All Chapters of After the Daylight : Chapter 1 - Chapter 10

ZINNIA POV. "Waaaa... inaantok pa ako," sabay pag-unat ko sa mga kamay ko. Napatingin ako sa cellphone ko dahil bumukas ito na ang ibig sabihin ay may tumatawag sa 'kin. Nang mabuksan ko ito ay tumambad agad sa 'kin si Madam Nelia at agad ko itong sinagot. "Ano na bayad mo? Kailan ka magbabayad ng upa mo!" galit nitong sigaw kaya nilayo ko nang kaunti ang cellphone sa taenga ko. "Madam wala pa po akong pera," aniya ko. "Magtatatlong buwan ka nang hindi nagbabayad!" sigaw muli ni Madam. "Magbabayad naman po ako Madam." "Hay, naku! Bata ka! Bibigyan kita ng isang buwan palugit, kapag hindi mo pa mabayaran ang 30,000 ay papalayasin na kita riyan!" galit na sigaw muli ni Madam. Magsasalita pa sana ako pero bigla niyang binaba ang tawag. "Ano na gagawin ko, wala na akong mapagkukuhanan ng pera," malungkot kong saad sabay lapag ng cellphone sa kama. Naisip ko bigla si Kristine baka matulungan niya ako. Kinuha ko ulit ang cellphone ko at binuksan, agad kong tinawagan si Krist

ZINNIA POV.Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Ilang araw na akong suka nang suka. Mabigat ang pakiramdam ng tiyan ko, tila ba'y may laman ito. Hindi ko alam kung bakit. Wala rin naman akong gana kumain. Gusto ko sanang lapitan si Kristine, pero nagtatampo ako sa kanya. Hindi ko malimutan ang ginawa ng pinsan niya sa 'kin sa bar.Binuksan ko ang selpon ko. Laking gulat kong makita ang naka-post. Nagtrending ang mga litrato ng lalaking naka-siping ko sa bar. Nakayakap ako sa kanya pero nakatalikod at nakatago ang itsura ko sa litrato."Ano ba itong ginawa ko. Mabuti na lang nakatalikod ako." Tanging sambit ko sa aking isip.Bigla muling sumakit ang tiyan ko at napahawak ako sa tiyan. Ilang araw na rin akong hindi lumalabas sa bahay na ito. Kinuha ko ang pitaka ko at tiningnan ang natira kong pera."Hindi ito sapat, malaki pa ang kulang para makabayad ako sa upa." Saad ko sa sarili ko."Kailangan kong magpacheck-up, gagamitin ko na lang muna ito," kunot noo kong sinabi habang ti

Dahan-dahan akong bumangon sa kama. Hindi ko sinasadyang maapakan ang aking paa. Nawalan ng balanse ang aking buong katawan. Akala ko madadapa ako sa semento pero bigla akong sinalo ni Youtan. Napayakap ako sa kanya habang nakahawan naman siya sa aking bewang. Nagkatitigan kaming dalawa subalit kalaunan lang ay ibinaling ko ang paningin sa iba. Napatingin ako sa kanyang mga tauhan. Gulat silang nakatingin sa amin at hindi makapaniwala sa nakita. Agad akong tumayo ng tuwid."Ahmmm hehehe hello po," sabay kaway ko sa mga tauhan niya."Hello ma'am," pagbati nila sabay yuko.Hindi ko alam kung bakit ganun sila bumati sa 'kin. Napakamot na lamang ako sa batok ko. Siguro ganun lang talaga sila sa kahit na sino. Normal lang naman siguro na ganun ang galaw nila, wala naman 'yon ibang meaning."Sir, nakahanda na po ang sasakyan.""That's good.""Ahmm, aalis na tayo? Paano yong mangga ko?" Kunot noo kong tanong."Don't worry, magpapabili tayo sa kanila."Dahil sa sinabi niya tila ba'y nainis na

Tumalikod siya sa 'kin at hindi ako pinansin. Galit talaga si Zinnia sa 'kin pero kahit na ganun, hindi pwedeng hindi ko siya makatabi. Ito ang pangawalang beses na makakatabi ko si Zinnia matulog sa isang kama. Bukod do'n sa bar may iba pa kaya siyang nakatabi. Pero, hindi ako pwedeng magduda na lang basta-basta. May tiwala ako sa pinakamamahal kong asawa."Hmm, baby, are you mad?"Hinintay ko siyang magsalita pero hindi manlang talaga siya umimik. Lagot talaga ako nito galit nga talaga ang asawa ko."Ahmm... baby, please I'm sorry." Niyakap ko siya habang nakatalikod siya sa 'kin at inilapat ko ang ulo ko sa balikat niya."Amoy alak ka, hindi ka manlang nagpaalam sa 'kin na iinom ka. Tsyaka, diba masama ang alak sa mga baby natin, love." She pout."I know baby, I'm sorry... I'm sorry... I won't do this again. Please, bati na tayo baby, please... please..." Nagpacute ako para syempre maging effective sa asawa ko."Okay, magtatabi tayo pero hindi ka sa 'kin tatabi, hmmp.""Wait? What?

Chapter 9Habang naglalakad kami patungo sa kotse. Nahagilap ko na naman ang lalaking nakita ko kanina. Pakiramdam ko talaga si Youtan 'yon. Subalit, nakatalikod pa rin 'to sa 'kin at may kasama ngang babae. Ang babaeng 'yon parang siya ang nakabangga ko noon sa hospital. Bigla ko naman na alala ang sabi-sabi ng iba noon sa hospital. Tungkol sa mapapangasawa ng babaeng 'yon na si Mr. Youtan. Pero, hindi pwede kasi may mga anak na kami ni Youtan. "Kung sa bagay, sino ba ako para sa kanila? Ako lang naman siguro ang nakasira sa relasyon nilang dalawa. Dahil sa pagbubuntis ko," malungkot na sambit ko sa aking isipan.Biglang nagbago ang emosyon ko at nawalan ng gana. Nang tuluyan na kaming nakarating sa kotse ay agad akong pumasok. Ewan ko ba, parang ayaw ko ng ganito. Kung umalis na lang kaya kami ng babies ko sa mansion. Kaya ko naman sigurong palakihin ng tama ang triplets ko. Pero, alam kong hindi papayag si Youtan na basta-basta na lang ako umalis sa mansion lalo na tagapagmana niy