Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER FIFTY-SEVEN

Share

CHAPTER FIFTY-SEVEN

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-24 12:58:49

"Malaki ka na rin pala," sabay hawak sa buhok ko.

"Tita Miona, I'm happy that your alive," sabay ngiti ko.

"Ruan?"

"Yes, it's me."

"I'm sorry, hindi ko kasama kapatid mo."

"It's ok, basta ibalik mo na siya sa amin."

Nalungkot ang puso ko, sa totoo lang gusto ko pang makasama si Zinnia at ang mga anak niya. Nag-usap muna kami nang kahit ano-ano, hanggang sa.

"May sasabihin ako." Nag-aalinlangan pa ako pero, kailangan ko nang sabihin. Wala nang oras at dahilan para itago pa.

"Tell it." Ruan said.

"Alam kong dapat kay Zinnia niyo mismo marinig. Pero, hindi pa siya handang harapin ang lahat."

"Sabihin mo, Dave. Hindi magagalit ang anak ko." Tita Miona said.

"Matapos ang trahedyang nangyari kay Zinnia noon. Ako ang kumuha sa kanya. Para sa kasiguraduhan na maging maayos at magprotektahan si Zinnia pati na rin ang mga sanggol sa tiyan niya. Pumunta kami sa ibang bansa. Nung una nagdadalawang isip rin siya, kaya pinuntahan niya si Youtan sa bar. Minsan talaga pasaway si Zinnia. Hindi pa mas
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-EIGHT

    Chapter 58Muntik nang hinampas ni Youtan si Zinnia. Walang hiya, matapos ang lahat, 'yan pa ang igaganti niya. Napakawalang kwentang lalaki, kahit wala siyang maalala dapat hindi pa rin niya 'to ginawa. Mabilis na tumakbo si Ruan para harangan ang pamalo na matatama kay Zinnia.ZINNIA POV.Nalaman kong nagising na si Youtan at nasa mansion siya ngayon. Bilang pagkakataon agad akong nagtungo roon kasama ang kambal ko. hHindi ko nagawang magpaalam Kay Dave, dahil paggising ko wala na siya rito. Nakalimutan ko rin tumawag, dahil sa sobrang emosyon na naramdaman ko. Gustong gusto ko nang makita si Youtan at makasama ulit, kasama na rin ang tatlong mga anak namin. Wala akong oras na dapat sayangin, nais ko pang hintayin si Dave, pero hindi ko na talaga kayang maghintay pa.Nang nakarating ako sa mansion. Laking gulat nina Kuya Simon nang makita ako. Agad kong hinanap sa kanila si Youtan. Pero, malungkot lang silang tumingin sa 'kin. Kalaunan, narinig ko ang mga yapak sa 'taas patungo ri

    Huling Na-update : 2025-01-24

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTY-NINE

    Nagising ako sa kwarto ko, hindi ko namalayan na nawalan pala ako kanina ng lakas, kaya nakatulog ako. Nagising akong nag-iisa. Naalala ko ang nangyari kanina dahilan na nakaramdam ako nang lungkot. Parang gusto kong balikan ngayon si Youtan, pero alam kong hindi na ako papayagan nina Dave. Bago ako nawalan nang malay kanina, ang babaeng nakita ko. Alam kong siya ang palaging nasa panaginip ko. Siya rin ang nakita ko noon sa park nang namasyal kami ni Youtan. Pero, sino nga ba siya, bakit ang gaan nang pakiramdam ko sa kanya. Bakit kasama siya nina Dave, kung makalapit rin siya kanina sa mga anak ko, parang kadugo ko siya. Bakit ba kahit ngayon hindi ko pa rin maalala ang nakaraan ko. Sa ngayon, wala ako sa mood para lumabas ng kwarto.Tanging nagawa ko lang ang magmuni-muni habang iniisip ko si Youtan. Siguro nga tuluyan na siyang nawalan ng alala. Pero, sana naramdaman niya manlang ako Lalo na ang anak namin. Napansin ko lang, mas pinapaniwalaan niya ngayon si Princess, ibig sabihin

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY

    "Don't worry, Zinnia, I'll be happy kung saan ka masaya." Dave said."Pero, ayaw kong iwan ka.""It's the time. Kailangan ka nila at mas magagawa mong makalapit kay Youtan, pagkasama mo ang kuya mo."Bigla na lang akong naging malungkot. Alam ko rin naman 'yon ehh. Pero, kahit na ganon masasaktan pa rin ako kung wala si Dave. Mas lalo na ang mga anak ko dahil naging malapit na ang loob ng mga bata sa kanya. Napaisip na lamang ako, siguro nga tama rin para hindi na kita masaktan pa nang sobra, Dave. Pagmagtagal pa ako dito sa mansion mo mas lalo pang lalaki ang ugnayan nating dalawa."Salamat, Dave.""Pero, minsan bibisita ako rito pati ang mga bata. Sana ikaw din, huwag mo kaming kalimutang bisitahin, Dave.""I'll promise."Ilang minuto lang, dinala agad ako kasama ang mga bata sa bahay. Sa labas pa lang ng gate. Matatanaw na ang napakalaking bahay at ang lawak nito. Excited na makapasok ang mga anak ko. Mas natutuwa rin ako kapag nakikita silang masaya. Pero, bago kami makapunta rito

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-ONE

    Chapter 61Nang makatulog na ang mga anak ko. Hindi ko magawang hindi sila pagmasdan. Gusto ko silang bantayan, parang ayaw kong mawala sila sa paningin ko. Ganito din ang pwesto nila noong mga baby pa sila, katapos ko silang ipinanganak. Hindi ko ineexpect na ang lalaki na nila ngayon. Hindi ko mapigilan ang ngumiti. Kahit wala ang Daddy nila, nagagawa pa rin nila akong pasayahin kahit sa maliit na bagay lang.Ngayon, naiisip ko pa rin ang bagay na nangyari at ginawa sa 'kin ni Youtan. Sobrang sakit pero kailangan kong kayanin. Wala pang nagtatlong oras pero, na nanabik na akong makita siya ulit. Iniisip ko ngayon, kung paano ako makakalapit sa kanya. Siya na rin ang nagpaalis sa amin ng mga anak niya at nagawa niya rin saktan. Mga anak patawad talaga dahil hindi ko pa maibabalik sa inyo ang Daddy niyo.Kalaunan, tumunog ang cellphone ko. Agad ko rin itong sinagot."Ma'am, Melanie. May problema po sa company.""Anong ibig mong sabihin? Anong nangyari?""Ma'am may sulat pong pinadala

    Huling Na-update : 2025-01-25

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-TWO

    Sinabi ng kuya ko, na sa lugar na 'to dito raw ako palaging naglalaro. Siguro nga tama siya, dahil may mga bata akong naaalala. Pero, hindi ko kilala kung sino ang batang lalaki na naging kalaro ko. Tinatawag ko siyang Mark Steve habang ang tawag naman niya sa 'kin ay pandak. Napapatawa at napapangiti na lang ako dahil sa alalang 'yon. Habang inililibot ako ni kuya. May nahagip ang mata ko na isang malaking puno. Biglang sumakit ang ulo ko nang may malabong alaala ang pumasok sa isipan ko. Pero, kahit na ganun ginawa ko pa rin ang lumapit sa puno. Dahil ramdam ko ang pagkasabik at gustong-gusto kong hawakan. Hindi ko man batid kung bakit, wala pa rin akong alinlangan. Habang papalapit ako nang papalapit, medyo lumilinaw na ang mga emahing nakaukit sa ispan ko."Alam mo, dapat next time alagaan nang alagaan pa natin ang puno, para lumaki at dumami pa sila," nakangiting sambit ko sa lalaking nakatalikod sa akin."Aba, dapat lang Grace. Ikaw ahh ilang agwat lang ang edad natin, masyado

    Huling Na-update : 2025-01-26

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-THREE

    "Wala pa rin pinagbago. Kapag umuuwi ka noon dito sa mansion, galing kagit saan. Palagi mo akong sinasalubong nang yakap, anak." Naiiyak na boses ni Dad."Nandito na po ako ulit, huwag ka na po umiyak," sabay ngiti ko.Ramdam ko talaga ngayon ang pagkabata ko kahit mayasawa na ako at anak. Dahil sa kanilang pinapakita at pinaparamdam, mas lalong lumalakas ang loob ko na lumaban. Kalauan, nakaramdam na ako nang pagod at antok."Mauna na po muna ako, bibisitahin ko lang ang mga anak ko," sabay ngiti at tayo ko."Ohh sige anak, magpahinga ka na rin muna, dahil sa itsura mo pagod na pagod ka na.""Opo.""Mag-ingat ka, Grace," dagdag pa ni kuya habang nakangiti.Agad akong nagtungo sa kwarto ko. Tulog pa rin ang mga babies ko. Ang lambing nilang titigan dahil nakayakap sila sa isa't isa. Lumapit ako sa kanila at inayos ang kumot sabay tabi. Wala nang hihigit pa sa mga anak ko. Kung gaano ko kamahal ang Daddy nila, ganun rin ang pagmamahal ko sa mga anak ko. At alam kong mahal din sila ng D

    Huling Na-update : 2025-01-26

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-FOUR

    Hindi pa rin nagbabago, sobrang sarap pa rin ni Darck. Kapag, pumupunta ako dito sa hide out. Palaging ito ang unang ginagawa naming dalawa. Pero, hindi naman nakakasawa. Kung tutuusin lagi ko 'tong hinahanap. Tsk! napakawalang kwenta talaga ni Youtan, hindi pa niya ako nagawang paligayahin mula nang ikasal kami. Tapos kanina, binitin pa ako, bwesit.Inasawa ko lang naman si Youtan, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Yes, minahal ko siya pero ni isang beses hindi naman niya pinaramdam 'yon sa 'kin. Ano naman ang mapalala ko, pero, ngayon malaki-laki na rin ang magagawa ko. Matapos kaming mag-sex ni Darck. Hindi niya pa rin ako pinabangon, nakayakap pa rin siya sa 'kin ngayon. Mas mahal niya ako kasya sa kapatid niya."Princess, kumusta naman ang ginagawa mo sa mansion ng Youtan?" Hindi niya talaga maalala na siya ang nakakatandang kapatid ni Mark Steve Youtan. "It's okay, darling. Don't worry, okay?""Okay."YOUTAN POV.I'm here at my company raw. What should I do now. I don't remember

    Huling Na-update : 2025-01-27

  • After the Daylight    CHAPTER SIXTY-FIVE

    Ilang araw na rin ang nakalilipas wala pa rin sa akin ang anak ko. I think it's the right time para kunin ko siya kay Zinnia. Anak ko si Angela at si Princess ang Mommy niya, kaya walang pakealam at karapatan si Zinnia, sa anak namin ni Princess. Kahit wala akong maalala sa ngayon, nagagawa ko pa rin palakasin ang company ko. Nagagawa ko pa rin ang lahat na dapat gawin. Kaya, magagawa ko rin kunin ang anak ko."Babe, are you okay? Did you take your medicine?" malambing na boses ni Princess."Ahmm, I'm sorry babe, I forget it."Sa marami kong iniisip dalawang beses na pala ako hindi nakakainom ng gamot ko. Princess said, kailangan ko palaging inomin 'yon. Para, madali akong makaalala at gumaling."Babe, ikaw naman huwag mo nang kalimutan next time ahh, okay? It's important to your health." "I'm sorry again babe. Hindi na mauulit.""That's good," sabay tabi niya sa 'kin.Ibinigay niya sa akin ang gamot at tubig. Agad din naman akong uminom. Minsan nagtataka ako kung bakit parang walang

    Huling Na-update : 2025-01-27

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status