MasukShare
CHAPTER SIXTY-SIX
Terakhir Diperbarui:
2025-01-28 07:38:20
Bab terkait
After the Daylight CHAPTER SIXTY-SEVEN
Pinatawag ko lahat ang mga nakakataas kong empleyado, upang hanapin ang malaki at napaka-importanteng meeting. Naririto rin si kuya at ang mga kaibigan niya. Pati na rin ang ibang CEO ng ibang mga company. Pinag-usapan namin ngayon ang tungkol sa company ni Youtan na kinakalaban kami."What should we gonna do, Mrs. Melanie?" Mrs. Lillian said."Yeah, that's true." Mr. Donald said."Ang iba sa ating mga kasamahan ay nakuha na ni Mr. Youtan." Mr. Liam said."True, it's because malaking pera ang na offer niya." Mrs. Shen said."Kapag hindi tayo gumalaw, baka pati kami mawala sa side mo, Mrs. Melanie," dagdag pa ni Mr. Donald.Seryoso akong nag-iisip nang paraan. Tama sila, dahil sa bilyon bilyon na perang na offer ni Youtan, nawala sa 'kin ang iba kong kasamahan. Huminga ako nang malalim sabay tingin sa kanila."Ok, palawakin muna natin at palaguin ang ating produkto. Kung kailangan ipagsama-sama gawin niyo. Originals pa rin ang mga designs natin at mas lalong ang mga alahas natin. Alam
Terakhir Diperbarui : 2025-01-28After the Daylight CHAPTER SIXTY-EIGHT
Napasigaw ako at tila'y nawalan nang lakas ang katawan ko, dahilan na napa-upo na lang ako. Galit rin na napasigaw ang kuya ko. Napahagulhol ako habang nakatingin sa duguan na katawan ni mommy na nakahandusay. Pinilit kong tumayo ang aking sarili at humakbang patungo kay Mommy. May nakita akong sulat na nasa dibdib niya. Agad ko itong binasa at may nakasulat na isang lugar."Sa ikalimang araw, pumunta ka sa lugar na 'to, Zinnia. Dahil kung hindi, papatayin ko nang walang alinlangan ang mga anak mo!"Mas lalo akong napahagulhol sa pag-iyak. Ang mga anak ko na naman ang kinuha nila ngayon. Ano na lang ang sasabihin ko kay Youtan. Hindi ko naprotektahan ang mga anak naming dalawa. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa kanya at mas lalong mas sasama ang tingin niya sa 'kin. Isinugod namin sa hospital si Mommy. Sa ngayon, wala pa rin siyang malay at halos hindi umaalis si Daddy sa tabi niya. Hinihintay namin na gumising si Mommy, dahil siya lamang ang makasasabi kung sino ang gumaw
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29After the Daylight CHAPTER SIXTY-NINE
YOUTAN POV.I dont know, what did I need to do now. Hindi ko rin alam kung saan ko hahanapin si Angela ngayon. Dapat talaga no'ng una pa lang ibinigag sa 'kin ni Zinnia ang anak ko. I'm here at my car, thinking while driving. Naalala ko ang sinabi sa 'kin ni Ruan kanina. "Ibalik niyo sa 'kin ang anak ko. Tama ka Ruan, kahit ako hirap na hirap na rin. Gabi-gabi palaging ginugulo nang isang babae ang isipan ko. Pero, kahit nananabik ako sa kanya, may anong galit ang nasa puso ko. Kaya, hindi ko magawang maging maayos kay Zinnia.""Bakit? Kailan ka pa nagtanim nang galit kay, Zinnia??? Ikaw na rin ang nagsabi na mahal na mahal mo siya, na ikaw ang magproprotekta sa kanya at hindi ka papayag na mawala siya. Nangako kang hindi mo siya sasaktan at hindi ka papayag na may manakit sa kanya. Pero, ngayon ano??? huh? napakawalang puso mo sa kapatid ko." "Kuya..." "Tsk! huwag ka nga maniwala sa mga taong 'yan babe." "Hahanapin ko ang anak ko. Kapag ako ang mauna, kailan man hindi mo na siya
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29After the Daylight CHAPTER SEVENTY
Nasa loob kami ngayon, upang pag-usapan ang lahat. Nasabi sa 'kin ni Zinnia, na sa ika-limang araw pupuntahan niya ang lugar na naka sulat. Ipinakita niya rin ang sulat sa 'kin. Ngayon, hindi ako papayag na mag-isa lang pupunta si Zinnia. Kailangan ko ang anak ko at kailangan ko rin siyang protektahan. Kahit anong mangyari, gagawin ko pa rin ang lahat at tapusin ang bagay na 'to. Hinding hindi ko mapapatawad ang taong gumawa nito. Lalo na kapag may mangyaring hindi maganda kay Angela.Ilang araw pa ang hihintayin bago tuluyan na makuha ko ang anak ko. Kasama na rin ang kambal na anak ni Zinnia. Hindi ko man alam, pero naaalala kong nangyari na rin ang bagay na 'to dati. Malabo man ang mga imaheng pumapasok sa isipan ko. Rinig ko ang pangalan ni Zinnia, habang tinatawag ko. Ang gulo nang isipan ko ngayon, hindi ko masyadong maintindihan.Dinala ako ni Ruan, sa isang lugar. Parang hide-out, sa lugar na 'to may mga ilan rin akong naaalala. Nagulat na lamang ako nang biglang binati ako ng
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29After the Daylight CHAPTER SEVENTY-ONE
Narito na kami ngayon sa hospital. Kung ano ang napag-usapan namin ni Ruan ay hindi namin pwedeng ipaalam kay Zinnia. Dahil hindi namin pwedeng dagdagan ang iniisip ni Zinnia. Kanina pa siyang tulala at walang imik. Nais ko siyang kausapin pero hindi ko magawa. Hindi ko mapigilan ang pagmasdan siya. Tama si Ruan sa sinabi niya sa 'kin. Mas nasasaktan nga si Zinnia, kaysa sa 'kin at mas dinagdagan ko pa dahil sa maling trato ko sa kanya. Sana, bumalik na ang dating ako na pare-parehong hinihiling nila.Wala rin akong ibang pwedeng gawin kundi pilitin rin na bumalik ang aking mga alaala. Upang magawa ko nang protektahan si Zinnia at makasama siya. Gusto ko naman ehh, pero hindi ko agad magagawa dahil kay Princess. Palaging nasa tabi ko si Princess kaya hindi ko talagang magawa na iwan siya basta-basta kahit may hindi magandang nararamdaman ako sa kanya. May mga bagay na ginagawa siya na hindi ko alam, mabuti na lang nakikita ni Simon.PRINCE POV.Hayts, nakakawalang gana 'to. Imbes na i
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29After the Daylight CHAPTER SEVENTY-TWO
ZINNIA POV.Masaya akong nakipagtulungan sa 'kin si Youtan. Ngunit, wala pa rin akong gana dahil hindi pa rin nagigising si Mommy. Nasasabik na rin ako sa mga anak ko. Matapos kong lumapit kay Mommy, gumaan ang pakiramdam ko dahil sa yakap ni Youtan. Kahit hindi ko alam kung bakit nagawa niya 'to, hindi na lang ako nagreklamo pa. Dahil, na mimiss ko rin naman siya. Ngunit, bakit parang nagbago ang ihip ng hangin. Bakit bigla siyang nag-iba, matapos siyang makipag-away kay kuya. Siguro, naman natauhan rin siya."Gusto ko nang makita ang mga anak ko," sabay tulo nang mga luha ko.Ilang araw ko na pala napabayaan ang sarili ko. Palagi na lang din akong umiiyak habang nakatingin kay Mommy at iniisip ang mga bata."Sa tingin mo ba Youtan, kumakain na ngayon ang mga bata? Tingin mo ba nasa maayos sila?""Hmm, Zinnia, I trust magiging maayos ang lahat. Ayos lang ang anak natin."Napatingin ako sa mata niya, matapos niyang banggitin 'yon. Tanggap na ba niya na ako ang Ina ng bata. Bumilis ang
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29After the Daylight CHAPTER SEVENTY-THREE
Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako."Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace.""Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin."Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan.""Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng katawan niya
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30After the Daylight CHAPTER SEVENTY-FOUR
Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako. "Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace." "Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin. "Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan." "Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng kataw
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30
Bab terbaru
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY
"Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an
