่ด้วยกันแล้ว"กั้งคิง ลินอยากกินของเปรี้ยวพวกคุณหาให้ลินหน่อยสิคะ""คร้าบนายหญิงพวกเราจะไปดูที่ตลาดเรืองทรัพย์ให้นะครับ แล้วคุณลินอยากรับประทานอะไรบ้างล่ะครับ""ก็พวกมะม่วง มะยม มะดัน มะขามอะไรก็ได้ค่ะที่เปรี้ยว ๆ ลินรู้สึกเวียนหัวคลื่นไส้สงสัยจะครบหกสัปดาห์แล้วอาการแพ้ท้องก็เลยเริ่มแวะเวียนมาทักทาย ยังไงลินรบกวนหน่อยนะคะ" หญิงสาวบอกแล้วควักยาดมออกมาแกว่งหลังจากที่กั้งกับคิงออกไปเดินดูผลไม้ที่ตลาด ส่วนพิรุณที่จ้างวินมอเตอร์ไซค์มาส่งที่บ้านเพื่อจะมาทำเซอร์ไพรส์เมียว่าเขาหายดีแล้วก็แอบเห็นลูกน้องสองคนกำลังเดินหาบางอย่างด้วยท่าทางขะมักขเม้น"เฮ้ย!....ไอ้กั้งไอ้คิง"เมื่อทั้งสองได้ยินเสียงของคุ้นหูจึงได้รีบตวัดสายตามองและพบว่าบอสร่างวิญญาณยืนอยู่ตรงหน้าเขา"ผะ....ผี บอสครับบอสกลับมาจากยมโลกแล้วเหรอครับ" คิงไม่แน่ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 27/2 กินผลไม้เสร็จ กินพี่ต่อได้ไหม
"แล้วไหนที่ว่าจะให้ลินกินของเปรี้ยวล่ะคะ" ปาลินชะโงกหน้าไปหาจานผลไม้ที่มีทั้งมะม่วงเบา มะดัน ตะลิงปลิง มะยงชิดและพริกกะเกลือที่กั้งคิงเป็นคนเตรียมไว้ให้ ดวงตากลมกลืนน้ำลายเอื๊อกลงคอ พิรุณเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้เขาจึงเอี้ยวตัวไปแล้วหยิบตะลิงปลิงจิ้มพริกเกลือส่งให้ภรรยา"อ้ะหนึ่งคำ" เขาบอกแล้วทำตาเจ้าเล่ห์ ปาลินหรี่ตามองแล้วงับตะลิงปลิงสุดแสนจะเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดหายวับไปทั้งลูก ชายหนุ่มตาลุกไม่คิดว่าเมียจะกินหมดทีเดียวทั้งลูกในคำเดียว"หืมมชื่นใจจัง" แก้มใสเคี้ยวตุ่ย ๆ ยิ้มตากลมหยี "ลินขออีกคำได้ไหมคะ" สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องยอมมากกว่าหนึ่งคำ และเป็นเขาเองที่ต้องกลายเป็นฝ่ายนั่งรอแม่คนแพ้ท้องจนไหลหลับคารีโมททีวีคุณแม่มือใหม่ที่ซัดของเปรี้ยวหายไปครึ่งจานจนหายอยากจึงหายเข้าไปอาบน้ำอาบท่าและเตรียมน้ำอุ่นใส่น้ำมันหอมระเหยให้สามีอาบเผื่อผ่อนคลาย และจึงเลือกใส่ชุดนอนไม่ได้นอนที่ซื้อมาจากร้านเจ๊เกียบเพื่อไว้ยั่วยวนสามีตัวดีที่บังอาจฟื้นขึ้นมาแล้วไม่คิดจะโทรบอกเธอสักนิด แต่กลับมาเซอร์ไพรส์ทำให้เธอแทบจะคิดว่าเขาเป็นวิญญาณหลุดออกจากร่างมาหา"พี่เรนคะ ไปอาบน้ำได้แล้ว" คนงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นขยี้ตาเบา ๆ และ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 40 หัวใจที่สูญหาย
ทุกวันปาลินจะอาสาออกไปตรวจงานที่เลานจ์ Crazy rain แทนสามี เพราะพิรุณอยากให้ภรรยาออกไปผ่อนคลายพบแสงตะวันหรือได้ทำอะไรที่อยากทำบ้าง ส่วนเขาจึงสลับหน้าที่อยู่บ้านเลี้ยงแฝดทั้งสองด้วยตนเอง"วันนี้ลินว่าจะกลับจากเลานจ์ช่วงลูกเลิกเรียนค่ะ เพราะพวกงานเอกสารลินก็เคลียร์หมดแล้ว จะมีก็แค่คนใหญ่คนโตมาจองเลานจ์จัดงานเลี้ยง ลินก็แค่ตรวจความเรียบร้อยอีกนิดหน่อย แล้วคุณจูนผู้จัดการร้านของพี่เรนก็เป็นคนที่ทำงานได้เก่งมาก ลินเลยหมดห่วงค่ะ วันนี้เลยกะว่าจะรีบกลับบ้านมาสอนลูกปั่นจักรยานตามที่สัญญากับเจ้าแฝดไว้ค่ะ" ปาลินบอกกับสามีขณะที่เขากำลังเตรียมอาหารเช้าให้ลูกแฝดทั้งสองกินก่อนไปโรงเรียน"ได้เลยพี่จะไปรอรับลินนะครับ แล้วเราค่อยไปรับลูก ๆ ด้วยกัน จุ๊บ!" พูดด้วยเสียงนุ่มแล้วประทับจูบลงมาบนปากเล็กบางของปาลิน"งั้นไว้เจอกันตอนเย็นค่ะ ลินรักพี่เรนนะคะ" ยิ้มหวานแล้วโอบกอดเขาก่อนจะเดินออกไปจากบ้าน จู่ ๆ ภรรยาก็มาบอกรัก ถึงเขาจะรู้อยู่แล้วว่าเธอรักเขาจนแทบจะกลืนกิน แต่วันนี้คำบอกรักของปาลินมันทำให้เขารู้สึกโหวงเหวงในใจจนอธิบายไม่ถูก"กั้งคิง" พิรุณกวักมือเรียกคู่หูบอดี้การ์ด"ครับบอส""นายคอยเฝ้าระวังปาลินไ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 39/2 พราวมนต์กับกลเมฆ
วันนี้เป็นวันเสาร์อาทิตย์ พ่อแม่ลูกทั้งสี่คนจึงพากันจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้านลุงโทนธรรม และเพื่อฉลองงานวันเกิดอันอบอุ่นให้กับดาเนีย ซึ่งของกินจำนวนมากถูกรังสรรค์ขึ้นด้วยฝีมือของพ่อบ้านมาเฟียสองคน คือ พิรุณ กับ สุริยะ สองเพื่อนซี้ที่โตมาพร้อมกันตั้งแต่วัยอนุบาล เพียงแค่สบตาก็เดาได้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรทั้งสองแข่งกันสับเนื้ออย่างสนุก พิรุณสับไก่ย่าง ส่วนสุริยะก็สับเป็ดย่าง ปาลินกับดาเนียเอียงคอซุบซิบกันรู้สึกว่าสามีของพวกเธอจะจริงจังกับการสับมากเกินไป จนลูกน้องที่นั่งรอยืนกลืนน้ำลายกันเป็นแถว ๆ เพราะลูกพี่เอาแต่บรรจงสับอย่างละเมียดละไม"พิเรนทร์! โมนเหวข่ะ เหวจะแย่" พราวมนต์คือผู้กล้าที่เข้าไปเขย่าขาของปะป๊าเรนให้หยุดสับไก่ย่างสักที "อาแช็คอาแช็คเม่ก เม่กจากิมเปรต" กลเมฆเองก็ไม่ยอมเข้าไปเกาะขาอาแซ็คพยายามเขย่งสุดตัวเพื่อจะดูว่าเมื่อไหร่จะได้กินเป็ด"โอเคครับ ปะป๊าสับไก่ให้น้องมนต์เสร็จแล้วครับ อันนี้น้ำจิ้มนะลูกมีแบบเผ็ดกับไม่เผ็ด ปะป๊าทำเองเลยนะ" พิรุณยื่นถาดหลุมของเด็กที่มีไก่ของโปรดสับเป็นชิ้นน้อย ๆ ให้ลูกสาวไปรับประทานที่โต๊ะกับคุณแม่"ขบคูนค่าพิเรนทร์" พิรุณฉีกยิ้มเอ็นดูลูกสาวที่ต
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 39/1 พราวมนต์กับกลเมฆ
พัฒนาการของพราวมนต์และกลเมฆล่วงเลยมาจนถึงสี่ขวบและพร้อมที่จะเข้าสู่ชั้นเตรียมอนุบาลปาลินกับพิรุณจึงพาไปสมัครเรียนที่โรงเรียนในเครือเวหะศิลปการ หรือโรงเรียนอนุบาลเวหะซึ่งมีทัพฟ้า เพื่อนสนิทในกลุ่มเดอะเซฟเฟอร์นั่งแท่นบริหารต่อจากครอบครัว"หวัดดีคร้าบ สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ เชิญเลยครับผม" ผู้อำนวยการหนุ่มสุดหล่อหุ่นสูงชะลูดราวกับดารายืนยกมือไหว้ผู้ปกครองต้อนรับภาคการศึกษาใหม่อย่างอ่อนน้อม"ฮานึล! " ชื่อเกาหลีของเขามักจะไม่ค่อยได้ถูกเรียกบ่อยนักแต่ถ้ามีคนกล้าเรียกขึ้นมาก็เดาได้เลยว่าเป็นฝีมือของเพื่อนในแก็ง ผู้อำนวยการหนุ่มหันไปแล้วยิ้มกว้างทันทีที่เห็นใบหน้าของพิรุณยืนยิ้มแป้นให้ด้านข้างมีลูกชายวัยสี่ขวบยืนเกาะขาพ่ออยู่ด้านข้าง"ไอ้เรนมาแล้วเหรอวะ สวัสดีครับคุณลิน อ้าวสวัสดีครับพราวมนต์กลเมฆ จำอาได้ไหม คงจำไม่ได้แหละเนอะอาเคยวีดีโอคอลคุยกับพวกหนูด้วยตอนนั้นแค่สองขวบเองมั้ง" "ซาหวัดเดค้าบอาฝ้า ซาหวัดเดค่าอาเฟ้อ" ลูกแฝดสองคนของเพื่อนที่ยังพูดจาไม่ค่อยชัดทำเอาทัพฟ้าถึงกับหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดู"ลินกับพี่เรนฝากลูกด้วยนะคะคุณฟ้า ทัพฟ้าหรือฮานึล ลูกเสี้ยวไทยเกาหลีที่ต้นตระกูลเป็นคนเกาหลีแล้วย
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 38/3 6 เดือนเท่ากับ 6 รอบ
"พี่จะเสริฟ์พิซซ่าให้ลินกินไปยันเช้าเลย จัดให้หกถาดจุก ๆ เลยดีไหมครับ" สิ้นเสียงที่คลอเคลียรดแถวเนินอกของเธอ ปากกระจับก็ตะโบมดูดลงมาบนยอดถันอย่างกับทารกเพศชาย ขณะที่ดูดกลืนอกของเธอมือทั้งสองข้างก็นวดบีบเต้าที่พองขยายไปด้วย นัยน์ตาที่เปี่ยมด้วยไฟปรารถนาปรือขึ้นมองดูใบหน้าที่หลับพริ้มรับเคลิบเคลิ้มในรสราคะ"อึ้ม...ปะป๊าเรนดูดแรงไปแล้วนะคะ...อ๊าพี่เรน!" ก็คนมันคิดถึงเมียใจจะขาด จะให้มาเนิ่บนาบอ้อยอิ่งอยู่ได้ยังไง แต่ถึงแม่ตัวเล็กของเขาจะบอกว่าเขาดูดแรง แต่ก็แอ่นหน้าอกต้านรับริมฝีปากของเขาไม่หยุดนิ้วทั้งสิบของปาลินแทรกเข้าไปในเรือนผมมือไม้ไล้วนหัวทุยจนสะเปะสะปะด้วยความซ่านเสียวเกินบรรยาย คงเพราะตั้งแต่ที่เธอตั้งท้องและเริ่มมีน้ำนม เต้านมที่คอยปั๊มนมให้ลูกอยู่เป็นประจำมันเริ่มอ่อนไหวได้ง่ายขึ้น ทั้งที่พี่เรนยังไม่ได้แตะส่วนอื่นของร่างกายแต่เธอก็เกือบไปถึงเส้นชัยก่อนเขาเสียแล้วคนที่กำลังหลงอยู่ในรสสวาทถูกกดแช่ลงกับหมอนใบโตกว่าจะรู้ตัวว่าสามีเปลื้องผ้าจนเหลือแต่เนื้อตัวว่างเปล่าก็เป็นตอนที่มือหยาบโลนดันเนินขาอ่อนนุ่มด้านในของเธอจนฉีกออกกว้าง"ฮ้า....อ๊ะพี่เรนขา" ใบหน้าขาวแทรกเข้ามาที่กลางห
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 38/2 6 เดือนเท่ากับ 6 รอบ
กั้งกับคิงที่อยู่ในชุดพ่อบ้านสวมผ้ากันเปื้อนสีดำสรีนฟ้อนต์ว่า 'พ่อบ้านเรดเรน' กับเจ๊กัลยาช่วยกันเลี้ยงพราวมนต์กับกลเมฆที่เริ่มคลานไปทั่วและซุกซนตามวัย ทันใดที่ทั้งสองเห็นเจ้านายแบกนายหญิงออกมาจากรถ พวกเขาก็วิ่งถลาเข้าไปหาบอสด้วยความคิดถึง"บอสคร้าบบบบ" ลูกน้องคู่หูดูโอ้ร้องเรียกพร้อมกัน"แต่งตัวอะไรของพวกมึง" กั้งกับคิงยิ้ม"ก็ชุดพ่อบ้านไงครับ โน่นทุกคนก็มีเหมือนกันหมด" คิงชี้ไปที่ลูกน้องอีกสิบคนที่ช่วยกันตัดหญ้า ปลูกดอกไม้ อาบน้ำหมา และทำความสะอาดบ้านรอต้อนรับบอสอย่างขยันขันแข็ง ทุกคนต่างมีชุดผ้ากันเปื้อนสีดำสกีนคำว่าพ่อบ้านเรดเรนเหมือนกันหมดทุกคน"ลินทำให้เองแหละค่ะน่ารักดี แต่พี่เรนวางลินก่อนได้ไหม"ฉิบหายแล้วเมียเปลี่ยนลูกน้องหน้าโหดเข้าสู่โหมดฟรุ้งฟริ้งได้ภายในหกเดือน แล้วแบบนี้แก็งอื่นกลุ่มอื่นมันจะกลัวกันไหมวะเนี่ย พิรุณยอมวางภรรยาลง ปาลินยิ้มกริ่มอย่างมีเลศนัยทันที"อะไรตัวแสบ" คิ้วเข้มกระตุกอย่างสงสัย ปาลินวิ่งหายเข้าไปในบ้านแล้ววิ่งออกมาสะบัดผ้ากันเปื้อนสีดำสกรีนลายเดียวกันกับลูกน้องของตน"ลินมีของพี่เรนด้วย ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะคุณสามี....จุ๊บ!" ปาลินสวมผ้ากันเปื้อนให้พิ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 38/1 6 เดือนเท่ากับ 6 รอบ
6 เดือนผ่านไปพิรุณเดินทางกลับมาจากนิวยอร์กพร้อมกับเชสและทนายความกริช ทนายคนสนิทรุ่นพ่อของลุงโทนธรรม แต่ดาเนียที่ไปด้วยกันนั้นเลือกที่จะไปเรียนต่อที่สถาบันแฟชั่นอีกสามปี เพื่อหลบไปเลียแผลใจ ดวงหน้าคมขาวยิ้มสดใสเมื่อเขาแอบหลบซ่อนอยู่ภายในห้องทำงานในสุดของเลานจ์ซึ่งเป็นห้องกระจกเงาที่อยู่หลังห้องของปาลินอีกชั้น เรียกได้ว่าเป็นห้องแห่งความลับที่ใช้หลบศัตรูยามมีภยันอันตรายเขากลับมาถึงตั้งแต่เมื่อเช้าและรีบบอกเชสว่าเขาจะมาแอบดูปาลินทำงานสักพักหนึ่ง เขาอยากนั่งมองเมียเงียบ ๆ และดูว่ายัยตัวเล็กของเขานั้นเก่งกาจขนาดไหน เพราะตั้งแต่เขาจากไปภรรยาที่ใคร ๆ เคยสบประมาทก็งัดความสามารถในการเป็นผู้นำชายฉกรรจ์อีกหลายสิบชีวิตขึ้นมาและคุมพวกเขาได้อยู่หมัด ด้วยรอยยิ้มหวานแต่ยามเอาจริงก็ดูน่าเกรงขามและสง่างามจนลูกน้องใต้อาณัติของเขายังต้องยอมก้มหัวให้นายหญิง"น้ำแตงโมปั่นค่ะคุณลิน" จูน ผู้จัดการของเลานจ์เดินนำน้ำแตงโมเข้ามาเสริฟ์พลางชำเลืองมองห้องกระจกเงาที่ซ้อนอยู่ติดกับห้องทำงานของนายหญิง จูนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนปาลินเหลือบมองใบหน้าที่เอาแต่ยืนยิ้มของผู้จัดการ"มีความสุขอะไรคะวันนี้" ปาลินยิ้มทัก"ปะ....เ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 37 จากกันแค่ชั่วคราว
หลังจากที่เมื่อคืนพิรุณกับปาลินรีบร้อนกลับบ้านเพื่อจะมาบอกลาแม่เพชรไพร แต่เธอก็รีบกลับไปพร้อมกับเจ้าสัวเทิดวิช และโทรตามให้เจ๊กัลยามาดูแลหลานแฝดแทน คืนนั้นทั้งคืนปาลินอดวิตกกังวลแทนสามีไม่ได้เพราะเท่าที่เธอและเขารู้ก็มีเพียงแค่ เกิดเรื่องวุ่นวายที่ไร่วิโอล่า แล้วพอถามแม่ของเธอ เจ๊กัลยาก็เอาแต่ส่ายหน้าบอกไม่รู้ท่าเดียว มันทำให้เธอนอนกระสับกระส่ายทั้งคืนจนตื่นนอนตั้งแต่ตีห้าเพื่อปั๊มนมให้ลูก ๆ ระหว่างนั้นจึงเปิดทีวีดู ดวงตาที่สะลืมสะลืออยู่นั้นเบิกตากว้างสว่างโล่งทันทีที่เห็นข่าวไร่องุ่นถูกไฟไหม้ และไร่ที่ว่านั้นก็คือไร่วิโอล่านั่นเอง"พี่เรนคะ พี่เรนมาดูนี่เร็ว" พิรุณที่กำลังแก้ผ้าอยู่นั้นรีบตะครุบเอาผ้าขนหนูมาพันเอวสอบเอาไว้ เพราะเมียรักรีบลากแขนให้ไปดูบางสิ่งที่ด้านล่าง"อะไรครับลิน หรือลินอยากกินพี่เป็นมื้อเช้าครับ""ไม่ใช่ซะหน่อยค่ะ ลินจะให้พี่เรนดูข่าวในทีวี ดูสิคะข่าวไร่องุ่นวิโอล่าถูกลอบวางเพลิง"พิรุณกดเร่งเสียงในโทรทัศน์ที่ผู้รายงานข่าวเป็นบุคคลที่เขารู้จักดี ไพรัช กิตติโชจน์ พ่อตาของชิตพล เพื่อนสนิทของบอสธิ"เกิดอะไรขึ้นกันแน่" พิรุณรีบโทรตามเชสให้สืบข่าวดังกล่าว ส่วนเขาโทรไ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 36 ลุงยอมแล้ว
หลังจากที่ปาลินกับดาเนียทักทายกันและพูดคุยกันอย่างถูกปากถูกคอ โทนธรรมก็เดินมาพร้อมกับเชสแล้วกวักมือเรียกพิรุณให้เข้ามาหา เขาทำหน้าเคร่งเครียดเล็กน้อยเมื่อได้รับรู้ว่า พันธมิตรคู่ค้าหนุ่มคนใหม่ที่มีอายุไล่เลี่ยกับหลานชายนั้นมีประวัติโชกโชนมาก่อน"ถึงฉันจะเรื่องมากไม่อยากให้แม่หนูปาลินนั่นแต่งงานกับแก แต่ดู ๆ แล้วก็คงไม่มีใครรับมือแกได้ดีเท่าหนูลินอีกแล้ว อีกเรื่องลุงขอโทษด้วยล่ะกันที่คอยยัดเยียดผู้หญิงให้แกตลอด ส่วนเรื่องชนะศรลุงจะคอยจับตาดูให้อีกแรง ถ้ามันคิดตุกติกกับฉัน ยังไงฉันก็ไม่เก็บมันไว้หรอก แกพาเมียกลับบ้าน ป่านนี้ลูกกระจองอแงกันหมดแล้ว""ทำไมลุงถึง" พิรุณรู้สึกอึ้งแล้วเหลือบมองหน้าเชส มือขวาคนสนิทได้แต่ยิ้มส่งให้เป็นคำตอบ เขาแทบจะไม่เชื่อเลยว่าลุงจะยอมรับเมียของเขา ทั้งที่ผ่านมาคัดค้านมาตลอด"เฮ้อ!....ถ้าแกจะถามฉันว่าเพราะอะไร ก็คงเป็นเพราะลูกแฝดของแก เด็กมันไม่รู้เรื่องอะไร ฉันก็ขี้เกียจจะพรากพ่อแม่ลูก แค่แม่ยัยเนียตายไปตั้งแต่ยัยเนียยังเด็กฉันก็รู้สึกว่าตัวเองมีเวรกรรมติดตัวมากพ่อแล้ว ถึงต้องใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมาตลอดแบบนี้""แสดงว่าคุณปู่โทนธรรมเห่อหลานซะแล้ว แต่ต่อไปยัยเนียก
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 35 พบปะเพื่อนรัก
กลางงานแถลงข่าวเปิดตัวร่างสูงโปร่งที่สูงกว่าพิรุณ เดินผ่าวงล้อมตรงเข้ามาทักทายเขาจากทางด้านหลัง มือหนาวางลงบนบ่ากว้า กั้งกับคิงผงะแล้วปรี่เข้าไปซ้อนอยู่ด้านหลังนายหญิงเมื่อเห็นบุคคลที่มีใบหน้าเย็นชากว่าเจ้านายของตน กับแววตาไร้ความปราณีตวัดมองมา เขาพยักหน้าทักปาลินเล็กน้อย ก่อนที่พิรุณเพื่อนสนิทที่สุดของเขาจะหันหน้ามาปะทะ"แซ็ค!" พิรุณตกใจที่เห็นเพื่อนของตนในงานของลุงโทนธรรม"กูมีเรื่องจะคุยด้วย" เพื่อนสนิทที่ไม่เจอกันเกือบห้าปีเต็มพากันเข้าไปคุยในห้องวีไอพีของโรงแรม นัยน์ตาว่างเปล่าที่เต็มด้วยความโศกสลดยังคงอาบชุ่มเจือปนอยู่จนผู้ล่วงรู้อดีตที่เจ็บช้ำของเพื่อนรักอย่างพิรุณถึงกับรู้สึกสร้อยเศร้าไม่ต่างจากเพื่อนซี้"มึงไปบอสตันมาใช่ไหม" พิรุณทักพลางส่งวิสกี้ให้เพื่อนจิบ เขารับมาจิบไปอึกใหญ่แล้ววางแก้วลง"อืม" เสียงทุ้มทรุดตัวลงนั่งบนโซฟายกขาข้างหนึ่งขึ้นไขว่ห้าง "เมื่อวานน้องสาวมึงมาวุ่นวายกับกู""กูขอโทษด้วยว่ะที่ดาเนียไปตอแยมึง" เขาเอ่ยแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม"ก็ไม่ได้ตอแยอะไร แค่มาสมัครงานเลขา""แล้วมึงรับดาเนียเข้าทำงานหรือเปล่า""กูรับเลขามาสามคน คนนึงปรนนิบัติตอนกลางคืน คนนึงตอนกลางวั
