Ilang oras ang nakalipas, nakarating din kami sa hospital. Agad kaming nagtungo sa kwarto kung saan ako noon nagpacheck-up. Masyadong tahimik, parang walang tao rito. Nakaramdam ako ng lungkot dahil hindi ko makikita si Dave. Umaasa pa naman ako na magkikita kami ngayon. Dati kasi hindi kami masyadong nag-usap. Kababata ko si Dave kaya ganito ako sa kanya. "Baby, are you okay? Tell me if may masakit sayo, okay?" pag-aalalang sambit ni Youtan. "Hindi, wala naman, ayos lang ako," malungkot kong sabi. Maya-maya pa, narinig namin na bumukas ang pinto. Bumaling roon ang paningin namin. Nang makita ko kung sino 'yon. Malaking ngiti agad ang gumuhit sa pisngi ko. Napansin kong nagbago ang itsura ni Youtan. Tila'y nagseselos siya kaya agad kong pinalitan ang ngiti ko. Seryoso kung tinitigan si Dave. Ganun pa man, binigyan ako ng matamis na ngiti ni Dave. Wala akong ibang magawa kundi ngumiti pabalik. "Zinnia, nice to see you again." "Nice to see you din, Dave," sabay ngiti ko. "Dave?" m
Last Updated : 2025-01-07 Read more