Pustaka
Cari
Beranda / Romance / After the Daylight / CHAPTER TWENTY-FIVE

Share

CHAPTER TWENTY-FIVE

Penulis: BITUING GRACIA'S
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-13 14:25:04

Nakarinig ako nang yapak ng mga paa galing sa 'taas. Mabilis kong iniligpit ang ininom ko. I know it's Zinnia pero bakit siya bumaba. Hindi ako nagkamali si Zinna nga. Agad ko siyang sinalubong pero bigla siyang umiwas.

"Love naman, nag-iinom ka nanaman?" nagtatampong tanong niya dahilan na napalunok laway ako.

"Ahmm baby, ku-kunti lang naman, don't worry."

"Eiii, kahit na," kunit noo niyang saad.

"Tysaka may narinig akong nabasag. Ano 'yon, love?"

"Nothing... Nothing... Let's go upstairs."

Napansin ko siyang lumingon sa kusina. Agad ko siyang binitbit at binuhat.

"Love, love, naman ehh, ano ba???" pagpupumiglas niya.

"Just behave, mamaya baka mahulog ka pa."

Tumahimik siya at napayakap sa 'kin. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa 'taas hanggang sa nakapasok kami sa kwarto. Inilapag ko siya sa kama sabay yakap ko. Pumupumiglas pa siya pero hindi ko hinayaan makawala siya sa 'kin.

"Love, bakit ba???"

"Masyado kang pasaway, bumaba ka pa talaga. Gabing gabi na gising ka pa rin. 'di
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-SIX

    Agad akong nagkuha ng mga damit na susuutin ko. Dali-dali akong pumunta sa bathroom. Pagkaapak ko, grabe ang lamig lamig. Parang nanigas ako, napayakap na lang ako sa sarili. Pinilit kong pumasok, may warm water naman, kaya ginamit ko 'to. Ilang minuto ako sa loob ng bathroom, umabot na rin ng oras. Pagkatapos ko, agad din akong lumabas. Nagtungo ulit ako sa harap ng salamin para mag-ayos tulad ng pagsuklay at pag-ayos ng suot ko. Pumunta ako sa kama at napahiga. Hindi ko alam pero, sobrang pagod na pagod ang pakiramdam ko. Naalala kong hinihintay ako ng asawa ko sa 'baba. Tumayo ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Pagkarating ko roon, seryosong naka-upo ang asawa ko. Nag-aalangan akong lumapit. Napansin kong napatingin sa 'kin ang lahat. Si kuya Simon parang sinisisi pa ako kaya nagkaganun si Youtan. Kunot noo ko silang tinitigan."Come." Malamig na boses ng asawa ko.Nagsi-alisan ang lahat. Tanging kami na lang dalawa ng asawa ko ang naiwan."I said, come." Tugon niya ulit.Dali-dal

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-SEVEN

    "Bakit ba?" na iinis na tanong ko."Maghintay ka na lang po ma'am, malapit naman na Tayo," sagot ni kuya Simon."Saan nga kase ehh?...""Pshhh, stop talking, baby," singit ng asawa ko.Magsasalita pa sana ako pero biglang huminto ang sasakyan. Kaya, napatahimik ako. Napatingin ako sa labas, sa itsura nito, isa itong mall. Kakaibang mall, dahil katulad nang dating pinasukan namin noon nina kuya Simon at Eina. Halatang isa rin sa mga mayayaman."Now, we're here, baby." Lumabas ang asawa ko at pinagbuksan ako ng pintuan. Inalalayan niya rin akong bumaba. Binitbit niya ako papasok ng mall. Pagkapasok namin napatingala ako dahil sa kinang. Pero, bigalang may lumapit samin. Isang bakla na balot ng make-up ang mukha. Maganda rin ang kasuutan niya, makikitang isang designer."Sir, nakahanda na po ang lahat," sabay ngiti niya."Okay, that's good. Ikaw na ang bahala sa asawa ko." Malamig na boses ni Youtan."Huh? ako? bakit ako? Anong gagawin niyo sa 'kin?" pagtatakang tanong ko habang tinutur

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-13

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-EIGHT

    Habang naglalakad kami. Rinig ko ang kanilang mga sinasabi. Sabay sa pagkuha nila ng mga litrato sa amin. "'Yan na ba si Zinnia?" "Ang ganda naman pala ni Zinnia." "Sir, Youtan siya na po ba pinakilala mong asawa sa social media?" Tanong ng reporter. "Mr. Youtan.... Mr. Youtan...." paghahabol samin ng isang reporter. Hindi nagsalita si Youtan. Bagkus, derederetso lang kaming nagtungo sa loob. Kahit anong habol samin ng mga tao roon ay pinipigilan naman ng mga body guards. Nang tuluyan na kaming makapasok. Tumumbad sa amin ang mga mayayamang tao. Hindi ko maintindihan ang nangyayari ngayon. Hindi ko alam kung ano ang pinasok namin. Wala rin naman kaming pinag-usapan ni Youtan tungkol nito. Lumapit sa amin ang tatlong lalaki. Hindi ko pa sila nakikita noon. Pero, pakiramdam ko may connections kami. Malamig akong tinitigan ng isa pero binigyan ko pa rin siya ng ngiti. Mas lalong nakaramdam ako sa kanya ng kakaiba. Na tila ba'y nagkakilala na kami dati at parang nakasama ko na

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-14

  • After the Daylight    CHAPTER TWENTY-NINE

    Masyadong galante rin ang mga suot nila. Parang bigla silang nagbago pero, ang gaganda naman. Daig pa nila ang tunay na mga babae. Masaya silang lumapit sa amin. Grabe din sila makadikit kay mommy. Natatawa tuloy ako sa kanila. "Madam, nakakaloka ang ganda mo pa rin, walang pinagbago," natatawang sambit ni ate Geraldine. "Tama nga naman at mas lalo kang bumabata. Ohh my goshh madam, how be to you po...." sabay tawa nilang tatlo. "Hayyyy naku! huwag niyo nga ako bolahin," sambit ni mommy. Pinagmamasdan ko lang sila. Kahit papano hindi si mommy kagaya ng ibang mayayaman diyan. Sa kanya siguro nagmana ang asawa ko. Pero, sino kaya ang daddy ni Youtan. Siguro, mabait rin kasi ang bait bait naman ni Youtan.Kalaunan, pinatawag na kami. Nauna si Youtan kasama ang mga kaibigan niya. Ewan ko ba kung bakit nila ako iniwan kasama sina ate Geraldine. "Halika ka dito, darling." sabay bitbit sa 'kin ni ate Alexa. Wala nAman akong nagawa kundi ang sumunod. Agad nilang inayos ang damit at buho

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-14

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY

    May biglang pumasok, hindi man lang kumatok. Iniluwal nito ang dalawang may edad na lalaki at si Princess. Hindi ko alam kung ano ang pakay nila. Base sa kanilang itsura at dating. Galit na galit sila. Lumapit ang isang lalaki kay Youtan. Laking gulat kong bigla niyang sinuntok ang asawa ko. Nanatiling nakatayo si Youtan."How dare you! Napakawalang kwenta mo talagang anak! Matapos nang lahat ng ginawa ko sayo ito pa ang igaganti mo?!" Galit na galit na sigaw ng lalaki."Who's she??? Ang galing sa bar???? Bakit ba hindi k marunong sumunod sa utos ko!" dagdag pa niya habang tinuturo ako.Napansin kong parang nang gigigil ang kamay ng asawa ko na tila'y gustong gumanti. Napahawak ako sa kamay niya para kumalma."Hindi siya taga bar! Dad, accept my decision...""Dad?" Biglaang tanong ko sa isipan ko.Hindi ko inaasahan na ganito ang daddy niya sa kanya. Hindi niya rin ako tanggap. Malungkot akong yumuko sabay hawak sa tiyan ko. Daddy na rin ni Youtan ang may ayaw sa 'kin. Wala akong laba

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-ONE

    chapter 31 YOUTAN POV. Nang makababa ako nadatnan kong busy ang mga kaibigan ko sa mga ginagawa nila. "But mom, later na lang mommy. Pinapa-iral ko pa rito ang kgwapuhan ko," saad ni Prince sa cellphone niya. "I think tommorow ko na lang ipapatuloy ang interview, okay?" Tugon naman ni Alexander sa kausap niya sa cellphone. Samantalang si Ruan naman ay busy rin kaka cellphone. I don't know what he's really doing. He's very serious. Napag-isipan kong lumapit sa kanya. Nakita ko ang mga litrato ng kapatid niya, na ngayon ay pinagmamasdan niya. "I know, she's not gone." He seriously said. "Yes, that's right," I said with a smooth tone. "By the way, kumusta si tita?" "Well, natuluyan na ang ala-ala ni mommy. Hindi na niya maalala ang nangyari." " It's okay dude," singit ni Prince sabay akbay kay Ruan. "Oo nga pala bakit parang ang cold mo kay Zinnia?" dagdag pa ni Alexander sabay upo sa harapan namin. Hindi nagsalita si Ruan. Kahit ako inaabangan ko ang sagot niya. Gusto ko lan

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-TWO

    Wala akong nakuhang impormasyon ngayon. Pero, alam ko talagang may alam si Dave. PRINCESS POV. "Dad, relax. Si uncle na ang bahala kay Youtan, okay?" "Hindi nga niya ma control si Youtan!" "Daddy, it's normal. Ako na ang bahala sa walang kwentang babaeng 'yon. Siguraduhin kong mawawala siya sa landas namin ni Youtan." "Make sure, honey." "Yes Dad." "Dapat lang, dahil kapag pati ikaw mabigo sa missiong 'to. Pati ikaw mawawala sa landas ng pamilyang 'to, Princess." Umalis si Daddy. Sh*t nadamay pa talaga ako. Dahil 'to sa babaeng 'yon kinuha na niya lahat ng dapat para sa 'kin. Akin lang dapat si Youtan. At sa 'kin dapat mapunta ang lahat ng kayamanan niya. "Tsk! Akala mong babae ka, hahayaan ko na lang ang lahat. Well, let's see kung saan ka pupulutin." ZINNIA POV. "Saan kaya pumunta si Youtan?" Tanong ko sa sarili ko. Nagising akong wala siya. Parang kanina niyakap ko siya. Pero, ngayon paggising ko wala na. Ang daya niya talaga iniwan lang ako. Agad akong

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-THREE

    Chapter 33ZINNIA POV.Masaya akong nakikipag-usap kina kuya Simon at sa iba pa. Puro kami tawanan rito. Kanina pa akong naghihintay sa asawa ko. Ang tagal niya, ilang oras na. Hindi ako mapakali, parang hindi maganda. Katulad rin kanina, hindi naging maganda ang pakiramdam ko kung saan ako pinakilala ng asawa ko. Biglang tumunog ang cellphone. Agad kong binuksan, nakita ko ang message ng asawa ko. Nagtaka ako kung bakit niya ako pinapapunta sa company niya. Dapat tumawag siya sa 'kin. "Kuya Simon, nagchat ang asawa ko, sabi niya pumunta daw ako sa company. Pwede mo na akong ihatid do'n?" sambit ko sabay pakita ng message sa kanila.Nagsitahimik silang lahat. Tiningnan nila ako nang may pagtataka. Kinuha sa 'kin ni kuya Simon ang cellphone. Mabuti niyang binasa ang message. Pero, nakaguhit pa rin sa itsura niya ang pagtataka."Wait? Dapat sa 'kin din siya nagmessage," pagtatakang sambit niya."Patingin nga kami, Simon," dagdag pa ni tita Wena.Isa-isa nilang tiningnan ang message. Na

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15

Bab terbaru

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY-ONE

    Nasa harap ako ngayon ng anak ko. Hinihintay ko siyang magising, ramdam ko na mamaya lang gigising na siya dahil pangatlong araw na niya ito. While looking at him, hindi ko maiwasan isipin ang taong dapat kong pasalamatan nito. Hindi ko man lang naabutan sa operation room, kung sino. Bumahid sa aking puso, na gusto ko siyang makita, makilala at makausap. Naging palaisipan sa akin ang lahat. Ni-hindi ko man lang alam kung ano talaga ang tunay niyang rason kung bakit niya nagawa iyon. Para lang ba, gusto niyang iligtas ang anak ko? O may iba pa siyang intension. Contact number, wala rin kaya paano ko siya makaka-usap. Sinubukan ko na rin tingnan sa CCTV footage, ngunit wala, walang kuha. Tila'y naka-delete sa hospital. Dito pa lang, binigyan din ako ng malaking pagtataka at katanungan. Bakit, kailangan pa bang e-delete? Ano nga ba ang pagkatao niya. "Ehem, excuse me, bro." Bumalik ako sa aking ulirat."Oh, bro, kanina pa ba kayo?""Not really bro.""Hahah, ngumiti ka naman diyan, Steve

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY

    "Bro, halos walang may gusto na mag donate ng dugo, kahit magkano pa ang ibayad wala talaga. Ang hirap bro, hindi na namin alam kung saan kami pupunta." Alexander said."Bro, I'm very sorry. Ginagawa namin ang lahat, pero wala talaga ehh. Kung pwede lang sana ako na lang, kaso hindi rin tugma ang dugo namin ni, Dion," dagdag pa ni Prince. Kahit ako wala na akong ibang malapitan. Nag-offer na ako ng million pero wala pa rin. Mamaya na ang operasyon ng ng anak ko. Kapag, hindi umabot sa oras, mawawala sa akin ang anak ko. Maghihintay na lang ba ako dito, kailangan kong isakripisyo ang buhay ko. Pero, hindi ako ang pwedeng magbigay ng dugo dahil hindi rin kami tugma. Ang sakit pa sa ulo, hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko.SOMEONE POV. "Sigurado ka ba?" Pagtatakang tanong nito sa akin."Yes, I'm very sure. Don't worry, I know, magiging maayos ang results. But, please ayaw kong ilabas ang bagay na ito sa iba. Let's make this secret, especially to my husband." "Okay. Mukhang disid

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY NINE

    MARK STEVE YOUTAN POV."Ano ang ibig mong sabihin huh?""Bro, dinala sa hospital si Dion," nanginginig na sagot ni Simon."Why? What's wrong!""Bro, pumunta ka na dito ngayon na. May kailangan kang pirmahan dito sa hospital. Nanganganib ang buhay ni, Dion.""Okay, I'm coming. Huwag mong pababayaan ang anak ko diyan.""Yes, bro."Mabilis akong nagmaneho upang agad na makarating doon. Nang nakarating na ako, hindi ko inaasahan ang madidiskubrihan ko. Tinusok ang dibdib ko na tila'y hindi na ito hihilom. Walang lakas, tulog na tulog ang anak ko, gusto kong pumasok pero hindi pwedeng basta-basta na lang."Bro, I'm very sorry, akala natin dati tuluyan na siyang nasa maayos. Pero, sinumpong siya kanina lang. Mas lalo daw lumala ang sakit niya sa puso. Kung hindi ito ma-ooperahan, maaari niyang ikamatay. Ang malala pa, kailangan niya ng dugo. Pero, hindi kayo pareho ng type, saan tayo nito kukuha.""Bro, HUMANAP KA NANG PARAAN! HINDI KO PWEDENG HAYAAN NA LANG MAWALA SA BUHAY KO ANG ANAK KO!

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT

    SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN

    Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX

    "Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE

    Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR

    Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE

    ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status