MasukShare
CHAPTER TWENTY-SIX
Terakhir Diperbarui:
2025-01-13 15:41:10
Bab terkait
After the Daylight CHAPTER TWENTY-SEVEN
"Bakit ba?" na iinis na tanong ko."Maghintay ka na lang po ma'am, malapit naman na Tayo," sagot ni kuya Simon."Saan nga kase ehh?...""Pshhh, stop talking, baby," singit ng asawa ko.Magsasalita pa sana ako pero biglang huminto ang sasakyan. Kaya, napatahimik ako. Napatingin ako sa labas, sa itsura nito, isa itong mall. Kakaibang mall, dahil katulad nang dating pinasukan namin noon nina kuya Simon at Eina. Halatang isa rin sa mga mayayaman."Now, we're here, baby." Lumabas ang asawa ko at pinagbuksan ako ng pintuan. Inalalayan niya rin akong bumaba. Binitbit niya ako papasok ng mall. Pagkapasok namin napatingala ako dahil sa kinang. Pero, bigalang may lumapit samin. Isang bakla na balot ng make-up ang mukha. Maganda rin ang kasuutan niya, makikitang isang designer."Sir, nakahanda na po ang lahat," sabay ngiti niya."Okay, that's good. Ikaw na ang bahala sa asawa ko." Malamig na boses ni Youtan."Huh? ako? bakit ako? Anong gagawin niyo sa 'kin?" pagtatakang tanong ko habang tinutur
Terakhir Diperbarui : 2025-01-13After the Daylight CHAPTER TWENTY-EIGHT
Habang naglalakad kami. Rinig ko ang kanilang mga sinasabi. Sabay sa pagkuha nila ng mga litrato sa amin. "'Yan na ba si Zinnia?" "Ang ganda naman pala ni Zinnia." "Sir, Youtan siya na po ba pinakilala mong asawa sa social media?" Tanong ng reporter. "Mr. Youtan.... Mr. Youtan...." paghahabol samin ng isang reporter. Hindi nagsalita si Youtan. Bagkus, derederetso lang kaming nagtungo sa loob. Kahit anong habol samin ng mga tao roon ay pinipigilan naman ng mga body guards. Nang tuluyan na kaming makapasok. Tumumbad sa amin ang mga mayayamang tao. Hindi ko maintindihan ang nangyayari ngayon. Hindi ko alam kung ano ang pinasok namin. Wala rin naman kaming pinag-usapan ni Youtan tungkol nito. Lumapit sa amin ang tatlong lalaki. Hindi ko pa sila nakikita noon. Pero, pakiramdam ko may connections kami. Malamig akong tinitigan ng isa pero binigyan ko pa rin siya ng ngiti. Mas lalong nakaramdam ako sa kanya ng kakaiba. Na tila ba'y nagkakilala na kami dati at parang nakasama ko na
Terakhir Diperbarui : 2025-01-14After the Daylight CHAPTER TWENTY-NINE
Masyadong galante rin ang mga suot nila. Parang bigla silang nagbago pero, ang gaganda naman. Daig pa nila ang tunay na mga babae. Masaya silang lumapit sa amin. Grabe din sila makadikit kay mommy. Natatawa tuloy ako sa kanila. "Madam, nakakaloka ang ganda mo pa rin, walang pinagbago," natatawang sambit ni ate Geraldine. "Tama nga naman at mas lalo kang bumabata. Ohh my goshh madam, how be to you po...." sabay tawa nilang tatlo. "Hayyyy naku! huwag niyo nga ako bolahin," sambit ni mommy. Pinagmamasdan ko lang sila. Kahit papano hindi si mommy kagaya ng ibang mayayaman diyan. Sa kanya siguro nagmana ang asawa ko. Pero, sino kaya ang daddy ni Youtan. Siguro, mabait rin kasi ang bait bait naman ni Youtan.Kalaunan, pinatawag na kami. Nauna si Youtan kasama ang mga kaibigan niya. Ewan ko ba kung bakit nila ako iniwan kasama sina ate Geraldine. "Halika ka dito, darling." sabay bitbit sa 'kin ni ate Alexa. Wala nAman akong nagawa kundi ang sumunod. Agad nilang inayos ang damit at buho
Terakhir Diperbarui : 2025-01-14After the Daylight CHAPTER THIRTY
May biglang pumasok, hindi man lang kumatok. Iniluwal nito ang dalawang may edad na lalaki at si Princess. Hindi ko alam kung ano ang pakay nila. Base sa kanilang itsura at dating. Galit na galit sila. Lumapit ang isang lalaki kay Youtan. Laking gulat kong bigla niyang sinuntok ang asawa ko. Nanatiling nakatayo si Youtan."How dare you! Napakawalang kwenta mo talagang anak! Matapos nang lahat ng ginawa ko sayo ito pa ang igaganti mo?!" Galit na galit na sigaw ng lalaki."Who's she??? Ang galing sa bar???? Bakit ba hindi k marunong sumunod sa utos ko!" dagdag pa niya habang tinuturo ako.Napansin kong parang nang gigigil ang kamay ng asawa ko na tila'y gustong gumanti. Napahawak ako sa kamay niya para kumalma."Hindi siya taga bar! Dad, accept my decision...""Dad?" Biglaang tanong ko sa isipan ko.Hindi ko inaasahan na ganito ang daddy niya sa kanya. Hindi niya rin ako tanggap. Malungkot akong yumuko sabay hawak sa tiyan ko. Daddy na rin ni Youtan ang may ayaw sa 'kin. Wala akong laba
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15After the Daylight CHAPTER THIRTY-ONE
chapter 31 YOUTAN POV. Nang makababa ako nadatnan kong busy ang mga kaibigan ko sa mga ginagawa nila. "But mom, later na lang mommy. Pinapa-iral ko pa rito ang kgwapuhan ko," saad ni Prince sa cellphone niya. "I think tommorow ko na lang ipapatuloy ang interview, okay?" Tugon naman ni Alexander sa kausap niya sa cellphone. Samantalang si Ruan naman ay busy rin kaka cellphone. I don't know what he's really doing. He's very serious. Napag-isipan kong lumapit sa kanya. Nakita ko ang mga litrato ng kapatid niya, na ngayon ay pinagmamasdan niya. "I know, she's not gone." He seriously said. "Yes, that's right," I said with a smooth tone. "By the way, kumusta si tita?" "Well, natuluyan na ang ala-ala ni mommy. Hindi na niya maalala ang nangyari." " It's okay dude," singit ni Prince sabay akbay kay Ruan. "Oo nga pala bakit parang ang cold mo kay Zinnia?" dagdag pa ni Alexander sabay upo sa harapan namin. Hindi nagsalita si Ruan. Kahit ako inaabangan ko ang sagot niya. Gusto ko lan
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15After the Daylight CHAPTER THIRTY-TWO
Wala akong nakuhang impormasyon ngayon. Pero, alam ko talagang may alam si Dave. PRINCESS POV. "Dad, relax. Si uncle na ang bahala kay Youtan, okay?" "Hindi nga niya ma control si Youtan!" "Daddy, it's normal. Ako na ang bahala sa walang kwentang babaeng 'yon. Siguraduhin kong mawawala siya sa landas namin ni Youtan." "Make sure, honey." "Yes Dad." "Dapat lang, dahil kapag pati ikaw mabigo sa missiong 'to. Pati ikaw mawawala sa landas ng pamilyang 'to, Princess." Umalis si Daddy. Sh*t nadamay pa talaga ako. Dahil 'to sa babaeng 'yon kinuha na niya lahat ng dapat para sa 'kin. Akin lang dapat si Youtan. At sa 'kin dapat mapunta ang lahat ng kayamanan niya. "Tsk! Akala mong babae ka, hahayaan ko na lang ang lahat. Well, let's see kung saan ka pupulutin." ZINNIA POV. "Saan kaya pumunta si Youtan?" Tanong ko sa sarili ko. Nagising akong wala siya. Parang kanina niyakap ko siya. Pero, ngayon paggising ko wala na. Ang daya niya talaga iniwan lang ako. Agad akong
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15After the Daylight CHAPTER THIRTY-THREE
Chapter 33ZINNIA POV.Masaya akong nakikipag-usap kina kuya Simon at sa iba pa. Puro kami tawanan rito. Kanina pa akong naghihintay sa asawa ko. Ang tagal niya, ilang oras na. Hindi ako mapakali, parang hindi maganda. Katulad rin kanina, hindi naging maganda ang pakiramdam ko kung saan ako pinakilala ng asawa ko. Biglang tumunog ang cellphone. Agad kong binuksan, nakita ko ang message ng asawa ko. Nagtaka ako kung bakit niya ako pinapapunta sa company niya. Dapat tumawag siya sa 'kin. "Kuya Simon, nagchat ang asawa ko, sabi niya pumunta daw ako sa company. Pwede mo na akong ihatid do'n?" sambit ko sabay pakita ng message sa kanila.Nagsitahimik silang lahat. Tiningnan nila ako nang may pagtataka. Kinuha sa 'kin ni kuya Simon ang cellphone. Mabuti niyang binasa ang message. Pero, nakaguhit pa rin sa itsura niya ang pagtataka."Wait? Dapat sa 'kin din siya nagmessage," pagtatakang sambit niya."Patingin nga kami, Simon," dagdag pa ni tita Wena.Isa-isa nilang tiningnan ang message. Na
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15After the Daylight CHAPTER THIRTY-FOUR
SOMEONE POV.Ayosin niyo ang pagbabantay sa kanya. Walang pwedeng mangyaring masama sa kanya. Siguraduhin niyong ligtas siya at ang mga anak niya. I call my people to know what happened. Lahat ng investigator ko pinadala ko kung saan nangyari ang trahedya. "Get the CCTV, now!" Sigaw ko sa kanila."Sir, may nauna na pong kumuha ng CCTV.""Who???""Ang pamilyang Youtan.""Da*m!""Malamang nakita na niya na kinuha natin ang biktima," dagdag ko pa sa isipan ko.YOUTAN POV. Hinihintay kong magising si Simon. Gusto kong malaman kung ano pa ang nangyari sa asawa ko. Hinding hindi ko matatanggap ang pangyayaring 'to. Napatingin lang ako sa 'baba habang iniisip ang asawa ko. Naririnig ko sa news ang pangalan ng asawa ko pati na rin ang pangalan ko. Puro kami na lang ang laman ng balita kahit saan pa ako tumingin. "Zinnia... please... comeback..." naluluhang sambit ko sa sarili ko."Bro, What's your plan now?" singit ni Alexander.Hindi ako nagsalita. Bagkus iniisip ko pa rin si Zinnia. Na-a
Terakhir Diperbarui : 2025-01-16
Bab terbaru
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY FIVE
"Hindi ko alam. Hindi ko na alma kung ano ang gagawin ko. Hindi ko na alam kung sino ang dapat kung paniwalaan. Siguro nga nagkamali ako. Pero, hindi ko kasalanan ang lahat ng 'to. Gusto ko lang maging masaya. Gusto kong makasama nang matagal ang anak ko at ang pamilya ko. Pero sa mga nalaman ko, sa mga narinig ko. Parang pakiramdam ko ngayon wala akong pamilya. Dahil puso panloloko ang nangyari ehh. Bakit ganun bakit parang ang daya ng lahat. Steve, kilala kita dahil sikat ka, pero hindi ko inaasahan na sasabihin niyo na asawa kita. Hindi ko alam na lubos at sobra sobra pa pala ang lahat." Hindi ko mapigilan ang mga luha ko. Dapat hindi ako umiiyak sa harap ng anak ko. Kailangan kong maging malakas, ngunit paano ko gagawin. Kung sa puntong 'to tila'y may mga punyal ang tumarak sa puso ko. Halos madurog at maguho na ang mundo ko."I'm sorry, it's all my fault. Still Zinnia, kailanman hindi kita sinisi at hindi kita sisisihin. Nawala ako sa tabi mo. Malaki ang naging pagkukulang at kas
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY FOUR
JOYCE or ZINNIA POV.Hindi ko lubos maintindihan kung ano ang nangyayari. By the way, nandito ako ngayon sa tapat ng anak ko. Balot na balot ang buong katawan ko, dahil hindi maaaring hindi. Sobrang nasasaktan ang damdamin ko habang pinagmamasdan na walang lakas ang anak ko. Kahit ako ay unti-unting nang hihina. Lalo na hindi ko gusto ang nakikita ko ngayon. I'm just hoping na maging maayos lang ang pamilya ko, na maging masaya lang kami. Pero, nang dumating sina Youtan, tila'y nagbago ang lahat. Bakit kasi, pinipilit nila ang sarili nila sa akin, kahit hindi ko naman sila lubos na nakikilala. Gusto kong sumigaw, pero hindi ko magawa. Ang aking mga luha, ay hindi man lang tumitigil sa pagbuhos. Pakiramdam ko, walang wala na ako. Kung alam ko lang na ganito lang din ang mangyayari sa ana ko, hiniling ko na lang sana . Na sana ay ako na lang ang tinutukoy nilang namatay na at kailan man hindi na babalik pa. "Anak, hindi ko maintindihan kung bakit ginawa sa atin ng dad mo ito. Si daddy
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY THREE
"Ano bakit ang tahimik niyo haa! Sabihin niyo sa akin ngayon, pinagloloko niyo lang ako! Wala ba kayong ibang magawa! Josh! Ipaliwanag mo sa akin ngayon ang lahat lahat! Ito ba ang dahilan huh? Bakit sinabi mong maayos lang ang lahat, sa tuwing tinatanong ko sayo na parang wala akong maalala. Bakit ka nagsinungaling sa akin, pwede mo naman sabihin ang totoo diba? Gagawin ko rin naman ang lahat para umintindi. Pero, bakit??? Bakit ganito ang malalaman ko ngayon, ang sakit sa dibdib." "Please, Joyce, calm down...." "How??? Paano ako kakalma! Ang sakit niyo! Mga sinungaling!" Tumalikod siya sa amin at akmang aalis na. "Joyce... Wait.." I shout. Napahinto naman siya, ngunit hindi lumingon sa amin. Maya-maya pa, may isang Yaya ang natatarantang biglang dumating na tila'y naguguluhan at hindi alam kung ano ang kanyang gagawin. "Ma'am, ang bata po, dumudugo ang ilong...." Natatakot na boses niya. "Ano????" Tila'y nadagdagan ng sakit ang nararamdaman ko ngayon. Paanong dumugo ang
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY TWO
"Josh, what are you talking about?""Simple lang naman, Prince. Ito talaga ang hinihintay kung mangyari. At hindi nga ako nagkamali, natupad din ngayon." Tumayo siya at ngumiti sa amin."Alam niyo, natutuwa ako sa inyo. Ginagawa niyo ang lahat para kunin ang mahahalagang bagay sa buhay niyo. Ginagawa niyo ang lahat para ipaglaban ang mga mahal niyo sa buhay. Isa sa mga pagsisising nangyari sa buong buhay ko ang lumayo sa inyo. Nang una, akala ko mahaharap ko ang lahat lahat. Inakala kong magiging maayos lang, pero hindi pala. Ilang taon akong naging mag-isa sa ibang bansa. Hindi ako nakabalik agad dito sa inyo dahil gusto kong pagsisihan ang lahat. Pakiramdam ko noon, parang isa akong duwag na nagtatago at tinatakasan ang lahat. Simula nang na wala sa akin ang mga mahal ko sa buhay, inisip ko noon na lahat ng nagmamahal sa akin at minamahal ko ay iiwan lang din ako sa huli. Kaya, lumayo ako upang palawakin ang utak ko. Pero, sa kasamaang palad, parang naging isa lang akong malaking du
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY ONE
"Oh, ayan na sa wakas umandar din." Biglaang saad ni Prince, dahilan na nawala ang imahinasyon ko.Inumpisahan ko naman ulit ang pagmamaneho. Mabuti na lang, bumilis ang andar ngayon. Pero, sa dami dami na pinagdaanan namin ngayon. Hindi malayong gabi na kami makakarating kung saanna paroroon si, Josh kasama ang asawa ko at ang anak ko. "Oo nga pala noh, nakalimutan na natin kumain, kaya naman pala ang hapdi ng tiyan ko.""May gana ka pa bang kumain, Alexander? Nakaka-pagod, kaya na kaka-tamad kumain ngayon. Siguro, sa sunod ka na lang kumain, pagkatapos ng lahat.""Alam ko.""Alam mo Alexander, ang sarap bumalik sa nakaraan. Ang walang problema, walang kahit na anong ganitong sakit sa ulo na dapat isipin. Kung maaari nga lang, pipiliin ko talaga ang bumalik sa dating maayos, tahimik at masaya kasama ang kapatid ko. Kung hindi lang sana nangyari ang trahedyang 'yon, kasama ko pa sana ang kapatid ko ngayon." Masyadong kumirot ang puso ko. Ngunit, hindi na ako umimik pa at patuloy na l
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED NINETY
"Baby, don't cry, nandito lang naman si Mommy, hinding hindi ka pababayaan ng Mommy. Sorry baby, busy ang Dad, kaya wala siya rito now. I love baby." Hinalikan ko ang anak ko sa kanyang noo at pisngi. Pakiramdam ko talaga na gawa ko na rin ito sa iba noon pa."Baby, matulog na ahh, kailangan nang magpahinga nang maaga ang baby, para madaling tumangkad at palaging healthy." Saad ko pa sabay halik sa noo niya ulit.Mabuti na nga lang at madaling tumahan ang anak ko ngayon. Inilapag ko siya ng dahan-dahan sa kama. Ang bait bait niya talagang tingnan.Habang lumilipas ang segundo, minuto, at oras. Tila'y may kung anong takot ang bumabagabag sa damdamin ko. Habang tumatagal parang mas lalong bumibigat. Pakiramdam ko, may darating na kung ano o kung sino. Subalit, hindi ko ito matukoy. Nakakaramdam ako nang takot, kaba at kung ano ano pang nagiging dahilan ng pagkabahala ko. Mahirap intindihin kaya mahirap din itong sabihin. Maya-maya pa, biglang tumunog ang pintuan, dahilan na bigla rin ak
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED EIGHTY NINE
RUAN POV. Kahit anong mangyari ang tanging nasa isip ko lamang ngayon ay ang mabawi ang kapatid ko at ang pamangkin ko. Minsan na kaming naghiwalay, paulit-ulit pa na nangyari, and now kailangan ko siyang ibalik. Wala mansiya sa kanyang pag-iisip, ede ipapaalala ko sa kanya kung sino siya. Sa mga sinabi kanina ni, Josh. Tila'y totoo ang lahat, hindi na bigyan ng oras ang kapatid ko, hindi ko siya naipagtanggol. Sa mga oras na kailangan niya ako, hindi ko siya na samahan, pero hindi naman ibig sabihin nito ay hindi ko na siya mahal bilang kapatid ko. Kanina pa kami pabalik balik, parang naglalaro lang kami sa araw na ito, ang dami daming humahadlang sa mga kailangan namin gawin. Ang sakit sakit sa ulo, gulong gulo ang isipan ko. Halos hindi ko na nga alam kung ano ang uunahin ko. Si Tita Lorna, nagbago ang itsura niya. Ano kaya ang nangyari sa kanya, dati naman hindi siya ganun. Sino ba ang may gawa no'n sa kanya, nang una ko siyang makita ulit kanina, nagduda akong si, Josh ang may
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED EIGHTY EIGHT
Nang makarating kami roon, tila'y nagbago agad ang lahat. Parang may mali na rito, na wala pati ang mga bantay. Mas lalo lang binahidan ng pagtataka ang utak ko ngayon. "What's happening? Anong meron? Bakit ang tahimik rito?" Prince asked na may pagtatakang boses."Mag-iingat na lang tayo, baka mamaya may patibong lang dito." Tugon namn ni, Alexander."Wait, andiyan ang ale kanina, look ayon siya ohh... Ano kaya, ginagawa niya, mag-isa lang kaya siya diyan?" Sabay turo ni, Prince. Sabay sabay naman kaming napatingin roon. Sakto andoon nga si Tita Lorna. Naisipan kong bumaba sa kotse, tinawag pa nila ako ngunit hindi ko ito pinakinggan. Dali-dali rin akong lumapit kay Tita Lorna. Gusto ko siyang tanungin kung ano ang nangyari sa kanya. Dahil, hindi ko rin inaasahan na makikita ko siya muli, na nagkaganyan pa ang kanyang itsura. Malayong malayo ito sa dating siya. Tinawag ko siya, ngunit tumingin lang siya sa akin, then umakbang naan siya upang lumayo sa akin. Wala akong ibang magawa
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED EIGHTY SEVEN
Kanina pa kami palibot libot dito matapos kami g maghiwalay kanina ng mga kaibigan ko. Nagtataka ako, kung bakit walang katao tao, kahit alam ko naman na pinadara nga ni, Alexander ang lahat. Kung hindi talaga nakatakas nang tuluyan sina, Josh. Dapat ay narito sila ngayon. Habang patuloy akong naglalakad para magahanap, nagkasalubong kaming magkakaibigan. Nagkatitigan kaming lahat sabay iling ng mga ulo namin. Hindi nga nila nakita."Wala ehh, ano ba naman.""Pero, imposible, dahil pinasara ko na kanina pa ang airport, at wala naman balita sa akin na, may nakalabas na eroplano." Smabit ni, Alexander, sabay hawak sa kanyang makabilang bewang. "Mukhang naisihan tayo.""Ikaw Ruan, anong balita ng mga tauhan mo? I asked."Wala rin silang nakita.""Ano? Pinagloloko lang ba tayo dito." Alexander said."Hindi naman kaya, nagsinungaling sa atin ang ale kanina?" Prince said."Balikan natin siya." I said with my deep tone. Ang ayaw ko sa lahat, ang pinagsisinungalingan ako at pinaglalaruan ak
