All Chapters of BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25+: Chapter 41 - Chapter 50

ดวงตากลมโตใต้แพขนตางอนสวยที่ปัดไปด้วยมาสคาร่าเบาๆมองโต๊ะที่จัดเต็มไปด้วยอาหารหลากหลายตรงหน้า เมื่อโจรหนุ่มหยุดฝีเท้าแล้วคลายพันธนาการออกจากแขนเรียวของเธอ เดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะนั้น"นายลากฉันมากินข้าวริมหาดเนี่ยนะ" ใบหน้าสวยละสายตาจากอาหารบนโต๊ะตรงหน้าหันไปถามคนที่นั่งอยู่ ใช่! ตรงที่เขาพามาคือริมชายหาดใต้ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของแดดอ่อนๆและลมทะเล"อืม" เพลิงครางตอบในลำคอ แล้วตักกับข้าวอย่างหนึ่งมาใส่จานของตัวเอง"ทำไมไม่กินในบ้าน""อยากกินตรงนี้" ว่าจบมือหนาก็ตักข้าวใส่ปากอย่างไม่รีรอด้วยอาการหิวจัด เนเน่มองคนตรงหน้าด้วยความงุนงง ก่อนจะเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา พร้อมกับถามต่อ"เพื่อ?""บรรยากาศดี" เขาว่าขณะที่เคี้ยวข้าวอยู่ในปาก"....." ก็ดูได้บรรยากาศดีไปอีกแบบนะ กินข้าวท่ามกลางสายลมที่พัดโชยไปมาและเสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งชั่งโรแมนติก "ไม่ยักจะเชื่อคนอย่างนายจะชอบบรรยากาศอะไรแบบนี้ด้วย..""..นึกว่าชอบปล้น ฆ่า ทำร้ายร่างกายคนอื่นอย่างเดียว""เลิกพูดมาก แล้วรีบแดกเข้าไปซะก่อนที่จะไม่มีปากไว้แดก" เริ่มชักจะรำคาญเมื่อเธอพูดมากไม่หยุด ดู

หัวใจแกร่งกระตุกวูบเป็นครั้งที่สองภาพที่เห็นหญิงสาวทิ้งห่างออกไปเรื่อยๆจนน้ำเกือบจะถึงคอเธออยู่แล้ว ในระหว่างที่วิ่งลงไปซึ่งเขาก็ไม่รอช้าเร่งฝีเท้าฝ่าคลื่นน้ำให้เร็วกว่าเดิมหมับ!จนกระทั่งมือหนาเอื้อมไปกระชากตัวหญิงสาวไว้ในขณะที่เธอกำลังจมลงไปในน้ำ ดึงเข้าหาอกแกร่ง ทำเอาเนเน่หลุดจากความเหม่อลอย"อ๊ะ!" เธอตกใจร้องขึ้นเสียงหลง หันไปมองเจ้าของการกระทำด้วยความงุนงงว่าตัวเองลงมาลึกถึงขนาดนี้ได้ยังไง ตอนแรกแค่นั่งเล่นน้ำรอเขาเพราะกะจะเล่นอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว ทว่าอยู่ๆความคิดก็หลุดลอยไปทำให้เธอไม่รู้สึกตัว "ทำเหี้ยไรของมึงวะ อยากตายนักรึไง" เพลิงสบถคำหยาบตวาดเสียงเกรี้ยวโกรธใส่คนตรงหน้าที่ทำอะไรสิ้นคิดแบบนี้ พร้อมกับเลื่อนมือทั้งสองข้างขึ้นไปเกลี่ยน้ำออกจากแก้มนวลให้ "กูให้มึงรอที่เดิมแล้วลงมาทำอะไรสิ้นคิดแบบนี้ทำไม คิดว่าตายไปแล้วมึงจะหนีกูพ้นเหรอ ฮะ!" "อึก.." ซึ่งเธอก็สะดุ้งเฮือกกับเสียงตวาดนั้น "ฉะ..ฉันไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายนะ ก็แค่เล่นน้ำรอนายอยู่ตรงนั้น แต่ไม่รู้ว่าเดินลงมาถึงตรงนี้ได้ยังไง" มือเล็กชี้ไปตรงจุดที่ตัวเองนั่งเล่นน้ำในตอนแรก ห่างจากตรงที่เข้าให้รอเพียงแค่ไม่กี่ก้าวโจรหนุ่มห

มือเล็กหยิบผ้านวมผืนหนาขึ้นมาห่ม พลางขยับตัวลงนอนหันหลังให้เขาอีกครั้ง เธอสูดจมูกแรงๆเมื่อน้ำมูกเริ่มไหลออกมาอีก “…..” ทำเพลิงที่กำลังเอื้อมวางขวดน้ำลงบนโต๊ะหยุดชะงัก หมับ! รีบหันเข้าไปจับตัวเธอพลิกกลับมาหาหลังจากวางเสร็จสรรพ โดยหารู้ไม่ว่าเธอกำลังจะเคลิ้มหลับเพราะพิษไข้ "อ๊ะ!" ทั้งตกใจและเจ็บ จนเนเน่ยกมือมาลูบแขนตัวเองเบาๆ เธอขมวดคิ้วเข้าหากันงุนงงมองหน้าเจ้าของการกระทำตาปรือ "เป็นอะไร" ไม่พูดเปล่ามือหน้าอังหน้าผากมนวัดอุณหภูมิของร่างกาย เขาแน่นิ่งไปทันทีที่สัมผัสได้ถึงไอความร้อน "ไม่สบาย?" "อือ" เป็นเพราะความซนอยู่ไม่นิ่งของเธอแท้ๆ รออยู่เฉยๆเดินเล่นไปก็จบและไม่ต้องมาป่วยซ้ำซ้อนแบบนี้ เปลือกตาบางค่อยๆหลับลงพร้อมกับขยับศีรษะทุยเข้าไปหนุนหน้าลงบนตักแกร่งอย่างถือวิสาสะ ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงคอแน่น พวงแก้มแดงก่ำบนหน้าสวยที่มีน้ำมูกไหลเยิ้มออกมาซุกเข้าหาท่อนเอ็นใหญ่ใต้ร่มผ้าอย่างลืมตัวทำเอามันผงาดแข็งชัน "....." เพลิงข่มความอยากของตัวเองไม่ให้พลุ่งพล่าน มองคนตรงหน้าที่ไม่ได้สติ "ลุกไปนอนให้ดี" มือหนาดันหน้าเธอออกห่าง แล้วใช้นิ้วปาดน้ำมูกออกจากเนินริมฝีปากอวบอิ่ม "อื้อ~ ตรงนี้

คำอธิบายจากปากนายแพทย์หนุ่มทำให้หยาดน้ำตาที่รื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าของเพลิงกลิ้งไหลพรากลงมาบนแก้มสาก เมื่อรับรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ต่างจากโน่กับแนทที่เหมือนใจจะสลายราวกับถูกมีดแทงกลางอก มันเป็นข่าวร้ายของคนเป็นพ่อและแม่ที่รู้ว่าลูกถูกกระทำให้ติดยาแถมยังมีหลานมาให้พวกเขาตอนนี้อีก ไม่ใช่ไม่ดีใจที่มีหลานแต่ถ้าหลานเป็นอันตรายและออกมาไม่ครบสามสิบสองจะทำยังไง แน่นอนอยู่แล้วว่าสารในร่างกายของเนเน่ยังไงก็กระทบถึงเด็กในท้อง"ลูกพ่อ" เพลิงเอ่ยออกมาเสียงสั่นด้วยความดีใจที่มีอีกหนึ่งชีวิตกำลังจะเติบโตอยู่ในท้องเมียของตัวเอง สายตาคู่คมสอดส่องไปยังช่องตรงบานประตูห้องฉุกเฉิน อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหนึ่งชีวิตนั้นก็จะออกมาเติมเต็มให้กับเขา"คนไข้ยังคงต้องอยู่ใกล้ชิดแพทย์ตลอดนะครับเพราะต้องได้รับการบำบัดเนื่องจากคุณแม่ที่ใช้สารเสพติดระหว่างตั้งครรภ์ทำให้ครรภ์อาจเป็นพิษเสี่ยงต่อการแท้งได้เพราะอายุครรภ์ยังอ่อนอยู่ อีกอย่างสารจะซึมผ่านเข้าปอดของคุณแม่เข้าสู่กระแสเลือด ผ่านไปยังรก ส่งผลต่อการเจริญเติบโต และพัฒนาการของเด็กตั้งแต่แรกเกิดได้ เช่น น้ำหนักแรกเกิดน้อย มีความผิดปกติของหัวใจแต่กำเนิด เส้นรอบศีร

"เกิดอะไรขึ้นวะ" เสือที่เพิ่งมาถึงเอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสองคนด้วยสีหน้าตกใจ อยู่ๆเล้งก็โทรไปบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วให้รีบกลับมา"กรอบรูปที่พวกเราถ่ายร่วมกันตกลงมาแตก" เป็นตี๋ว่า พร้อมกับยื่นกรอบรูปไปให้ดู เสือก็รับมาดูก่อนจะตกใจไม่ต่างจากเพื่อนทั้งสองคนที่ตกใจมาก่อนหน้าแล้ว"เหี้ย! ทำไมแตกตรงหน้าไอ้เพลิง" เขาสบถคำหยาบออกมาด้วยความไม่เข้าใจ แต่ทว่าไม่ใช่เวลาที่จะมายืนคุยกันตอนนี้ต้องรีบไปหาเพลิงก่อนเล้งจึงตัดบทขึ้น"อย่าเพิ่งถามหรือสงสัยอะไรตอนนี้ ไปหาไอ้เพลิงก่อน" ว่าจบเล้งก็รีบหยิบกุญแจบนโต๊ะทำงานเดินออกไปยังรถยนต์คันหรูทันทีโดยตี๋ก็รีบเดินตามหลังออกไปติดๆ ไม่รอเสือที่ยังมัวแต่ยืนอึ้งตกใจกับสิ่งที่เห็น"อ้าวเฮ้ยรอกูด้วย" พอได้สติเสือจึงรีบวางกรอบรูปลงบนโต๊ะ แล้ววิ่งตามเพื่อนรักทั้งสองคนลงไปทันทีปลั่ก!ยังไม่ทันที่เพลิงจะบอกจบปลายกระบอกปืนในมือของโน่ก็เหวี่ยงกระแทกใส่ซีกแก้มของอีกฝ่ายเต็มแรง ในตอนที่เจ้าของไม่ทันตั้งตัว"อั่ก" ทำเอาคนโดนกระทำร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดไปพร้อมกับใบหน้าเหยเก ก่อนหยาดเลือดจากขมับค่อยๆไหลเยิ้มลงมาอาบข้างแก้มไม่ต้องรอฟังถึงตอนจบหัวอกของคนเป็นพ่อก็รับรู้ถึงควา