LOGINShare
CHAPTER SEVENTY-TWO
Last Updated:
2025-01-29 17:13:10
Related chapters
After the Daylight CHAPTER SEVENTY-THREE
Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako."Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace.""Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin."Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan.""Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng katawan niya
Last Updated : 2025-01-30After the Daylight CHAPTER SEVENTY-FOUR
Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako. "Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace." "Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin. "Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan." "Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng kataw
Last Updated : 2025-01-30After the Daylight CHAPTER SEVENTY-FIVE
Sh*t natamaan pa ako sa braso ko. Mabuti na lang at daplis lang. Matapos kanina, ipinasa sa 'kin ni Ruan si Zinnia, kaya nakalayo kami. Buhat buhat ko ngayon si Zinnia, at malapit na kami sa rooftop. Kahit nadaplisan na ako, kinakaya ko pa rin at pinilipit na tumayo. Tinamaan rin kanina ang binti ko, matapos akong hampasin ng naka-maskarang 'yon gamit ang bakal. Bwesit, sana maka-abot pa ako sa rooftop. Bakit kasi ang daming hagdan rito at ang haba pa. Anak, hintayin mo kami, malapit na kami. Hindi ako papayag na basta-basta lang kayo pasabugin ng mga hay*p at g*ng-g*ng na mga taong 'to."Youtan..." mahinang boses ni Zinnia."Thanks, you're awake, Zinnia.""Ang mga bata, asan ang mga bata?" Hindi ako nakapagsalita at napayuko lang ako. Pinilit niyang bumaba sa 'kin sabay iyak. Wala akong ibang nagawa kundi yakapin at patahanin siya. Maya-maya, pareho kaming nagpatuloy na lumakad upang magtungo sa 'taas. Gusto ko siyang buhatin dahil mahina pa ang katawan niya. Pero, nagmamatigas siya
Last Updated : 2025-01-30After the Daylight CHAPTER SEVENTY-SIX
Duguan si kuya Ruan na iniluwa ng pinto. Gusto kong tumakbo papalapit sa kanya, pero hindi ko magawa, dahil parang nanigas ang aking katawan. Ang sakit sa dibdib sobrang sakit mas lalong hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko ngayon. Maya-maya, biglang tumakbo papalapit sa 'kin si Prince at Alexander. Pareho nila akong tinayo. Napatingin sila ng sabay sa mga bata at agad silang tumakbo. 2 minuto na lang sasabog na ang bomba. Dahilan na mas lalo akong natataranta. Biglang may kinuha na gamit sina Prince at Alexander sabay hawak sa mga bata. Maingat nilang hinawakan ang bomba at sinuri ito nang mabuti. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa nila o gagawin nila. Iniisip ko na lang na sinusubukan nilang tanggalin ang mga bomba. Maya-maya, biglang napahinto ang Oras sa bombang nakalagay kay Angela. Dahil sa kawalan nang malay ng anak ko, muntik siyang nahulog. Mabuti na lang at nakayang lumapit ng katawan ko. "Anak..." sabay himas himas ko sa buhok ni Angela habang paulit-ulit na hinahalikan
Last Updated : 2025-01-30After the Daylight CHAPTER SEVENTY-SEVEN
Iniluwa ng pintuan si Princess. Bakit siya nandito, nandito nanaman ba siya para guluhin kami. Pwede bang huwag muna ngayon, dahil ayaw kong maistorbo ang pagpapahinga ng mga anak ko. Siguro nga, nandito nanaman siya para sulsulan nanaman si Youtan ng hindi maganda. Tsk! Wala ba siyang ibang magawa kundi guluhin ang pamilya ko. Sinubukan niyang lumapit sa 'kin habang masamang nakatingin, subalit humarang sina Prince, Alexander pati na rin ang kuya ko. Wala rin naman akong magagawa, kaya ibinaling ko na lang ang atensyon ko sa mga anak ko. Mas mahalaga sa 'kin ngayon ang kalagayan ng mga anak ko. Ngayong, nakuha ko na si Angela, sana lang talaga, tumupad si, Youtan, sa mga napag-usapan naming dalawa. Nagtitiwala ako sa kanya, kaya sana hindi niya talaga ilayo sa akin ang anak ko. Hindi niya rin naman 'yon magagawa, dahil ipaglalaban ko ang karapatan ko sa mga anak ko."Zinnia! walang hiya ka! inilagay mo pa talaga sa panganib ang asawa ko!" galit at nangigigil na sigaw ni Princess.Hin
Last Updated : 2025-01-31After the Daylight CHAPTER SEVENTY-EIGHT
Hinawakan ang bewang ko ni Youtan. Ano ba ang naisip niya, bakit niya ako hinawakan nang ganito sa harap ni, Princess. Ano ba ang binabalak niya. Hindi ako makapaniwala nang tuluyan niya akong niyakap. Napanganga na lang ako sa ginawa niya. Kita ko sa itsura ng mga bata na natutuwa pa talaga sila."I'm glad, you're okay, Zinnia." Bulong niya. Naramdaman ko ang init ng hininga niya na dumampo sa tenga ko, pababa sa leeg ko. Pakiramdam ko nanginginig ako. Kahit minsan ko na lang 'to nararamdam sa kanya. Agad kong tinanggal ang pagkakayakap ng kamay niya sa bewang ko. Subalit, hindi ko magawa dahil mas lalo niyang hinigpitan ang pagkayakap niya. Ramdam ko rin ang pagngisi niya."I want to be in you with our child, Zinnia." Seryosong boses niya."Huh? Ano ba ang ibig mong sabihin?" "Naaalala ko na ang lahat, kaya kailan man hindi ka na mawawala ulit sa akin at ang mga anak natin."Lumakas ang kabog ng puso ko. Sobrang saya ko ngayon, dahil nagawa na niyang alalahanin. Youtan, sabi ko na
Last Updated : 2025-01-31After the Daylight CHAPTER SEVENTY-NINE
Sobrang tuwa ang nararamdaman ko ngayon, matapos kong mabawi si Youtan. Sinasabi ko na nga ba, lahat ng 'to makakaya ko. Ngunit hindi pa rin ako nalalagay sa pagiging kampante dahil hanggang ngayon, hindi pa rin nagigising si Dion. Siya na lang ang hinihintay namin, para maging maayos na ang lahat. Sinabi sa akin ng doctor kanina, na mas humina ang function ng puso niya. Pero, magigising naman daw dahil naagapan agad. Subalit, ngayon wala pa rin malay ang anak ko. Mas lalo akong nangangamba. Dion lumaban ka, ang daming naghihintay sa paggising mo. Hindi lang si Mommy ohh, nandito din ang mga kapatid mo, uncles at higit sa lahat ang Daddy mo. Kaya, gumising ka na anak ko. Nag-aalala na nang sobra si Mommy.Mula kanina, nakahawak pa rin sa kamay ko si, Youtan. Hindi niya pa rin ako binibitawan. Ang dalawang kambal ko naman ay nasa kama nil, nililibang ng mga Uncles nila. Masaya akong nagkakatuwaan sila, pero mas magiging masaya ako kung kasama nila si Dion. Minsan ko na lang makitang bu
Last Updated : 2025-01-31After the Daylight CHAPTER EIGHTY
Ilang araw din kami nanatili rito sa America, matapos ang operation ni Dion. Hindi pa rin gumigising ang anak ko matapos ang araw na 'yon. Halos hindi ako makaalis sa tabi niya. Samantalang si Youtan, abala sa mga dapat gawin rito, kasama na ang gastusin. Minsan nakakalimutan ko ng kumain, dahil sa kaka-isip ko sa anak ko. Mabuti na lang nandito palagi sa tabi namin si, Youtan. Upang pagtuunan kami nang pansin. Sa ikalawang araw, babalik na rin kami. Dahil 'yon ang usapan nila Youtan at ng doctor rito. Mabuti na rin 'yon para makasama ko ang ibang mga anak ko pati na rin ang pamilya ko.FAST-FORWARD "Zinnia, let's go."Napatingin ako sa anak ko habang isinasakay. Wala akong magawa kundi ang sumunod at hindi ang maging matigas ang ulo. Ilang oras, nakarating din kami sa hospital ni Dave. Ngunit wala siya rito, na saan na kaya siya. Matapos akong umalis sa mansion niya, hindi na kami nagkikita pa at kahit isang balita ay wala na.Nakarating kami nang ligtas. Kasama namin ngayon ni Yout
Last Updated : 2025-02-01
Latest chapter
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY
"Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an
