Home / Romance / After the Daylight / Chapter 141 - Chapter 150

All Chapters of After the Daylight : Chapter 141 - Chapter 150

194 Chapters

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTY-ONE

"Ano ka ba, huwag ka ngang ganyan. Niloloko ka na nga ng asawa mo. Nakita mo naman sa litrato diba? May kahalikan siyang ibang babae. Hindi pa ba sapat na proweba 'yon para sayo, Zinnia?" Hindi ko alam kung ano ang sasabihin at iisipin ko. Nandito kami ngayon ni Kristen, sa cafeteria. Ewan ko ba, tama naman ang sinasabi niya. Pero, hindi ako makapaniwala. Isa pa, hindi naman naging masama ang trato sa akin ng asawa ko. Wala rin siyang ibang pinakitang masama na motibo. Kung tutuusin nga, sobrang lambing niya sa akin. Kaya, paano ko maiisip ang bagay na 'yon. "Zinnia... Hay naku, Basta Zinnia, pinagsasabihan na kita ngayon, ahh. Kahit asawa mo pa siya, pwede pa rin siyang magloko. Hindi naman natin nababasa ang mga utak ng lalaki. Hindi natin alam na may iba na pala silang ginagawa sa labas, habang nasa loob lang tayo ng bahay.""Pero, kilala ko siya. Hindi niya magagawa sa akin ang bagay na 'yan. Mahal niya ako, mahal niya rin ang mga anak namin. Imposible, na gagawa siya nang dahil
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTY-TWO

"Bro, what have you done? This is a big problem. Why you do this? We know you, just tell us. Kung bakit mo nagawa ang bagay na 'yan. Ipaliwanag mo sa amin, alam namin na may dahilan ka. So tell us!""This is my problem. Labas kayo dito, huwag na lang kayo maki-alam pa.""What? Anong wala? What are you talking about? Kapatid ako ng asawa mo, kaya hindi pwedeng wala akong pake-alam. Dahil, ngayon pa lang alam na natin na sobra mong nasaktan ang kapatid ko!"He's turning cold to us. Pati ba naman sa amin. Kung may problema siya, deretsuhin niya kami. Hindi ang gagawa siya nang kalokohan at ikakasakit ng iba. "Ako na ang bahala, you may leave." He coldly said.Like what the fuck! Problema ng kaibigan kong 'to. Tsk! Kapag hindi niya sinabi, hindi ako aalis dito. Hinding-hindi kailangan niyang magpaliwanag, para maipaliwanag ko rin sa kapatid ko.ZINNIA POV.Ang tagal niyang umuwi. Kanina pa akong naghihintay sa kanya, gusto kong malaman ang buong katotohanan. Ang mga anak namin, nakita na
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTY-THREE

ZINNIA POV. Hindi ko na alam. Parang gusto ko nang umalis dito. Nang isang araw lang ang nakaraan, may bagong babaeng dumating dito sa mansion. Ang nais niya, dito siya tumira kasama ang asawa ko. Hindi ko inaasahan na ngayon ay nagkaroon ako ng ka-agaw. Ang masama pa, hindi ko gusto ang masamang pag-uugali niya. Kung hindi ko lang kanina nakita, malamang na-isugod na ngayon ang anak kong si, Angela sa hospital. Pinagbuhatan niya nang kamay ang anak ko, ni hindi ko nga 'yon kayang gawin kahit ako ang Ina nila. Ngayon pa lang, nararamdaman ko na, na magiging komplikado ang lahat. "Hey girl, what are you doing? Huh?" Mataray na sambit nito. "Bakit? May pake-alam ka ba?" Inaakala siguro nang babaeng 'to, na hindi ko siya lalabanan. Tsk! matapos niyang saktan ang anak ko, iniisip ba niya, na magiging maayos pa ang trato ko sa kanya? Walang hiya, mukha palang niya nagagalit na ako. Dinagdagan pa talaga ng ugali niya. "Are you talking to me like that? Hey cheap! Wala kang karapa
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTY-FOUR

Bumisita muna ako rito sa mansion ng pamilya namin. Gusto ko munang ipahinga ang utak ko ngayon. Nadatnan ko lamang sina Mom and Dad. Wala si kuya Ruan, dahil nagbakasyon muna sila ni Myrna. Siguro nga, mas mabuti na 'yon. Upang ilaan din nila ang oras sa isa't isa. Saglit lang rin ako dito. Hindi ko na-isama ang mga anak ko. Dahil, kasama nina Tita Wena. Masaya pa rin naman ang pamilya ko dito at stable ang lagay nila. Ilang oras, naisipan ko na rin ang umuwi. Kaya, maayos akong nagpaalam sa kanila. Nakasakay ako ngayon sa kotse ko. Napapaisip ako, kung na saan na rin kaya si Dave, ngayon. Sabi niya dati, tutungo siya sa State, sana maayos lang din ang lagay niya doon. Siguro nga, Nakita na rin niya ang litrato. Sana lang, hindi 'yon magbigay ng sama nang loob sa kanya.Bago ako uuwi sa mansion, naisipan ko munang maglakad-lakad upang pagmasdan na rin ang mga tanawin. Ilang araw din akong naka-focus sa bahay, sa mansion. Kaya, bibigyan ko na muna nang Oras ang sarili ko ngayon. Bak
last updateLast Updated : 2025-02-28
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FOURTY-FIVE

STEVE POV. This is so damn shit. Nawawalan ako nang oras ngayon sa pamilya ko. Nararamdaman ko na rin ang pagiging malamig ng asawa ko at ng mga anak ko. I know it's all my fault. But, still pinapaimbistigahan ko pa rin naman ang mga nangyari. Miana, said nabuntis ko siya. But, wala akong maalala. Tanging pinakita niya sa akin ang CCTV na katabi ko siyang matulog sa isang hotel. Nangyari sa amin ang bagay na 'yon. Noong, nawalan ako nang alaala. At ngayon, kailangan ko siyang panagutan. Dahil, kung hindi masisira ang reputasiyon ng pamilya ko at pinagbantangan nila ang buhay ng asawa ko at ng mga anak ko. Naipit ako ngayon sa sitwasyong walang kasiguraduhan. Kung hindi ko ito gagawin, tiyak na muling babangon ang kasamaan ng pamilya ni Miana, ang pamilyang, Suarez. Isa sa mga mayayamang pamilya na naging kalaban din ng pamilya ko. Ganun pa man, nais pa rin nilang ipilit sa akin ang anak nila. Batid kong may plinaplano sila. Kahit na ganun, kailangan ko rin na pagmantiyagan si, Mian
last updateLast Updated : 2025-02-28
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FORTY-SIX

"Ano ang ginagawa mo dito Josh?" pagtatakang tanong ko. "I just want to relax." Tanging sagot niya.Matapos kanina, muntik pa siyang mabugbog. Mukhang tama nga si, Princess. Walang pwedeng gumalaw sa amin kahit lumapit lang. Napaka-over naman kasi, kaibigan niya pala ang mga lalaking 'to, kaya naman pala iba kung tumingin kasi nagbabantay pala sa amin."Sorry ahh, kasi na muntikan ka na kanina nila."" No it's okay. It's normal. Isa pa, dapat nagpapahinga ka sa oras na ito. Ikasasama ng anak mo ang pagpunta mo rito. Lalo na kakaiba ang lugar na ito, kahit alak naamoy agad. Ano ba ang ginagawa mo dito?""Wala.""Wala? Hindi pwedeng wala. Of course may dahilan. Just tell it.""Sinamahan ko lang ang kaibigan ko, si Kristen. Tapos, gusto ko din munang mag-relax, kahit mabawasan lang ang iniisip ko ngayon.""Did you drink alcohol?""Hindi, hindi ako umiinom.""Well, why there? Then, nabawasan na ang iniisip mo ngayon?"Hindi ako makasagot, tama nga mukhang nadagdagan lang naman. Iniling k
last updateLast Updated : 2025-03-03
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FORTY-SEVEN

"Gusto kong matulog sa tabi ng mga anak natin. Babawi ako sa kanila, dahil late na akong umuwi ngayon. Kaya, pwede bang bitawan mo ako, Steve. Isa pa, matulog ka na din, dahil alam ko naman na bukas ibibigay mo na naman ang maraming oras mo sa babae mo. Dahil ano? Buntis siya diba? Iyan naman lagi ang dinadahilan mo. Kung gusto mo nga, doon ka na din matulog sa kanya ngayon. Magsama na lang kayong dalawa, kahit kailan niyo pa gusto!" galit kong sabi. Bigla naman kasing bumalik sa ala-ala ko ang unang beses na pagdating dito ng babaeng iyon. Dagdag pa ang masama niyang ginawa sa anak ko. Mabuti sana kung ako lang, kaso nga lang ginalaw pa niya ang pinakamamahal kong mga anak. Maya-maya pa, tuluyan na akong umalis. Nagtungo ako sa kwarto ng mga anak ko. Napangiti akong makita silang magkakasama at magkayakap kung matulog. "Mga anak, I'm sorry, na late si Mommy."Hinalikan ko sila isa't isa. Sa itsura nila, mukhang pagod na pagod sila. Siguro naman, pinagod sila sa kakalaro nina kuya S
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FORTY-EIGHT

Nang nakarating kami sa kwarto, agad akong nagtungo sa kabinet upang ayusin ang mga gamit ng mga anak ko. Para mamaya ay makatulog sila nang maayos at komportable."Mom, mahal pa ba tayo ng Daddy?"Dahil dito, napahinto ako sa ginagawa ko. Pati sarili ko tinanong ko na rin. Ngumiti na lamang ako. Huminga muna ako ng malalim bago tumingin sa kanila. Nalulungkot akong makita silang nagkakaganito. Magkakatabi silang umupo at parehong malungkot ang mga mata. Mas lalo akong nasasaktan at nadudurog. Ang nais ko lang naman sa buhay, ay ang maging masaya sila kasama kami ng Daddy nila. Ngunit, ngayon ay tila'y nagbago na, hindi ko na palaging natatanaw ang mga ngiti nila. Paano kaya kung, ipadala ko na lang muna sila sa mansion ng pamilya namin? Hanggang sa magka-anak ako. Wala naman akong balak na iwan ang asawa ko. Siguro, kailangan ko lang ngayon ng panahon para makapag-isip-isip nang maayos, at para maasikaso ang sanggol na dinadala ko."Babies, magbihis na kayo. Lalakad tayo, kumain tayo
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FORTY NINE

(Another Day)"Josh, anong ginagawa mo diyan?""Nothing, why?""Anong why? May trabaho ka diba? Wala ka bang importanteng operasyon ngayon? Andito ka para paglaruan ang mga anak ko. Wala ka na talagang magawa noh, hahha.""Ano ka ba, Zinnia. It's okay, wala naman akong anak kaya sila na lang muna kung pwede. Isa pa masaya naman sila kalaro ako, right children?""Yes, uncle.....""See, hahaha"Nakakatuwa naman silang pagmasdan, parang tunay na mag-ama. Speaking of mag-ama, hayts, wala na talaga siyang oras. Nasa park kami ngayon, naglalaro ang bata kasama ni, Josh. Tinawagan ko si Steve, pero hindi man lang sumasagot. Pero, ngayon tawag pa rin ako nang tawag. Sana sumagot na siya, total ring nang ring naman ang cellphone niya. Ikalimang tawag ko, sumagot na rin. Napangiti ako dahil iimbitahan ko siya dito ngayon. "Hello, Steve. Pwede ka ba---" naputol."No." Boses naman ni Miana. Napa-isip ako kung bakit nasa kanya ang cellphone ng asawa ko. Hindi naman sila nagkakatabi sa pagtulog.
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY

Rinig ko ang paghinto ng machine. Kasabay nito ang kanyang pagkawala ng malay. Napasuntok na ako sa pintuan, ngunit hindi pa rin nila binubuksan. Hagulhol sa pag-iyak ang aking pinakawala. Tila ba'y pumutok ang aking puso. Nais kong mahawakan ang aking asawa, nais kong lumapit sa kanya. Ngunit hindi ko magawa. Please, let me in. Hindi ko gusto ang nakikita ko. Hindi ko kayang mawala sa akin ang asawa ko. Please, Zinnia, lumaban ka diyan. May mga pangarap pa tayo, hahanapin ka ng mga anak natin. Please, just fight. Don't leave us. Mahal na mahal kita, Zinnia. Mahal na mahal kita, pakiusap gumising ka diyan.Ilang minuto, tuluyan nang binuksan ang pintuan. Tumakbo naman agad ako patungo sa loob. Pilit kong ginigising ang asawa ko. Pero, wala ehh, hindi na kaya. Mahal hindi ko rin kaya, please. Please, gumising ka. You know me, you know na hindi ko kaya na wala ka right? Alam kong marami ang kasalanan ko sayo. Ginagawa ko naman ang lahat upang bumawi. Kaya, please don't do this to me. Do
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
PREV
1
...
1314151617
...
20
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status