All Chapters of เกิดใหม่มาเป็นภรรยาตัวประกอบของท่านนายพล ยุค80: Chapter 11 - Chapter 20

หลังจากมื้ออาหารอันสุดแสนจะทรมานจบลง หลิวซินเยว่เอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ"ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะคะ อาหารอร่อยมากเลยค่ะ เดี๋ยวหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ"หลี่เหมยฮัวมองตามด้วยแววตาเป็นห่วง "เยว่เยว่ จะให้ฉันไปส่งที่บ้านไหม""ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันกลับเองได้" หลิวซินเยว่ปฏิเสธอย่างสุภาพ"งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปหาเธอที่บ้านนะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นหลิวซินเยว่พยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าหวังต้าเหล่ยและจ้าวหรูอี้ผู้เป็นพ่อแม่ของคุณตัวร้าย "คุณลุงคุณป้าหนูขอลาก่อนค่ะ" เธอโค้งศีรษะเล็กน้อยให้กับทั้งสอง ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นเฉินเฟยหงและหลี่เจี้ยนจวินที่นั่งอยู่ไม่ไกล "ลาก่อนค่ะ คุณลุง คุณป้า" เธอเอ่ยลาอย่างมีมารยาทจ้าวหรูอี้มองหลิวซินเยว่ด้วยสายตาเอ็นดู "เยว่เยว่ ไปเที่ยวที่บ้านป้าต่อไหมจ๊ะ บ้านของป้าติดกับบ้านของหนูเหมยฮัว" เธอเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงอบอุ่นหลิวซินเยว่ส่งยิ้มบางๆ ให้กับคุณนายหวัง "ขอบคุณคุณป้าที่เอ็นดูหนูนะคะ แต่พอดีหนูมีธุระต้องไปทำต่อ" เธอปฏิเสธอย่างนุ่มนวล"แล้วหนูจะไปธุระที่ไหนต่อหรือ" จ้าวหรูอี้เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แม้จะเพิ่งพบหลิวซินเยว่เป็นครั้งแรก แต่เธ

เช้าวันต่อมารถจี๊ปทหารคันใหญ่ก็แล่นมาจอดหน้าร้านตัดเย็บซูหลินเล็กๆ ในตลาดหรงเหมย หวังหย่งเจี๋ยในชุดเครื่องแบบนายพลก้าวลงมาจากรถ ใบหน้าคมคายดูสง่าผ่าเผย เขามองเข้าไปในร้าน เห็นเพียงหญิงวัยกลางคนกำลังนั่งเย็บเสื้อผ้าอยู่ แต่ไม่เห็นวี่แววของหญิงสาวร่างบางที่เขาเจอเมื่อวานภายในร้านดูเรียบร้อยสะอาดตา ผิดกับภายนอกที่เต็มไปด้วยฝุ่นควัน หวังหย่งเจี๋ย มองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยทักขึ้น"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณคือเจ้าของร้านตัดเย็บแห่งนี้ใช่ไหมครับซูหลินเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า "ใช่แล้วค่ะ ฉันชื่อซูหลินเป็นเจ้าของร้านตัดเย็บแห่งนี้ค่ะ ท่านนายพลต้องการอะไรคะ" แววตาของหล่อนฉายแววประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเครื่องแบบทหารบนตัวเขา"ผมต้องการสั่งตัดชุดทหารครับ" หวังหย่งเจี๋ยตอบ "ไม่ทราบว่าที่ร้านมีพนักงานคนอื่นอีกไหมครับ พอดีผมต้องการสั่งตัดหลายชุด" สายตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ ร้าน"ที่ร้านแห่งนี้มีฉันเพียงแค่คนเพียงคนเดียวค่ะ" นางซูหลินตอบ "ปกติจะมีลูกสาวมาช่วยด้วย แต่วันนี้เธอมีเรียนค่ะ น่าจะกลับช่วงเย็นๆ โน่นแหละค่ะ""อ้อ" หวังหย่งเจี๋ย รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย "งั้นผมจะสั่งตัดชุดทหาร สัก 7 ชุด นะครับ ถ

เมื่อรถจี๊ปทหารคันใหญ่แล่นมาจอดเทียบหน้าธนาคารประชาชน หลิวซินเยว่ หันมายิ้มหวานให้หวังหย่งเจี๋ย"ขอบคุณนะคะ ท่านนายพล ที่อุตส่าห์มาส่งฉัน"หวังหย่งเจี๋ยพยักหน้ารับ "ไม่เป็นไร ถือว่าฉันผ่านมาทางนี้พอดี" เขาตอบเสียงเรียบหลิวซินเยว่เปิดประตูรถ ก้าวลงมายืนบนฟุตบาท แต่แล้วเธอก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นนายพลตัวร้าย ก้าวลงจากรถตามเธอมาติดๆ หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อย"ท่านนายพลหวัง...คุณจะตามฉันมาทำไมคะ" เธอถามอย่างแปลกใจ "คนใหญ่คนโตเช่นคุณน่าจะมีธุระมากมาย ไม่ควรเสียเวลากับคนเล็กแบบฉันเช่นนี้" หลิวซินเยว่เอ่ยไล่คุณตัวร้ายกลายๆ"วันนี้ฉันว่าง" หวังหย่งเจี๋ยตอบเสียงเรียบ สายตาคมกริบจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตาหลิวซินเยว่ยิ้มบางๆ อย่างรู้ทัน "ว่าง...ท่านนายพลหวังล้อเล่นใช่ไหมคะ" เธอยังคงพยายามรักษาน้ำเสียงให้สุภาพ แม้ในใจจะเริ่มหงุดหงิดกับความหน้าด้านหน้าทนของชายหนุ่มผู้นี้เต็มที 

รถจี๊ปสีเขียวเข้มแล่นมาจอดหน้าบ้านตระกูลหลิว หวังหย่งเจี๋ยหันมายิ้มให้หลิวซินเยว่ แก้มสากที่เคยตึงเครียดจากการฝึกทหารบัดนี้คลายตัวลงจนเห็นลักยิ้มข้างแก้ม"ถึงบ้านแล้วครับคนดี" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนโยน ต่างจากน้ำเสียงแข็งกร้าวที่เคยใช้ในค่ายทหารราวกับเป็นคนละคนหลิวซินเยว่ยังคงนิ่งอึ้ง ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ ภาพเหตุการณ์ในรถยังคงติดตา หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าหลบสายตาคมกริบของคนร่างสูง ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเบา "ขอบคุณค่ะพี่หย่งเจี๋ย "หวังหย่งเจี๋ยหัวเราะในลำคอเบาๆ กับท่าทีเขินอายของหญิงสาวตรงหน้า เขายื่นมือไปลูบผมหลิวซินเยว่เบาๆ อย่างเอ็นดูร่างบางเขินจนหน้าแดงก่ำ รู้สึกเหมือนเลือดทั้งหมดพุ่งขึ้นมาบนใบหน้า เธอไม่คิดว่าเขาจะจำเรื่องคืนนั้นได้เพียงแค่ได้จูบกับเธอ"เป็นหมาหรือยังไงกัน แค่ได้กลิ่นเธอก็จำได้" หลิวซินเยว่บ่นพึมพำในใจ พลางก้มหน้าลง มือเล็กๆ บิดชายเสื้อไปมาอย่างประหม่าชายหนุ่มห็นท่าทีลุกลี้ลุกลนของเธอแล้วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ "ทำไมเราถึงคิดว่าพี่จะจำไม่ได้ละ พวกเรามีเซ็กส์กันตั้งหลายรอบและร่างกายของพวกเราก็เข้ากันได้อย่างดีเยี่ยม" เขาพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ ดวงตาเป็นปร

เมื่อหลิวซินเยว่ เดินเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัย แต่แล้วเธอก็ต้องชะงัก เมื่อสายตาของจางเสี่ยวหลาน เพื่อนสาวคนสนิท จับจ้องมาที่เธอตั้งแต่ไกล ใบหน้าของเสี่ยวหลานเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นหญิงสาวรีบวิ่งเข้ามาหาซินเยว่ ดวงตาเป็นประกาย "เยว่เยว่ เมื่อกี้ใครมาส่งยะ หล่อมากเลย รถก็เท่สุดๆ บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าเป็นใคร" น้ำเสียงของเธอฟังดูตื่นเต้นจนแทบจะกลั้นไว้ไม่อยู่หลิวซินเยว่รู้สึกถึงเลือดที่สูบฉีดขึ้นมาบนใบหน้าจนแดงก่ำ "บะ... บังเอิญเจอพี่ชายที่รู้จักกันน่ะ เขาเลยอาสาไปส่ง" เธอตอบเสียงตะกุกตะกัก พยายามบ่ายเบี่ยงที่จะไม่บอกความจริงจางเสี่ยวหลานหรี่ตาลงเล็กน้อย ทำหน้าไม่เชื่อถือในคำตอบของเพื่อน "พี่ชายคนที่รู้จัก?อย่ามาโกหกฉันนะ ดูสายตาที่เขามองเธอสิ หวานหยาดเยิ้มเชียว แถมยังบอกจะมารับตอนเย็นอีก นี่มันไม่ใช่แค่พี่ชายที่รู้จักกันธรรมดาแล้ว"หลิวซินเยว่อึกอัก "เอ่อ... คือ..." เธอพยายามหาคำพูดมาแก้ตัว แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรจางเสี่ยวหลานเขย่าแขนหลิวซินเยว่เบาๆ "บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ซินเยว่ ฉันเป็นเพื่อนสนิทเธอนะ อย่าปิดบังกันสิ" น้ำเสียงของเธออ่อนลงเล็กน้อย แต่แววตายังคงเต็มไปด้วยความอ