บททั้งหมดของ BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25+: บทที่ 11 - บทที่ 20

หลายวันต่อมา..ก๊อก! ก๊อก!"เนเน่ลูกเปิดประตูให้ม๊าหน่อย" เสียงเคาะประตูดังขึ้นตามด้วยเสียงของคนข้างนอกตะโกนเข้ามา ทำให้เนเน่ที่กำลังผล็อยหลับอยู่สะดุ้งลืมตาตื่น"อื้อ~" มือเล็กยกขึ้นมานวดขมับตัวเองเบาๆเมื่อรู้สึกมึนตื้อๆ เธอค่อยๆดันตัวลุกแตะเท้าลงบนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ ก้าวเดินช้าๆไปเปิดประตูด้วยท่าทางงัวเงียแกร๊ก|ทันทีที่เธอปลดล็อกกลอนคนข้างนอกก็ดันบานประตูเปิดกว้าง เนเน่ยกหลังมือขึ้นมาขยี้เปลืองตาตัวเองเบาๆ พร้อมกับหมุนตัวเดินกลับไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนเตียง โดยมีผู้เป็นแม่เดินตามหลังเข้ามา"เพิ่งตื่นเหรอลูก" แนทเอ่ยถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงติดจะกังวล สามีบอกหลายวันมานี้ลูกสาวเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง พอถามอะไรก็ไม่ค่อยตอบ เธอจึงอดที่จะขึ้นมาดูไม่ได้เพราะไม่เคยเห็นลูกเป็นแบบนี้มาก่อน เผื่อมีเรื่องทุกข์ใจอะไรจะได้ระบายมันออกมา"ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้า แล้วขยับตัวไปเอนพิงกับพนักหัวเตียง ขณะที่ผู้เป็นแม่หย่อนสะโพกนั่งลงข้างๆ"หนูเป็นอะไรหรือเปล่าลูก ไม่สบายเหรอ ทำไมหน้าตาดูโทรมๆจัง" จากหน้าตาดูสดใสตอนนี้ดูโทรมมากเป็นอย่างที่สามีบอกแป๊ะ ปากซีดเผือดไม่เหมือนลูกสาวคนเก่าของเธอเลย"ปวดหัวน

ทันทีที่ได้ยินเสียงทุ้มเข้มดังขึ้นฟีฟายที่ยืนอยู่ข้างหลังหญิงสาวรีบเบี่ยงตัวมายืนข้างๆ ดวงตาคมกริบมองไปยังเจ้าของเสียงนั้นอย่างไม่รู้ว่าเป็นใคร ขณะโน้มตัวลงวางของ"นั่นใคร" ฟีฟายหันมาเอ่ยถามคนข้างๆด้วยความอยากรู้ว่าทำไมถึงมีผู้ชายเข้ามาอยู่ในห้องของเธอได้ แล้วยังมาพูดจาเหมือนเป็นอะไรกันกับเธออีก"มะ..มึงเข้ามาได้ยังไง" เนเน่ไม่ได้ตอบคำถามของฟีฟาย แต่กลับถามคนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอไม่รู้ว่าเพลิงเข้ามาอยู่ในห้องได้ยังไง คอนโดนี้ไม่ได้ให้คนแปลกหน้าเข้ามาง่ายๆมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างเคร่งครัด แต่เขากลับเข้ามาง่ายๆ แล้วอีกอย่างเธอไม่ได้ผิดคำสัญญาใดๆเลยทำไมเขาถึงยังไม่เลิกยุ่งกับเธออีก ต้องการอะไรกันแน่"....." ไม่มีคำตอบใดๆออกจากปากของเพลิง เขาหยัดกายลุกขึ้นเดินไปหาเจ้าของห้องช้าๆ เนเน่ไม่รอให้อีกฝ่ายเดินมาถึง เธอรีบก้าวถอยหลัง ทว่ายังไม่ทันก้าวก็ถูกมือหนาของคนข้างๆดึงมาหลบด้านหลังเสียก่อน การกระทำของฟีฟายเรียกรอยยิ้มร้ายให้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคาย"บอกชู้ของมึงไปสิว่ากูเป็นใคร" ไม่ว่าเปล่าเพลิงหยุดฝีเท้ายืนประจันหน้ากับฟีฟาย"....." "ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่ไปกดปุ่มเ

ทันทีที่เขาพูดจบก็ดีดตัวขึ้นคุกเข่า เอื้อมมือไปผลักร่างเธอลงนอนแผ่หลาลงกับเตียงเต็มแรง ในตอนที่เจ้าตัวกำลังจะอ้าปากตอกกลับตุ้บ!"อึก!" หน้าเนเน่เหยเกด้วยความจุก ตอนล้มลงไปไม่ทันตั้งตัวสปิงของมันเด้งร่างเปลือยเปล่าขึ้นเล็กน้อย ส่งผลให้แผ่นหลังกระแทกกับที่นอนอย่างแรงเธอใช้ข้อศอกยันค่อยๆดันตัวออกห่าง ขณะที่มือหนาชักรูดท่อนเอ็นใหญ่ให้พองตัวสุด เพียงไม่กี่ทีมันก็ขยายแข็งชันเต็มที่อีกครั้ง ก่อนจะเอื้อมมืออีกข้างไปลากขาเรียวสวยเข้ามาประชิดหน้าขาแกร่ง “.....” เพลิงหันไปยกยิ้มสะใจใส่คนบนเก้าอี้ที่ตอนนี้กำลังดิ้นพล่านทั้งน้ำตา มองแล้วโคตรน่าสมเพช"อย่า.."ปึก! เขาดันลำมันเข้าไปในร่องสวาทคับแคบจนสุดความยาวในคราเดียวทั้งที่ไม่มีน้ำหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทาง โดยไม่สนใจน้ำเสียงทุ้มแหบแห้งที่ตะโกนร้องห้าม"โอ๊ะ..อึก!!" หญิงสาวนิ่วหน้ากัดฟัน หลับตาปี๋ด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกเข้ากระทำอย่างรุนแรง น้ำตาไหลพรากอาบสองแก้มจนเปียกชุ่ม ความเจ็บปวดที่ได้รับและความทรมานไม่ต่างจากครั้งแรกที่ถูกเขาย่ำยีเลยมือเล็กผลักหน้าท้องแกร่งให้ห่างออกเพราะรู้สึกเจ็บบริเวณตรงนั้นของตัวเอง ขณะปรือตามองหน้าเขาด้วยความโกรธแค้น

"เจ็บมากไหม เน่ขอโทษ" เธอเอื้อมมือเข้าไปแตะลงบนบาดแผลข้างริมปากหนาของฟีฟายเบาๆ"ไม่อะ เจ็บใจมากกว่าที่ช่วยเราไม่ได้" มือหนาจับซ้อนลงบนมือของเธอ "พี่ไม่เข้าใจว่าเราจะไปยอมมันทำไม ยังไงพี่ก็ไม่ยะ.." ยังไม่ทันที่ฟีฟายจะพูดจบประโยคก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเนเน่โพล่งแทรกขึ้นเบี่ยงประเด็น"เดี๋ยวเน่ขอไปหยิบชุดคลุมในห้องน้ำมาใส่ก่อนนะ จะได้เอาอุปกรณ์ทำแผลมาทำให้พี่ด้วย" ว่าจบเธอก็ดึงมือออกจากเกาะกุม หยัดกายลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำทันทีไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับใดๆ ขี้เกียจฟังคำที่เขากำลังจะเอื้อนเอ่ย เพราะรู้ว่าคนอย่างฟีฟายไม่ยอมให้เธอต้องมาทนเจ็บปวดแบบนี้ แล้วเธอเองก็ไม่ได้อยากยอมแต่มันจำเป็นเพื่อความปลอดภัยของเขา คนที่ถือไพ่เหนือกว่าและมีความเลือดเย็นอย่างเพลิงสามารถทำอะไรได้หลายอย่างโดยที่เราไม่คาดคิดดวงตาสีดำสนิทมองตามหลังเรือนร่างเปลือยเปล่าเดินไปจนลับตา ครั้งแรกเหมือนกันที่ชายหนุ่มเองได้เห็นเรือนร่างขาวเนียนของเธอ มันสวยมากจริงๆใครเห็นต้องเป็นหลงใหลไม่เว้นแม้แต่เขา แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยคิดอกุศลกับเธอเลยสักครั้งพอเข้ามาถึงเนเน่ก็คว้าหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำที่แขวนอยู่ขึ้นมาสวมใส่ พร้อมกับขาเรียวก

@บ่อนโจรรถยนต์คันหรูที่เคยปล้นมาไม่กี่เดือนก่อนได้จัดการเปลี่ยนเป็นชื่อตัวเองเสร็จสรรพเลี้ยวเข้ามาในจอดใต้ต้นไม้ที่ประจำ โจรหนุ่มเปิดประตูก้าวลงจากรถเดินเข้าไปในบ่อนของตัวเอง"พี่เพลิงสวัสดีครับ" ลูกน้องซึ่งยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูประนมมือกล่าวคำทักทายเจ้าของ"....." เพลิงไม่ได้สนใจเดินเลยเข้าไปข้างในขึ้นชั้นบนทันที สร้างความหน้าแตกให้แก่ลูกน้องเอามากยกมือขึ้นเกาศีรษะ แม้จะโดนเมินแบบนี้อยู่เป็นประจำก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกชินเลยแกร๊ก|มือหนาดึงบานประตูห้องทำงานให้เปิดออก ก็เจอพวกเพื่อนรักนั่งอยู่กันครบก่อนที่ทุกคนจะตวัดสายตามามอง เขาทำหน้านิ่งอย่างไม่สนใจ สาวเท้าเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวโปรดตรงโต๊ะทำงานของตัวเอง "หายไปนอนไหนมาทั้งคืนวะ ไอ้เพลิง" เล้งเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงทั้งสงสัยเมื่อเห็นว่าเมื่อคืนเพื่อนไม่กลับบ่อน ผิดไปจากวิสัยที่เป็นอยู่ เนื่องจากเขารู้ว่าเพลิงไม่ชอบและไม่เคยไปนอนค้างที่ไหนต่อให้ดึกดื่นก็จะกลับมานอนบ่อนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับแปลกๆหายไปทั้งคืน แถมกลับมาหน้าตายังสดชื่นขึ้นอีก"ปกติมึงไม่ชอบไปค้างไหนไม่ใช่ไง" ไม่เพียงแต่เล้งที่สงสัยเสือเองก็สงสัยไม่ต่างกันจึงถ