MasukShare
CHAPTER FIFTEEN
Terakhir Diperbarui:
2025-01-10 07:39:56
Bab terkait
After the Daylight CHAPTER SIXTEEN
Pagkatapos, inalalayan niya akong umupo at para mag-umpisa na rin sa pagkain. Magkatabi kaming dalawa. Ngayon ko lang rin napansin na dalawa lang kami ang naririto dahil sa katahimikan. Hindi ko alam kunh nasaan sina ate Eina, tita or manang Wena at si kuya Simon. Napaisip na lang ako na siguro ay tulog na sila sa mga oras na 'to."Love, anong oras na pala?" pagtatakanh tanong ko."It's already, 10:43 pm. Why?" "Huh? 10:43 pm na agad? Bakit ang dali naman, love?""Baby, ang lalim ng tulog mo kanina. That's why, hindi mo napansin."Napabuntonh hininga na lang ako at bumalik sa pagkain ulit. Kaya naman pala ganito kahapdi ang tiyan ko. Kanina pa pala ako walang kain. Pero, hindi ko naman naramdaman ang gutom paggising ko kanina. Kaya rin siguro nawala ang antok ko dahil kanina pa akong nakatulog at gabi na akong nagising.Nang matapos kaming kumain. Niyaya ko agad ang asawa ko na umakyat at bumalik na sa kwarto. Dahil ramdam ko ang lamig. Medyo hindi makakabuti sa mga babies ko. Inalal
Terakhir Diperbarui : 2025-01-10After the Daylight CHAPTER SEVENTEEN
Hindi ko inaasahan na naririto nanaman si Princess. Malalim ko siyang tinitigan dahil naka-upo siya sa upuan ko. Hindi niya ata ako nererespeto. Kung hindi dahil kay Daddy sigurado akong hindi na siya makatungtong sa bansang 'to."Good day, babe," she said then tumayo siya.Dahan-dahan siyang humakbang patungo sa 'kin. Hindi ko na gustuhan ang kilos niya. Ganun din sa suot niya. Dahil masyadong nakikita ang dibdib niya. Sa ginagawa niya ngayon parang sinusubukan niya akong akitin. Sa kasamaang palad, hindi niya ako madadala. Bagkus, galit ako sa babaeng hindi marunong rumespeto sa sarili."What are you doing?" I seriously asked."You don't like it? Andito ako para sayo," sabay dampi ng kamay niya sa balikat ko.Iniwaksi ko ang kamay niya dahil hindi ko ito nagustuhan. "Princess, don't touch me! Dahil ang asawa ko lang ang pwedeng humawak kahit saang parte ng katawan ko!" Madiin kong sinabi.Nagbago ang itsura niya, tila'y nasaktan siya sa sinabi ko. But, I don't care. Napansin kong k
Terakhir Diperbarui : 2025-01-10After the Daylight CHAPTER EIGHTEEN
Hinintay kong lumagpas ang empleyado kanina. Nang napansin kong nakalagpas na siya. Agad akong lumabas sa tinataguan ko. Umalis ako kaagad sa lugar na 'to. Mukhang nagkamali ata ako ng daan.Tinawagan ko si kuya Simon. Agad miyang sinagot ang tawag ko."Hello, ma'am asan ka na po ba? Kanina pa kita hinahanap?" pag-aalalang boses niya."Sorry kuya, pero parang naligaw ako dito. Hindi ko alam kung ano tawag dito.""Ehh, ma'am naman. Sige, sabihin mo lang kung ano nakikita mo diyan at huwag kang aalis, okay?" Tugon niya.Inilibot ko ang pangin ko. Kung ano ang mga nikikita ko ay sinasabi ko sa kanya. Habang kausap ko siya sa cellphone naririnig ko ang yapak ng mga paa niya. Sa pagmamadali niya tumutunog na ang semento dahil siguro sa sapatos niya."Okay, okay, ma'am, malapit na ako."Hindi ko pinatay ang tawag. Hinintay ko siyang pumunta dito. Kalaunan, naramdaman kong biglang may humawak sa balikad ko. Bigla akong napahinto, hinintay ko siyang magsalita. Pero, ang hindi man lang siya na
Terakhir Diperbarui : 2025-01-10After the Daylight CHAPTER NINETEEN
"Ang babies ko?" sabay tulo ng luha ko."Don't worry, Zinnia. Your babies are okay."Napangiti ako sa sagot niya. Kahit nabuo lang ang mga anak ko dahil sa isang gabi na 'yon. Hindi ko pa rin kaya ang mawala sila sa 'kin. Tanging sila ang magiging bagong pamilya ko."Salamat....." Sambit ko sasarili ko habang patuloy na umaagos ang luha ko."Ang hindi ko mapapatawad ngayon. Ang walang kwentang Youtan na 'yon. Sinabi ko sa kanyang protektahan ka, pero hindi niya nagawa." Nakatingin si Dave sa malayo habang madiin niya itong sinasabi."Dave, walang kasalanan si Youtan," mahinang sambit ko."Tumigil ka nga, Zinnia. Because of him nagkaganyan ka. Naging delekado ang buhay mo kanina. Kaya huwag mong ipagtanggol ang lalaking 'yon.""Pero, hindi niya kasalanan," sabay iyak ko."Pero hindi ka niya iningatan, Zinnia.""Hindi Dave, maniwala ka walang kasalanan si Youtan, please huwag kang magalit sa kanya.""Dahil sa pagmamahal mo sa kanya. Ipinagtatanggol mo siya kahit hindi ka niya naipagtan
Terakhir Diperbarui : 2025-01-11After the Daylight CHAPTER TWENTY
Tumunog ang pinto. Binuksan naman ni Youtan. Pumasok si kuya Simon na may dalang supot. Halatang pagkain 'to dahil kahit medyo malayo sa 'kin ay naaamoy ko. Sakto lang gutom na rin naman ako. "Kuya Simon, pagkain po ba 'yan?" masiglang tanong ko.Kahit hindi pa kaya ng katawan ko. Kailangan ko pa rin maging masigla sa harap nila. Kinuha ng asawa ko ang dalang supot ni kuya Simon. Lumapit siya sa 'kin at nakasunod naman si kuya Simon. Habang nakatingin ako sa supot na 'yon. Napatakam ako dahil sa bango. Napansin kong nakatingin sa 'kin ng deretso si Youtan habang nilalabas niya ang nasa loob ng supot. Nang nailabas na ng asawa ko, napangiti ako. Tulad nang inaasahan ko ang laman nito ay adobo. Favorite kong pagkain."Are you hungry, baby?" malambing na tanong ng asawa ko.Napatango na lang ako at ngumiti. Tumabi siya sa 'kin at tuluyang binuksan ang sisidlan ng pagkain. Sinubuan niya ako."Baby, hindi pwedeng magpagutom ka, okay?" Tugon niya at tumango naman ako."Ehemm! Ehemm! Ehemm!
Terakhir Diperbarui : 2025-01-11After the Daylight CHAPTER TWENTY-ONE
"Love, gusto ko nang umuwi," sambit ko.Tiningan niya ako sa mata. Halatang pinag-iisipan niya ito nang malalim. Biglang nagbago ang itsura niya na tila'y hindi siya pumapayag. Sa totoo lang hindi ako komportable dito. Kaya gusto kong umuwi. Hinahanap ko ang itsura ng kwarto. Hinahanap ko ang lambot ng kama at ang masarap na simoy ng hangin na galing sa bintana ng kwarto."Please love, sige na..." pagpipilit ko sa kanya pero hindi siya nagsalita.Hinawakan ko ang braso niya at mahinang yinuyugyog 'to. Nag pa cute rin ako para maging effective. Pero, seryoso niya lang akong tiningnan na parang ayaw niya talaga. Nagtataka tuloy ako kung bakit ayos naman na ako. Kaya ko nang bumangon, basta kaya ko na. "Please....." sambit ko ulit."Baby, mahina ka pa, hindi pwede, okay?" "Love naman ehh, hindi, ayaw ko dito. Gusto ko nang umuwi, please....." pagmamakaawa ko."Later, tatanungin ko si Dave, kung pwede, okay? If not, hindi tayo uuwi hanggat hindi pa maayos ang pakiramdam mo," seryosong t
Terakhir Diperbarui : 2025-01-12After the Daylight CHAPTER TWENTY-TWO
Bago mag-umpisa si kiya Simon, inayos muna ni Youtan ang sit belt ko. Kaya ko naman mag-isa pero gusto niyang siya. Kasi raw kailangan ko daw mag-ingat baka raw maipit ang babies namin sa loob ng tiyan ko. Kahit nasa loob lang kami ng kotse, binabantayan niya pa rin ako nang sobra sobra. Habang umaandar pa ang sasakyan, napasandal ako kay Youtan. Yumakap rin ako sa kanya at ganunn rin ang ginawa niya sa 'kin.Biglang huminto ang sasakyan kaya napaayos ako sa pag-upo. Napalingon ako sa bintana, nakita ko na ang mansion. Nasa tapat na pala kami ng mansion. Unang lumabas sa sasakyan ang asawa ko. Dahan-dahan rin akong lumabas, pero pagkababa ko sa kotse. Bigla niya akong binuhat. Hindi ko inaakalang nakatingin pala sa amin ang lahat. Nandito rin pala sina Eina at ang iba pa."Oiii.... ang sweet ahh, ma'am, sir," kinikilig na sambit ni Eina.Napatawa ang iba na kilig na kilig. Binigyan ko lang sila nang matamis kong ngiti. Napansin ko si kuya Simon na deretso lamang nakatingin kay ate Ein
Terakhir Diperbarui : 2025-01-12After the Daylight CHAPTER TWENTY-THREE
"Love, nagugutom na kami ng babies mo," paglalambing ko sabay yakap."Okay, I'll get some food."Bago siya tumayo hinalikan niya muna ako sa labi. Nang makalabas siya sa kwarto ay kinuha ko ang cellphone ko. Pagkabukas ko ng cellphone ko nakita ko ang ibang mga litrato ko na nasa bar ako. Kasama ko sa litrato si Ken ang pinsan ng kaibigan ko na si Kristine. Samantalang, sa isang litrato naman kasama ko ang asawa ko. Hindi ko alam kong ano ang pinapahiwatig ng litratong ito. Agad kong binasa ang caption."Ohh my gosh, ang babaeng ito nilalandi ang CEO na si Mr. Youtan. Look, galing sa bar, siguro magaling siyang sumayaw sa loob ng bar at siguradong marami na rin siyang naikama na lalaki. Eww! GIRL YOU LOOK'S KADIRI."Hindi ko namalayan na tumulo ang luha ko. Hindi naman totoo ang nasa caption pero sobrang sakit ng sinabi. Napatingin rin ako sa comment section. Laking gulat kong mabasa ang mga comments. Ni hindi naman mga totoo."Yucks! Anong klaseng babae yan!""What? Nilalandi si Mr.
Terakhir Diperbarui : 2025-01-12
Bab terbaru
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY
"Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY NINE
"Good evening po sir, sakto po tulog na po ang mga bata. Pasensya na po sir, maaga po sila ngayon natulog dahil may mga pasok pa bukas, hindi ka tuloy nila naabutan." Nakangiting bungad sa akin ni, Simon."No, it's okay. Tomorrow, ikaw na rin ang maghahatid sa kanila. Is it okay for you?" "Ahm, yes sir ayos na ayos po sa akin ang lahat. Ahm, by the way sir, magpahinga na rin po kayo. Halata po kasi sa mga mata mo na pagod ka na rin.""Simon, can I ask something?""Yes, naman sir. Ano po ba 'yon?""Tell me, bakit hindi mo pa rin gusto ang ibalik ang dating ikaw? May asawa ka na at may anak, ayos lang ba talaga sayo ang ganitong trabaho mo? Kaysa sa ibalik ang pagiging agent mo?""Ahm, sir, ayos na sa akin ang ganitong buhay. Matagal tagal ko na rin pong tinalikuran ang bagay na iyon. Isa pa, gusto ko ang tahimik na pamilya. Kahit, maghirap kakayanin ko pa rin ang lahat, para makasama lang ang mag-ina ko.""Hmm, well that's good. Just protect everything that you have. Huwag kang gumaya
