All Chapters of Love beyond the gilded cage : Chapter 1 - Chapter 10

Solana“May nakakita sa asawa mo, may kasamang ibang babae sa bar!”Ito agad ang bumungad sa akin nang sagutin ko ang tawag ni Mikha na kaibigan ko. Halata sa kanyang boses ang pagpipigil ng inis. “Hayaan mo na, sa akin pa rin naman siya uuwi,” matamlay na sagot ko sa kanya. Hindi na ito bago sa akin. Madalas pumunta ang kaibigan ko sa bar kaya nakakasagap siya ng balita tungkol sa aking asawa.Narinig ko ang makina ng kotse sa labas kasunod ang pagpasok nito sa garahe. Tanda ito na dumating na ang aking asawa. Nang tingnan ko kung anong oras na ay pasado alas sais na ng umaga. Bakit ngayon lang siya?“Syempre uuwi ‘yan sayo kasi may silbi ka pa sa kanya. Hangga’t hindi pa niya tuluyang nakukuha ang mana ay uuwi talaga yan–” Alam ko na kung ano ang susunod niyang sasabihin kaya inunahan ko na siya. “Nandito na siya, Miks. Next time na lang tayo mag usap." Bago ko pa mababa ang tawag ay narinig ko pa ang kanyang hinaing. “Kita mo na Solana, ni hindi nga umuwi kagabi. Siguro kasama n

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa aking balat. Pumasok ang ihip ng hangin sa nakabukas na bintana ng aming kwarto kaya napahinga ako ng malalim. Kinapa ko ang aking tabi ngunit napakunot lamang ang aking noo dahil wala akong matamaan. Nang tingnan ko ay totoo ngang wala na si Edward sa aking tabi. Hindi niya man lang ako ginising!Nakakalungkot lang isipin. Matapos may mangyari sa amin kagabi ay hindi man lang niya ako ginising para sabay kaming kumain ng agahan. Dahil sa pagod ng katawan ay hindi ko namalayan ang pag alis ni Edward. At kung hindi pa dahil sa init ng araw ay baka abutin ako ng tanghaling tapat sa aming kama. Maingat akong tumayo at pumunta sa banyo. Ramdam ko ang hapdi sa aking gitna kaya naman dahan-dahan lamang ako sa paglalakad. Sigurado akong nagulat ang aking asawa nang magising siya at makita ang aming hubad na katawan. Usually, kapag nalalasing siya ay hindi niya alam ang kanyang ginagawa. Sana lang ay hindi niya pinagsisihan ang nangyari sa amin ka

Naaninag namin ang nagtatawanang si mommy at si Edward habang papalapit. Nang magpaalam sa kanila ay pinigilan kami ni daddy. “Mag usap muna tayo saglit." Tukoy ni daddy sa aking asawa. Naaamoy ko na seryoso ang kanilang pag uusapan kaya naman ay nagpaalam ako na mauuna na sa kotse na tinangoan nila. Naglakad ako papunta sa garahe. Nakasara ang ilaw ng daanan kaya naman ay hindi ko masyado maaninag ang dinadaanan ko. Naisip kong kunin ang aking cellphone na nasa maliit na bag para may magamit akong flashlight ngunit bago ko pa man malabas ay may nasagi ang paa ko. Nawalan ako ng balanse at lumundag ang puso ko sa kaba nang makitang wala akong makapitan. Napapikit na lamang ako para ihanda ang aking sarili sa pagbagsak.Isang braso ang mahigpit na pumulupot sa aking baywang dahilan para hindi ako tuluyang bumagsak. Nanuot agad sa aking ilong ang bango ng taong may hawak sa akin. Bahagya akong nakayuko paharap at nasa may tabing likod ko naman ang taong tumulong sakin dahilan para hin

Naisipan kong magluto na lamang habang nagpapalipas oras. Ganon talaga, wala akong ibang magawa kung kaya’t sa loob ng limang taon sa bahay na’to ay napag aralan ko na ang iba’t ibang lutong bahay. Lahat pinag aralan ko para mapagluto si Edward. Mula sa mga paborito niyang ulam, mga inoorder sa restaurant at maging sa mga dessert na nakikita kong madalas niyang kainin. Ngayon, pag aaralan ko naman ang pinalevel up na kaldereta na nakita ko sa social media. Tumayo na ako at pumasok sa loob. Sakto naman ay dumating na si manang dala ang mga pinamili kaya nakapag umpisa kaagad ako. Nag focus at sinundan ko lamang ang nasa video. “Ay, ang tigas pa ng karne.” Napangiwi ako nang tikman ang niluto. Maayos naman ang naging resulta at talagang masarap nga pero matigas pa talaga ang karne. Kailangan pang palambotin ng mga 15-20 minutes. Panigurado ay magrereklamo si Edward kapag pinakain ko siya nito. Uulitin ko na lang mamaya. Bandang alas syete ng makauwi si Edward. Ganon nga ang nangyari,

Imbes na sa bahay dumiretso ay pumunta ako kila mommy. Lutang akong pumasok sa loob, hindi pa rin mawala sa isip ang mga narinig. Nang makita ang aking ina ay pinilit kong ikurba ang aking mga labi upang hindi mapaghalataan.“Buntis ako, mom, 4 weeks na.” Hilaw na ngiti ang sinalubong ko sa kanya dala ang balita, pinipilit lagyan sigla ang boses. “Really? Congrats, anak.” Tuwang-tuwa siya at halos mapatalon pa sa sobrang saya. “Aww, my baby is now having her own baby.”Hinayaan ko siyang maging masaya na taliwas naman sa aking nararamdaman. Nang kumalma ay nagsalita ako.“Pwede bang dito ako matulog, mom?”“What’s wrong? You looked pale, baby. How are you feeling?” nag-aalala niyang tanong na nagpawala sa kanyang mga ngiti. Giniya niya ako paupo sa sopa at kinapa ng kanyang palad ang aking noo at leeg.“Medyo na su-suffocate lang ako sa bahay. Hindi healthy para sa'kin kaya gusto kong dumito muna.” Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at tinuon na lamang ito sa aking mga paa. Half truth n