MasukShare
CHAPTER ONE HUNDRED FORTY NINE
Terakhir Diperbarui:
2025-03-06 12:52:34
Bab terkait
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY
Rinig ko ang paghinto ng machine. Kasabay nito ang kanyang pagkawala ng malay. Napasuntok na ako sa pintuan, ngunit hindi pa rin nila binubuksan. Hagulhol sa pag-iyak ang aking pinakawala. Tila ba'y pumutok ang aking puso. Nais kong mahawakan ang aking asawa, nais kong lumapit sa kanya. Ngunit hindi ko magawa. Please, let me in. Hindi ko gusto ang nakikita ko. Hindi ko kayang mawala sa akin ang asawa ko. Please, Zinnia, lumaban ka diyan. May mga pangarap pa tayo, hahanapin ka ng mga anak natin. Please, just fight. Don't leave us. Mahal na mahal kita, Zinnia. Mahal na mahal kita, pakiusap gumising ka diyan.Ilang minuto, tuluyan nang binuksan ang pintuan. Tumakbo naman agad ako patungo sa loob. Pilit kong ginigising ang asawa ko. Pero, wala ehh, hindi na kaya. Mahal hindi ko rin kaya, please. Please, gumising ka. You know me, you know na hindi ko kaya na wala ka right? Alam kong marami ang kasalanan ko sayo. Ginagawa ko naman ang lahat upang bumawi. Kaya, please don't do this to me. Do
Terakhir Diperbarui : 2025-03-06After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY ONE
"Inuuna mo pa talaga sila kaysa sa amin? Malalaki na ang mga anak mong 'yan. May sanggol ka sa akin.""Stop Miana, don't make some noise.""I'm not making some noise. I'm just telling the truth. May mga utak na 'yan, kaya pwede ba ang anak ko naman ang asikasuhin mo!""I said stop!" Dahil sa galit, mahigpit akong napahawak sa kanyang braso, puno nang pang-gigigil at pagkamuhi."Don't say that! Wala kang karapatan para magsabi nang ganyan. Isa pa, lagi mong tandaan na nandito ka lang para sa bata. Kaya huwag kang umasta na parang sino!" Mahina ngunit, madiin ito. Malalim akong napatitig sa kanyang mata. Ramdam ko ang kanyang takot, subalit wala akong pakealam. Siya pa rin ang dahilan kung bakit hindi ko nakasama ang asawa ko. Siya pa rin ang dahilan kung bakit hindi ko manlang nakausap at nakasama sa huling pagkakataon ang asawa ko. Kaya, sino ba siya para humusga. Umalis ako sa kanyang harap, nagtungo ako sa kwarto ng bata. He's name is Kevin.I'll touch his face. I didn't understand
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY TWO
"Mr. Youtan, why are you late?"NOTHING, JUST FOCUS.""Okay."Ngayon lang mag-uumpisa. Nakikinig lamang ako sa mga sinasabi nila. I already know this all din naman. No need, to refresh. "Sir, maraming pumasok po ngayon na mga contract para sa atin.""Yes, magandang balita ito, maraming company ang may interest na maki-contrata sa Youtan Company. Malaki din ang alok nila, marami din ang bagong mga model ang dadating galing pa sa ibang bansa. Ang mas maganda pa, maraming mga bagong produkto ang pumasok sa company. Sir, ano po ba ang balak niyo? This is a big opportunity na rin po. At malaki rin ang maitutulong nito sa mga empleyado.""Ok.""Mr. Youtan, kailangan din ng company ng cooperation mo. We know kung ano ang nangyari, pero ilabas mo na muna ang personal na problema mo pagdating rito. Maiintindihan ma rin namin, dahil kahit kami nakasama na namin ni Ma'am Zinnia.""I will do everything." I coldly answered."This is the end of our meeting. See you soon." I said.Tumayo ako at uma
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY-THREE
"Wait, andiyan na ba si Sir? Eina.""Kanina pa, bakit ngayon ka lang, anong oras na, may ginawa ka sigurong kalokohan noh? Tapos dinala mo pa talaga ang mga bata???""Eina naman, tamang hinala. Nasiraan kasi kami, kaya na strunded kami sa school. Ayan na naman ang utak mo ehh, Advance kung mag-isip.""Oh, tapos?" sabay tayo ng kilay niya. Ito talagang asawa ko, kung kailan matapos manganak mas lalong naging masungit. Mabuti na lang, mabait si Sir at ma'am Zinnia, kasi pinatira nila kami rito. Ito kasing si Eina, ayaw huminto sa pagtratrabaho, gusto niya talaga magpagod. "Simon." Buong boses ni sir STEVE.Napalingon naman ako sa kanya, malalim ang kanyang tingin sa akin. Tila'y nagalit ko yata si Sir, ngayon."Simon, what are you doing? what happened on your face?" He seriously said. "Ahm, ehh, sir, wala naman po. Ayos lang po ako." "No, tell me right now. What happened? Ang tagal niyong maka-uwi. I thought na una na kayo rito kaysa sa akin. But now, look at yourself. So, tell me."
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY FOUR
Nagising ako nang kasama ang mga anak ko. Kaya naman pala ang bigat sa katawan, dahil pareho silang nasa dibdib ko. Ang laki na nga ng mga anak ko, ang bibigat pa. Dahan-dahan ko silang inilagay nang maayos sa kama. Akmang tuluyan na akong aalis, ngunit sabay-sabay naman silang bumangon at niyakap ako. Nagising ko tuloy ang masarap nilang tulog."Daddy..." Mahinang tawag nila."Dad, wala po kaming pasok ngayon sa school. Pwede po ba tayong mamasyal?" "Please, Daddy....""Oh, sige na nga. Pagbibigyan ko ang babies ko ngayon. Magbihis na kayo.""Yaheyyy....."Masayang nagsitakbuhan papalabas ng kwarto ang mga bata. I smiled while looking at them. Sakto lang wala naman akong importanteng gagawin sa company. Ibigay ko na muna ang oras ko sa mga bata. Ramdam ko rin ang kanilang pananabik sa mga magulang. Tanging ako na lang ang makakapagbigay nito sa kanila. I need them and they need me. This is life, I need to accept. Kahit wala na ang mommy nila, ako ang tatayo bilang mapuno sila. Beca
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY FIVE
"Hindi ko naman kailangan kilalanin ka pa. Halata naman talaga na wala kang kwenta. Tingnan mo na naman, wala ngang galang ang mga anak mo. Nagmana sa ugali mo. Isa akong CEO ng Escodiro Company, pero hindi mo naman ginagalang. Malamang sayo talaga nagmana ang mga batang 'yan.""Tsk! Talaga ba, well my secretary please introduce to him, kung sino ang binabastos niya." Saksi ako sa mata niyang hindi makapaniwala. Ngunit, ramdam ko pa rin ang kanyang pagdududa."Okay po sir," sabay yuko ng secretary ko."Ehem! Mr. Escodiro. Ang lalaking nasa harap niyo po ay si Sir, Youtan. Ang pinakamayamang CEO. Siya rin po ang pipirma ng contratang i-proprose mo. Pasenya na po sir, ngayon lang din kayo nagkita at ngayon lang din po ang pangalawang pagkikita natin Mr. Escodiro. Kaya, hindi ko napakilala sayo noon si Sir, Youtan."Hindi makapagsalita ang lalaking 'to. Tsk! naniniwala ka na ba ngayon. Kahit gaano mo pa kailangan ang proposal mo, kainin mo 'yan at isaksak sa baga mo. Dahil ako, wala ako
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY SIX
Dahil pagod na ang mga anak ko. Ipinasok ko sila sa kwarto upang makapagpahinga. Nakangiti silang nagpaalam sa akin. Ganun rin naman ako. Ilang minuto lang, tulog na rin ang mga bata. At ngayon, naisipan kong magtungo sa ibaba, upang makapagmuni-muni. Naiisip ko ang masayang ala-ala namin ng asawa ko. Napainom ako ng alak. Siguro naman mabawasan nito ang sakit na nararamdaman ko. Kalaunan lang, napansin kong dumating ang mga kaibigan ko. Nagkatitigan kaming lahat, pero ininom ko na lang muli ito ng alak. Maya-maya pa, lumapit sila sa akin."Bro, sorry bukas kasi ang pintuan kaya pumasok na lang muna kami." Alexander said."Ang tapang ng inumin na 'yan. Baka mamaya hindi ka makadrive pa-uwi sa mansion niyo," dagdag pa ni Prince.Umiling lang ako sabay inom muli ng alak. Maya-maya pa, inagaw sa akin ni Alexander, ang iniinom ko. Hayts, ano na naman ba. Malalim ko silang tinitigan ngunit tinawanan lang ako. Masama pa naman ang araw ko ngayon. "Bro, come on. Huwag ka ngang uminom, kapag
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY SEVEN
"Hindi ko na kailangan pang ipaliwanag, maiintindihan niyo rin pagdating ng tamang oras.""Huh? Kailan pa ba 'yon? Maghihintay pa kami, kung pwede mo naman ipaliwanag kahit paunti-unti lang, Bro."'"No.""Okay, okay.""Tumahimik ka na diyan, Alexander." Wala na akong ibang masabi pa. Seryoso siya sa bagay na 'to. Tama siya, may naaalala akong lalaki na kasama noon ni Vince, kambal nga rin. Ibig sabihin ba nito, silang magkambal na Escorido, ang mga taong 'yon. Ano naman ang kanilang pakay rito? Kilala ba nila ako? Kanina lang, mukhang hindi naman ako kilala ng Escorido, na iyon. Kaya nga, binastos niya lang ako basta-basta. Siguro naman, malayo ito sa iniisip ko ngayon."By the way, I have something to do. Gusto ko man makita nag mga bata ngayon, babalik na lang ako sa susunod. Dahil ayaw kong istorbuhin ang pagpapahinga nila. So, Steve, Alexander and Prince, mauna na ako sa inyo." He seriously said and left.Matapos umalis ni Ruan, malalim kong tinitigan ang dalawang ito. Ngunit ngi
Terakhir Diperbarui : 2025-03-09
Bab terbaru
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY TWO
1 WEEK LATER Dahil, malakas naman na ang aking anak. Inilipat ko muna sila ng panibagong bahay, sa bahay nina, Ruan. Kailangan ko munang ilayo ang mga bata sa Tita Miana, nila. Dahil, hindi naging maganda ang trato sa kanila, simula nang wala ako sa mansion. Sinisini ko ang aking sarili sa lahat lahat nang nangyari. Matapos lang ang gulong ito, pinapangako kong babawi ako sa lahat lahat nang pagkukulang ko. By the way, I'm here at the bar. Wala lang, naisip ko lang na magpunta rito. Ngunit, hindi ako nag-iisa, dahil naririto sa aking tabi ang mga kaibigan ko. Kahit saan naman ako magpunta, hindi naman nila ako nilulubayan. Hayts, kung iisipin parang mga paa ko na rin. Ngunit, sila ang aking lakas, naging lakas din upang lumaban ako. Kaya, malaki talaga ang pasasalamat ko sa kanila. Maingay ang paligid, ngunit walang kasing tahimik ang pagitan naming apat. Himala, tumahik din ang dalawang ito. Tila'y pareho nang kumupot ang kanilang mga bibig at dila. Hayst kung kailan gusto ko mar
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY-ONE
Nasa harap ako ngayon ng anak ko. Hinihintay ko siyang magising, ramdam ko na mamaya lang gigising na siya dahil pangatlong araw na niya ito. While looking at him, hindi ko maiwasan isipin ang taong dapat kong pasalamatan nito. Hindi ko man lang naabutan sa operation room, kung sino. Bumahid sa aking puso, na gusto ko siyang makita, makilala at makausap. Naging palaisipan sa akin ang lahat. Ni-hindi ko man lang alam kung ano talaga ang tunay niyang rason kung bakit niya nagawa iyon. Para lang ba, gusto niyang iligtas ang anak ko? O may iba pa siyang intension. Contact number, wala rin kaya paano ko siya makaka-usap. Sinubukan ko na rin tingnan sa CCTV footage, ngunit wala, walang kuha. Tila'y naka-delete sa hospital. Dito pa lang, binigyan din ako ng malaking pagtataka at katanungan. Bakit, kailangan pa bang e-delete? Ano nga ba ang pagkatao niya. "Ehem, excuse me, bro." Bumalik ako sa aking ulirat."Oh, bro, kanina pa ba kayo?""Not really bro.""Hahah, ngumiti ka naman diyan, Steve
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY
"Bro, halos walang may gusto na mag donate ng dugo, kahit magkano pa ang ibayad wala talaga. Ang hirap bro, hindi na namin alam kung saan kami pupunta." Alexander said."Bro, I'm very sorry. Ginagawa namin ang lahat, pero wala talaga ehh. Kung pwede lang sana ako na lang, kaso hindi rin tugma ang dugo namin ni, Dion," dagdag pa ni Prince. Kahit ako wala na akong ibang malapitan. Nag-offer na ako ng million pero wala pa rin. Mamaya na ang operasyon ng ng anak ko. Kapag, hindi umabot sa oras, mawawala sa akin ang anak ko. Maghihintay na lang ba ako dito, kailangan kong isakripisyo ang buhay ko. Pero, hindi ako ang pwedeng magbigay ng dugo dahil hindi rin kami tugma. Ang sakit pa sa ulo, hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko.SOMEONE POV. "Sigurado ka ba?" Pagtatakang tanong nito sa akin."Yes, I'm very sure. Don't worry, I know, magiging maayos ang results. But, please ayaw kong ilabas ang bagay na ito sa iba. Let's make this secret, especially to my husband." "Okay. Mukhang disid
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY NINE
MARK STEVE YOUTAN POV."Ano ang ibig mong sabihin huh?""Bro, dinala sa hospital si Dion," nanginginig na sagot ni Simon."Why? What's wrong!""Bro, pumunta ka na dito ngayon na. May kailangan kang pirmahan dito sa hospital. Nanganganib ang buhay ni, Dion.""Okay, I'm coming. Huwag mong pababayaan ang anak ko diyan.""Yes, bro."Mabilis akong nagmaneho upang agad na makarating doon. Nang nakarating na ako, hindi ko inaasahan ang madidiskubrihan ko. Tinusok ang dibdib ko na tila'y hindi na ito hihilom. Walang lakas, tulog na tulog ang anak ko, gusto kong pumasok pero hindi pwedeng basta-basta na lang."Bro, I'm very sorry, akala natin dati tuluyan na siyang nasa maayos. Pero, sinumpong siya kanina lang. Mas lalo daw lumala ang sakit niya sa puso. Kung hindi ito ma-ooperahan, maaari niyang ikamatay. Ang malala pa, kailangan niya ng dugo. Pero, hindi kayo pareho ng type, saan tayo nito kukuha.""Bro, HUMANAP KA NANG PARAAN! HINDI KO PWEDENG HAYAAN NA LANG MAWALA SA BUHAY KO ANG ANAK KO!
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
