All Chapters of เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย: Chapter 1 - Chapter 7

ฉันกลับมานั่งบนเตียงสีขาวสายตามองหมอนสองอันตรงหน้าเป็นโซฟา มีดอกกล้วยไม้ประดับไว้ข้างเตียงเพดานสูงโคมไฟส่องสว่างห้องตกแต่งสวยงามอลังการงานสร้างเรื่องสุดถึงกระนั้นเหมือนเสียงเรียกฉันก็ดังขึ้น"น้องหญิง! เจ้ารู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป!!!"เสียงที่ฉันไม่รู้จักดังขึ้นพร้อมกับเปิดประตูห้องออกอย่างกะทันหัน มีอีกสองคนตามเข้ามาติดๆ ด้วยสีหน้าทั้งสามคนเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและเป็นห่วง"ใครล่ะเนี่ย!! ทำไมตัวละครเยอะไปหมด" ฉันที่นั่งบนเตียงขัดสมาธิเท้าคางฉันเอ่ยเสียงแผ่วเบาด้วยความสงสัย ร่างกายยังคงอ่อนล้าจากเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น"น้องหญิงของพี่ จำท่านพ่อท่านแม่และพี่ไม่ได้เหรอ" เขาถึงกับทรุดลงไปกับพื้นหยิบผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูกชายผมสีซิทิน (สีเหลือง) นัยน์ตาสีมรกต มีไฝตรงมุมปากล่างขวาและใส่ตุ้มหูสีเงินข้างซ้าย ทำให้ฉันดวงตาเบิกกว้าง เขาคือ ซีซาร์พี่ชายของเซเรน่าส่วนทางด้านนี้ ผมสีออเร้น ดวงตาสีฮันนี่ปากแดง ๆ เสมอต้นเสมอปลาย คือ ซิลลิส อัลเฮนา ท่านแม่ และอีกทางด้านขวานั้นผมสีซิทิน ดวงตาสีมรกต มีไฝใต้ตาข้าวขวาและใส่ต่างหูสีทองคือ ซิเดโร อัลเฮนา ท่านพ่อเซเรน่าเขาคือ มาร์ควิส คนสนิทของราชา สายตาเห

ดวงดาวบนท้องฟ้าเริ่มส่องแสงระยิบระยับราวกับเพชรบนพื้นผ้ากำมะหยี่รถม้าของท่านพี่ซีซาร์จอดรออยู่ใต้เงาต้นไม้ฉันย่างเดินไปหยุดอยู่ข้างๆ ความหนาวเย็นของราตรีเริ่มมีหิมะโปรยลงมาในนิยายจะแบ่งเป็นช่วงกลางวันคือร้อนช่วงดึกเป็นหิมะฉันยกมือขึ้นลูบแขนเพื่อคลายความหนาว กวาดสายตามองไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบวี่แววของท่านพี่มัวแต่ไปจีบสาวอยู่หรือไงทำไมถึงช้าขนาดนี้ ทันใดนั้นเองเงาดำก็ปรากฏขึ้นด้านหลังฉันที่เห็นเพราะแสงสะท้อน"อย่าขยับ! ถ้าไม่อยากจะเจ็บตัว"น้ำเสียงใหญ่พูดข้างหลังพร้อมกับคมดาบที่จ่ออยู่แผ่นหลังมือค่อยๆ ยกขึ้นอย่างช้าๆ เล่นเอาหัวใจฉันตกไปที่ตาตุ่ม"พวกแกเป็นใคร?""ไม่ต้องรู้หรอกมากับพวกข้าดีๆ หรือจะตายตรงนี้?"ตัวเลือกมีให้แค่นี้จะให้ฉันเลือกอะไรได้ล่ะนั้นฉันเลยยอมให้พวกมันมัดมือถ้าขัดขืนได้ตายแน่ไม่ได้เด็ดขาด! พวกเขาลากฉันขึ้นรถม้าจากนั้นม้าก็เคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็วฉันที่ทิ้งโบว์ไว้หวังว่าท่านพี่จะเห็นมันดยุกที่กำลังจะกลับคฤหาสน์เผลอเห็นเซเรน่ายื่นอยู่กับชายสี่คนทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอถูกจับตัวดยุกรีบขึ้นขี่ม้าตามพวกนั้นไป...สายตาของฉันที่ก้มลงพื้นไม่พูดอะไรและดาบที่ยังจี้อยู่ข้างหลั

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ปลุกฉันให้ตื่นเพราะสาวใช้มาเปิดผ้าม่านทำให้ฉันพลิกตัวหันไปอีกทางแต่สาวใช้ก็มาเขย่าตัวฉันให้ตื่นดวงตาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมือไปจับที่แขนซ้ายยังเจ็บแผลอยู่เล็กน้อย"คุณหนูตื่นได้แล้วค่ะ?" เสียงใสๆ ของออโรล่า สาวใช้คนสนิทพูดเดินเข้ามาพร้อมอ่างล้างหน้า"อืม..." ฉันตอบรับในลำคอพลางลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง"คุณหนูให้ออโรล่าช่วยล้างหน้าให้ไหมคะ? " ออโรล่าถามพร้อมกับยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กมาให้"ไม่ๆ ฉันขอทำเองดีกว่า ช่วยไปเตรียมชุดลำลองมาให้ฉันหน่อยได้ไหม อาบน้ำเสร็จฉันจะออกไปข้างนอก""คุณหนูจะอาบน้ำตอนเช้า? คุณหนูไม่ชอบอาบน้ำตอนเช้าเพราะหนาวไม่ใช่เหรอคะ" ออโรล่าเอียงคอทำหน้าเหมือนมีเครื่องหมายในหัวตลอดเวลา"เอ่อ...เปลี่ยนทุกอย่างอะไรที่เคยชินฉันจะเปลี่ยนใหม่หมด""คุณหนูจะไปไหนคะ ให้เตรียมรถม้าให้ไหมคะ?" "ไม่ต้องฉันจะไปคนเดียว แล้วก็...อย่าให้ท่านพี่รู้ว่าฉันออกไปไหนเข้าใจไหม""แต่ว่าคุณหนูเป็นผู้หญิงจะไปไหนคนเดียวมันอันตรายนะคะ""เอาน่า ถือว่าทำเพื่อฉันได้ไหม ออโรล่าคนเก่งของฉัน"ออโรล่าหน้าแดงแต่ก็ไม่กล้าถามต่อเลยไปเตรียมชุดให้ฉัน หลังจากออโรล่าเดินออกไปและชุดลำล