All Chapters of BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25+: Chapter 31 - Chapter 40

ติ๊ง~เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำให้หญิงสาวที่เพิ่งหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาหลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ล้วงหยิบมันในกระเป๋าสะพายซึ่งวางอยู่ใกล้กันขึ้นมาดู กลับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าใครส่งอะไรมาLINEPLEUNG : อยู่ไหน 14.30 น.ไม่แปลกหรอกที่เขาจะมีไลน์เธอเพราะเธอใช่เบอร์เดิมตลอดไม่เคยเปลี่ยน แต่แปลกตรงที่ว่าร้อยว้นพันปีไม่เคยทักไลน์มาถามเลยมีแต่ส่งข้อความมาขู่ อยู่ๆวันนี้ส่งมาเฉย ผีเข้าหรือเปล่าหรือป่วยจนสมองกลับPLEUNG : กูถามทำไมไม่อ่าน อยากตายรึไง 14.31 น.เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเปิดเข้าไปอ่านเพื่อตัดความรำคาญ ReadPLEUNG : อ่านแล้วไม่ตอบแสดงว่าอยากเจ็บตัว 14.33 น.ReadNENE : อยู่บ้าน 14.35 น.NENE : ถามทำไม? 14.35 น.NENE : คิดถึงรึไง 14.35 น.ReadPLEUNG : ส่งรูป 14.37 น."ประสาทปะวะ" เนเน่บ่นอุบอิบกับหน้าจอเบาๆ พอเห็นรูปที่เขาส่งมาคือกระบอกปืนจ่อมาใส่หน้าจอเต็มๆ NENE : วันนี้ไม่ไป ต้องกลับมากินข้าวกับครอบครัว 14.40 น.เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พิมอะไรมาต่อจึงพิมบอกไป แล้วกดออกจากแอปปิดโทรศัพท์ทันทีอย่างไม่สนใจ"ให้พี่ไปส่งเลยไหม หรือจะนั่งเล่นที่นี่ก่อน" ฟีฟายเดิ

"....." เธอไม่อยากพูดอะไรแล้วไม่ว่าจะบอกสักกี่ครั้งว่าเธอกับฟีฟายเป็นแค่พี่น้องกันสนิทกันมากจะให้เลิกยุ่งกันมันทำไม่ได้หรอกเขาก็ไม่เข้าใจ เอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ไม่ฟังใครเลยซึ่งตอนนี้ยังหัวเสียใส่เธอไม่เลิกดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธจ้องมองเธออย่างน่ากลัว ครั้งนี้เขาดูน่ากลัวกว่าครั้งไหนๆเธอรู้สึกแบบนั้นเหมือนอารมณ์ที่เขากลั้นอยู่กำลังจะปะทุออกมามันน่ากลัวจนบอกไม่ถูก"กูเคยบอกมึงไปแล้วใช่ไหมว่าไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร แล้วกูก็บอกไปอีกว่าอย่าร่านอีกถ้าไม่อยากให้มันตายทำไมมึงไม่ฟัง ฮะ! อยากเห็นมันตายมากใช่ไหมหรืออยากเจ็บตัว" มือหนาจากที่บีบปลายคางก็เลื่อนมาบีบลำคอระหงเต็มแรง ดึงเนเน่เข้ามาใกล้ๆทำให้ตัวเธอเอียงตามแรงไปจนแนบชิดกัน"อึก" คนโดนกระทำดิ้นพล่านปัดป่ายพยายามแกะมือหนาออกจากลำคอ ความบีบแน่นทำเอาเธอแทบขาดอากาศหายใจ หยาดน้ำตาที่เอ่อออกมาคลอเบ้าค่อยๆกลิ้งไหลลงมาช้าๆอย่างรู้สึกทรมาน"ตอบสิวะ.." หญิงสาวสะดุ้งโหยงกับเสียงตวาดเค้นถามลอดฟันของเขา "..ที่มึงกล้าโกหกกูกลับไปยุ่งกับมันอยากเห็นมันตายหรืออยากเจ็บตัว""ขะ..เขา..อึก..ปะ..เป็นพี่ชายฉัน" ริมฝีปากบางพยายามเปล่งเสียงเอ่ย ไม่รู้ครั้งที

"อ๊ะ!..โอ๊ย" อาการตกใจประกอบกับไม่ทันได้ตั้งตัวส่งผลให้ใบหน้าสวยลืมตาตื่นทิ่มลงไปกับพื้นทรายเต็มๆ ขณะเดียวกันมือหนาของเพลิงปัดทรายที่เกาะอยู่บนแผ่นหลังขาวผุดผ่องออกให้อย่างรุนแรงจนเห็นเป็นรอยแดงจากฝ่ามือของเขาอย่างชัดเจน "อึก..นายจะทำอะไรอีก" เนเน่ยกมือซีดๆเปื่อยยุ่ยขึ้นลูบเม็ดทรายเปียกชุ่มออกจากหน้าเอี้ยวไปถามคนข้างหลัง ทั้งๆที่ร่างกายยังสั่นเทาไม่หยุดเพราะความหนาว"....." คนถูกถามกลับไม่ตอบได้แต่แสยะยิ้มมุมปากออกมา ทำเอาคนที่มองอยู่ส่ายหน้าปฏิเสธไปเบาๆอย่างรู้ดีเนื่องจากร่องสวาทของเธอบวมจนรับรองความใคร่ให้เขาต่อไม่ไหว ปึก!แล้วเขาก็ไม่สนใจยกบั้นท้ายของเธอขึ้นอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาในกายสาวอีกครั้งจนสุดความยาวของมันในคราเดียว ความบวมเบ่งส่งผลให้ช่องทางรักแดงเถือกฉีกขาดแทบจะนับครั้งไม่ได้"อึก.." ก็รู้ว่าไม่สามารถหยุดความป่าเถื่อนของเพลิงได้เนเน่ทำได้แค่เอี้ยวหน้ากลับมากัดฟันขมความเจ็บปวด เล็บคมจิกลงบนพื้นทรายก่อนน้ำตาในดวงตากลมโตค่อยๆรินไหลอาบแก้มนวลอีกครั้งปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"อื้อ!!" ร่างกายโยนคลอนไปตามจังหวะรักหนักหน่วงของโจรหนุ่มที่ถาโถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง มือหนาทั้งสอ

วันต่อมา..ครืด~ ครืด~โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงแผดเสียงร้องดังในช่วงสายของวันใหม่ ปลุกคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงให้รู้สึกตัวตื่น"อืม~" โจรหนุ่มซึ่งรู้สึกตัวตื่นเป็นคนแรก ยกมือข้างหนึ่งที่วางอยู่บนเอวคอดเอื้อมมือไปคลำหาโทรศัพท์มือถือของตัวเองที่แผดเสียงร้องดังอย่างต่อเนื่อง ทั้งๆยังหลับตาอยู่ แล้วกดรับสายทันทีหลังหยิบขึ้นมาหลี่ตาดูว่าเป็นสายของใครที่โทรเข้ามา นั้นคือเสือเพื่อนรักของเขาเอง(ฮัลโหล มึงอยู่ไหน) ยังไม่ทันที่เจ้าตัวจะได้เอ่ยอะไรออกไป เสียงทุ้มจากคนปลายสายก็ดังขึ้นด้วยความเป็นห่วงจนรู้สึกได้"อยู่สีชัง มีอะไร"(ไอ้เวรแล้วบอกไปเข้าห้องน้ำ หนีไปไม่มีบอกเลยนะก็ให้พวกกูนั่งรอไปเหอะ แล้วกูโทรไปหาตั้งหลายสายทำไมไม่รับ)"อื้อ~" เสียงของเสือดังเล็ดลอดออกมาซึ่งได้ยินเป็นคำๆอย่างชัดเจน ทำให้คนในอ้อมแขนแกร่งที่ยังหลับอยู่สะดุ้งตื่นอย่างงัวเงียขัดจังหวะในตอนที่เพลิงกำลังจะตอบกลับ เธอขยับซุกหน้าเข้าไปคลอเคลียซอกคอของเขาด้วยความลืมตัวขณะที่แขนเรียวกอดรัดเอวสอบแน่น(นั่นเสียงใครอะ อย่าบอกนะว่ามึงถูกใจสาวแล้วลากไปปาดีดั๊บโอ๊เย เพราะแบบนี้ใช่ไหมถึงไม่บอกพวกกูแล้วทำไ

พอพาเธอมาถึงที่หมายนั่นคือสระว่ายน้ำ มือหนาข้างหนึ่งปลดเปลื้องผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบออกอีกครั้ง ปล่อยมันทิ้งลงกองริมสระตูม! แล้วกระโดดลงไปทันทีทำเอาน้ำในสระกระจายไปทั่วบริเวณ พร้อมกับร่างเธอที่ไม่ทันได้ตั้งตัวตะเกียกตะกายมากอดคอของเพลิงแน่นด้วยความตกใจแค่ก~ แค่ก~เนเน่สำลักหน้าดำหน้าแดงหลังคนตรงหน้ากระชับกอดเอวคอดแน่น จนร่างเปลือยเปล่าของเขาแนบชิดกันกับเธอ แล้วดีดตัวโผล่ขึ้นจากน้ำมือเล็กลูบน้ำออกจากใบหน้าลวกๆ มองเพลิงที่กำลังลูบน้ำออกจากใบหน้าเช่นกันด้วยสายตาไม่พอใจ "ทำบ้าอะไรของนาย" เธอแหวใส่เสียงแข็ง คนยิ่งมีอาการไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่ ข้างในมันกระสับกระส่าย ใจสั่น หัวใจดวงน้อยเต้นเร็วแรงอย่างบ้าคลั่ง น้ำมูกไหลแถมยังเจ็บตัวกับการกระทำของเขา มีหน้าพามาจุ่มน้ำอีกคิดจะทำอะไรของเขากันแน่"....." เพลิงไม่ได้ตอบกลับทันทีในสิ่งที่หญิงสาวถาม เอื้อมมือทั้งสองข้างไปประคองใบหน้าสวย "มึงอดทนหน่อยแล้วทำตามที่กูบอก กูจะเป็นคนรักษามึงให้หายจากการติดยาเอง" ถึงจะไม่ใช่หมอแต่เขาก็มีวิธีเลิกมัน อยู่ที่เธอด้วยว่าจะให้ความร่วมมือไหม ถ้าไม่ก็คงต้องใช้ความรุนแรงซึ่งเป็นทางถนัดของเขา จะไม่ปล่อยให้เธอทรม