บทที่ 27/2 กินผลไม้เสร็จ กินพี่ต่อได้ไหม

"แล้วไหนที่ว่าจะให้ลินกินของเปรี้ยวล่ะคะ" ปาลินชะโงกหน้าไปหาจานผลไม้ที่มีทั้งมะม่วงเบา มะดัน ตะลิงปลิง มะยงชิดและพริกกะเกลือที่กั้งคิงเป็นคนเตรียมไว้ให้ ดวงตากลมกลืนน้ำลายเอื๊อกลงคอ พิรุณเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้เขาจึงเอี้ยวตัวไปแล้วหยิบตะลิงปลิงจิ้มพริกเกลือส่งให้ภรรยา

"อ้ะหนึ่งคำ" เขาบอกแล้วทำตาเจ้าเล่ห์ ปาลินหรี่ตามองแล้วงับตะลิงปลิงสุดแสนจะเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดหายวับไปทั้งลูก ชายหนุ่มตาลุกไม่คิดว่าเมียจะกินหมดทีเดียวทั้งลูกในคำเดียว

"หืมมชื่นใจจัง" แก้มใสเคี้ยวตุ่ย ๆ ยิ้มตากลมหยี "ลินขออีกคำได้ไหมคะ" สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องยอมมากกว่าหนึ่งคำ และเป็นเขาเองที่ต้องกลายเป็นฝ่ายนั่งรอแม่คนแพ้ท้องจนไหลหลับคารีโมททีวี

คุณแม่มือใหม่ที่ซัดของเปรี้ยวหายไปครึ่งจานจนหายอยากจึงหายเข้าไปอาบน้ำอาบท่าและเตรียมน้ำอุ่นใส่น้ำมันหอมระเหยให้สามีอาบเผื่อผ่อนคลาย และจึงเลือกใส่ชุดนอนไม่ได้นอนที่ซื้อมาจากร้านเจ๊เกียบเพื่อไว้ยั่วยวนสามีตัวดีที่บังอาจฟื้นขึ้นมาแล้วไม่คิดจะโทรบอกเธอสักนิด แต่กลับมาเซอร์ไพรส์ทำให้เธอแทบจะคิดว่าเขาเป็นวิญญาณหลุดออกจากร่างมาหา

"พี่เรนคะ ไปอาบน้ำได้แล้ว" คนงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นขยี้ตาเบา ๆ และ