Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER TWENTY-ONE

Share

CHAPTER TWENTY-ONE

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-12 14:38:46

"Love, gusto ko nang umuwi," sambit ko.

Tiningan niya ako sa mata. Halatang pinag-iisipan niya ito nang malalim. Biglang nagbago ang itsura niya na tila'y hindi siya pumapayag. Sa totoo lang hindi ako komportable dito. Kaya gusto kong umuwi. Hinahanap ko ang itsura ng kwarto. Hinahanap ko ang lambot ng kama at ang masarap na simoy ng hangin na galing sa bintana ng kwarto.

"Please love, sige na..." pagpipilit ko sa kanya pero hindi siya nagsalita.

Hinawakan ko ang braso niya at mahinang yinuyugyog 'to. Nag pa cute rin ako para maging effective. Pero, seryoso niya lang akong tiningnan na parang ayaw niya talaga. Nagtataka tuloy ako kung bakit ayos naman na ako. Kaya ko nang bumangon, basta kaya ko na.

"Please....." sambit ko ulit.

"Baby, mahina ka pa, hindi pwede, okay?"

"Love naman ehh, hindi, ayaw ko dito. Gusto ko nang umuwi, please....." pagmamakaawa ko.

"Later, tatanungin ko si Dave, kung pwede, okay? If not, hindi tayo uuwi hanggat hindi pa maayos ang pakiramdam mo," seryosong t
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-TWO

    Bago mag-umpisa si kiya Simon, inayos muna ni Youtan ang sit belt ko. Kaya ko naman mag-isa pero gusto niyang siya. Kasi raw kailangan ko daw mag-ingat baka raw maipit ang babies namin sa loob ng tiyan ko. Kahit nasa loob lang kami ng kotse, binabantayan niya pa rin ako nang sobra sobra. Habang umaandar pa ang sasakyan, napasandal ako kay Youtan. Yumakap rin ako sa kanya at ganunn rin ang ginawa niya sa 'kin.Biglang huminto ang sasakyan kaya napaayos ako sa pag-upo. Napalingon ako sa bintana, nakita ko na ang mansion. Nasa tapat na pala kami ng mansion. Unang lumabas sa sasakyan ang asawa ko. Dahan-dahan rin akong lumabas, pero pagkababa ko sa kotse. Bigla niya akong binuhat. Hindi ko inaakalang nakatingin pala sa amin ang lahat. Nandito rin pala sina Eina at ang iba pa."Oiii.... ang sweet ahh, ma'am, sir," kinikilig na sambit ni Eina.Napatawa ang iba na kilig na kilig. Binigyan ko lang sila nang matamis kong ngiti. Napansin ko si kuya Simon na deretso lamang nakatingin kay ate Ein

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-THREE

    "Love, nagugutom na kami ng babies mo," paglalambing ko sabay yakap."Okay, I'll get some food."Bago siya tumayo hinalikan niya muna ako sa labi. Nang makalabas siya sa kwarto ay kinuha ko ang cellphone ko. Pagkabukas ko ng cellphone ko nakita ko ang ibang mga litrato ko na nasa bar ako. Kasama ko sa litrato si Ken ang pinsan ng kaibigan ko na si Kristine. Samantalang, sa isang litrato naman kasama ko ang asawa ko. Hindi ko alam kong ano ang pinapahiwatig ng litratong ito. Agad kong binasa ang caption."Ohh my gosh, ang babaeng ito nilalandi ang CEO na si Mr. Youtan. Look, galing sa bar, siguro magaling siyang sumayaw sa loob ng bar at siguradong marami na rin siyang naikama na lalaki. Eww! GIRL YOU LOOK'S KADIRI."Hindi ko namalayan na tumulo ang luha ko. Hindi naman totoo ang nasa caption pero sobrang sakit ng sinabi. Napatingin rin ako sa comment section. Laking gulat kong mabasa ang mga comments. Ni hindi naman mga totoo."Yucks! Anong klaseng babae yan!""What? Nilalandi si Mr.

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-FOUR

    "Sorry sir, hindi po kasi ma detect ang device na ginamit.""What?! Maghanap ka nang paraan!"Tumayo ako at lumapit sa bintana. This is very bad. Malakas rin ngayon ang ulan. Napabuntong hininga ako, gigil kong hinawakan ang cellphone habang tinatapat 'to sa tenga ko. "Suguraduhin mong may makukuha kang impormasyon sa nagpakalat ng post na 'yon!." Galit kong sabi sabay patay ng tawag."Dahan-dahan mo na bang sinisira at kinukuha ang lahat nang meron ako." Tanging sambit ko sa sarili.Napatingin ako kay Zinnia. Hindi niya dapat maramdaman ang ganito. Kailangan ko siyang ipakilala ng personal sa buong mundo. Lately, naiisip kong tawagan ang isang host ng hotel ko. "Ready the hotel for tomorrow." Malamig na sambit ko."Okay po sir." Tanging sagot niya.Ibinaba ko agad ang tawag. Nagtungo ako sa tabi ni Zinnia. Pinagmasdan ko siyang mabuti habang napapa-isip sa mga nangyayari. Masakit isipin na nasasaktan ang taong mahal na mahal ko dahil sa 'kin. Natatakot ako na maulit muli ang nangya

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-FIVE

    Nakarinig ako nang yapak ng mga paa galing sa 'taas. Mabilis kong iniligpit ang ininom ko. I know it's Zinnia pero bakit siya bumaba. Hindi ako nagkamali si Zinna nga. Agad ko siyang sinalubong pero bigla siyang umiwas."Love naman, nag-iinom ka nanaman?" nagtatampong tanong niya dahilan na napalunok laway ako."Ahmm baby, ku-kunti lang naman, don't worry." "Eiii, kahit na," kunit noo niyang saad."Tysaka may narinig akong nabasag. Ano 'yon, love?" "Nothing... Nothing... Let's go upstairs."Napansin ko siyang lumingon sa kusina. Agad ko siyang binitbit at binuhat."Love, love, naman ehh, ano ba???" pagpupumiglas niya."Just behave, mamaya baka mahulog ka pa."Tumahimik siya at napayakap sa 'kin. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa 'taas hanggang sa nakapasok kami sa kwarto. Inilapag ko siya sa kama sabay yakap ko. Pumupumiglas pa siya pero hindi ko hinayaan makawala siya sa 'kin."Love, bakit ba???" "Masyado kang pasaway, bumaba ka pa talaga. Gabing gabi na gising ka pa rin. 'di

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-SIX

    Agad akong nagkuha ng mga damit na susuutin ko. Dali-dali akong pumunta sa bathroom. Pagkaapak ko, grabe ang lamig lamig. Parang nanigas ako, napayakap na lang ako sa sarili. Pinilit kong pumasok, may warm water naman, kaya ginamit ko 'to. Ilang minuto ako sa loob ng bathroom, umabot na rin ng oras. Pagkatapos ko, agad din akong lumabas. Nagtungo ulit ako sa harap ng salamin para mag-ayos tulad ng pagsuklay at pag-ayos ng suot ko. Pumunta ako sa kama at napahiga. Hindi ko alam pero, sobrang pagod na pagod ang pakiramdam ko. Naalala kong hinihintay ako ng asawa ko sa 'baba. Tumayo ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Pagkarating ko roon, seryosong naka-upo ang asawa ko. Nag-aalangan akong lumapit. Napansin kong napatingin sa 'kin ang lahat. Si kuya Simon parang sinisisi pa ako kaya nagkaganun si Youtan. Kunot noo ko silang tinitigan."Come." Malamig na boses ng asawa ko.Nagsi-alisan ang lahat. Tanging kami na lang dalawa ng asawa ko ang naiwan."I said, come." Tugon niya ulit.Dali-dal

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-SEVEN

    "Bakit ba?" na iinis na tanong ko."Maghintay ka na lang po ma'am, malapit naman na Tayo," sagot ni kuya Simon."Saan nga kase ehh?...""Pshhh, stop talking, baby," singit ng asawa ko.Magsasalita pa sana ako pero biglang huminto ang sasakyan. Kaya, napatahimik ako. Napatingin ako sa labas, sa itsura nito, isa itong mall. Kakaibang mall, dahil katulad nang dating pinasukan namin noon nina kuya Simon at Eina. Halatang isa rin sa mga mayayaman."Now, we're here, baby." Lumabas ang asawa ko at pinagbuksan ako ng pintuan. Inalalayan niya rin akong bumaba. Binitbit niya ako papasok ng mall. Pagkapasok namin napatingala ako dahil sa kinang. Pero, bigalang may lumapit samin. Isang bakla na balot ng make-up ang mukha. Maganda rin ang kasuutan niya, makikitang isang designer."Sir, nakahanda na po ang lahat," sabay ngiti niya."Okay, that's good. Ikaw na ang bahala sa asawa ko." Malamig na boses ni Youtan."Huh? ako? bakit ako? Anong gagawin niyo sa 'kin?" pagtatakang tanong ko habang tinutur

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-EIGHT

    Habang naglalakad kami. Rinig ko ang kanilang mga sinasabi. Sabay sa pagkuha nila ng mga litrato sa amin. "'Yan na ba si Zinnia?" "Ang ganda naman pala ni Zinnia." "Sir, Youtan siya na po ba pinakilala mong asawa sa social media?" Tanong ng reporter. "Mr. Youtan.... Mr. Youtan...." paghahabol samin ng isang reporter. Hindi nagsalita si Youtan. Bagkus, derederetso lang kaming nagtungo sa loob. Kahit anong habol samin ng mga tao roon ay pinipigilan naman ng mga body guards. Nang tuluyan na kaming makapasok. Tumumbad sa amin ang mga mayayamang tao. Hindi ko maintindihan ang nangyayari ngayon. Hindi ko alam kung ano ang pinasok namin. Wala rin naman kaming pinag-usapan ni Youtan tungkol nito. Lumapit sa amin ang tatlong lalaki. Hindi ko pa sila nakikita noon. Pero, pakiramdam ko may connections kami. Malamig akong tinitigan ng isa pero binigyan ko pa rin siya ng ngiti. Mas lalong nakaramdam ako sa kanya ng kakaiba. Na tila ba'y nagkakilala na kami dati at parang nakasama ko na

    Huling Na-update : 2025-01-14

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-NINE

    Masyadong galante rin ang mga suot nila. Parang bigla silang nagbago pero, ang gaganda naman. Daig pa nila ang tunay na mga babae. Masaya silang lumapit sa amin. Grabe din sila makadikit kay mommy. Natatawa tuloy ako sa kanila. "Madam, nakakaloka ang ganda mo pa rin, walang pinagbago," natatawang sambit ni ate Geraldine. "Tama nga naman at mas lalo kang bumabata. Ohh my goshh madam, how be to you po...." sabay tawa nilang tatlo. "Hayyyy naku! huwag niyo nga ako bolahin," sambit ni mommy. Pinagmamasdan ko lang sila. Kahit papano hindi si mommy kagaya ng ibang mayayaman diyan. Sa kanya siguro nagmana ang asawa ko. Pero, sino kaya ang daddy ni Youtan. Siguro, mabait rin kasi ang bait bait naman ni Youtan.Kalaunan, pinatawag na kami. Nauna si Youtan kasama ang mga kaibigan niya. Ewan ko ba kung bakit nila ako iniwan kasama sina ate Geraldine. "Halika ka dito, darling." sabay bitbit sa 'kin ni ate Alexa. Wala nAman akong nagawa kundi ang sumunod. Agad nilang inayos ang damit at buho

    Huling Na-update : 2025-01-14

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status