บททั้งหมดของ BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25+: บทที่ 71 - บทที่ 80

เพลงพิณอ้อนวอนทั้งน้ำตาโดยที่มือน้อยๆยังคงพยายามดึงขาแกร่งของผู้เป็นตาให้ขยับตัวออกมาจากร่างของพ่อตน โน่ไม่แม้แต่กระดิกตัวเลยก้มมองหน้าหลานสาวนิ่งแต่ข้างในแฝงไปด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะ เขาดันตัวขึ้นมา พร้อมกับยกมือข้างหนึ่งมาลูบหน้าตัวเองเบาๆ ควบคุมอารมณ์ไม่ให้พลั้งพลาดใช้มันกับเจ้าตัวน้อย"ป๊า!!" ระหว่างนั้นเสียงแหบแห้งของเนเน่ได้ตะโกนเรียกเขาขึ้น ทำให้เจ้าพ่อมาเฟียใหญ่หันไปมองตามเสียงนั้นซึ่งดังมาจากหน้าประตูห้องนอน รวมไปถึงเพลิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลกับเพลงพิณที่สะอื้นไห้อย่างหนักก็หันไปมองเช่นกันหญิงสาวตัวแข็งทื่ออยู่ในอาการตกใจสุดขีดไม่ต่างจากคนในอ้อมแขนยกมือน้อยๆขึ้นปิดปาก แววตาสั่นระริกมองโจรหนุ่มกับลูกสาวคนเล็กและผู้เป็นพ่อสลับกัน เพียงแค่เห็นสถานการณ์ทั้งหมดเธอก็ไม่จำเป็นต้องถามแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมเขาถึงไม่ฟังเธอบ้างเลยนะถ้าเขายอมหนีไปตามที่บอกทุกอย่างก็คงไม่เป็นแบบนี้ และไม่คิดว่าพ่อบังเกิดเกล้าจะกล้ามาทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าหลานสาวตัวเองที่อายุยังน้อย เพลินลินกับเพลงพิณไม่ควรจะต้องมาเห็นหรือรับรู้ในการกระทำของคนเป็นตาที่ทำร้ายและกำลังจะฆ่าพ่อตัวเอง

@คฤหาสน์มาเฟีย"ฮึก..ฮึก.." เนเน่มีท่าทีพะวงนอนกลิ้งดูโทรศัพท์มือถือไปมาอยู่บนเตียงข้างๆลูกสาวทั้งสองคนที่เพิ่งหลับไปได้ไม่นาน ท่ามกลางเสียงสะอื้นจากลมหายใจของเด็กหญิงตัวน้อยภายในห้องนอน "จิ๊" ริมฝีปากอวบอิ่มจิ๊ปากเบาๆ ก่อนยันตัวลุกขึ้นมานั่งพิงพนักหัวเตียงโดยที่ดวงตากลมโตยังคงจับจ้องไปที่หน้าจอใส นิ้วเรียวยาวกดเข้าดูไลน์ของโจรหนุ่มLINENENE : ทำแผลเสร็จหรือยัง 00.03 น.ReadNENE : หมอว่ายังไงบ้าง 00.05 น.Read"เป็นบ้าอะไรอ่านแล้วไม่ตอบ" เธอบ่นพึมพำเบาๆด้วยความหงุดหงิดหลังอีกฝ่ายอ่านแล้วไม่ตอบอะไรกลับมาเลย ยิ่งสร้างความกังวลใจให้เธอเข้าไปใหญ่จึงกดออกจากไลน์ของเขาแล้วเข้าไลน์เพื่อนรักแทนNENE : แคทหมอว่ายังไงบ้าง 00.07 น.NENE : เขาทำแผลเสร็จหรือยัง 00.07 น.ReadCAT🐱 : หมอบอกว่าใบหน้าฟกช้ำบริเวณตาด้านซ้าย หางคิ้วแตกเย็บ13เข็ม และโหนกแก้มแตกเย็บ3เข็ม 00.08 น.CAT🐱 : เสร็จแล้วกำลังกลับ 00.09 น.NENE : แล้วหมอได้ให้ยามาไหม 00.11 น.ReadCAT🐱 : ให้ๆ 00.11 น.NENE : ฝากให้พี่เสือช่วยบังคับให้กินยาหน่อยนะ เขาไม่ชอบกินยา 00.12 น.ReadCAT🐱 : ได้ๆ 00.12 น.CAT🐱 : ส่งรูป 00.13 น.คิ้วม

"นายน้อยปล่อยลูกให้อยู่กับผมเถอะ" เป็นเพลิงร้องขออย่างทนไม่ไหว กลัวลูกจะเจ็บจากการขัดขืนและยื้อกันไปมาของเขากับเนติน ถึงเขาจะพยายามเบามือแต่อีกฝ่ายไม่ยั้งแรงจึงอดเป็นห่วงไม่ได้"เหอะ! " ได้ยินอย่างนั้นเนตินถึงกับหยุดชะงัก พลางเหลือบมองเจ้าของคำพูด มุมปากหนาเหยียดยิ้มเย้ยหยัน "คนเลวอย่างมึงมีสิทธิ์มาร้องเรียกด้วยเหรอวะ ถ้าไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์ก็คงจะจำคำที่กูพูดไปแล้วได้" ว่าจบก็กระชากตัวหลานสาวทั้งสองคนมาเต็มแรง"ไม่! ไม่นายปล่อยลูกผม" ชายหนุ่มใช้แรงทั้งหมดยื้อลูกสาวไว้สุดกำลัง แต่ทว่ากลับสู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้เลยจนลูกสาวคนโตหลุดจากอ้อมกอดไป"ฮือออออ จุนป้อ (คุณพ่อ) " เพลินลินร้องไห้จ้าเรียกหาพ่อ ดีดดิ้นทุบตีผู้เป็นน้าจะกลับไปหาพ่อแต่ถูกเนตินอุ้มขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน"ฮือออออ" ยิ่งกระทำหุนหันยิ่งทำให้เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยทั้งสองคนประสานเสียงกันดังระงมลั่นภายในคฤหาสน์ใหญ่ มือน้อยๆ ของเพลงพิณกำแขนเสื้อผู้เป็นพ่อแน่นจนเกิดรอยยับ ขณะอีกข้างพยายามสะบัดให้หลุดจากเกาะกุมของผู้เป็นน้าที่ยังจับอยู่ไม่ปล่อยครั้งแล้วครั้งเล่าเพลิงทำได้แค่มองคนตรงหน้าผ่านแววตาแดงก่ำ ฟันคมขบกันแน่นด้วยความเจ็บใจที่ไม่

ชายหนุ่มนั่งพิงกรงเหล็กอยู่บนพื้นในห้องคุมขังไร้ซึ่งผู้ต้องหาคนอื่นๆ พร้อมกับมือหนาข้างหนึ่งที่แดงช้ำจากการทุบพื้นวางอยู่บนเข่ากำหมัดแน่นด้วยความเจ็บใจที่ถาโถมเข้ามา"แต่ผมคิดถึงลูก""มันก็เรื่องของมึง""....." "กูจะพูดอีกเป็นครั้งสุดท้าย กลับไปซะ""นาย.." "จะกลับเองดีๆหรือจะให้กูเรียกตำรวจมาลากคอไปขังคุกก็เลือกเอา" ยังไม่ทันที่เพลิงจะได้พูดอะไรก็ถูกโน่ยื่นคำขาดแทรกขึ้นสิ้นสุดประโยคเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ก็สะบัดขาถีบร่างของเพลิงหงายหลังลงกับพื้น แก๊ก!ขณะที่เพลิงกำลังนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เสียงไขกุญแจห้องขังด้านนอกก็ดังขึ้น ทำให้เขาหลุดจากภวังค์หันไปมองประตูที่ถูกเปิดเข้ามาแกร๊ก|ดวงตาคู่คมมองเพื่อนรักเดินตามหลังตำรวจเข้ามา เสือหยุดฝีเท้าหน้าห้องคุมขังที่เขานั่งอยู่ ก่อนนายตำรวจผู้นั้นจะเดินออกไป ปล่อยให้ทั้งคู่ได้พูดคุยกันเป็นการส่วนตัว"ไง มาตกม้าตายเพราะอยากเจอลูกกับเมีย" เสือเอ่ยกระแนะกระแหนเพื่อนในทันที ได้ยินอย่างนั้นเพลิงเลยดึงสายตากลับมามองกรงเหล็กข้างหน้าอย่างเบื่อหน่าย"พูดมาก บอกพวกมันมาไขประตูให้กูได้และอึดอัด" เขาบอกกลับเสียงเรียบ ไม่ได้ตกใจที่เห็นเสือมาหาเขาที่นี่คิดว

"ครั้งแรกเลยที่ผมได้เห็นพี่เพลิงยิ้ม" บอลโพล่งแซวหลังยืนฟังคำสนทนาและมองการกระทำของเจ้านาย ตะลึงไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นมุมนี้ทุกทีเห็นแต่มุมเคร่งขรึมกับอมทุกข์เพลิงหุบยิ้มหันไปมองเจ้าของคำพูดเขม็ง คนถูกมองยิ้มแหยให้ในนาทีต่อมารีบก้มหน้าหลบสายตาดุดัน "จะยืนก้มหน้าอยู่ตรงนี้อีกนานไหม หรือจะรอให้กูไล่ออก" เมื่อเห็นลูกน้องยังยืนก้มหน้าเฉยไม่รีบออกไปเขาจึงถามออกมาเสียงแข็ง ทำให้บอลเงยหน้ามองในทันทีแล้วทำท่าอึกอักปฏิเสธออกไป"เอ่อ..ปะ..เปล่าครับ" เพลิงดึงสายตากลับมามองเนเน่กับลูกที่กำลังนั่งมองเขาอยู่ตาแป๋วหลังลูกน้องเดินออกไปพ้นประตู ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มให้ทำเอาเธอระอาสะบัดหน้าหนี@โตเกียว (ประเทศญี่ปุ่น)"เป็นอะไรของป๊า" ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำปลดกระดุมคอเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามาในห้องประชุมของบริษัทตัวเอง เห็นผู้เป็นพ่อที่นั่งทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่บนเก้าอี้ประธาน"ก็ม๊าลูกอะดิขัดคำสั่ง ปล่อยให้เจ้ลูกไปทำงานที่บริษัท" โน่ตอบคำถามของลูกชายคนเล็กอย่างหงุดหงิดขณะที่เนตินกำลังหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ ทั้งที่เขาก็สั่งห้ามปล่อยลูกสาวออกไปไหนแม้กระทั่งไปทำงานแต่เธอกลับขัดคำสั่งซะงั้นคิดจะทำอะไรของเธอกันแ