ログイン共有
CHAPTER EIGHT
最終更新日:
2025-01-05 12:12:08
関連チャプター
After the Daylight CHAPTER NINE
Chapter 9Habang naglalakad kami patungo sa kotse. Nahagilap ko na naman ang lalaking nakita ko kanina. Pakiramdam ko talaga si Youtan 'yon. Subalit, nakatalikod pa rin 'to sa 'kin at may kasama ngang babae. Ang babaeng 'yon parang siya ang nakabangga ko noon sa hospital. Bigla ko naman na alala ang sabi-sabi ng iba noon sa hospital. Tungkol sa mapapangasawa ng babaeng 'yon na si Mr. Youtan. Pero, hindi pwede kasi may mga anak na kami ni Youtan. "Kung sa bagay, sino ba ako para sa kanila? Ako lang naman siguro ang nakasira sa relasyon nilang dalawa. Dahil sa pagbubuntis ko," malungkot na sambit ko sa aking isipan.Biglang nagbago ang emosyon ko at nawalan ng gana. Nang tuluyan na kaming nakarating sa kotse ay agad akong pumasok. Ewan ko ba, parang ayaw ko ng ganito. Kung umalis na lang kaya kami ng babies ko sa mansion. Kaya ko naman sigurong palakihin ng tama ang triplets ko. Pero, alam kong hindi papayag si Youtan na basta-basta na lang ako umalis sa mansion lalo na tagapagmana niy
最終更新日 : 2025-01-06After the Daylight CHAPTER TEN
"Ahmm, Dad, your here." "How are you, son?" "I'm okay Dad, don't worry." "Hmmm... How about your marriage?" He probably asked.Hindi na ako nagsalita pa. I don't know pero ngumisi ang babaeng 'to. Si Daddy naman talaga ang kinakapitan niya pati na rin ng pamilya niya. "I want to go home." I coldy said. "No." Dad seriously said."Why not?" "Pag-uusapan natin ang kasal niyong dalawa ni Princess." "Tsk! How many times that I need to tell this. I don't want to marry her, dad! Please respetuhin niyo naman ang disisyon ko. This is my life, future ko ang pinag-uusapan rito kaya ako ang dapat na pumili." "Youtan, hindi ka pa rin nagbago. Kailan ka ba magbabago? Kailan mo ba matatanggap ang totoo?" "What? Dad! Anong totoo? Ang ikasal sa taong hindi ko naman mahal?" "Stop, Youtan! Wala kang ibang susundin kundi ako! Huwag na huwag mong takasan ang kapalaran mo!" galit na sigaw ni Daddy. "Enough Ramon," pagpipigil ng Daddy ni Princess. "Kapalaran?! No! Hindi 'to ang pinili ko!"
最終更新日 : 2025-01-06After the Daylight CHAPTER ELEVEN
Chapter 11Humarap ako kay Zinna at niyakap ko pabalik. Gusto ko rin naman. Matapos ko siyang halikan sa noo niya. Hinalikan naman niya ako sa leeg sabay mahigpit na yumakap. Inayos ko muli nag kumot para sa aming dalawa. Kalaunan, deretso na ang pagtulog naming dalawa.ZINNIA POV.Ang sarap pa matulog. Ano kaya ginawa ko kagabi parang masakit ang ulo ko. Nagising nanaman ako ngayon na wala si Youtan sa tabi ko. Nasa trabaho nanaman ata, palagi talaga siyang maaga na pumupunta. Nakaamoy ako ng kakaiba. Parang ang sarap sarap nitong kainin. Hindi ko man lubos mabatid kung ano 'yon. Gusto ko pa rin kainin 'yon. Dali-dali akong bumangon at inayos ang damit ko. Masyadong maiksi at manipis ang pantulog ko. Ganun pa man, hindi ko ito pinansin at tuluyang lumbas sa kwarto. Sinundan ko ang amoy ng pagkain. Galing pala 'yon sa kusina. Nang nakarating ako doon ay nadatnan kong ando'n si Youtan."Huh? 'di ba dapat nasa trabaho na siya ngayon." sambit ko sa sarili ko.Nagtataka ako kung ano ang
最終更新日 : 2025-01-07After the Daylight CHAPTER TWELVE
Ilang oras ang nakalipas, nakarating din kami sa hospital. Agad kaming nagtungo sa kwarto kung saan ako noon nagpacheck-up. Masyadong tahimik, parang walang tao rito. Nakaramdam ako ng lungkot dahil hindi ko makikita si Dave. Umaasa pa naman ako na magkikita kami ngayon. Dati kasi hindi kami masyadong nag-usap. Kababata ko si Dave kaya ganito ako sa kanya. "Baby, are you okay? Tell me if may masakit sayo, okay?" pag-aalalang sambit ni Youtan. "Hindi, wala naman, ayos lang ako," malungkot kong sabi. Maya-maya pa, narinig namin na bumukas ang pinto. Bumaling roon ang paningin namin. Nang makita ko kung sino 'yon. Malaking ngiti agad ang gumuhit sa pisngi ko. Napansin kong nagbago ang itsura ni Youtan. Tila'y nagseselos siya kaya agad kong pinalitan ang ngiti ko. Seryoso kung tinitigan si Dave. Ganun pa man, binigyan ako ng matamis na ngiti ni Dave. Wala akong ibang magawa kundi ngumiti pabalik. "Zinnia, nice to see you again." "Nice to see you din, Dave," sabay ngiti ko. "Dave?" m
最終更新日 : 2025-01-07After the Daylight CHAPTER THIRTEEN
"Oo nga pala, Dave.""What is it, just tell me.""I don't know but I want to ask this question. Ahmm, what's your surename?"Ngumisi siya at tumawa naman si Zinnia. Hindi ko tuloy alam kung tama ba o mali ang sinabi ko. Nagtataka na lang ako kung tama ba napagtawanan nila ang tanong ko. Itong asawa ko nakikisabay pa talaga sa kalokohan ng kaibigan niya. "Actually, hindi na importante na malaman pa ang apelyedo ko, Youtan." Ibinigay niya sa 'kin ang result ng check-up ni Zinnia."Mr. Youtan, alam kong ikaw ay nabibilang sa pinakamayang tao rito sa mundo. Hindi malabong may roon problema tungkol sa pera o business na meron ka. At hindi rin malayo na madamay si Zinnia. Kaya kailangan mo siyang ingatan ng sobra." Mahabang sanaysay ni Dave.Sa boses niya seryoso siya. Ang Dave na 'to parang nabibilang din sa mga taong mayayaman. "Pag may mangyaring masama kay Zinnia. Ako ang makakalaban mo, Youtan." Mahina pero madiin ang pagkasabi niya.Gusto ko pa sana magsalita pero biglang may dumati
最終更新日 : 2025-01-08After the Daylight CHAPTER FOURTEEN
Habang pinagmamasdan ko ang park hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko. Sobrang bigat nang pakiramdam ko na 'to. Kailanman, hindi nabigyan ng kasagutan kung ano ang aking nakaraan. Naramdaman kong may nagpunas aa mukha ko. Natauhan ako bigla at ibinungad nito si Youtan."Baby, it's okay, don't worry. Nandito lang ako palagi para sayo."Hindi ako nakapagsalita bagkus naganahan akong umiyak at ilabas ang nararamdaman ko. Napayakap ako kay Youtan at napahagulhol sa pag-iyak. Alam kong nabasa ko na rin ang damit niya dahil sa mga luha ko. Maya-maya pa parang unti-unti akong nawalan ng malay. Pero, bago ako tuluyang makatulog. Nahagilap ng mata ko ang isang babae na kamukha sa panaginip ko.Fast-Forward."Mommy!... Mommy!..." sigaw ng isang bata habang umiiyak ito."Anak! Tumakbo ka na! Anak!...." "Mommy!...." kasabay nang pagputok ng baril."Mommy!...."Hindi ko namalayan na napasigaw ako at biglang bumangon. Napanaginipan ko ulit 'to. Pakiramdam ko ngayon ay nawawalan
最終更新日 : 2025-01-09After the Daylight CHAPTER FIFTEEN
Lumapit sa 'kin si Youtan at niyakap ako nang mahigpit. Naiisip ko na lang kung bakit hindi niya sinagot ang tawag. Hindi ba importante 'yon. Kalaunan, nakaramdam ako nang hapdi sa tiyan. Tiyak ako na nagugutom na ako, gusto nang kumain ng mga babies ko. Hinimas ko ang tiyan ko at tumingin ako nang diretso kay Youtan."Love, nagugutom ako," tanging sambit ko sabay hinaplos ko ang pisngi niya."Okay, wait me here baby," malambing niyang tugon at hinalikan ako sa noo.Maya-maya, bumangon siya kaya napabangon rin ako. Nagpaalam siyang magluto. Naiwan akong mag-isa rito sa kwarto. Wala akong masyadong ginagawa. Ang sabi lang naman ni Youtan ay magpahinga lang ako at hintayin siya rito. Kalaunan, nakaramdam ako ng pagkabagot. Gusto kong bumaba at magtungo sa kanya. Tuluyan akong bumangon at dahan-dahan na lumakad papunta sa 'baba.Nang nakarating ako roon, nakita kong nagluluto nga siya. Subalit, nakatalikod siya. Napangiti naman ako, dahil ang sa totoo lang sa buong buhay ko ngayon ko lan
最終更新日 : 2025-01-10After the Daylight CHAPTER SIXTEEN
Pagkatapos, inalalayan niya akong umupo at para mag-umpisa na rin sa pagkain. Magkatabi kaming dalawa. Ngayon ko lang rin napansin na dalawa lang kami ang naririto dahil sa katahimikan. Hindi ko alam kunh nasaan sina ate Eina, tita or manang Wena at si kuya Simon. Napaisip na lang ako na siguro ay tulog na sila sa mga oras na 'to."Love, anong oras na pala?" pagtatakanh tanong ko."It's already, 10:43 pm. Why?" "Huh? 10:43 pm na agad? Bakit ang dali naman, love?""Baby, ang lalim ng tulog mo kanina. That's why, hindi mo napansin."Napabuntonh hininga na lang ako at bumalik sa pagkain ulit. Kaya naman pala ganito kahapdi ang tiyan ko. Kanina pa pala ako walang kain. Pero, hindi ko naman naramdaman ang gutom paggising ko kanina. Kaya rin siguro nawala ang antok ko dahil kanina pa akong nakatulog at gabi na akong nagising.Nang matapos kaming kumain. Niyaya ko agad ang asawa ko na umakyat at bumalik na sa kwarto. Dahil ramdam ko ang lamig. Medyo hindi makakabuti sa mga babies ko. Inalal
最終更新日 : 2025-01-10
最新チャプター
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY
"Tapos na siguro ang kalokohan niyong dalawa. Asan na ba si, Ruan?" "Ahh, si Ruan, ewan ba. Wala naman siyang sinabi sa amin kung asan siya. Kagabi wala rin siya diba? Baka may pinakaka-abalahan lang na importanteng bagay. Alam naman natin 'yon palaging may ginagawa ng siya lang ang nakakaalam. Hahah, parang ikaw lang din, Steve.""Anong sinasabi mo diyan Prince, baka nakakalimutan mo, may mga ginagawa ka rin na hindi mo man lang sinasabi sa amin. Hayts, kayo talaga ang dami niyong nililihim.""Ayan na kasi Alexander, pa-minsan minsan kasi, pagtuunan mo rin ng pansin ang iba't ibang bagay rito. Hindi ang kagwapuhan ko lang ang palaging pake-alaman mo. Ang hina mo talaga noh?""Wow, naman ang lakas. Sa sobrang lakas nakawasak kagabi ahh.""Hahah, huwag mo na lang ipaalala pa iyon. Kung ayaw mong magawa ko ulit 'yon.""Hey! Anong pinag-uusapan niyo ba riyan? May importante pa tayong dapat unahin. Pwede bang itabi niyo na lang muna ang lahat ng mga kalokohan niyong dalawa.""Ok dude, an
After the Daylight CHAPTER ONE HUNDRED FIFTY NINE
"Good evening po sir, sakto po tulog na po ang mga bata. Pasensya na po sir, maaga po sila ngayon natulog dahil may mga pasok pa bukas, hindi ka tuloy nila naabutan." Nakangiting bungad sa akin ni, Simon."No, it's okay. Tomorrow, ikaw na rin ang maghahatid sa kanila. Is it okay for you?" "Ahm, yes sir ayos na ayos po sa akin ang lahat. Ahm, by the way sir, magpahinga na rin po kayo. Halata po kasi sa mga mata mo na pagod ka na rin.""Simon, can I ask something?""Yes, naman sir. Ano po ba 'yon?""Tell me, bakit hindi mo pa rin gusto ang ibalik ang dating ikaw? May asawa ka na at may anak, ayos lang ba talaga sayo ang ganitong trabaho mo? Kaysa sa ibalik ang pagiging agent mo?""Ahm, sir, ayos na sa akin ang ganitong buhay. Matagal tagal ko na rin pong tinalikuran ang bagay na iyon. Isa pa, gusto ko ang tahimik na pamilya. Kahit, maghirap kakayanin ko pa rin ang lahat, para makasama lang ang mag-ina ko.""Hmm, well that's good. Just protect everything that you have. Huwag kang gumaya
