Beranda / Romance / After the Daylight / CHAPTER TWENTY-NINE

Share

CHAPTER TWENTY-NINE

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-14 19:44:31

Masyadong galante rin ang mga suot nila. Parang bigla silang nagbago pero, ang gaganda naman. Daig pa nila ang tunay na mga babae. Masaya silang lumapit sa amin. Grabe din sila makadikit kay mommy. Natatawa tuloy ako sa kanila.

"Madam, nakakaloka ang ganda mo pa rin, walang pinagbago," natatawang sambit ni ate Geraldine.

"Tama nga naman at mas lalo kang bumabata. Ohh my goshh madam, how be to you po...." sabay tawa nilang tatlo.

"Hayyyy naku! huwag niyo nga ako bolahin," sambit ni mommy.

Pinagmamasdan ko lang sila. Kahit papano hindi si mommy kagaya ng ibang mayayaman diyan. Sa kanya siguro nagmana ang asawa ko. Pero, sino kaya ang daddy ni Youtan. Siguro, mabait rin kasi ang bait bait naman ni Youtan.

Kalaunan, pinatawag na kami. Nauna si Youtan kasama ang mga kaibigan niya. Ewan ko ba kung bakit nila ako iniwan kasama sina ate Geraldine.

"Halika ka dito, darling." sabay bitbit sa 'kin ni ate Alexa.

Wala nAman akong nagawa kundi ang sumunod. Agad nilang inayos ang damit at buho
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY

    May biglang pumasok, hindi man lang kumatok. Iniluwal nito ang dalawang may edad na lalaki at si Princess. Hindi ko alam kung ano ang pakay nila. Base sa kanilang itsura at dating. Galit na galit sila. Lumapit ang isang lalaki kay Youtan. Laking gulat kong bigla niyang sinuntok ang asawa ko. Nanatiling nakatayo si Youtan."How dare you! Napakawalang kwenta mo talagang anak! Matapos nang lahat ng ginawa ko sayo ito pa ang igaganti mo?!" Galit na galit na sigaw ng lalaki."Who's she??? Ang galing sa bar???? Bakit ba hindi k marunong sumunod sa utos ko!" dagdag pa niya habang tinuturo ako.Napansin kong parang nang gigigil ang kamay ng asawa ko na tila'y gustong gumanti. Napahawak ako sa kamay niya para kumalma."Hindi siya taga bar! Dad, accept my decision...""Dad?" Biglaang tanong ko sa isipan ko.Hindi ko inaasahan na ganito ang daddy niya sa kanya. Hindi niya rin ako tanggap. Malungkot akong yumuko sabay hawak sa tiyan ko. Daddy na rin ni Youtan ang may ayaw sa 'kin. Wala akong laba

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-ONE

    chapter 31 YOUTAN POV. Nang makababa ako nadatnan kong busy ang mga kaibigan ko sa mga ginagawa nila. "But mom, later na lang mommy. Pinapa-iral ko pa rito ang kgwapuhan ko," saad ni Prince sa cellphone niya. "I think tommorow ko na lang ipapatuloy ang interview, okay?" Tugon naman ni Alexander sa kausap niya sa cellphone. Samantalang si Ruan naman ay busy rin kaka cellphone. I don't know what he's really doing. He's very serious. Napag-isipan kong lumapit sa kanya. Nakita ko ang mga litrato ng kapatid niya, na ngayon ay pinagmamasdan niya. "I know, she's not gone." He seriously said. "Yes, that's right," I said with a smooth tone. "By the way, kumusta si tita?" "Well, natuluyan na ang ala-ala ni mommy. Hindi na niya maalala ang nangyari." " It's okay dude," singit ni Prince sabay akbay kay Ruan. "Oo nga pala bakit parang ang cold mo kay Zinnia?" dagdag pa ni Alexander sabay upo sa harapan namin. Hindi nagsalita si Ruan. Kahit ako inaabangan ko ang sagot niya. Gusto ko lan

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-TWO

    Wala akong nakuhang impormasyon ngayon. Pero, alam ko talagang may alam si Dave. PRINCESS POV. "Dad, relax. Si uncle na ang bahala kay Youtan, okay?" "Hindi nga niya ma control si Youtan!" "Daddy, it's normal. Ako na ang bahala sa walang kwentang babaeng 'yon. Siguraduhin kong mawawala siya sa landas namin ni Youtan." "Make sure, honey." "Yes Dad." "Dapat lang, dahil kapag pati ikaw mabigo sa missiong 'to. Pati ikaw mawawala sa landas ng pamilyang 'to, Princess." Umalis si Daddy. Sh*t nadamay pa talaga ako. Dahil 'to sa babaeng 'yon kinuha na niya lahat ng dapat para sa 'kin. Akin lang dapat si Youtan. At sa 'kin dapat mapunta ang lahat ng kayamanan niya. "Tsk! Akala mong babae ka, hahayaan ko na lang ang lahat. Well, let's see kung saan ka pupulutin." ZINNIA POV. "Saan kaya pumunta si Youtan?" Tanong ko sa sarili ko. Nagising akong wala siya. Parang kanina niyakap ko siya. Pero, ngayon paggising ko wala na. Ang daya niya talaga iniwan lang ako. Agad akong

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-THREE

    Chapter 33ZINNIA POV.Masaya akong nakikipag-usap kina kuya Simon at sa iba pa. Puro kami tawanan rito. Kanina pa akong naghihintay sa asawa ko. Ang tagal niya, ilang oras na. Hindi ako mapakali, parang hindi maganda. Katulad rin kanina, hindi naging maganda ang pakiramdam ko kung saan ako pinakilala ng asawa ko. Biglang tumunog ang cellphone. Agad kong binuksan, nakita ko ang message ng asawa ko. Nagtaka ako kung bakit niya ako pinapapunta sa company niya. Dapat tumawag siya sa 'kin. "Kuya Simon, nagchat ang asawa ko, sabi niya pumunta daw ako sa company. Pwede mo na akong ihatid do'n?" sambit ko sabay pakita ng message sa kanila.Nagsitahimik silang lahat. Tiningnan nila ako nang may pagtataka. Kinuha sa 'kin ni kuya Simon ang cellphone. Mabuti niyang binasa ang message. Pero, nakaguhit pa rin sa itsura niya ang pagtataka."Wait? Dapat sa 'kin din siya nagmessage," pagtatakang sambit niya."Patingin nga kami, Simon," dagdag pa ni tita Wena.Isa-isa nilang tiningnan ang message. Na

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-FOUR

    SOMEONE POV.Ayosin niyo ang pagbabantay sa kanya. Walang pwedeng mangyaring masama sa kanya. Siguraduhin niyong ligtas siya at ang mga anak niya. I call my people to know what happened. Lahat ng investigator ko pinadala ko kung saan nangyari ang trahedya. "Get the CCTV, now!" Sigaw ko sa kanila."Sir, may nauna na pong kumuha ng CCTV.""Who???""Ang pamilyang Youtan.""Da*m!""Malamang nakita na niya na kinuha natin ang biktima," dagdag ko pa sa isipan ko.YOUTAN POV. Hinihintay kong magising si Simon. Gusto kong malaman kung ano pa ang nangyari sa asawa ko. Hinding hindi ko matatanggap ang pangyayaring 'to. Napatingin lang ako sa 'baba habang iniisip ang asawa ko. Naririnig ko sa news ang pangalan ng asawa ko pati na rin ang pangalan ko. Puro kami na lang ang laman ng balita kahit saan pa ako tumingin. "Zinnia... please... comeback..." naluluhang sambit ko sa sarili ko."Bro, What's your plan now?" singit ni Alexander.Hindi ako nagsalita. Bagkus iniisip ko pa rin si Zinnia. Na-a

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-FIVE

    Umalis ang mga kaibigan ko. Pinatawag rin ako sa company. Hindi ko na alam ngayon kung ano ang uunahin ko. Pinabantayan kong mabuti si Simon sa iba kong mga tauhan. Because I know pwede siyang balikan at patahimikin. Nang nakarating ako sa office nadatnan ko si mommy na umiiyak. I dont know why. Nilapitan ko si mommy, at bigla niya akong niyakap habang binabaggit ang pangalan ni daddy. Dahilan na makaramdam din ako nang kaba. "Mom, what happened?" I seriously ask. "Your dad, may kumidnap sa daddy mo," natatarantang sambit ni mommy."What? what do you mean mom?" Hindi ko alam pero parang sumasabog na ako sa galit. Pati pa naman si daddy na damay na. Biglaang pumasok ang secretary ko na natataranta dala ang cellphone ng company. Napayuko siya sa'kin habang inaabot ang cellphone. "Sir, tawag po, ikaw daw po ang gusto niyang makausap," nanginginig na sabi niya. Tinitigan ko siya nang masama dahilan na mas lalo siyang napayuko. Kinuha ko ang cellphone at sinagot ang tawag. Magsasalit

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-SIX

    Chapter 36"Youtan, I know you. Huwag kang gumalaw nang mag-isa." He said."Okay, I will, don't worry." I said.FAST-FORWARDTumawag sa 'kin ang nakausap ko kahapon tungkol sa pera. Hinahanap na niya ako. Kung maka-utos siya parang siya ang hari ng mundo. Mabilis kong pinaandar ang sasakyan ko patungo roon. Sinigurado ko rin ang magiging kaligtasan ko.Nang nakarating ako roon. Sinalubong ako ng mga taong naka-maskara. Tama nga, siguradong ang iba sa kanila ang nanakit sa asawa ko at kay Simon. Nang init agad ang dugo ko. Pero, kailangan kong maging ma-ingat dahil kapag gumawa ako ng mali. Tiyak akong pasasabugin nila ang bungo ko. Kahit saan may mga naka-pwesto. Sa 'kin pa talaga nakatutok ang mga baril nila. Ilan sa kanila ang lumapit sa 'kin. Pinakialaman pa nila ang sasakyan ko."Wow, maganda 'to. Mahal 'to ahhh, iba talaga basta mayayaman....." "Aba! Talaga lang kaya jackpot tayo!" Mga sigawan nila habang tumatawa. Napalingon ako sa paligid. Mahirap takasan ang hide-out na 'to.

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16
  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-SEVEN

    Tuluyan nga niyang pinutok ang baril. Pero, laking gulat kong hindi ako ang tinamaan."What are you doing? Mag-inga ka nga, bro." Inakala ko talaga ako ang matatamaan. Lumingon ako sa likuran ko. Nakita ko ang isang naka-maskara na nakahandusay na. "Hindi ka pa rin nagbabago, Ruan. Mahilig ka pa rin mang tutok ng baril. Pero, iba naman ang pinapatamaan." I smirk.Tumahimik ang paligid. Sa masikip at madilim na lugar na 'to. Halos Hindi na namin nakita ang leader nila. Ang dali niya rin mawala. Napatingin ako kay Ruan na naging dismayado ang itsura. Hindi niya nakuha ang gusto niya ngayon. Sa masikip at madilim na lugar na 'to hindi namin nakita si Zinnia."Bro, let's go." I said."My sister is not here. Where did I find her?" He said with a low tone.My wife is not here. I want to see her. I miss her so much. Dismayado din akong hindi ko nakita si Zinnia. I think iba Ang mga taong kumuha sa asawa ko. Dapat pala sinabi ko na no'ng una. Hindi sana nangyari 'to. I think he feel disappo

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-17

Bab terbaru

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY-ONE

    Nasa harap ako ngayon ng anak ko. Hinihintay ko siyang magising, ramdam ko na mamaya lang gigising na siya dahil pangatlong araw na niya ito. While looking at him, hindi ko maiwasan isipin ang taong dapat kong pasalamatan nito. Hindi ko man lang naabutan sa operation room, kung sino. Bumahid sa aking puso, na gusto ko siyang makita, makilala at makausap. Naging palaisipan sa akin ang lahat. Ni-hindi ko man lang alam kung ano talaga ang tunay niyang rason kung bakit niya nagawa iyon. Para lang ba, gusto niyang iligtas ang anak ko? O may iba pa siyang intension. Contact number, wala rin kaya paano ko siya makaka-usap. Sinubukan ko na rin tingnan sa CCTV footage, ngunit wala, walang kuha. Tila'y naka-delete sa hospital. Dito pa lang, binigyan din ako ng malaking pagtataka at katanungan. Bakit, kailangan pa bang e-delete? Ano nga ba ang pagkatao niya. "Ehem, excuse me, bro." Bumalik ako sa aking ulirat."Oh, bro, kanina pa ba kayo?""Not really bro.""Hahah, ngumiti ka naman diyan, Steve

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SEVENTY

    "Bro, halos walang may gusto na mag donate ng dugo, kahit magkano pa ang ibayad wala talaga. Ang hirap bro, hindi na namin alam kung saan kami pupunta." Alexander said."Bro, I'm very sorry. Ginagawa namin ang lahat, pero wala talaga ehh. Kung pwede lang sana ako na lang, kaso hindi rin tugma ang dugo namin ni, Dion," dagdag pa ni Prince. Kahit ako wala na akong ibang malapitan. Nag-offer na ako ng million pero wala pa rin. Mamaya na ang operasyon ng ng anak ko. Kapag, hindi umabot sa oras, mawawala sa akin ang anak ko. Maghihintay na lang ba ako dito, kailangan kong isakripisyo ang buhay ko. Pero, hindi ako ang pwedeng magbigay ng dugo dahil hindi rin kami tugma. Ang sakit pa sa ulo, hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko.SOMEONE POV. "Sigurado ka ba?" Pagtatakang tanong nito sa akin."Yes, I'm very sure. Don't worry, I know, magiging maayos ang results. But, please ayaw kong ilabas ang bagay na ito sa iba. Let's make this secret, especially to my husband." "Okay. Mukhang disid

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY NINE

    MARK STEVE YOUTAN POV."Ano ang ibig mong sabihin huh?""Bro, dinala sa hospital si Dion," nanginginig na sagot ni Simon."Why? What's wrong!""Bro, pumunta ka na dito ngayon na. May kailangan kang pirmahan dito sa hospital. Nanganganib ang buhay ni, Dion.""Okay, I'm coming. Huwag mong pababayaan ang anak ko diyan.""Yes, bro."Mabilis akong nagmaneho upang agad na makarating doon. Nang nakarating na ako, hindi ko inaasahan ang madidiskubrihan ko. Tinusok ang dibdib ko na tila'y hindi na ito hihilom. Walang lakas, tulog na tulog ang anak ko, gusto kong pumasok pero hindi pwedeng basta-basta na lang."Bro, I'm very sorry, akala natin dati tuluyan na siyang nasa maayos. Pero, sinumpong siya kanina lang. Mas lalo daw lumala ang sakit niya sa puso. Kung hindi ito ma-ooperahan, maaari niyang ikamatay. Ang malala pa, kailangan niya ng dugo. Pero, hindi kayo pareho ng type, saan tayo nito kukuha.""Bro, HUMANAP KA NANG PARAAN! HINDI KO PWEDENG HAYAAN NA LANG MAWALA SA BUHAY KO ANG ANAK KO!

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT

    SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN

    Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX

    "Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE

    Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR

    Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE

    ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status