Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER THIRTY-NINE

Share

CHAPTER THIRTY-NINE

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-17 19:29:59

"Bro, is it true? nagpapakasal ka kay Princess?" Prince asked.

"What? Dude? what's wrong? bakit bigla ka atang nagbago?" dagdag pa ni Alexander.

I breath hard. Walang gustong letra o mga salita ang nais lumabas sa bibig ko. Umaatras Ngayon ang dila ko. Wala ngayon si Ruan, where is he? I know mas lalo ko siyang ma disappoint ngayon. Dahil sa biglaang disisyon ko. Ruan has rights para magalit sa 'kin. Baka isipin niyang niloloko ko lang ang kapatid niya. Baka isipin niyang wala akong kwentang asawa. How can I handle this. Isang malaking kalokohan ang pinasok ko ngayon.

"Bro, what's now?"

"Haytsss... parang nilolo mo lang ang pinsan ko."

"I'm sorry guys, I have no choice. Kailangan ko ang company. Kailangan ko ang kapangyarihan para patuloy na hanapin ang asawa ko.

"Then, why siguro naman marami pang paraan para masulosyunan 'yan."

"Wala ka na ba talagang ibang maisip?"

"Pinatawag ko kayo para humingi ng tulong."

"Haytsssss. Ngayon ka lang natututo humingi ulit nang tulong huh."

Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY

    "Angela, huwag ka nga maging pasaway kay daddy. Stop running."Grabe ang likot likot ng anak ko. Kanino kaya nagmana ang batang 'to. Hindi nakikinig sa daddy. Gusto niya palaging maglaro. Dinala ko siya rito sa mall ko upang ipasyal. Pero, bigla man lang ako tinakbuhan. "Daddy, I want this teddy bear, please daddy," sabay pa cute niya."You have lots of teddy bears na, sa bahay." "But daddy, I want this, please." Kumunot noo ang anak ko.Wala nanaman akong magagawa kundi pagbigyan ang baby ko. I lick her nose na ikinatawa niya. I smiled, napatawa na rin ako because of her face. My daughter is very cute. Sa 'kin nagmana ang cuteness ng batang 'to."Okay, sige, but, dapat bigyan ako nang matamis na kiss ng baby Angela ko." She kissed me. Hindi talaga nagdalawang isip ang anak ko. Grabe masunurin ang anak ko. Nagmana pa rin sa daddy. Kinuha ko ang teddy bear at ibibigay ito sa anghel ko. "Thank you, daddy." She said with a sweet voice."You're welcome, my baby Angela."Habang naglala

    Huling Na-update : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTHY-ONE

    I thought it was Zinnia. Nakakahiya sa mga bata ang galaw ko kanina. Bakit ba naman kasi parang si Zinnia 'yon. Medyo naging madilim ata ang paningin ko kanina. Isang babae na may edad na. Pero, hindi naman pala mommy nila. Isa sa mga nag-aalaga sa mga bata dahil parati raw busy ang mommy nila at daddy sa trabaho. Actually, bigla akong naging interesado sa mga bata, dahil parang kakaiba ang nararamdaman ko sa kanila. But, I think it was just my imagination dahil treplits din noon ang magiging anak namin ni Zinnia. Siguro, na miss ko lang sila. Hindi pa rin nawawala ang pagmamahal ko kay Zinnia. It's been a years na rin, wala akong marinig kahit anong balita tungkol sa kanya. "Daddy, daddy." Tawag ng anak ko.Tumakbo sa 'kin ang anak ko at niyakap ako nang mahigpit."Baby, what's wrong?" "Dad, I want to play with Sky and Dion." "Baby, we're here in the company. Then, we don't know kung na saan sila ngayon.""Daddy, I want to see them." Malungkot na boses ng anak ko.I feel like, hay

    Huling Na-update : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTHY-TWO

    "Okay, doc. Thank you."Then, umalis ang doctor. I'm watching these three kids. Kahit nasaktan na sila, naglalaro pa rin. Ang titibay din. I hope we will meet soon. Gusto kong makilala ang mga magulang ng batang 'to. I know she's alive."Babies, let's go. Busy pa si Daddy ngayon. "No, Dad I want to play with pa. Please Dad..." Ang mga batang 'to talaga. Kailangan ko atang pakiusapan si manang para sa mansion na lang maglaro ang mga batang 'to. Pinag-aalala ko ngayon kung magiging ayos lang ba kay Princess. No I think it's okay. Nakita ko kung gaano siya ka-alala at kahilig sa mga bata. Kaya magiging ayos 'to sa kanya. I arrived with these kids. Princess is busy, I don't know what she's doing. "Babe, sino naman ang mga batang 'yan? Aampunin ba natin?" Bigla siyang naging masungit ngayon. Tiningnan niya ng masama ang mga bata kaya tumago sila sa likuran ko. Ngayon ko lang din nakita si Angela na naging ganito. "Angela came with me." princess said. Pero, imbis na lumapit agad si A

    Huling Na-update : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-THREE

    "Kaninong mga bata ba sila, bro?" "Kanino pa ba Alexander, ede kay Youtan. Tingnan mo na lang sobrang kamukha. Malay ba natin may anak sa labas si Youtan. Hahahha....." "Wow, ano tingin mo sa 'kin? Hindi 'yan magandang biro, Prince.""Haytsss... Ang seryoso naman. Basta sa 'kin na muna ang inaanak kong Angela.""Saan mo naman dadalhin?""Maglalakad lakad lang kami, isama ko na rin ang dalawang paslit na 'to, ahhh."Dinala nga niya ang anak ko kasama sina Sky at Dion. Pati na rin si Simon, dahil sabik din siya sa mga bata. Sumunod naman si Alexander sa kanila. Hindi talaga pumayag si Alexander na maunahan ni Prince, at ganun din naman si Prince kay Alexander. Kung iisipin, magkaribal silang dalawa mula nang maliliit pa kami. "Ruan, kumusta ka naman?" Pagsira ko sa katahimikan."I'm good. How about you?""Ito, okay lang kahit sobrang busy.Umupo ako sa upuan ko while looking Zinnia pictures. Kahit na kailan walang oras na hindi kita hinihintay, Zinnia. Maya-maya pumasok sa office ko

    Huling Na-update : 2025-01-19

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-FOUR

    "Nakikita ko sa anak mo at kay Sky ang kapatid ko. Nakikita ko rin sayo si Dion." Seryosong sambit niya."Tell me, triplets ang anak niyo ng kapatid ko 'di ba?" Napatigil ako sa sinabi niya. Na-alala ko 'yong araw na matuklasan kong buntis si Zinnia."Yes." Malungkot kong sagot."We will know soon," sabay lakad niya patungo sa jung na saan ang mga bata.I don't know what he means. Pero, siguro iniisip niya ang bagay na nasa isip ko. Wala na rin naman akong magawa. Kaya pumunta na ako sa kanila. Gusto ko rin naman makipaglaro sa mga bata. So, sumali ako sa laro nila. Minsan lang 'to mangyari sa buhay ko, kaya lubos lubosin ko na rin. Kalaunan, napansin ko sa mga bata ang panghihina. Lubos akong nag-aalala, connected sila da isa't isa. Kinuha ko si Angela. Samantalang si Sky at Dion ay buhat buhat nina Prince at Alexander. "Baby, what's wrong?" Pag-aalala ko sa anak ko pati na rin sa ibang mga bata."Bro, biglaang uminit si Sky.""Si Dion, din." "Come on, lets go." Nagtungo kami sa

    Huling Na-update : 2025-01-19

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-FIVE

    I didn't expect na si Dave ang ama ng mga bata. Paano nangyari 'yon. Hindi ko talaga maintindihan ang nangyayari ngayon. Mula nang nawala ang asawa ko na si Zinnia, nawala rin siya na parang bula. Then, now, lumitaw siyang may anak na kambal. How? I didn't imagine. 6 years ago na nangyari ang pagkawala ng asawa ko. 5 years old naman ang mga bata ngayon. At nagkataon pang si Dave ang makikilala kong ama ng mga bata. Ang hirap paniwalaan nito.Umiinom ako ngayon rito sa kusina. Gusto kong magpakalasing nang hindi ko ma-isip ang bagay na hindi dapat nangyayari ngayon. Matapos ni Dave inilipat ang mga bata, inuwi ko na rin si Angela. "No." Nang makita ko siya parang nawalan nang lakas ang katawan ko. Tila'y nabasag ang mga naiisip ko kanina."Hindi mo pwedeng dalhin na lang kahit saan ang mga anak ko." Dave said."What? You're the father of these kids?" I probably asked."I said it already, Youtan, hindi ka naman siguro bingi, right?""Manang ililipat ko sa hospital ko ang mga anak ko.

    Huling Na-update : 2025-01-20

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-SIX

    Maraming naging gawain ngayon. Na e-stress na ako ang daming pumapasok sa isip ko. SOMEONE POV."How's my daughter and son?" I said with a smooth tone. "Ayos lang ang mga bata, Melanie. Don't worry." "Good. Ingatan mo sila." "I will. But, kailan ka uuwi? Hinahanap ka na lagi ng mga anak mo." "Sa makalawa uuwi na rin ako. Marami lang akong inasikaso rito, pero matatapos na rin naman. Makikita ko na ulit ang mga anak ko.""By the way, bakit ka nagbigay ng contract sa pamilyang, Youtan?""I will tell you soon.""Okay, mag-iingat ka diyan, Melanie."I off my cellphone. I miss my childs so much. Malapit na rin akong uuwi mga anak ko, wait niyo lang si mommy. Makakasama ko na rin kayo ulit. Siguro, nagkulang ako sa inyo, dahil lagi akong busy. Pero, pupunuin ko kayo ulit. Thanks, Dave, ginawa mo ang lahat para magpaka-ama sa mga bata. Naging magulang ka nila sa tuwing wala ako. Mababayaran rin kita, Dave.DAVE POV. Sa wakas, naisip niya rin umuwi nang maaga. I miss he so much. Masaya

    Huling Na-update : 2025-01-20

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-SEVEN

    "Anong na-isip nang pamilyang Peru, para mag-invite sa isang napakamahalagang event?" "Hindi naman siguro connected 'yan sa contract 'di ba?""Youtan, let's do this." "Well, that's right, Ruan.""Kung sa bagay, sige, sasama kami ni Prince." Sambit ni Alexander."Kung ganon, maghanda tayo nang pwedeng maibigay sa kanila.""Good idea, bro."I'm going home to prepare. I know sa makalawa pa. Pero, kailangan ko rin 'to paghandaan. Siguro binigyan nila ako ng invitation para magkakilala. Malaking company rin ang meron sila kaya hindi ako pwedeng tumanggi. Napatingin ako kay Angela. Napapa-isip ako kung ma-ayos bang dalhim ko si Angela sa big event. Para makilala rin nila ang anak ko. Habang iniisip ko amg mga bagay-bagy na pwedeng mangyari, tumunog ang cellphone ko, then I aswered it."Hello.?" I said."I think nakita mo na ang invitation, right? I'm hope na dumalo ka, dahil gusto kang makita ng asawa ko." He seriously said."Okay, I'm going." "Dalhin mo na rin ang pinakamamahal mong ana

    Huling Na-update : 2025-01-20

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status