Pustaka
Cari
Beranda / Romance / After the Daylight / CHAPTER THIRTY-TWO

Share

CHAPTER THIRTY-TWO

Penulis: BITUING GRACIA'S
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-15 13:36:33
Wala akong nakuhang impormasyon ngayon. Pero, alam ko talagang may alam si Dave.

PRINCESS POV.

"Dad, relax. Si uncle na ang bahala kay Youtan, okay?"

"Hindi nga niya ma control si Youtan!"

"Daddy, it's normal. Ako na ang bahala sa walang kwentang babaeng 'yon. Siguraduhin kong mawawala siya sa landas namin ni Youtan."

"Make sure, honey."

"Yes Dad."

"Dapat lang, dahil kapag pati ikaw mabigo sa missiong 'to. Pati ikaw mawawala sa landas ng pamilyang 'to, Princess."

Umalis si Daddy. Sh*t nadamay pa talaga ako. Dahil 'to sa babaeng 'yon kinuha na niya lahat ng dapat para sa 'kin. Akin lang dapat si Youtan. At sa 'kin dapat mapunta ang lahat ng kayamanan niya.

"Tsk! Akala mong babae ka, hahayaan ko na lang ang lahat. Well, let's see kung saan ka pupulutin."

ZINNIA POV.

"Saan kaya pumunta si Youtan?" Tanong ko sa sarili ko.

Nagising akong wala siya. Parang kanina niyakap ko siya. Pero, ngayon paggising ko wala na. Ang daya niya talaga iniwan lang ako. Agad akong
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-THREE

    Chapter 33ZINNIA POV.Masaya akong nakikipag-usap kina kuya Simon at sa iba pa. Puro kami tawanan rito. Kanina pa akong naghihintay sa asawa ko. Ang tagal niya, ilang oras na. Hindi ako mapakali, parang hindi maganda. Katulad rin kanina, hindi naging maganda ang pakiramdam ko kung saan ako pinakilala ng asawa ko. Biglang tumunog ang cellphone. Agad kong binuksan, nakita ko ang message ng asawa ko. Nagtaka ako kung bakit niya ako pinapapunta sa company niya. Dapat tumawag siya sa 'kin. "Kuya Simon, nagchat ang asawa ko, sabi niya pumunta daw ako sa company. Pwede mo na akong ihatid do'n?" sambit ko sabay pakita ng message sa kanila.Nagsitahimik silang lahat. Tiningnan nila ako nang may pagtataka. Kinuha sa 'kin ni kuya Simon ang cellphone. Mabuti niyang binasa ang message. Pero, nakaguhit pa rin sa itsura niya ang pagtataka."Wait? Dapat sa 'kin din siya nagmessage," pagtatakang sambit niya."Patingin nga kami, Simon," dagdag pa ni tita Wena.Isa-isa nilang tiningnan ang message. Na

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-15

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-FOUR

    SOMEONE POV.Ayosin niyo ang pagbabantay sa kanya. Walang pwedeng mangyaring masama sa kanya. Siguraduhin niyong ligtas siya at ang mga anak niya. I call my people to know what happened. Lahat ng investigator ko pinadala ko kung saan nangyari ang trahedya. "Get the CCTV, now!" Sigaw ko sa kanila."Sir, may nauna na pong kumuha ng CCTV.""Who???""Ang pamilyang Youtan.""Da*m!""Malamang nakita na niya na kinuha natin ang biktima," dagdag ko pa sa isipan ko.YOUTAN POV. Hinihintay kong magising si Simon. Gusto kong malaman kung ano pa ang nangyari sa asawa ko. Hinding hindi ko matatanggap ang pangyayaring 'to. Napatingin lang ako sa 'baba habang iniisip ang asawa ko. Naririnig ko sa news ang pangalan ng asawa ko pati na rin ang pangalan ko. Puro kami na lang ang laman ng balita kahit saan pa ako tumingin. "Zinnia... please... comeback..." naluluhang sambit ko sa sarili ko."Bro, What's your plan now?" singit ni Alexander.Hindi ako nagsalita. Bagkus iniisip ko pa rin si Zinnia. Na-a

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-FIVE

    Umalis ang mga kaibigan ko. Pinatawag rin ako sa company. Hindi ko na alam ngayon kung ano ang uunahin ko. Pinabantayan kong mabuti si Simon sa iba kong mga tauhan. Because I know pwede siyang balikan at patahimikin. Nang nakarating ako sa office nadatnan ko si mommy na umiiyak. I dont know why. Nilapitan ko si mommy, at bigla niya akong niyakap habang binabaggit ang pangalan ni daddy. Dahilan na makaramdam din ako nang kaba. "Mom, what happened?" I seriously ask. "Your dad, may kumidnap sa daddy mo," natatarantang sambit ni mommy."What? what do you mean mom?" Hindi ko alam pero parang sumasabog na ako sa galit. Pati pa naman si daddy na damay na. Biglaang pumasok ang secretary ko na natataranta dala ang cellphone ng company. Napayuko siya sa'kin habang inaabot ang cellphone. "Sir, tawag po, ikaw daw po ang gusto niyang makausap," nanginginig na sabi niya. Tinitigan ko siya nang masama dahilan na mas lalo siyang napayuko. Kinuha ko ang cellphone at sinagot ang tawag. Magsasalit

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-SIX

    Chapter 36"Youtan, I know you. Huwag kang gumalaw nang mag-isa." He said."Okay, I will, don't worry." I said.FAST-FORWARDTumawag sa 'kin ang nakausap ko kahapon tungkol sa pera. Hinahanap na niya ako. Kung maka-utos siya parang siya ang hari ng mundo. Mabilis kong pinaandar ang sasakyan ko patungo roon. Sinigurado ko rin ang magiging kaligtasan ko.Nang nakarating ako roon. Sinalubong ako ng mga taong naka-maskara. Tama nga, siguradong ang iba sa kanila ang nanakit sa asawa ko at kay Simon. Nang init agad ang dugo ko. Pero, kailangan kong maging ma-ingat dahil kapag gumawa ako ng mali. Tiyak akong pasasabugin nila ang bungo ko. Kahit saan may mga naka-pwesto. Sa 'kin pa talaga nakatutok ang mga baril nila. Ilan sa kanila ang lumapit sa 'kin. Pinakialaman pa nila ang sasakyan ko."Wow, maganda 'to. Mahal 'to ahhh, iba talaga basta mayayaman....." "Aba! Talaga lang kaya jackpot tayo!" Mga sigawan nila habang tumatawa. Napalingon ako sa paligid. Mahirap takasan ang hide-out na 'to.

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-16

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-SEVEN

    Tuluyan nga niyang pinutok ang baril. Pero, laking gulat kong hindi ako ang tinamaan."What are you doing? Mag-inga ka nga, bro." Inakala ko talaga ako ang matatamaan. Lumingon ako sa likuran ko. Nakita ko ang isang naka-maskara na nakahandusay na. "Hindi ka pa rin nagbabago, Ruan. Mahilig ka pa rin mang tutok ng baril. Pero, iba naman ang pinapatamaan." I smirk.Tumahimik ang paligid. Sa masikip at madilim na lugar na 'to. Halos Hindi na namin nakita ang leader nila. Ang dali niya rin mawala. Napatingin ako kay Ruan na naging dismayado ang itsura. Hindi niya nakuha ang gusto niya ngayon. Sa masikip at madilim na lugar na 'to hindi namin nakita si Zinnia."Bro, let's go." I said."My sister is not here. Where did I find her?" He said with a low tone.My wife is not here. I want to see her. I miss her so much. Dismayado din akong hindi ko nakita si Zinnia. I think iba Ang mga taong kumuha sa asawa ko. Dapat pala sinabi ko na no'ng una. Hindi sana nangyari 'to. I think he feel disappo

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-17

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-EIGHT

    My secretary called my cellphone. Nanlalabo pa rin ang paningin ko but I think it's important. So that, I answered it kahit hindi pa ako masyadong makita ng mabuti. Ang lakas talaga ng tama kagabi."Hello sir." Boses niyang natataranta."What is it?" I coldy asked."Sir, may problema nag company, biglang lumiit ang kita.""What?????" I off my cellphone. Dali-dali akong nag-ayos ng sarili ko. Dahil sa pagmamadali ko nakalimutan ko pa talaga ang susi ng kotse ko. Haytsss... Da*m! tumakbo ako pabalik sa kwarto then thanks dahil nakita ko agad sa table. I saw a paper, na naipit sa susi ko. I opened it and I saw a message."Be careful." With hearts.Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. Galing ba 'to sa babae? babaeng naka-maskara ka gabi? Hayts... tama na nga, lasing lang ako kaya ano-ano na lang ang nasa isip ko. Mabilis akong nagtungo sasakyan kasabay nang mabilis din na pagpapaandar. Nang nakarating ako sa company. Parang nawalan ako nang lakas. Lahat ng empleyado ko, nakaluhod ngay

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-17

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTY-NINE

    "Bro, is it true? nagpapakasal ka kay Princess?" Prince asked."What? Dude? what's wrong? bakit bigla ka atang nagbago?" dagdag pa ni Alexander.I breath hard. Walang gustong letra o mga salita ang nais lumabas sa bibig ko. Umaatras Ngayon ang dila ko. Wala ngayon si Ruan, where is he? I know mas lalo ko siyang ma disappoint ngayon. Dahil sa biglaang disisyon ko. Ruan has rights para magalit sa 'kin. Baka isipin niyang niloloko ko lang ang kapatid niya. Baka isipin niyang wala akong kwentang asawa. How can I handle this. Isang malaking kalokohan ang pinasok ko ngayon. "Bro, what's now?""Haytsss... parang nilolo mo lang ang pinsan ko." "I'm sorry guys, I have no choice. Kailangan ko ang company. Kailangan ko ang kapangyarihan para patuloy na hanapin ang asawa ko. "Then, why siguro naman marami pang paraan para masulosyunan 'yan." "Wala ka na ba talagang ibang maisip?" "Pinatawag ko kayo para humingi ng tulong." "Haytsssss. Ngayon ka lang natututo humingi ulit nang tulong huh."

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-17

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY

    "Angela, huwag ka nga maging pasaway kay daddy. Stop running."Grabe ang likot likot ng anak ko. Kanino kaya nagmana ang batang 'to. Hindi nakikinig sa daddy. Gusto niya palaging maglaro. Dinala ko siya rito sa mall ko upang ipasyal. Pero, bigla man lang ako tinakbuhan. "Daddy, I want this teddy bear, please daddy," sabay pa cute niya."You have lots of teddy bears na, sa bahay." "But daddy, I want this, please." Kumunot noo ang anak ko.Wala nanaman akong magagawa kundi pagbigyan ang baby ko. I lick her nose na ikinatawa niya. I smiled, napatawa na rin ako because of her face. My daughter is very cute. Sa 'kin nagmana ang cuteness ng batang 'to."Okay, sige, but, dapat bigyan ako nang matamis na kiss ng baby Angela ko." She kissed me. Hindi talaga nagdalawang isip ang anak ko. Grabe masunurin ang anak ko. Nagmana pa rin sa daddy. Kinuha ko ang teddy bear at ibibigay ito sa anghel ko. "Thank you, daddy." She said with a sweet voice."You're welcome, my baby Angela."Habang naglala

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-18

Bab terbaru

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT

    SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN

    Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX

    "Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE

    Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR

    Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE

    ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO

    "Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE

    "Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY

    "Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status