Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER SEVEN

Share

CHAPTER SEVEN

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-01-04 18:00:14

Tumalikod siya sa 'kin at hindi ako pinansin. Galit talaga si Zinnia sa 'kin pero kahit na ganun, hindi pwedeng hindi ko siya makatabi. Ito ang pangawalang beses na makakatabi ko si Zinnia matulog sa isang kama. Bukod do'n sa bar may iba pa kaya siyang nakatabi. Pero, hindi ako pwedeng magduda na lang basta-basta. May tiwala ako sa pinakamamahal kong asawa.

"Hmm, baby, are you mad?"

Hinintay ko siyang magsalita pero hindi manlang talaga siya umimik. Lagot talaga ako nito galit nga talaga ang asawa ko.

"Ahmm... baby, please I'm sorry." Niyakap ko siya habang nakatalikod siya sa 'kin at inilapat ko ang ulo ko sa balikat niya.

"Amoy alak ka, hindi ka manlang nagpaalam sa 'kin na iinom ka. Tsyaka, diba masama ang alak sa mga baby natin, love." She pout.

"I know baby, I'm sorry... I'm sorry... I won't do this again. Please, bati na tayo baby, please... please..." Nagpacute ako para syempre maging effective sa asawa ko.

"Okay, magtatabi tayo pero hindi ka sa 'kin tatabi, hmmp."

"Wait? What?
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHT

    "Salamat ma'am, hindi ka kagaya ng iba," seryosyong saad ni kuya Simon. "Bakit po kuya Simon? Ano nangyari?" Tanging tanong ko. "Ehh, ma'am hindi ko naman ko nilalahat pero ang iba po kasi, masyadong mapang mata." "Oo nga, tama lalo na 'yong babaeng bumisita rito dati. Kung maka asta parang siya ang asawa ni sir," dagdag pa ni Eina. "Pshh! tumigil ka mga diyan, Eina. Pasenya na po sa sinabi ng pamangkin ko, ma'am." Paghingi nang tawad ni manang. "Hindi po, ayus lang po sa 'kin. Ang importante wala po kayong ginawang masama." Ngumiti ako sa kanila. Patuloy kaming kumain hanggang sa matapos kami. Nais kong tumulong sa mga gawain pero hindi nila ako pinapayagan. Umakyat ako sa 'taas para kunin ang cellphone ko. Hinanap ko muna ito, naalala kong inilagay pala ni Youtan kagabi ang cellphone ko sa cabinet. Agad akong nagtungo roon at kinuha ito. Nag-online lang ako para makita kung ano-ano ang mga balita. Napahiga ako sa kama dahil napapagod ako. Nababagot ako dahil wala akong

    Huling Na-update : 2025-01-05

  • After the Daylight    CHAPTER NINE

    Chapter 9Habang naglalakad kami patungo sa kotse. Nahagilap ko na naman ang lalaking nakita ko kanina. Pakiramdam ko talaga si Youtan 'yon. Subalit, nakatalikod pa rin 'to sa 'kin at may kasama ngang babae. Ang babaeng 'yon parang siya ang nakabangga ko noon sa hospital. Bigla ko naman na alala ang sabi-sabi ng iba noon sa hospital. Tungkol sa mapapangasawa ng babaeng 'yon na si Mr. Youtan. Pero, hindi pwede kasi may mga anak na kami ni Youtan. "Kung sa bagay, sino ba ako para sa kanila? Ako lang naman siguro ang nakasira sa relasyon nilang dalawa. Dahil sa pagbubuntis ko," malungkot na sambit ko sa aking isipan.Biglang nagbago ang emosyon ko at nawalan ng gana. Nang tuluyan na kaming nakarating sa kotse ay agad akong pumasok. Ewan ko ba, parang ayaw ko ng ganito. Kung umalis na lang kaya kami ng babies ko sa mansion. Kaya ko naman sigurong palakihin ng tama ang triplets ko. Pero, alam kong hindi papayag si Youtan na basta-basta na lang ako umalis sa mansion lalo na tagapagmana niy

    Huling Na-update : 2025-01-06

  • After the Daylight    CHAPTER TEN

    "Ahmm, Dad, your here." "How are you, son?" "I'm okay Dad, don't worry." "Hmmm... How about your marriage?" He probably asked.Hindi na ako nagsalita pa. I don't know pero ngumisi ang babaeng 'to. Si Daddy naman talaga ang kinakapitan niya pati na rin ng pamilya niya. "I want to go home." I coldy said. "No." Dad seriously said."Why not?" "Pag-uusapan natin ang kasal niyong dalawa ni Princess." "Tsk! How many times that I need to tell this. I don't want to marry her, dad! Please respetuhin niyo naman ang disisyon ko. This is my life, future ko ang pinag-uusapan rito kaya ako ang dapat na pumili." "Youtan, hindi ka pa rin nagbago. Kailan ka ba magbabago? Kailan mo ba matatanggap ang totoo?" "What? Dad! Anong totoo? Ang ikasal sa taong hindi ko naman mahal?" "Stop, Youtan! Wala kang ibang susundin kundi ako! Huwag na huwag mong takasan ang kapalaran mo!" galit na sigaw ni Daddy. "Enough Ramon," pagpipigil ng Daddy ni Princess. "Kapalaran?! No! Hindi 'to ang pinili ko!"

    Huling Na-update : 2025-01-06

  • After the Daylight    CHAPTER ELEVEN

    Chapter 11Humarap ako kay Zinna at niyakap ko pabalik. Gusto ko rin naman. Matapos ko siyang halikan sa noo niya. Hinalikan naman niya ako sa leeg sabay mahigpit na yumakap. Inayos ko muli nag kumot para sa aming dalawa. Kalaunan, deretso na ang pagtulog naming dalawa.ZINNIA POV.Ang sarap pa matulog. Ano kaya ginawa ko kagabi parang masakit ang ulo ko. Nagising nanaman ako ngayon na wala si Youtan sa tabi ko. Nasa trabaho nanaman ata, palagi talaga siyang maaga na pumupunta. Nakaamoy ako ng kakaiba. Parang ang sarap sarap nitong kainin. Hindi ko man lubos mabatid kung ano 'yon. Gusto ko pa rin kainin 'yon. Dali-dali akong bumangon at inayos ang damit ko. Masyadong maiksi at manipis ang pantulog ko. Ganun pa man, hindi ko ito pinansin at tuluyang lumbas sa kwarto. Sinundan ko ang amoy ng pagkain. Galing pala 'yon sa kusina. Nang nakarating ako doon ay nadatnan kong ando'n si Youtan."Huh? 'di ba dapat nasa trabaho na siya ngayon." sambit ko sa sarili ko.Nagtataka ako kung ano ang

    Huling Na-update : 2025-01-07

  • After the Daylight    CHAPTER TWELVE

    Ilang oras ang nakalipas, nakarating din kami sa hospital. Agad kaming nagtungo sa kwarto kung saan ako noon nagpacheck-up. Masyadong tahimik, parang walang tao rito. Nakaramdam ako ng lungkot dahil hindi ko makikita si Dave. Umaasa pa naman ako na magkikita kami ngayon. Dati kasi hindi kami masyadong nag-usap. Kababata ko si Dave kaya ganito ako sa kanya. "Baby, are you okay? Tell me if may masakit sayo, okay?" pag-aalalang sambit ni Youtan. "Hindi, wala naman, ayos lang ako," malungkot kong sabi. Maya-maya pa, narinig namin na bumukas ang pinto. Bumaling roon ang paningin namin. Nang makita ko kung sino 'yon. Malaking ngiti agad ang gumuhit sa pisngi ko. Napansin kong nagbago ang itsura ni Youtan. Tila'y nagseselos siya kaya agad kong pinalitan ang ngiti ko. Seryoso kung tinitigan si Dave. Ganun pa man, binigyan ako ng matamis na ngiti ni Dave. Wala akong ibang magawa kundi ngumiti pabalik. "Zinnia, nice to see you again." "Nice to see you din, Dave," sabay ngiti ko. "Dave?" m

    Huling Na-update : 2025-01-07

  • After the Daylight    CHAPTER THIRTEEN

    "Oo nga pala, Dave.""What is it, just tell me.""I don't know but I want to ask this question. Ahmm, what's your surename?"Ngumisi siya at tumawa naman si Zinnia. Hindi ko tuloy alam kung tama ba o mali ang sinabi ko. Nagtataka na lang ako kung tama ba napagtawanan nila ang tanong ko. Itong asawa ko nakikisabay pa talaga sa kalokohan ng kaibigan niya. "Actually, hindi na importante na malaman pa ang apelyedo ko, Youtan." Ibinigay niya sa 'kin ang result ng check-up ni Zinnia."Mr. Youtan, alam kong ikaw ay nabibilang sa pinakamayang tao rito sa mundo. Hindi malabong may roon problema tungkol sa pera o business na meron ka. At hindi rin malayo na madamay si Zinnia. Kaya kailangan mo siyang ingatan ng sobra." Mahabang sanaysay ni Dave.Sa boses niya seryoso siya. Ang Dave na 'to parang nabibilang din sa mga taong mayayaman. "Pag may mangyaring masama kay Zinnia. Ako ang makakalaban mo, Youtan." Mahina pero madiin ang pagkasabi niya.Gusto ko pa sana magsalita pero biglang may dumati

    Huling Na-update : 2025-01-08

  • After the Daylight    CHAPTER FOURTEEN

    Habang pinagmamasdan ko ang park hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko. Sobrang bigat nang pakiramdam ko na 'to. Kailanman, hindi nabigyan ng kasagutan kung ano ang aking nakaraan. Naramdaman kong may nagpunas aa mukha ko. Natauhan ako bigla at ibinungad nito si Youtan."Baby, it's okay, don't worry. Nandito lang ako palagi para sayo."Hindi ako nakapagsalita bagkus naganahan akong umiyak at ilabas ang nararamdaman ko. Napayakap ako kay Youtan at napahagulhol sa pag-iyak. Alam kong nabasa ko na rin ang damit niya dahil sa mga luha ko. Maya-maya pa parang unti-unti akong nawalan ng malay. Pero, bago ako tuluyang makatulog. Nahagilap ng mata ko ang isang babae na kamukha sa panaginip ko.Fast-Forward."Mommy!... Mommy!..." sigaw ng isang bata habang umiiyak ito."Anak! Tumakbo ka na! Anak!...." "Mommy!...." kasabay nang pagputok ng baril."Mommy!...."Hindi ko namalayan na napasigaw ako at biglang bumangon. Napanaginipan ko ulit 'to. Pakiramdam ko ngayon ay nawawalan

    Huling Na-update : 2025-01-09

  • After the Daylight    CHAPTER FIFTEEN

    Lumapit sa 'kin si Youtan at niyakap ako nang mahigpit. Naiisip ko na lang kung bakit hindi niya sinagot ang tawag. Hindi ba importante 'yon. Kalaunan, nakaramdam ako nang hapdi sa tiyan. Tiyak ako na nagugutom na ako, gusto nang kumain ng mga babies ko. Hinimas ko ang tiyan ko at tumingin ako nang diretso kay Youtan."Love, nagugutom ako," tanging sambit ko sabay hinaplos ko ang pisngi niya."Okay, wait me here baby," malambing niyang tugon at hinalikan ako sa noo.Maya-maya, bumangon siya kaya napabangon rin ako. Nagpaalam siyang magluto. Naiwan akong mag-isa rito sa kwarto. Wala akong masyadong ginagawa. Ang sabi lang naman ni Youtan ay magpahinga lang ako at hintayin siya rito. Kalaunan, nakaramdam ako ng pagkabagot. Gusto kong bumaba at magtungo sa kanya. Tuluyan akong bumangon at dahan-dahan na lumakad papunta sa 'baba.Nang nakarating ako roon, nakita kong nagluluto nga siya. Subalit, nakatalikod siya. Napangiti naman ako, dahil ang sa totoo lang sa buong buhay ko ngayon ko lan

    Huling Na-update : 2025-01-10

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status