Library
Search
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER SIXTY-EIGHT

Share

CHAPTER SIXTY-EIGHT

Author: BITUING GRACIA'S
last update Last Updated: 2025-01-29 01:09:33

Napasigaw ako at tila'y nawalan nang lakas ang katawan ko, dahilan na napa-upo na lang ako. Galit rin na napasigaw ang kuya ko. Napahagulhol ako habang nakatingin sa duguan na katawan ni mommy na nakahandusay. Pinilit kong tumayo ang aking sarili at humakbang patungo kay Mommy. May nakita akong sulat na nasa dibdib niya. Agad ko itong binasa at may nakasulat na isang lugar.

"Sa ikalimang araw, pumunta ka sa lugar na 'to, Zinnia. Dahil kung hindi, papatayin ko nang walang alinlangan ang mga anak mo!"

Mas lalo akong napahagulhol sa pag-iyak. Ang mga anak ko na naman ang kinuha nila ngayon. Ano na lang ang sasabihin ko kay Youtan. Hindi ko naprotektahan ang mga anak naming dalawa. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa kanya at mas lalong mas sasama ang tingin niya sa 'kin.

Isinugod namin sa hospital si Mommy. Sa ngayon, wala pa rin siyang malay at halos hindi umaalis si Daddy sa tabi niya. Hinihintay namin na gumising si Mommy, dahil siya lamang ang makasasabi kung sino ang gumaw
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-NINE

    YOUTAN POV.I dont know, what did I need to do now. Hindi ko rin alam kung saan ko hahanapin si Angela ngayon. Dapat talaga no'ng una pa lang ibinigag sa 'kin ni Zinnia ang anak ko. I'm here at my car, thinking while driving. Naalala ko ang sinabi sa 'kin ni Ruan kanina. "Ibalik niyo sa 'kin ang anak ko. Tama ka Ruan, kahit ako hirap na hirap na rin. Gabi-gabi palaging ginugulo nang isang babae ang isipan ko. Pero, kahit nananabik ako sa kanya, may anong galit ang nasa puso ko. Kaya, hindi ko magawang maging maayos kay Zinnia.""Bakit? Kailan ka pa nagtanim nang galit kay, Zinnia??? Ikaw na rin ang nagsabi na mahal na mahal mo siya, na ikaw ang magproprotekta sa kanya at hindi ka papayag na mawala siya. Nangako kang hindi mo siya sasaktan at hindi ka papayag na may manakit sa kanya. Pero, ngayon ano??? huh? napakawalang puso mo sa kapatid ko." "Kuya..." "Tsk! huwag ka nga maniwala sa mga taong 'yan babe." "Hahanapin ko ang anak ko. Kapag ako ang mauna, kailan man hindi mo na siya

    Last Updated : 2025-01-29

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY

    Nasa loob kami ngayon, upang pag-usapan ang lahat. Nasabi sa 'kin ni Zinnia, na sa ika-limang araw pupuntahan niya ang lugar na naka sulat. Ipinakita niya rin ang sulat sa 'kin. Ngayon, hindi ako papayag na mag-isa lang pupunta si Zinnia. Kailangan ko ang anak ko at kailangan ko rin siyang protektahan. Kahit anong mangyari, gagawin ko pa rin ang lahat at tapusin ang bagay na 'to. Hinding hindi ko mapapatawad ang taong gumawa nito. Lalo na kapag may mangyaring hindi maganda kay Angela.Ilang araw pa ang hihintayin bago tuluyan na makuha ko ang anak ko. Kasama na rin ang kambal na anak ni Zinnia. Hindi ko man alam, pero naaalala kong nangyari na rin ang bagay na 'to dati. Malabo man ang mga imaheng pumapasok sa isipan ko. Rinig ko ang pangalan ni Zinnia, habang tinatawag ko. Ang gulo nang isipan ko ngayon, hindi ko masyadong maintindihan.Dinala ako ni Ruan, sa isang lugar. Parang hide-out, sa lugar na 'to may mga ilan rin akong naaalala. Nagulat na lamang ako nang biglang binati ako ng

    Last Updated : 2025-01-29

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-ONE

    Narito na kami ngayon sa hospital. Kung ano ang napag-usapan namin ni Ruan ay hindi namin pwedeng ipaalam kay Zinnia. Dahil hindi namin pwedeng dagdagan ang iniisip ni Zinnia. Kanina pa siyang tulala at walang imik. Nais ko siyang kausapin pero hindi ko magawa. Hindi ko mapigilan ang pagmasdan siya. Tama si Ruan sa sinabi niya sa 'kin. Mas nasasaktan nga si Zinnia, kaysa sa 'kin at mas dinagdagan ko pa dahil sa maling trato ko sa kanya. Sana, bumalik na ang dating ako na pare-parehong hinihiling nila.Wala rin akong ibang pwedeng gawin kundi pilitin rin na bumalik ang aking mga alaala. Upang magawa ko nang protektahan si Zinnia at makasama siya. Gusto ko naman ehh, pero hindi ko agad magagawa dahil kay Princess. Palaging nasa tabi ko si Princess kaya hindi ko talagang magawa na iwan siya basta-basta kahit may hindi magandang nararamdaman ako sa kanya. May mga bagay na ginagawa siya na hindi ko alam, mabuti na lang nakikita ni Simon.PRINCE POV.Hayts, nakakawalang gana 'to. Imbes na i

    Last Updated : 2025-01-29

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-TWO

    ZINNIA POV.Masaya akong nakipagtulungan sa 'kin si Youtan. Ngunit, wala pa rin akong gana dahil hindi pa rin nagigising si Mommy. Nasasabik na rin ako sa mga anak ko. Matapos kong lumapit kay Mommy, gumaan ang pakiramdam ko dahil sa yakap ni Youtan. Kahit hindi ko alam kung bakit nagawa niya 'to, hindi na lang ako nagreklamo pa. Dahil, na mimiss ko rin naman siya. Ngunit, bakit parang nagbago ang ihip ng hangin. Bakit bigla siyang nag-iba, matapos siyang makipag-away kay kuya. Siguro, naman natauhan rin siya."Gusto ko nang makita ang mga anak ko," sabay tulo nang mga luha ko.Ilang araw ko na pala napabayaan ang sarili ko. Palagi na lang din akong umiiyak habang nakatingin kay Mommy at iniisip ang mga bata."Sa tingin mo ba Youtan, kumakain na ngayon ang mga bata? Tingin mo ba nasa maayos sila?""Hmm, Zinnia, I trust magiging maayos ang lahat. Ayos lang ang anak natin."Napatingin ako sa mata niya, matapos niyang banggitin 'yon. Tanggap na ba niya na ako ang Ina ng bata. Bumilis ang

    Last Updated : 2025-01-29

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-THREE

    Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako."Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace.""Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin."Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan.""Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng katawan niya

    Last Updated : 2025-01-30

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-FOUR

    Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako. "Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace." "Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin. "Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan." "Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng kataw

    Last Updated : 2025-01-30

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-FIVE

    Sh*t natamaan pa ako sa braso ko. Mabuti na lang at daplis lang. Matapos kanina, ipinasa sa 'kin ni Ruan si Zinnia, kaya nakalayo kami. Buhat buhat ko ngayon si Zinnia, at malapit na kami sa rooftop. Kahit nadaplisan na ako, kinakaya ko pa rin at pinilipit na tumayo. Tinamaan rin kanina ang binti ko, matapos akong hampasin ng naka-maskarang 'yon gamit ang bakal. Bwesit, sana maka-abot pa ako sa rooftop. Bakit kasi ang daming hagdan rito at ang haba pa. Anak, hintayin mo kami, malapit na kami. Hindi ako papayag na basta-basta lang kayo pasabugin ng mga hay*p at g*ng-g*ng na mga taong 'to."Youtan..." mahinang boses ni Zinnia."Thanks, you're awake, Zinnia.""Ang mga bata, asan ang mga bata?" Hindi ako nakapagsalita at napayuko lang ako. Pinilit niyang bumaba sa 'kin sabay iyak. Wala akong ibang nagawa kundi yakapin at patahanin siya. Maya-maya, pareho kaming nagpatuloy na lumakad upang magtungo sa 'taas. Gusto ko siyang buhatin dahil mahina pa ang katawan niya. Pero, nagmamatigas siya

    Last Updated : 2025-01-30

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-SIX

    Duguan si kuya Ruan na iniluwa ng pinto. Gusto kong tumakbo papalapit sa kanya, pero hindi ko magawa, dahil parang nanigas ang aking katawan. Ang sakit sa dibdib sobrang sakit mas lalong hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko ngayon. Maya-maya, biglang tumakbo papalapit sa 'kin si Prince at Alexander. Pareho nila akong tinayo. Napatingin sila ng sabay sa mga bata at agad silang tumakbo. 2 minuto na lang sasabog na ang bomba. Dahilan na mas lalo akong natataranta. Biglang may kinuha na gamit sina Prince at Alexander sabay hawak sa mga bata. Maingat nilang hinawakan ang bomba at sinuri ito nang mabuti. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa nila o gagawin nila. Iniisip ko na lang na sinusubukan nilang tanggalin ang mga bomba. Maya-maya, biglang napahinto ang Oras sa bombang nakalagay kay Angela. Dahil sa kawalan nang malay ng anak ko, muntik siyang nahulog. Mabuti na lang at nakayang lumapit ng katawan ko. "Anak..." sabay himas himas ko sa buhok ni Angela habang paulit-ulit na hinahalikan

    Last Updated : 2025-01-30

Latest chapter

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

You may also like

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status