All Chapters of ANG PIYAYA NI PIPAY: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 31 Lumipas ang mga araw, at habang ang lahat ay patuloy na nagbabago sa paligid ko, napansin ko na parang may mga bagay na hindi ko na kayang balikan. Sa kabila ng lahat ng mga nangyari, hindi ko pa rin nagagampanan ang task na ibinigay ni Ma'am Margaret—ang akitin at agawin si Sir Ethan mula kay Ma'am Casandra. Parang may malaking hadlang sa akin na hindi ko kayang lampasan, at hindi ko na alam kung paano pa ito gagawin. Ngunit hindi ko na kayang itago ang nararamdaman ko. Nasa harap ko ang isang mahalagang misyon, at sa kabila ng lahat ng mga kalokohang nangyari, tila ba hindi ko kayang tanggapin na maging bahagi ako ng ganitong uri ng plano. Gusto ko nang magtapos ito. Ngayong araw, magkasama kami ni Sir Ethan at Ma'am Casandra upang mag-asikaso ng kanilang darating na kasal. Para akong alaga sa isang bagong papel—wala akong magawa kundi sundin ang mga utos at makinig sa mga plano. Si Sir Ethan, na hindi ko na kayang balikan sa mga nangyaring gabing iyon, ay patuloy na

Chapter 33 "Halika Pipay, sundan natin sila," utos ni Ma'am Margaret, ang mga mata niyang kumikislap sa galit at siguridad. Walang anu-ano, agad akong sumunod sa kanya. Walang oras para mag-atubili—kailangan namin mapag-aralan ang mga susunod na hakbang. Kaya, nagpatuloy kami sa pagsunod sa kanilang mga galaw namin ay maingat at kailangan ay alisto ang aming mata at galaw na hindi kami mapapansin. Naglakad kami sa likod ng hotel, pinili ang mga madidilim na daan upang hindi kami mahalata. Habang sumusunod kami, nararamdaman ko ang galit ni Ma'am Margaret. Alam ko na hindi pwedeng magkamali. Kung madiskubre man kami, tiyak ay magkakaroon ng mas malalaking problema sa kanilang mag-iina. "Siguradong may plano silang dalawa, para sa aking anak!" sabi ni Ma'am Margaret, ang boses niya ay puno ng poot at galit. "Hindi ko papayagan na magpatuloy ang kasal na ito kung ang relasyon ni Ethan ay napapaligiran ng mga ganitong klase ng tao," dagdag niyang sabi. Nagmumuni-muni ako sa mga s

Chapter 35Habang nasa daan pauwi, hindi ko mapigilang alalahanin ang nangyari sa hotel. Ang gulo-gulo, pero sa tingin ko, worth it naman. Lahat ng ito ay para kay Baby Damulag.Oo, si Baby Damulag at si Sir Ethan ay iisa. Hindi ko alam kung paano ko siya tatawaging "Baby" kung CEO siya ng isang malaking kompanya at kasing edad ko lang. Pero alam mo na, sa pamilya ng mga Monteverde, sanay silang may tawag-tawag na ganyan. Kaya kahit nasa harap ng mga tao, Baby Damulag pa rin ang tawag sa kanya ng nanay niya."Ma'am," tanong ko kay Ma’am Margaret habang nakatuon ang mata niya sa kalsada, "ano na ang plano natin kay Sir Ethan? Kailangan ba talaga nating sabihin agad ang tungkol sa video?"Napatingin siya sa akin saglit bago bumalik ang mata niya sa kalsada. "Pipay, hindi pwedeng basta-basta na lang. Alam mo naman ang ugali ng anak ko, 'di ba? Mahilig siyang magbigay ng benepisyo ng pagdududa kahit sa mga taong hindi karapat-dapat. Kung biglaan nating ipakita sa kanya, baka hindi pa rin

Chapter 37 Hindi nagtagal ay agad pinanood ni Sir Ethan ang laman ng USB. Habang nakaupo siya sa harap ng laptop, tahimik ang buong paligid, pero ang tensyon ay para bang sumisigaw sa bawat segundo. Ramdam ko ang panginginig ng aking mga tuhod habang nakatayo sa gilid, nag-aabang sa kanyang magiging reaksyon. Pagkatapos ng ilang minuto, nakita kong nanigas ang katawan niya. Napansin ko ang mahigpit na pagkakahawak niya sa gilid ng mesa. Hindi niya inalis ang mga mata niya sa screen, ngunit ramdam ko ang init ng kanyang galit na unti-unting namumuo. "Ethan, anak, anong nangyayari?" tanong ni Ma’am Margaret habang papasok siya sa opisina, kunwari’y inosente, ngunit halata ang pagtatangkang kontrolin ang sitwasyon. Tumayo si Sir Ethan, kitang-kita ang lalim ng emosyon sa kanyang mukha. Ang kanyang panga ay mahigpit na nakatikom, at ang mga mata niya ay tila dalawang nagbabagang apoy. "Mommy, bakit niya nagawa akong lukuhin? Anong nakita niya sa lalaking na yan na wala sa akin? Ito ba

Chapter 39"Putang ina ka, Pipay! Bumalik ka dito. Wala kang utang na loob," galit na sigaw ng aking madrasta pero hindi ko ito pinansin pa. "Duh, siya kamo walang utang na loob. Sa loob ng mahabang panahon tumira sa bahay ni mama at ginawa pa akong katulong dito tapos ako pa ang walang utang na loob. Pinulot lang naman ni Papa at pinakasalan, tapos ang ganti minaltrato niya akong isang sampid," bulong ko sa aking sabi. Tumikim si Sir Ethan sa aking gilid habang kami ay naglalakad papunta sa kotse. Akala ko ay magsasalita ito pero hindi pala, tila hinayaan niya munang mawala ang tensyon bago muling magsalita. Ilang sandali ay nagsalita ito, ang kalmadong boses niya ay tila may bahid ng pagod at pag-iisip. "Buti pa, Pipay, sumama ka sa akin," sabi niya bigla. "Saan, Sir?" tanong ko, hindi maitago ang pagtataka. "Mag-bar tayo," sagot niya, diretso ngunit may bahagyang ngiti sa kanyang mukha. "Bar? Parang... barita ng sabon?" inosente kong tanong. Bahagya siyang tumawa. "Hindi, P