Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER SEVENTY-FIVE

Share

CHAPTER SEVENTY-FIVE

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-30 17:08:59

Sh*t natamaan pa ako sa braso ko. Mabuti na lang at daplis lang. Matapos kanina, ipinasa sa 'kin ni Ruan si Zinnia, kaya nakalayo kami. Buhat buhat ko ngayon si Zinnia, at malapit na kami sa rooftop. Kahit nadaplisan na ako, kinakaya ko pa rin at pinilipit na tumayo. Tinamaan rin kanina ang binti ko, matapos akong hampasin ng naka-maskarang 'yon gamit ang bakal. Bwesit, sana maka-abot pa ako sa rooftop. Bakit kasi ang daming hagdan rito at ang haba pa. Anak, hintayin mo kami, malapit na kami. Hindi ako papayag na basta-basta lang kayo pasabugin ng mga hay*p at g*ng-g*ng na mga taong 'to.

"Youtan..." mahinang boses ni Zinnia.

"Thanks, you're awake, Zinnia."

"Ang mga bata, asan ang mga bata?"

Hindi ako nakapagsalita at napayuko lang ako. Pinilit niyang bumaba sa 'kin sabay iyak. Wala akong ibang nagawa kundi yakapin at patahanin siya. Maya-maya, pareho kaming nagpatuloy na lumakad upang magtungo sa 'taas. Gusto ko siyang buhatin dahil mahina pa ang katawan niya. Pero, nagmamatigas siya
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-SIX

    Duguan si kuya Ruan na iniluwa ng pinto. Gusto kong tumakbo papalapit sa kanya, pero hindi ko magawa, dahil parang nanigas ang aking katawan. Ang sakit sa dibdib sobrang sakit mas lalong hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko ngayon. Maya-maya, biglang tumakbo papalapit sa 'kin si Prince at Alexander. Pareho nila akong tinayo. Napatingin sila ng sabay sa mga bata at agad silang tumakbo. 2 minuto na lang sasabog na ang bomba. Dahilan na mas lalo akong natataranta. Biglang may kinuha na gamit sina Prince at Alexander sabay hawak sa mga bata. Maingat nilang hinawakan ang bomba at sinuri ito nang mabuti. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa nila o gagawin nila. Iniisip ko na lang na sinusubukan nilang tanggalin ang mga bomba. Maya-maya, biglang napahinto ang Oras sa bombang nakalagay kay Angela. Dahil sa kawalan nang malay ng anak ko, muntik siyang nahulog. Mabuti na lang at nakayang lumapit ng katawan ko. "Anak..." sabay himas himas ko sa buhok ni Angela habang paulit-ulit na hinahalikan

    Huling Na-update : 2025-01-30

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-SEVEN

    Iniluwa ng pintuan si Princess. Bakit siya nandito, nandito nanaman ba siya para guluhin kami. Pwede bang huwag muna ngayon, dahil ayaw kong maistorbo ang pagpapahinga ng mga anak ko. Siguro nga, nandito nanaman siya para sulsulan nanaman si Youtan ng hindi maganda. Tsk! Wala ba siyang ibang magawa kundi guluhin ang pamilya ko. Sinubukan niyang lumapit sa 'kin habang masamang nakatingin, subalit humarang sina Prince, Alexander pati na rin ang kuya ko. Wala rin naman akong magagawa, kaya ibinaling ko na lang ang atensyon ko sa mga anak ko. Mas mahalaga sa 'kin ngayon ang kalagayan ng mga anak ko. Ngayong, nakuha ko na si Angela, sana lang talaga, tumupad si, Youtan, sa mga napag-usapan naming dalawa. Nagtitiwala ako sa kanya, kaya sana hindi niya talaga ilayo sa akin ang anak ko. Hindi niya rin naman 'yon magagawa, dahil ipaglalaban ko ang karapatan ko sa mga anak ko."Zinnia! walang hiya ka! inilagay mo pa talaga sa panganib ang asawa ko!" galit at nangigigil na sigaw ni Princess.Hin

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-EIGHT

    Hinawakan ang bewang ko ni Youtan. Ano ba ang naisip niya, bakit niya ako hinawakan nang ganito sa harap ni, Princess. Ano ba ang binabalak niya. Hindi ako makapaniwala nang tuluyan niya akong niyakap. Napanganga na lang ako sa ginawa niya. Kita ko sa itsura ng mga bata na natutuwa pa talaga sila."I'm glad, you're okay, Zinnia." Bulong niya. Naramdaman ko ang init ng hininga niya na dumampo sa tenga ko, pababa sa leeg ko. Pakiramdam ko nanginginig ako. Kahit minsan ko na lang 'to nararamdam sa kanya. Agad kong tinanggal ang pagkakayakap ng kamay niya sa bewang ko. Subalit, hindi ko magawa dahil mas lalo niyang hinigpitan ang pagkayakap niya. Ramdam ko rin ang pagngisi niya."I want to be in you with our child, Zinnia." Seryosong boses niya."Huh? Ano ba ang ibig mong sabihin?" "Naaalala ko na ang lahat, kaya kailan man hindi ka na mawawala ulit sa akin at ang mga anak natin."Lumakas ang kabog ng puso ko. Sobrang saya ko ngayon, dahil nagawa na niyang alalahanin. Youtan, sabi ko na

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • After the Daylight    CHAPTER SEVENTY-NINE

    Sobrang tuwa ang nararamdaman ko ngayon, matapos kong mabawi si Youtan. Sinasabi ko na nga ba, lahat ng 'to makakaya ko. Ngunit hindi pa rin ako nalalagay sa pagiging kampante dahil hanggang ngayon, hindi pa rin nagigising si Dion. Siya na lang ang hinihintay namin, para maging maayos na ang lahat. Sinabi sa akin ng doctor kanina, na mas humina ang function ng puso niya. Pero, magigising naman daw dahil naagapan agad. Subalit, ngayon wala pa rin malay ang anak ko. Mas lalo akong nangangamba. Dion lumaban ka, ang daming naghihintay sa paggising mo. Hindi lang si Mommy ohh, nandito din ang mga kapatid mo, uncles at higit sa lahat ang Daddy mo. Kaya, gumising ka na anak ko. Nag-aalala na nang sobra si Mommy.Mula kanina, nakahawak pa rin sa kamay ko si, Youtan. Hindi niya pa rin ako binibitawan. Ang dalawang kambal ko naman ay nasa kama nil, nililibang ng mga Uncles nila. Masaya akong nagkakatuwaan sila, pero mas magiging masaya ako kung kasama nila si Dion. Minsan ko na lang makitang bu

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHTY

    Ilang araw din kami nanatili rito sa America, matapos ang operation ni Dion. Hindi pa rin gumigising ang anak ko matapos ang araw na 'yon. Halos hindi ako makaalis sa tabi niya. Samantalang si Youtan, abala sa mga dapat gawin rito, kasama na ang gastusin. Minsan nakakalimutan ko ng kumain, dahil sa kaka-isip ko sa anak ko. Mabuti na lang nandito palagi sa tabi namin si, Youtan. Upang pagtuunan kami nang pansin. Sa ikalawang araw, babalik na rin kami. Dahil 'yon ang usapan nila Youtan at ng doctor rito. Mabuti na rin 'yon para makasama ko ang ibang mga anak ko pati na rin ang pamilya ko.FAST-FORWARD "Zinnia, let's go."Napatingin ako sa anak ko habang isinasakay. Wala akong magawa kundi ang sumunod at hindi ang maging matigas ang ulo. Ilang oras, nakarating din kami sa hospital ni Dave. Ngunit wala siya rito, na saan na kaya siya. Matapos akong umalis sa mansion niya, hindi na kami nagkikita pa at kahit isang balita ay wala na.Nakarating kami nang ligtas. Kasama namin ngayon ni Yout

    Huling Na-update : 2025-02-01

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHTY-ONE

    Natuwa ang si Dion nang makita niya ang Daddy Dave niya. Kahit ako din naman, dahil ngayon na lang kami ulit nagkita. Ngunit, hindi maiwasan na lingon ako nang lingon kay Youtan. Dahil sa kanyang kinikilos at tingin, halatang selos na selos sa amin. Natatawa na lang ako dahil wala naman kaming ginagawa ni Dave. Pero, panay hawak ni Youtan sa kamay ko, bewang at kahit saan pang parte ng katawan ko. Kahit si Dave, napapatawa na lang sa ipinapakita ni Youtan sa kanya. "Tumigil ka nga diyan," mahinang bulong ko sa kanya. Yakap siya nang yakap sa akin. Kaya hindi ako masyadong makagalaw. Binubulungan ko na nga, hindi pa rin na kikinig. Mas lalo niya lang hinihigpitan."Ano ka ba, hahhaa, umayos ka nga," natatawang bulong ko sa kanya."Maayos naman ako ahh," kunot noo niyang sabi. "Ehh, yakap ka nang yakap, hindi ako makakilos nang mabuti.""Parang yakap lang naman ehh. Na miss kita nang sobra, kaya may masama ba sa ginagawa ko?""Sh*t dito pa talaga naglandian ang dalawang 'to." Alexand

    Huling Na-update : 2025-02-01

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHTY-TWO

    Nakarating kaming tulog ang dalawa. Ang sarap ng tulog, pero ayos lang. Tumabi agad si Dion sa mga kambal niya sabay gising sa kanila. Natutuwa naming pinagmamasdan ni Youtan, ang mga ginagawa ng mga bata. Ang liliit pa nga, pero marunong nang umintindi. Minsan sakit sa ulo dahil sobrang pasaway pero, maayos naman ang lahat. Ang galing nila magbonding parang mga binata at mga dalaga na. Sigurado ako pagmagbinata na itong Dion ko, palagi niyang ipagtatanggol ang mga babae niyang kapatid. "Baby, this is our dream, right?" malambing na boses ni Youtan."Oo nga love ehh, ang cute talaga ng mga anak natin," sabay ngiti ko. Mahigpit na nakayakap sa akin si Youtan, habang nakatalikod ako. Sobrang saya nga nang pakiramdam na ito dahil ngayon ko na lamang naramdaman ang ganito."I love you, baby." Malambing na tugon niya, na ikinilih ko naman."I love you too, love."Napaharap ako sa kanya at napahawak sa dibdib niya. Akmang hahalikan na niya ako sa labi pero, umiwas ako. Kunot noo niya akon

    Huling Na-update : 2025-02-02

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHTY-THREE

    Matapos ang kulitan ka gabi. Ito nanaman kami ngayon, mas lalong naging makulit ang mga bata dahil sa asawa ko. Pinagkakaisahan pa ako ngayon."Look babies, Mommy is ugly na kasi ang sungit sungit." Sambit ni Youtan."Tinuturuan mo pa talaga ang mga bata sa kalokohan mo," sabay siko ko sa tiyan niya."Dad, masakit po ba?" sabay tawa ng mga bata."Hindi babies, masarap nga ehh, diba baby, Zinnia."Inaasar pa talaga ako, ahh."Kung tumigil ka kaya, nohh.""Babies, tumigil na daw tayo? Papayag ba kayo dun?""No, Dad.""Eyy, Angela ang kulit kulit.""Let's play pa, Mommy," singit ni Sky."Paano, ayaw pa tumigil ng mga anak natin, baby.""Huh???"Sabay sabay nila akong kiniliti dahilan na mapasigaw ako. Ang mga batang 'to talaga, sumasabay pa sa Daddy nila. Tawa kami nang tawa. Kalaunan, dumating si Simon na kasama si Dion. Yes, kanina lang, inilibot muna no Simon si Dion sa mansion. Malamig na nakatingin si Dion kay, Youtan. Napansin kong napayuko na lang si Youtan, dahil sa inasal ng kan

    Huling Na-update : 2025-02-02

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status