Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER FOURTY-EIGHT

Share

CHAPTER FOURTY-EIGHT

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-21 07:33:10

Maayos na ang lahat. Naihanda ko na at ng mga kaibigan ko ang kailangan naming dalhin sa event. Malaki ang halaga ng Jade na binili ko. I hope magugustuhan 'yon ni Miss Melanie. Sana maging maayos ang lahat. Tuluyan ko nang napirmahan ang contract. Kaya, wala na 'tong atrasan pa. Bukas na gaganapin, masyado ata akong excited. Or tila'y may nararamdaman lang ako na babalik. Kung meron man sana siya na 'yon. Mabaliw na ako sa pag-iisip pero, aasa at aasa pa rin ako na magkita kami ulit. Zinnia hindi sana ako magkamali.

Nagkataon na marami nanaman ngayon ang dapat kong gawin. Kaya, kailangan na maaga ko 'tong taposin. Habang ginagawa ko ang mga bagay na kailangan kong gawin ngayon sa loob ng opisina ko. Tumawag ang kaibigan ko sa hide out. Nagdadalawang-isip akong sagutin 'to dahil naiisip kong wala na naman 'tong maganda na ibabalita. Puro naman kasi palpak, nakakasawa na. Hinintay ko lang matapos ang tawag. Pero, tumawag naman ulit. Tsk! storbo.

"What is it?" I coldly asked.

"Ang taga
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTY-NINE

    Malayo dito sa amin kung saan ngayon napaparoon ang kuya ko. Hindi ko na na-isip pang matulog o magpahinga man lang. Dahil ito na ulit ang pagkakataon na makita ko muli ang kuya ko. Maaga akong bumyahe ngayon kasama ang mga tauhan ko. Hawak nang pangkat Butterios ngayon ang kuya ko. Isa sa mga malulupit na gang. Isa rin sa mga nakalaban noon namin ng mga kaibigan ko. Kahit gaano pa karami ang mga tauhan nila noon. Wala pa rin 'yon binatbat sa amin. Pero ngayon, mas lalo silang lumakas. Base sa mga impormasyong nakalap ng mga tauhan ko. Tanging ang kuya ko ang naging leader nila ngayon. Hindi ko lubos maintindihan kung paano nangyari 'yon. Kuya bakit mo pinili ang bagay na 'yan kaysa sa bumalik.Sa kalagitnaan ng daan, napansin ko na lang na may mga gagong sumusunod sa amin. Napansin ko rin na mga naka-maskara. Biglang kumulo ang dugo ko at nais ko ngayon pumatay. Kayong mga hayop at gago kayo ang dahilan kung bakit nawala sa 'kin ang asawa ko at ang mga anak ko. Gumalaw ka-agad ang m

    Huling Na-update : 2025-01-21

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY

    Matapos maganap kanina ang bagay na 'yon. Nawalan na kami ng mga gana. Narito kami sa harap ngayon ni Youtan. Comatoes siya ngayon at posible rin daw na wala siyang ma-aalala kahit isa sa paggising niya. Mas lalo akong nag-aalala ngayon para kay Angela. Masyado pa siyang bata para maranasan ang bagay na 'to. Kahit ganyan pa siya kabata, naiintindihan na niya ang lahat. Hindi pa siya kumakain, dahil ang gusto niyang kainin, ang luto ng Daddy niya. Parang gusto ko na lang manatili rito kasama si Youtan at ang bata. Parang nawalan nang saysay ang pagpunta namin sa event. I'm sorry, Youtan, hindi namin nagawang makilala si Mrs. Melanie. Pero, mas importante ka ngayon, kaya bilisan mo ang pagtulog diyan. Marami pa tayong gagawin 'di ba? Maya-maya may bagong babaeng doctor ang pumasok, pero nakatakip ang mukha. Wala na rin kaming lakas ng mga kaibigan ko kaya hindi na kami lumapit pa. Napansin ko lang na ang tagal niyang pinagmasdan si Youtan. Sisitahin ko sana siya, pero biglang lumapit a

    Huling Na-update : 2025-01-21

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-ONE

    Ilang araw nang wala akong balita sa hospital. Dahil masyado akong busy sa pagpapalakad ng company. Alam kong hinahanap na nila ako ulit ng kuya ko, pero sa ngayon siguro huwag na lang muna. Dahil hindi pa ako handa pa.Siguro mamaya, bibisitahin ko muna siya kahit silip lang. Alam kong alam ni Dave ang nangyari kay Youtan. Sana hindi siya magalit sa 'kin kung paminsan minsan bumibisita ako. DAVE POV. Kahit sobrang busy ni Melanie, nagagawa niya pa rin bigyan kami ng oras. Pero, napansin ko lang hindi siya masaya sa tuwing umuuwi siya. Palaging malalim ang iniisip niya pero hindi niya sinasabi ang dahilan. Naisip ko na lang na dahil kay Youtan. Hindi naman siguro karapat dapat naipagkait ko kay Melanie na makita ang dati niyang asawa.Ang gusto ko lang naman ay ang maging masaya siya. Pero, hindi ko na 'yon makita ngayon sa kaniya. Kahit pilit pa niyang ginagawang ngumiti at tumawa sa harap ko at sa mga bata. Mababasa pa rin sa mga mata niya na malaki ang sakit na dinadala niya. Nas

    Huling Na-update : 2025-01-22

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-TWO

    "Stable na ang pasyente, mabuti at naisugod niyo agad ang bata. Huminto ang tibok ng puso niyakaya nawalan siya nang malay."Agad akong pumasok. Malugod kong hinawakan si Angela habang tinitigan ko siya. Kalaunan, nagrequest ako sa ibang doctor na ilipat si Angela sa kwarto ng kaibigan ko."Bro, what happened?" Natatarantang boses ni Prince sabay lapit sa bata.Tinitigan ko nang malalim si Princess habang nakatingin siya sa bata. "Ano nag-aalala ka? Matapos mo 'yan Gawin sa bata?" "Mula noon, patago mong sinasaktan ang alaga ko. Ngayon, sinobrahan mo na, ma'am Princess." Singit ni Tita Wena."Huwag niyo akong sisihin, wala akong kasalanan.""Kailangan nang mawala ng batang 'yan!" "Mawala? Sa palagay namin ikaw na ang dapat mawala. Dahil wala ka namang ginawang mabuti!" I said.Ilang ulit pa siyang may sinasabi. Ang akala niya siguro may maniniwala pa siya. May tumawag sa cellphone niya kaya agad siyang umalis. Tsk! Mas mabuti ngang umalis siya dahil ang sama ng hangin na dinala niy

    Huling Na-update : 2025-01-22

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-THREE

    Napatakbo ako kay Dave sabay yakap sa kanya habang nakatalikod. Tanging iyak nang iyak lamang ang lumabas sa bibig ko. Inihatid niya ako sa mansion para makapagbihis at makasama ang mga anak ko. Kahit nagparaya na si Dave, malaki pa rin ang suporta niya sa amin ng mga anak ko. Hindi ko alam kung paano ko siya mababayaran sa lahat nang ginawa niya.Ilang oras agad kaming nagbyahe patungo sa hospital. Napaiyak na lamang ako dahil wala na sila sa kwarto. Naguguluhan na ako nang sobra. "Nurs, asan na po ang pasyente?" naiiyak na sambit ko."I'm sorry, ma'am. Pinadala sa America ang pasyente para doon ma-operahan," sabay alis ng nurs.Sa narinig ko parang gumuho ang mundo ko. Parang gusto kong tumakbo papunta sa airport, upang maabutan siya. Pero, hindi ako makagalaw nang maayos. Kung kailan na ako may pagkakataon, siya naman ngayon ang wala. Niyakap ako ni Dave at hinahaplos ang likod ko para tumahan ako. Nakakahiya ako, umiiyak ako sa harap ng mga anak ko."Kung gusto mong puntahan nati

    Huling Na-update : 2025-01-23

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-FOUR

    Nakabalik kami nang ligtas at maayos. Sinalubong rin kami ng mga kaibigan namin. Deretsahang nagtungo agad kami sa mansion ni Youtan para makapagpahinga siya. Masayang lumapit sa kanya sina Tito at Tita, ngunit sa kasamaang palad wala siyang maalala. Hindi niya kilala ang lahat miski ang mga taong matagal na niyang nakasama sa mansion. Katulod ko, naging malungkot ang lahat sa biglaang inasal ni Youtan. Denedma niya ang lahat at tinitigan nang malalim na tila ba'y masama ang kanyang tingin. Tanging kay Princess lamang siya ngayon lumalapit at gustong makipagkwentuhan. Ang masama pa roon hindi niya tinanggap na may anak siya. Na-aawa ako sa bata, biglang napa-iyak at yumakap sa 'kin."I'm sorry guys, nikatiting walang ma-alala si Youtan." I said with a sad tone."Kaya pala ganon si sir.""Hindi niya kami pinansin kasi wala siyang ma-alala.""Daddy, forget me?" Malungkot na saad ng bata."Don't worry, Angela, nandito pa ang mga Uncle's," pagpapatahan ni Prince.Minutes later."What do y

    Huling Na-update : 2025-01-23

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-FIVE

    "What happened?"Gulat na nakatingin sa amin si Dad. Then, lumapit siya kay mommy."Honey, are you okay now?" Gulat na tanong ni Daddy.Napatango si Mom and they hug, each other. Napatingin si Dad kay Angela at hinawakan niya ang pisngi ng bata. My Dad smiled at ngumiti din kami. Sa itsura ni Dad, I know nakikita niya rin ang itsura ng kapatid ko sa bata."Ruan, may anak ka na pala," natatawang saad ni Daddy."Dad...." sabay tawa naming lahat.Matapos kami rito sa kwarto, nagtungo kami sa Sala para makag-usap."Ruan, sino ang ama ng bata?""It's Youtan.""Youtan? Kaya rin pala nakikita ko sa bata ang kaibigan mo.""And who is her mother?" dagdag pa ni Dad."It's Princess, Dad.""Princess? Ohh I see, but wala naman akong makita ng kahawig ni Princess sa bata. Sigurado ka ba diyan, Ruan?""Dad, don't say that, okay?" PRINCE POV.Napagalitan tuloy ako dahil Kay Ruan. Si Mommy talaga nasanay na rin kay Angela. Sinabing bukas na lang ehh. What if nagrequest na lang ako kay Mom and Dad na

    Huling Na-update : 2025-01-23

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-SIX

    MELANIE or ZINNIA POV."Ang galing niya talaga noh, hindi lang sexy at maganda sobrang talino talaga.""Oo nga ehh, imagine may new company nanaman si Ma'am Melanie.""Gusto ko na lang maging siya.""Paano kaya ginagawa 'yon ni Ma'am Melanie noh, ang astig.""Hindi nga ako makapaniwala ehh. Palagi ni Ma'am Melanie pinapakita ang pagiging positibo."These are the things na narinig ko bago ako tuluyan makapasok sa office ko. I'm busy today, sa sobrang busy I don't know what to do na. I know kailangan kong maging masaya dahil I get a new company. Pero, hindi ko magawa. Wala pa rin akong balita kay Youtan.Kumusta na kaya siya ngayon. Is he awake. It's been a week's na rin nang dinala siya sa America. I miss him too much. Habang seryoso ako sa ginagawa ko rito sa office, dumating si Dave. Nakangiti siyang lumapit sa 'kin."How are you?""Okay lang ako, don't worry.""Dapat nagpapahinga la ngayon. Tsyaka na lang muna 'to, napapabayaan mo na ang sarili mo.""No I'm ok.""Come one, Zinnia."

    Huling Na-update : 2025-01-24

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status