LOGINShare
CHAPTER SIXTY
Last Updated:
2025-01-25 15:51:28
Related chapters
After the Daylight CHAPTER SIXTY-ONE
Chapter 61Nang makatulog na ang mga anak ko. Hindi ko magawang hindi sila pagmasdan. Gusto ko silang bantayan, parang ayaw kong mawala sila sa paningin ko. Ganito din ang pwesto nila noong mga baby pa sila, katapos ko silang ipinanganak. Hindi ko ineexpect na ang lalaki na nila ngayon. Hindi ko mapigilan ang ngumiti. Kahit wala ang Daddy nila, nagagawa pa rin nila akong pasayahin kahit sa maliit na bagay lang.Ngayon, naiisip ko pa rin ang bagay na nangyari at ginawa sa 'kin ni Youtan. Sobrang sakit pero kailangan kong kayanin. Wala pang nagtatlong oras pero, na nanabik na akong makita siya ulit. Iniisip ko ngayon, kung paano ako makakalapit sa kanya. Siya na rin ang nagpaalis sa amin ng mga anak niya at nagawa niya rin saktan. Mga anak patawad talaga dahil hindi ko pa maibabalik sa inyo ang Daddy niyo.Kalaunan, tumunog ang cellphone ko. Agad ko rin itong sinagot."Ma'am, Melanie. May problema po sa company.""Anong ibig mong sabihin? Anong nangyari?""Ma'am may sulat pong pinadala
Last Updated : 2025-01-25After the Daylight CHAPTER SIXTY-TWO
Sinabi ng kuya ko, na sa lugar na 'to dito raw ako palaging naglalaro. Siguro nga tama siya, dahil may mga bata akong naaalala. Pero, hindi ko kilala kung sino ang batang lalaki na naging kalaro ko. Tinatawag ko siyang Mark Steve habang ang tawag naman niya sa 'kin ay pandak. Napapatawa at napapangiti na lang ako dahil sa alalang 'yon. Habang inililibot ako ni kuya. May nahagip ang mata ko na isang malaking puno. Biglang sumakit ang ulo ko nang may malabong alaala ang pumasok sa isipan ko. Pero, kahit na ganun ginawa ko pa rin ang lumapit sa puno. Dahil ramdam ko ang pagkasabik at gustong-gusto kong hawakan. Hindi ko man batid kung bakit, wala pa rin akong alinlangan. Habang papalapit ako nang papalapit, medyo lumilinaw na ang mga emahing nakaukit sa ispan ko."Alam mo, dapat next time alagaan nang alagaan pa natin ang puno, para lumaki at dumami pa sila," nakangiting sambit ko sa lalaking nakatalikod sa akin."Aba, dapat lang Grace. Ikaw ahh ilang agwat lang ang edad natin, masyado
Last Updated : 2025-01-26After the Daylight CHAPTER SIXTY-THREE
"Wala pa rin pinagbago. Kapag umuuwi ka noon dito sa mansion, galing kagit saan. Palagi mo akong sinasalubong nang yakap, anak." Naiiyak na boses ni Dad."Nandito na po ako ulit, huwag ka na po umiyak," sabay ngiti ko.Ramdam ko talaga ngayon ang pagkabata ko kahit mayasawa na ako at anak. Dahil sa kanilang pinapakita at pinaparamdam, mas lalong lumalakas ang loob ko na lumaban. Kalauan, nakaramdam na ako nang pagod at antok."Mauna na po muna ako, bibisitahin ko lang ang mga anak ko," sabay ngiti at tayo ko."Ohh sige anak, magpahinga ka na rin muna, dahil sa itsura mo pagod na pagod ka na.""Opo.""Mag-ingat ka, Grace," dagdag pa ni kuya habang nakangiti.Agad akong nagtungo sa kwarto ko. Tulog pa rin ang mga babies ko. Ang lambing nilang titigan dahil nakayakap sila sa isa't isa. Lumapit ako sa kanila at inayos ang kumot sabay tabi. Wala nang hihigit pa sa mga anak ko. Kung gaano ko kamahal ang Daddy nila, ganun rin ang pagmamahal ko sa mga anak ko. At alam kong mahal din sila ng D
Last Updated : 2025-01-26After the Daylight CHAPTER SIXTY-FOUR
Hindi pa rin nagbabago, sobrang sarap pa rin ni Darck. Kapag, pumupunta ako dito sa hide out. Palaging ito ang unang ginagawa naming dalawa. Pero, hindi naman nakakasawa. Kung tutuusin lagi ko 'tong hinahanap. Tsk! napakawalang kwenta talaga ni Youtan, hindi pa niya ako nagawang paligayahin mula nang ikasal kami. Tapos kanina, binitin pa ako, bwesit.Inasawa ko lang naman si Youtan, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Yes, minahal ko siya pero ni isang beses hindi naman niya pinaramdam 'yon sa 'kin. Ano naman ang mapalala ko, pero, ngayon malaki-laki na rin ang magagawa ko. Matapos kaming mag-sex ni Darck. Hindi niya pa rin ako pinabangon, nakayakap pa rin siya sa 'kin ngayon. Mas mahal niya ako kasya sa kapatid niya."Princess, kumusta naman ang ginagawa mo sa mansion ng Youtan?" Hindi niya talaga maalala na siya ang nakakatandang kapatid ni Mark Steve Youtan. "It's okay, darling. Don't worry, okay?""Okay."YOUTAN POV.I'm here at my company raw. What should I do now. I don't remember
Last Updated : 2025-01-27After the Daylight CHAPTER SIXTY-FIVE
Ilang araw na rin ang nakalilipas wala pa rin sa akin ang anak ko. I think it's the right time para kunin ko siya kay Zinnia. Anak ko si Angela at si Princess ang Mommy niya, kaya walang pakealam at karapatan si Zinnia, sa anak namin ni Princess. Kahit wala akong maalala sa ngayon, nagagawa ko pa rin palakasin ang company ko. Nagagawa ko pa rin ang lahat na dapat gawin. Kaya, magagawa ko rin kunin ang anak ko."Babe, are you okay? Did you take your medicine?" malambing na boses ni Princess."Ahmm, I'm sorry babe, I forget it."Sa marami kong iniisip dalawang beses na pala ako hindi nakakainom ng gamot ko. Princess said, kailangan ko palaging inomin 'yon. Para, madali akong makaalala at gumaling."Babe, ikaw naman huwag mo nang kalimutan next time ahh, okay? It's important to your health." "I'm sorry again babe. Hindi na mauulit.""That's good," sabay tabi niya sa 'kin.Ibinigay niya sa akin ang gamot at tubig. Agad din naman akong uminom. Minsan nagtataka ako kung bakit parang walang
Last Updated : 2025-01-27After the Daylight CHAPTER SIXTY-SIX
ZINNIA POV. Inaasikaso ko pa rin ngayon ang mga bagong contract na dumating at ipinadala company ko. Kahit anong pagod, kailangan kong kayanin. Sa ilang mga araw na nagdaan, napapansin kong nakikipaglaban si Youtan sa company ko. Bakit niya ba 'to ginawa, gusto niya ba akong pabagsakin. Kung ganun, hindi ako basta-basta papayag. Ang dating asawa ko noon ay kalaban ko na ngayon. Dahil sa mga alaalang na bura sa kanya, hindi na niya nagagawang pakinggan ako.Wala na akong pagpipilian pa, kundi ang labanan siya. Hindi ko inaasahan na darating din ang araw na magiging ganito. Kung sino pa noon ang may ayaw masaktan ako. Siya na ngayon, ang nagiging dahilan. Ngunit, hindi ako magpapaapekto dahil alam kong magiging maayos rin ang lahat."Zinnia, magpahinga ka na." Boses ng kuya ko."Kuya, mamaya na po, tatapusin ko lang 'to," sabay ngiti ko.Si kuya talaga, palagi na lang ako ang unang iniisip niya. Alam kong abala rin siya sa pag-aasikaso ng company niya, pero wala talagang araw na hindi
Last Updated : 2025-01-28After the Daylight CHAPTER SIXTY-SEVEN
Pinatawag ko lahat ang mga nakakataas kong empleyado, upang hanapin ang malaki at napaka-importanteng meeting. Naririto rin si kuya at ang mga kaibigan niya. Pati na rin ang ibang CEO ng ibang mga company. Pinag-usapan namin ngayon ang tungkol sa company ni Youtan na kinakalaban kami."What should we gonna do, Mrs. Melanie?" Mrs. Lillian said."Yeah, that's true." Mr. Donald said."Ang iba sa ating mga kasamahan ay nakuha na ni Mr. Youtan." Mr. Liam said."True, it's because malaking pera ang na offer niya." Mrs. Shen said."Kapag hindi tayo gumalaw, baka pati kami mawala sa side mo, Mrs. Melanie," dagdag pa ni Mr. Donald.Seryoso akong nag-iisip nang paraan. Tama sila, dahil sa bilyon bilyon na perang na offer ni Youtan, nawala sa 'kin ang iba kong kasamahan. Huminga ako nang malalim sabay tingin sa kanila."Ok, palawakin muna natin at palaguin ang ating produkto. Kung kailangan ipagsama-sama gawin niyo. Originals pa rin ang mga designs natin at mas lalong ang mga alahas natin. Alam
Last Updated : 2025-01-28After the Daylight CHAPTER SIXTY-EIGHT
Napasigaw ako at tila'y nawalan nang lakas ang katawan ko, dahilan na napa-upo na lang ako. Galit rin na napasigaw ang kuya ko. Napahagulhol ako habang nakatingin sa duguan na katawan ni mommy na nakahandusay. Pinilit kong tumayo ang aking sarili at humakbang patungo kay Mommy. May nakita akong sulat na nasa dibdib niya. Agad ko itong binasa at may nakasulat na isang lugar."Sa ikalimang araw, pumunta ka sa lugar na 'to, Zinnia. Dahil kung hindi, papatayin ko nang walang alinlangan ang mga anak mo!"Mas lalo akong napahagulhol sa pag-iyak. Ang mga anak ko na naman ang kinuha nila ngayon. Ano na lang ang sasabihin ko kay Youtan. Hindi ko naprotektahan ang mga anak naming dalawa. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa kanya at mas lalong mas sasama ang tingin niya sa 'kin. Isinugod namin sa hospital si Mommy. Sa ngayon, wala pa rin siyang malay at halos hindi umaalis si Daddy sa tabi niya. Hinihintay namin na gumising si Mommy, dahil siya lamang ang makasasabi kung sino ang gumaw
Last Updated : 2025-01-29
Latest chapter
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY
"Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an
