Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER FIFTY-FOUR

Share

CHAPTER FIFTY-FOUR

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-23 13:37:54

Nakabalik kami nang ligtas at maayos. Sinalubong rin kami ng mga kaibigan namin. Deretsahang nagtungo agad kami sa mansion ni Youtan para makapagpahinga siya. Masayang lumapit sa kanya sina Tito at Tita, ngunit sa kasamaang palad wala siyang maalala. Hindi niya kilala ang lahat miski ang mga taong matagal na niyang nakasama sa mansion. Katulod ko, naging malungkot ang lahat sa biglaang inasal ni Youtan. Denedma niya ang lahat at tinitigan nang malalim na tila ba'y masama ang kanyang tingin. Tanging kay Princess lamang siya ngayon lumalapit at gustong makipagkwentuhan. Ang masama pa roon hindi niya tinanggap na may anak siya. Na-aawa ako sa bata, biglang napa-iyak at yumakap sa 'kin.

"I'm sorry guys, nikatiting walang ma-alala si Youtan." I said with a sad tone.

"Kaya pala ganon si sir."

"Hindi niya kami pinansin kasi wala siyang ma-alala."

"Daddy, forget me?" Malungkot na saad ng bata.

"Don't worry, Angela, nandito pa ang mga Uncle's," pagpapatahan ni Prince.

Minutes later.

"What do y
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-FIVE

    "What happened?"Gulat na nakatingin sa amin si Dad. Then, lumapit siya kay mommy."Honey, are you okay now?" Gulat na tanong ni Daddy.Napatango si Mom and they hug, each other. Napatingin si Dad kay Angela at hinawakan niya ang pisngi ng bata. My Dad smiled at ngumiti din kami. Sa itsura ni Dad, I know nakikita niya rin ang itsura ng kapatid ko sa bata."Ruan, may anak ka na pala," natatawang saad ni Daddy."Dad...." sabay tawa naming lahat.Matapos kami rito sa kwarto, nagtungo kami sa Sala para makag-usap."Ruan, sino ang ama ng bata?""It's Youtan.""Youtan? Kaya rin pala nakikita ko sa bata ang kaibigan mo.""And who is her mother?" dagdag pa ni Dad."It's Princess, Dad.""Princess? Ohh I see, but wala naman akong makita ng kahawig ni Princess sa bata. Sigurado ka ba diyan, Ruan?""Dad, don't say that, okay?" PRINCE POV.Napagalitan tuloy ako dahil Kay Ruan. Si Mommy talaga nasanay na rin kay Angela. Sinabing bukas na lang ehh. What if nagrequest na lang ako kay Mom and Dad na

    Huling Na-update : 2025-01-23

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-SIX

    MELANIE or ZINNIA POV."Ang galing niya talaga noh, hindi lang sexy at maganda sobrang talino talaga.""Oo nga ehh, imagine may new company nanaman si Ma'am Melanie.""Gusto ko na lang maging siya.""Paano kaya ginagawa 'yon ni Ma'am Melanie noh, ang astig.""Hindi nga ako makapaniwala ehh. Palagi ni Ma'am Melanie pinapakita ang pagiging positibo."These are the things na narinig ko bago ako tuluyan makapasok sa office ko. I'm busy today, sa sobrang busy I don't know what to do na. I know kailangan kong maging masaya dahil I get a new company. Pero, hindi ko magawa. Wala pa rin akong balita kay Youtan.Kumusta na kaya siya ngayon. Is he awake. It's been a week's na rin nang dinala siya sa America. I miss him too much. Habang seryoso ako sa ginagawa ko rito sa office, dumating si Dave. Nakangiti siyang lumapit sa 'kin."How are you?""Okay lang ako, don't worry.""Dapat nagpapahinga la ngayon. Tsyaka na lang muna 'to, napapabayaan mo na ang sarili mo.""No I'm ok.""Come one, Zinnia."

    Huling Na-update : 2025-01-24

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-SEVEN

    "Malaki ka na rin pala," sabay hawak sa buhok ko."Tita Miona, I'm happy that your alive," sabay ngiti ko."Ruan?" "Yes, it's me.""I'm sorry, hindi ko kasama kapatid mo.""It's ok, basta ibalik mo na siya sa amin."Nalungkot ang puso ko, sa totoo lang gusto ko pang makasama si Zinnia at ang mga anak niya. Nag-usap muna kami nang kahit ano-ano, hanggang sa."May sasabihin ako." Nag-aalinlangan pa ako pero, kailangan ko nang sabihin. Wala nang oras at dahilan para itago pa."Tell it." Ruan said."Alam kong dapat kay Zinnia niyo mismo marinig. Pero, hindi pa siya handang harapin ang lahat.""Sabihin mo, Dave. Hindi magagalit ang anak ko." Tita Miona said."Matapos ang trahedyang nangyari kay Zinnia noon. Ako ang kumuha sa kanya. Para sa kasiguraduhan na maging maayos at magprotektahan si Zinnia pati na rin ang mga sanggol sa tiyan niya. Pumunta kami sa ibang bansa. Nung una nagdadalawang isip rin siya, kaya pinuntahan niya si Youtan sa bar. Minsan talaga pasaway si Zinnia. Hindi pa mas

    Huling Na-update : 2025-01-24

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-EIGHT

    Chapter 58Muntik nang hinampas ni Youtan si Zinnia. Walang hiya, matapos ang lahat, 'yan pa ang igaganti niya. Napakawalang kwentang lalaki, kahit wala siyang maalala dapat hindi pa rin niya 'to ginawa. Mabilis na tumakbo si Ruan para harangan ang pamalo na matatama kay Zinnia.ZINNIA POV.Nalaman kong nagising na si Youtan at nasa mansion siya ngayon. Bilang pagkakataon agad akong nagtungo roon kasama ang kambal ko. hHindi ko nagawang magpaalam Kay Dave, dahil paggising ko wala na siya rito. Nakalimutan ko rin tumawag, dahil sa sobrang emosyon na naramdaman ko. Gustong gusto ko nang makita si Youtan at makasama ulit, kasama na rin ang tatlong mga anak namin. Wala akong oras na dapat sayangin, nais ko pang hintayin si Dave, pero hindi ko na talaga kayang maghintay pa.Nang nakarating ako sa mansion. Laking gulat nina Kuya Simon nang makita ako. Agad kong hinanap sa kanila si Youtan. Pero, malungkot lang silang tumingin sa 'kin. Kalaunan, narinig ko ang mga yapak sa 'taas patungo ri

    Huling Na-update : 2025-01-24

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-NINE

    Nagising ako sa kwarto ko, hindi ko namalayan na nawalan pala ako kanina ng lakas, kaya nakatulog ako. Nagising akong nag-iisa. Naalala ko ang nangyari kanina dahilan na nakaramdam ako nang lungkot. Parang gusto kong balikan ngayon si Youtan, pero alam kong hindi na ako papayagan nina Dave. Bago ako nawalan nang malay kanina, ang babaeng nakita ko. Alam kong siya ang palaging nasa panaginip ko. Siya rin ang nakita ko noon sa park nang namasyal kami ni Youtan. Pero, sino nga ba siya, bakit ang gaan nang pakiramdam ko sa kanya. Bakit kasama siya nina Dave, kung makalapit rin siya kanina sa mga anak ko, parang kadugo ko siya. Bakit ba kahit ngayon hindi ko pa rin maalala ang nakaraan ko. Sa ngayon, wala ako sa mood para lumabas ng kwarto.Tanging nagawa ko lang ang magmuni-muni habang iniisip ko si Youtan. Siguro nga tuluyan na siyang nawalan ng alala. Pero, sana naramdaman niya manlang ako Lalo na ang anak namin. Napansin ko lang, mas pinapaniwalaan niya ngayon si Princess, ibig sabihin

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY

    "Don't worry, Zinnia, I'll be happy kung saan ka masaya." Dave said."Pero, ayaw kong iwan ka.""It's the time. Kailangan ka nila at mas magagawa mong makalapit kay Youtan, pagkasama mo ang kuya mo."Bigla na lang akong naging malungkot. Alam ko rin naman 'yon ehh. Pero, kahit na ganon masasaktan pa rin ako kung wala si Dave. Mas lalo na ang mga anak ko dahil naging malapit na ang loob ng mga bata sa kanya. Napaisip na lamang ako, siguro nga tama rin para hindi na kita masaktan pa nang sobra, Dave. Pagmagtagal pa ako dito sa mansion mo mas lalo pang lalaki ang ugnayan nating dalawa."Salamat, Dave.""Pero, minsan bibisita ako rito pati ang mga bata. Sana ikaw din, huwag mo kaming kalimutang bisitahin, Dave.""I'll promise."Ilang minuto lang, dinala agad ako kasama ang mga bata sa bahay. Sa labas pa lang ng gate. Matatanaw na ang napakalaking bahay at ang lawak nito. Excited na makapasok ang mga anak ko. Mas natutuwa rin ako kapag nakikita silang masaya. Pero, bago kami makapunta rito

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-ONE

    Chapter 61Nang makatulog na ang mga anak ko. Hindi ko magawang hindi sila pagmasdan. Gusto ko silang bantayan, parang ayaw kong mawala sila sa paningin ko. Ganito din ang pwesto nila noong mga baby pa sila, katapos ko silang ipinanganak. Hindi ko ineexpect na ang lalaki na nila ngayon. Hindi ko mapigilan ang ngumiti. Kahit wala ang Daddy nila, nagagawa pa rin nila akong pasayahin kahit sa maliit na bagay lang.Ngayon, naiisip ko pa rin ang bagay na nangyari at ginawa sa 'kin ni Youtan. Sobrang sakit pero kailangan kong kayanin. Wala pang nagtatlong oras pero, na nanabik na akong makita siya ulit. Iniisip ko ngayon, kung paano ako makakalapit sa kanya. Siya na rin ang nagpaalis sa amin ng mga anak niya at nagawa niya rin saktan. Mga anak patawad talaga dahil hindi ko pa maibabalik sa inyo ang Daddy niyo.Kalaunan, tumunog ang cellphone ko. Agad ko rin itong sinagot."Ma'am, Melanie. May problema po sa company.""Anong ibig mong sabihin? Anong nangyari?""Ma'am may sulat pong pinadala

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-TWO

    Sinabi ng kuya ko, na sa lugar na 'to dito raw ako palaging naglalaro. Siguro nga tama siya, dahil may mga bata akong naaalala. Pero, hindi ko kilala kung sino ang batang lalaki na naging kalaro ko. Tinatawag ko siyang Mark Steve habang ang tawag naman niya sa 'kin ay pandak. Napapatawa at napapangiti na lang ako dahil sa alalang 'yon. Habang inililibot ako ni kuya. May nahagip ang mata ko na isang malaking puno. Biglang sumakit ang ulo ko nang may malabong alaala ang pumasok sa isipan ko. Pero, kahit na ganun ginawa ko pa rin ang lumapit sa puno. Dahil ramdam ko ang pagkasabik at gustong-gusto kong hawakan. Hindi ko man batid kung bakit, wala pa rin akong alinlangan. Habang papalapit ako nang papalapit, medyo lumilinaw na ang mga emahing nakaukit sa ispan ko."Alam mo, dapat next time alagaan nang alagaan pa natin ang puno, para lumaki at dumami pa sila," nakangiting sambit ko sa lalaking nakatalikod sa akin."Aba, dapat lang Grace. Ikaw ahh ilang agwat lang ang edad natin, masyado

    Huling Na-update : 2025-01-26

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT

    SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN

    Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX

    "Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE

    Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR

    Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE

    ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO

    "Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE

    "Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY

    "Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status