All Chapters of After the Daylight : Chapter 41 - Chapter 50

I thought it was Zinnia. Nakakahiya sa mga bata ang galaw ko kanina. Bakit ba naman kasi parang si Zinnia 'yon. Medyo naging madilim ata ang paningin ko kanina. Isang babae na may edad na. Pero, hindi naman pala mommy nila. Isa sa mga nag-aalaga sa mga bata dahil parati raw busy ang mommy nila at daddy sa trabaho. Actually, bigla akong naging interesado sa mga bata, dahil parang kakaiba ang nararamdaman ko sa kanila. But, I think it was just my imagination dahil treplits din noon ang magiging anak namin ni Zinnia. Siguro, na miss ko lang sila. Hindi pa rin nawawala ang pagmamahal ko kay Zinnia. It's been a years na rin, wala akong marinig kahit anong balita tungkol sa kanya. "Daddy, daddy." Tawag ng anak ko.Tumakbo sa 'kin ang anak ko at niyakap ako nang mahigpit."Baby, what's wrong?" "Dad, I want to play with Sky and Dion." "Baby, we're here in the company. Then, we don't know kung na saan sila ngayon.""Daddy, I want to see them." Malungkot na boses ng anak ko.I feel like, hay

"Kaninong mga bata ba sila, bro?" "Kanino pa ba Alexander, ede kay Youtan. Tingnan mo na lang sobrang kamukha. Malay ba natin may anak sa labas si Youtan. Hahahha....." "Wow, ano tingin mo sa 'kin? Hindi 'yan magandang biro, Prince.""Haytsss... Ang seryoso naman. Basta sa 'kin na muna ang inaanak kong Angela.""Saan mo naman dadalhin?""Maglalakad lakad lang kami, isama ko na rin ang dalawang paslit na 'to, ahhh."Dinala nga niya ang anak ko kasama sina Sky at Dion. Pati na rin si Simon, dahil sabik din siya sa mga bata. Sumunod naman si Alexander sa kanila. Hindi talaga pumayag si Alexander na maunahan ni Prince, at ganun din naman si Prince kay Alexander. Kung iisipin, magkaribal silang dalawa mula nang maliliit pa kami. "Ruan, kumusta ka naman?" Pagsira ko sa katahimikan."I'm good. How about you?""Ito, okay lang kahit sobrang busy.Umupo ako sa upuan ko while looking Zinnia pictures. Kahit na kailan walang oras na hindi kita hinihintay, Zinnia. Maya-maya pumasok sa office ko

I didn't expect na si Dave ang ama ng mga bata. Paano nangyari 'yon. Hindi ko talaga maintindihan ang nangyayari ngayon. Mula nang nawala ang asawa ko na si Zinnia, nawala rin siya na parang bula. Then, now, lumitaw siyang may anak na kambal. How? I didn't imagine. 6 years ago na nangyari ang pagkawala ng asawa ko. 5 years old naman ang mga bata ngayon. At nagkataon pang si Dave ang makikilala kong ama ng mga bata. Ang hirap paniwalaan nito.Umiinom ako ngayon rito sa kusina. Gusto kong magpakalasing nang hindi ko ma-isip ang bagay na hindi dapat nangyayari ngayon. Matapos ni Dave inilipat ang mga bata, inuwi ko na rin si Angela. "No." Nang makita ko siya parang nawalan nang lakas ang katawan ko. Tila'y nabasag ang mga naiisip ko kanina."Hindi mo pwedeng dalhin na lang kahit saan ang mga anak ko." Dave said."What? You're the father of these kids?" I probably asked."I said it already, Youtan, hindi ka naman siguro bingi, right?""Manang ililipat ko sa hospital ko ang mga anak ko.

"Anong na-isip nang pamilyang Peru, para mag-invite sa isang napakamahalagang event?" "Hindi naman siguro connected 'yan sa contract 'di ba?""Youtan, let's do this." "Well, that's right, Ruan.""Kung sa bagay, sige, sasama kami ni Prince." Sambit ni Alexander."Kung ganon, maghanda tayo nang pwedeng maibigay sa kanila.""Good idea, bro."I'm going home to prepare. I know sa makalawa pa. Pero, kailangan ko rin 'to paghandaan. Siguro binigyan nila ako ng invitation para magkakilala. Malaking company rin ang meron sila kaya hindi ako pwedeng tumanggi. Napatingin ako kay Angela. Napapa-isip ako kung ma-ayos bang dalhim ko si Angela sa big event. Para makilala rin nila ang anak ko. Habang iniisip ko amg mga bagay-bagy na pwedeng mangyari, tumunog ang cellphone ko, then I aswered it."Hello.?" I said."I think nakita mo na ang invitation, right? I'm hope na dumalo ka, dahil gusto kang makita ng asawa ko." He seriously said."Okay, I'm going." "Dalhin mo na rin ang pinakamamahal mong ana

Malayo dito sa amin kung saan ngayon napaparoon ang kuya ko. Hindi ko na na-isip pang matulog o magpahinga man lang. Dahil ito na ulit ang pagkakataon na makita ko muli ang kuya ko. Maaga akong bumyahe ngayon kasama ang mga tauhan ko. Hawak nang pangkat Butterios ngayon ang kuya ko. Isa sa mga malulupit na gang. Isa rin sa mga nakalaban noon namin ng mga kaibigan ko. Kahit gaano pa karami ang mga tauhan nila noon. Wala pa rin 'yon binatbat sa amin. Pero ngayon, mas lalo silang lumakas. Base sa mga impormasyong nakalap ng mga tauhan ko. Tanging ang kuya ko ang naging leader nila ngayon. Hindi ko lubos maintindihan kung paano nangyari 'yon. Kuya bakit mo pinili ang bagay na 'yan kaysa sa bumalik.Sa kalagitnaan ng daan, napansin ko na lang na may mga gagong sumusunod sa amin. Napansin ko rin na mga naka-maskara. Biglang kumulo ang dugo ko at nais ko ngayon pumatay. Kayong mga hayop at gago kayo ang dahilan kung bakit nawala sa 'kin ang asawa ko at ang mga anak ko. Gumalaw ka-agad ang m