Pustaka
Cari
Beranda / Romance / After the Daylight / CHAPTER THIRTY-NINE

Share

CHAPTER THIRTY-NINE

Penulis: BITUING GRACIA'S
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-17 19:29:59

"Bro, is it true? nagpapakasal ka kay Princess?" Prince asked.

"What? Dude? what's wrong? bakit bigla ka atang nagbago?" dagdag pa ni Alexander.

I breath hard. Walang gustong letra o mga salita ang nais lumabas sa bibig ko. Umaatras Ngayon ang dila ko. Wala ngayon si Ruan, where is he? I know mas lalo ko siyang ma disappoint ngayon. Dahil sa biglaang disisyon ko. Ruan has rights para magalit sa 'kin. Baka isipin niyang niloloko ko lang ang kapatid niya. Baka isipin niyang wala akong kwentang asawa. How can I handle this. Isang malaking kalokohan ang pinasok ko ngayon.

"Bro, what's now?"

"Haytsss... parang nilolo mo lang ang pinsan ko."

"I'm sorry guys, I have no choice. Kailangan ko ang company. Kailangan ko ang kapangyarihan para patuloy na hanapin ang asawa ko.

"Then, why siguro naman marami pang paraan para masulosyunan 'yan."

"Wala ka na ba talagang ibang maisip?"

"Pinatawag ko kayo para humingi ng tulong."

"Haytsssss. Ngayon ka lang natututo humingi ulit nang tulong huh."

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY

    "Angela, huwag ka nga maging pasaway kay daddy. Stop running."Grabe ang likot likot ng anak ko. Kanino kaya nagmana ang batang 'to. Hindi nakikinig sa daddy. Gusto niya palaging maglaro. Dinala ko siya rito sa mall ko upang ipasyal. Pero, bigla man lang ako tinakbuhan. "Daddy, I want this teddy bear, please daddy," sabay pa cute niya."You have lots of teddy bears na, sa bahay." "But daddy, I want this, please." Kumunot noo ang anak ko.Wala nanaman akong magagawa kundi pagbigyan ang baby ko. I lick her nose na ikinatawa niya. I smiled, napatawa na rin ako because of her face. My daughter is very cute. Sa 'kin nagmana ang cuteness ng batang 'to."Okay, sige, but, dapat bigyan ako nang matamis na kiss ng baby Angela ko." She kissed me. Hindi talaga nagdalawang isip ang anak ko. Grabe masunurin ang anak ko. Nagmana pa rin sa daddy. Kinuha ko ang teddy bear at ibibigay ito sa anghel ko. "Thank you, daddy." She said with a sweet voice."You're welcome, my baby Angela."Habang naglala

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTHY-ONE

    I thought it was Zinnia. Nakakahiya sa mga bata ang galaw ko kanina. Bakit ba naman kasi parang si Zinnia 'yon. Medyo naging madilim ata ang paningin ko kanina. Isang babae na may edad na. Pero, hindi naman pala mommy nila. Isa sa mga nag-aalaga sa mga bata dahil parati raw busy ang mommy nila at daddy sa trabaho. Actually, bigla akong naging interesado sa mga bata, dahil parang kakaiba ang nararamdaman ko sa kanila. But, I think it was just my imagination dahil treplits din noon ang magiging anak namin ni Zinnia. Siguro, na miss ko lang sila. Hindi pa rin nawawala ang pagmamahal ko kay Zinnia. It's been a years na rin, wala akong marinig kahit anong balita tungkol sa kanya. "Daddy, daddy." Tawag ng anak ko.Tumakbo sa 'kin ang anak ko at niyakap ako nang mahigpit."Baby, what's wrong?" "Dad, I want to play with Sky and Dion." "Baby, we're here in the company. Then, we don't know kung na saan sila ngayon.""Daddy, I want to see them." Malungkot na boses ng anak ko.I feel like, hay

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTHY-TWO

    "Okay, doc. Thank you."Then, umalis ang doctor. I'm watching these three kids. Kahit nasaktan na sila, naglalaro pa rin. Ang titibay din. I hope we will meet soon. Gusto kong makilala ang mga magulang ng batang 'to. I know she's alive."Babies, let's go. Busy pa si Daddy ngayon. "No, Dad I want to play with pa. Please Dad..." Ang mga batang 'to talaga. Kailangan ko atang pakiusapan si manang para sa mansion na lang maglaro ang mga batang 'to. Pinag-aalala ko ngayon kung magiging ayos lang ba kay Princess. No I think it's okay. Nakita ko kung gaano siya ka-alala at kahilig sa mga bata. Kaya magiging ayos 'to sa kanya. I arrived with these kids. Princess is busy, I don't know what she's doing. "Babe, sino naman ang mga batang 'yan? Aampunin ba natin?" Bigla siyang naging masungit ngayon. Tiningnan niya ng masama ang mga bata kaya tumago sila sa likuran ko. Ngayon ko lang din nakita si Angela na naging ganito. "Angela came with me." princess said. Pero, imbis na lumapit agad si A

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-18

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-THREE

    "Kaninong mga bata ba sila, bro?" "Kanino pa ba Alexander, ede kay Youtan. Tingnan mo na lang sobrang kamukha. Malay ba natin may anak sa labas si Youtan. Hahahha....." "Wow, ano tingin mo sa 'kin? Hindi 'yan magandang biro, Prince.""Haytsss... Ang seryoso naman. Basta sa 'kin na muna ang inaanak kong Angela.""Saan mo naman dadalhin?""Maglalakad lakad lang kami, isama ko na rin ang dalawang paslit na 'to, ahhh."Dinala nga niya ang anak ko kasama sina Sky at Dion. Pati na rin si Simon, dahil sabik din siya sa mga bata. Sumunod naman si Alexander sa kanila. Hindi talaga pumayag si Alexander na maunahan ni Prince, at ganun din naman si Prince kay Alexander. Kung iisipin, magkaribal silang dalawa mula nang maliliit pa kami. "Ruan, kumusta ka naman?" Pagsira ko sa katahimikan."I'm good. How about you?""Ito, okay lang kahit sobrang busy.Umupo ako sa upuan ko while looking Zinnia pictures. Kahit na kailan walang oras na hindi kita hinihintay, Zinnia. Maya-maya pumasok sa office ko

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-19

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-FOUR

    "Nakikita ko sa anak mo at kay Sky ang kapatid ko. Nakikita ko rin sayo si Dion." Seryosong sambit niya."Tell me, triplets ang anak niyo ng kapatid ko 'di ba?" Napatigil ako sa sinabi niya. Na-alala ko 'yong araw na matuklasan kong buntis si Zinnia."Yes." Malungkot kong sagot."We will know soon," sabay lakad niya patungo sa jung na saan ang mga bata.I don't know what he means. Pero, siguro iniisip niya ang bagay na nasa isip ko. Wala na rin naman akong magawa. Kaya pumunta na ako sa kanila. Gusto ko rin naman makipaglaro sa mga bata. So, sumali ako sa laro nila. Minsan lang 'to mangyari sa buhay ko, kaya lubos lubosin ko na rin. Kalaunan, napansin ko sa mga bata ang panghihina. Lubos akong nag-aalala, connected sila da isa't isa. Kinuha ko si Angela. Samantalang si Sky at Dion ay buhat buhat nina Prince at Alexander. "Baby, what's wrong?" Pag-aalala ko sa anak ko pati na rin sa ibang mga bata."Bro, biglaang uminit si Sky.""Si Dion, din." "Come on, lets go." Nagtungo kami sa

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-19

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-FIVE

    I didn't expect na si Dave ang ama ng mga bata. Paano nangyari 'yon. Hindi ko talaga maintindihan ang nangyayari ngayon. Mula nang nawala ang asawa ko na si Zinnia, nawala rin siya na parang bula. Then, now, lumitaw siyang may anak na kambal. How? I didn't imagine. 6 years ago na nangyari ang pagkawala ng asawa ko. 5 years old naman ang mga bata ngayon. At nagkataon pang si Dave ang makikilala kong ama ng mga bata. Ang hirap paniwalaan nito.Umiinom ako ngayon rito sa kusina. Gusto kong magpakalasing nang hindi ko ma-isip ang bagay na hindi dapat nangyayari ngayon. Matapos ni Dave inilipat ang mga bata, inuwi ko na rin si Angela. "No." Nang makita ko siya parang nawalan nang lakas ang katawan ko. Tila'y nabasag ang mga naiisip ko kanina."Hindi mo pwedeng dalhin na lang kahit saan ang mga anak ko." Dave said."What? You're the father of these kids?" I probably asked."I said it already, Youtan, hindi ka naman siguro bingi, right?""Manang ililipat ko sa hospital ko ang mga anak ko.

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-SIX

    Maraming naging gawain ngayon. Na e-stress na ako ang daming pumapasok sa isip ko. SOMEONE POV."How's my daughter and son?" I said with a smooth tone. "Ayos lang ang mga bata, Melanie. Don't worry." "Good. Ingatan mo sila." "I will. But, kailan ka uuwi? Hinahanap ka na lagi ng mga anak mo." "Sa makalawa uuwi na rin ako. Marami lang akong inasikaso rito, pero matatapos na rin naman. Makikita ko na ulit ang mga anak ko.""By the way, bakit ka nagbigay ng contract sa pamilyang, Youtan?""I will tell you soon.""Okay, mag-iingat ka diyan, Melanie."I off my cellphone. I miss my childs so much. Malapit na rin akong uuwi mga anak ko, wait niyo lang si mommy. Makakasama ko na rin kayo ulit. Siguro, nagkulang ako sa inyo, dahil lagi akong busy. Pero, pupunuin ko kayo ulit. Thanks, Dave, ginawa mo ang lahat para magpaka-ama sa mga bata. Naging magulang ka nila sa tuwing wala ako. Mababayaran rin kita, Dave.DAVE POV. Sa wakas, naisip niya rin umuwi nang maaga. I miss he so much. Masaya

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-SEVEN

    "Anong na-isip nang pamilyang Peru, para mag-invite sa isang napakamahalagang event?" "Hindi naman siguro connected 'yan sa contract 'di ba?""Youtan, let's do this." "Well, that's right, Ruan.""Kung sa bagay, sige, sasama kami ni Prince." Sambit ni Alexander."Kung ganon, maghanda tayo nang pwedeng maibigay sa kanila.""Good idea, bro."I'm going home to prepare. I know sa makalawa pa. Pero, kailangan ko rin 'to paghandaan. Siguro binigyan nila ako ng invitation para magkakilala. Malaking company rin ang meron sila kaya hindi ako pwedeng tumanggi. Napatingin ako kay Angela. Napapa-isip ako kung ma-ayos bang dalhim ko si Angela sa big event. Para makilala rin nila ang anak ko. Habang iniisip ko amg mga bagay-bagy na pwedeng mangyari, tumunog ang cellphone ko, then I aswered it."Hello.?" I said."I think nakita mo na ang invitation, right? I'm hope na dumalo ka, dahil gusto kang makita ng asawa ko." He seriously said."Okay, I'm going." "Dalhin mo na rin ang pinakamamahal mong ana

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20

Bab terbaru

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT

    SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN

    Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX

    "Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE

    Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR

    Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE

    ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO

    "Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE

    "Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY

    "Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status