Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER SIXTY-TWO

Share

CHAPTER SIXTY-TWO

last update Huling Na-update: 2025-01-26 10:03:36

Sinabi ng kuya ko, na sa lugar na 'to dito raw ako palaging naglalaro. Siguro nga tama siya, dahil may mga bata akong naaalala. Pero, hindi ko kilala kung sino ang batang lalaki na naging kalaro ko. Tinatawag ko siyang Mark Steve habang ang tawag naman niya sa 'kin ay pandak. Napapatawa at napapangiti na lang ako dahil sa alalang 'yon.

Habang inililibot ako ni kuya. May nahagip ang mata ko na isang malaking puno. Biglang sumakit ang ulo ko nang may malabong alaala ang pumasok sa isipan ko. Pero, kahit na ganun ginawa ko pa rin ang lumapit sa puno. Dahil ramdam ko ang pagkasabik at gustong-gusto kong hawakan. Hindi ko man batid kung bakit, wala pa rin akong alinlangan. Habang papalapit ako nang papalapit, medyo lumilinaw na ang mga emahing nakaukit sa ispan ko.

"Alam mo, dapat next time alagaan nang alagaan pa natin ang puno, para lumaki at dumami pa sila," nakangiting sambit ko sa lalaking nakatalikod sa akin.

"Aba, dapat lang Grace. Ikaw ahh ilang agwat lang ang edad natin, masyado
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-THREE

    "Wala pa rin pinagbago. Kapag umuuwi ka noon dito sa mansion, galing kagit saan. Palagi mo akong sinasalubong nang yakap, anak." Naiiyak na boses ni Dad."Nandito na po ako ulit, huwag ka na po umiyak," sabay ngiti ko.Ramdam ko talaga ngayon ang pagkabata ko kahit mayasawa na ako at anak. Dahil sa kanilang pinapakita at pinaparamdam, mas lalong lumalakas ang loob ko na lumaban. Kalauan, nakaramdam na ako nang pagod at antok."Mauna na po muna ako, bibisitahin ko lang ang mga anak ko," sabay ngiti at tayo ko."Ohh sige anak, magpahinga ka na rin muna, dahil sa itsura mo pagod na pagod ka na.""Opo.""Mag-ingat ka, Grace," dagdag pa ni kuya habang nakangiti.Agad akong nagtungo sa kwarto ko. Tulog pa rin ang mga babies ko. Ang lambing nilang titigan dahil nakayakap sila sa isa't isa. Lumapit ako sa kanila at inayos ang kumot sabay tabi. Wala nang hihigit pa sa mga anak ko. Kung gaano ko kamahal ang Daddy nila, ganun rin ang pagmamahal ko sa mga anak ko. At alam kong mahal din sila ng D

    Huling Na-update : 2025-01-26
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-FOUR

    Hindi pa rin nagbabago, sobrang sarap pa rin ni Darck. Kapag, pumupunta ako dito sa hide out. Palaging ito ang unang ginagawa naming dalawa. Pero, hindi naman nakakasawa. Kung tutuusin lagi ko 'tong hinahanap. Tsk! napakawalang kwenta talaga ni Youtan, hindi pa niya ako nagawang paligayahin mula nang ikasal kami. Tapos kanina, binitin pa ako, bwesit.Inasawa ko lang naman si Youtan, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Yes, minahal ko siya pero ni isang beses hindi naman niya pinaramdam 'yon sa 'kin. Ano naman ang mapalala ko, pero, ngayon malaki-laki na rin ang magagawa ko. Matapos kaming mag-sex ni Darck. Hindi niya pa rin ako pinabangon, nakayakap pa rin siya sa 'kin ngayon. Mas mahal niya ako kasya sa kapatid niya."Princess, kumusta naman ang ginagawa mo sa mansion ng Youtan?" Hindi niya talaga maalala na siya ang nakakatandang kapatid ni Mark Steve Youtan. "It's okay, darling. Don't worry, okay?""Okay."YOUTAN POV.I'm here at my company raw. What should I do now. I don't remember

    Huling Na-update : 2025-01-27
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-FIVE

    Ilang araw na rin ang nakalilipas wala pa rin sa akin ang anak ko. I think it's the right time para kunin ko siya kay Zinnia. Anak ko si Angela at si Princess ang Mommy niya, kaya walang pakealam at karapatan si Zinnia, sa anak namin ni Princess. Kahit wala akong maalala sa ngayon, nagagawa ko pa rin palakasin ang company ko. Nagagawa ko pa rin ang lahat na dapat gawin. Kaya, magagawa ko rin kunin ang anak ko."Babe, are you okay? Did you take your medicine?" malambing na boses ni Princess."Ahmm, I'm sorry babe, I forget it."Sa marami kong iniisip dalawang beses na pala ako hindi nakakainom ng gamot ko. Princess said, kailangan ko palaging inomin 'yon. Para, madali akong makaalala at gumaling."Babe, ikaw naman huwag mo nang kalimutan next time ahh, okay? It's important to your health." "I'm sorry again babe. Hindi na mauulit.""That's good," sabay tabi niya sa 'kin.Ibinigay niya sa akin ang gamot at tubig. Agad din naman akong uminom. Minsan nagtataka ako kung bakit parang walang

    Huling Na-update : 2025-01-27
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-SIX

    ZINNIA POV. Inaasikaso ko pa rin ngayon ang mga bagong contract na dumating at ipinadala company ko. Kahit anong pagod, kailangan kong kayanin. Sa ilang mga araw na nagdaan, napapansin kong nakikipaglaban si Youtan sa company ko. Bakit niya ba 'to ginawa, gusto niya ba akong pabagsakin. Kung ganun, hindi ako basta-basta papayag. Ang dating asawa ko noon ay kalaban ko na ngayon. Dahil sa mga alaalang na bura sa kanya, hindi na niya nagagawang pakinggan ako.Wala na akong pagpipilian pa, kundi ang labanan siya. Hindi ko inaasahan na darating din ang araw na magiging ganito. Kung sino pa noon ang may ayaw masaktan ako. Siya na ngayon, ang nagiging dahilan. Ngunit, hindi ako magpapaapekto dahil alam kong magiging maayos rin ang lahat."Zinnia, magpahinga ka na." Boses ng kuya ko."Kuya, mamaya na po, tatapusin ko lang 'to," sabay ngiti ko.Si kuya talaga, palagi na lang ako ang unang iniisip niya. Alam kong abala rin siya sa pag-aasikaso ng company niya, pero wala talagang araw na hindi

    Huling Na-update : 2025-01-28
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-SEVEN

    Pinatawag ko lahat ang mga nakakataas kong empleyado, upang hanapin ang malaki at napaka-importanteng meeting. Naririto rin si kuya at ang mga kaibigan niya. Pati na rin ang ibang CEO ng ibang mga company. Pinag-usapan namin ngayon ang tungkol sa company ni Youtan na kinakalaban kami."What should we gonna do, Mrs. Melanie?" Mrs. Lillian said."Yeah, that's true." Mr. Donald said."Ang iba sa ating mga kasamahan ay nakuha na ni Mr. Youtan." Mr. Liam said."True, it's because malaking pera ang na offer niya." Mrs. Shen said."Kapag hindi tayo gumalaw, baka pati kami mawala sa side mo, Mrs. Melanie," dagdag pa ni Mr. Donald.Seryoso akong nag-iisip nang paraan. Tama sila, dahil sa bilyon bilyon na perang na offer ni Youtan, nawala sa 'kin ang iba kong kasamahan. Huminga ako nang malalim sabay tingin sa kanila."Ok, palawakin muna natin at palaguin ang ating produkto. Kung kailangan ipagsama-sama gawin niyo. Originals pa rin ang mga designs natin at mas lalong ang mga alahas natin. Alam

    Huling Na-update : 2025-01-28
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-EIGHT

    Napasigaw ako at tila'y nawalan nang lakas ang katawan ko, dahilan na napa-upo na lang ako. Galit rin na napasigaw ang kuya ko. Napahagulhol ako habang nakatingin sa duguan na katawan ni mommy na nakahandusay. Pinilit kong tumayo ang aking sarili at humakbang patungo kay Mommy. May nakita akong sulat na nasa dibdib niya. Agad ko itong binasa at may nakasulat na isang lugar."Sa ikalimang araw, pumunta ka sa lugar na 'to, Zinnia. Dahil kung hindi, papatayin ko nang walang alinlangan ang mga anak mo!"Mas lalo akong napahagulhol sa pag-iyak. Ang mga anak ko na naman ang kinuha nila ngayon. Ano na lang ang sasabihin ko kay Youtan. Hindi ko naprotektahan ang mga anak naming dalawa. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa kanya at mas lalong mas sasama ang tingin niya sa 'kin. Isinugod namin sa hospital si Mommy. Sa ngayon, wala pa rin siyang malay at halos hindi umaalis si Daddy sa tabi niya. Hinihintay namin na gumising si Mommy, dahil siya lamang ang makasasabi kung sino ang gumaw

    Huling Na-update : 2025-01-29
  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-NINE

    YOUTAN POV.I dont know, what did I need to do now. Hindi ko rin alam kung saan ko hahanapin si Angela ngayon. Dapat talaga no'ng una pa lang ibinigag sa 'kin ni Zinnia ang anak ko. I'm here at my car, thinking while driving. Naalala ko ang sinabi sa 'kin ni Ruan kanina. "Ibalik niyo sa 'kin ang anak ko. Tama ka Ruan, kahit ako hirap na hirap na rin. Gabi-gabi palaging ginugulo nang isang babae ang isipan ko. Pero, kahit nananabik ako sa kanya, may anong galit ang nasa puso ko. Kaya, hindi ko magawang maging maayos kay Zinnia.""Bakit? Kailan ka pa nagtanim nang galit kay, Zinnia??? Ikaw na rin ang nagsabi na mahal na mahal mo siya, na ikaw ang magproprotekta sa kanya at hindi ka papayag na mawala siya. Nangako kang hindi mo siya sasaktan at hindi ka papayag na may manakit sa kanya. Pero, ngayon ano??? huh? napakawalang puso mo sa kapatid ko." "Kuya..." "Tsk! huwag ka nga maniwala sa mga taong 'yan babe." "Hahanapin ko ang anak ko. Kapag ako ang mauna, kailan man hindi mo na siya

    Huling Na-update : 2025-01-29
  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY

    Nasa loob kami ngayon, upang pag-usapan ang lahat. Nasabi sa 'kin ni Zinnia, na sa ika-limang araw pupuntahan niya ang lugar na naka sulat. Ipinakita niya rin ang sulat sa 'kin. Ngayon, hindi ako papayag na mag-isa lang pupunta si Zinnia. Kailangan ko ang anak ko at kailangan ko rin siyang protektahan. Kahit anong mangyari, gagawin ko pa rin ang lahat at tapusin ang bagay na 'to. Hinding hindi ko mapapatawad ang taong gumawa nito. Lalo na kapag may mangyaring hindi maganda kay Angela.Ilang araw pa ang hihintayin bago tuluyan na makuha ko ang anak ko. Kasama na rin ang kambal na anak ni Zinnia. Hindi ko man alam, pero naaalala kong nangyari na rin ang bagay na 'to dati. Malabo man ang mga imaheng pumapasok sa isipan ko. Rinig ko ang pangalan ni Zinnia, habang tinatawag ko. Ang gulo nang isipan ko ngayon, hindi ko masyadong maintindihan.Dinala ako ni Ruan, sa isang lugar. Parang hide-out, sa lugar na 'to may mga ilan rin akong naaalala. Nagulat na lamang ako nang biglang binati ako ng

    Huling Na-update : 2025-01-29

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status