All Chapters of BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25+: Chapter 61 - Chapter 70

"อึก.." เนเน่ลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อขยับมาสุดทางหัวเตียง แววตาสั่นระริกละสายตาจากคนตรงหน้าที่กำลังเดินเข้ามาหาช้าๆมองไปยังบานประตูที่เปิดอยู่ ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นวิ่งหนีออกไปทันที"มึงจะไปหนีไหน" หมับ!"โอ๊ย!" แต่แล้ววิ่งไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกเพลิงวิ่งตามมาคว้าแขนไว้ได้ทัน ตัวเธอปลิวไปตามแรงกระชากเมื่อเขาลากกลับมาเหวี่ยงลงบนเตียงนอนอีกครั้งตุ้บ!"อึก!" เธอนิ่วหน้าออกมาด้วยความจุก พลางหดตัวกุมท้องน้อยแน่น โดยมีสายตาคู่คมของโจรหนุ่มจ้องมองอยู่"เจ็บเหรอ? บอกแล้วใช่ไหมว่าหนีไปก็ไม่พ้นแล้วยังจะทะเยอทะยานหนีทำไม ชอบเจ็บตัวมากนักเหรอ""....." ใบหน้าสวยกดเปลือกตาหลับลงแสร้งทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินคำถามของเขา พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ยังไงก็ไม่รอดอยู่แล้ว"ถามทำไมไม่ตอบ"".....""ดี..งั้นเงียบไปให้ได้ตลอดก็แล้วกัน" ท่าทางเมินเฉยของอีกฝ่ายทำให้เพลิงยิ่งมีอารมณ์ เท้าใหญ่ก้าวขึ้นไปบนเตียง โน้มตัวลงจับขาเรียวทั้งสองข้างพลิกตัวเธอให้หงายขึ้น พร้อมกับดึงกระชากกระดุมกางเกงจนหลุดติดมือทั้งกางเกงชั้นใน"อึก" ฟันคมกัดกันแน่น ขณะที่มือสั่นเทาพยายามกำขอบกางเกงไว้ไม่ให้เขาถอดออกไปได้ แต่ก็ไม่เป็นผลถูกถอดออกไป

วันต่อมา..แสงแดดสีทองอ่อนของเช้าวันใหม่สอดส่องผ่านม่านเข้ามาทักทายโจรหนุ่มที่นอนตะแคงข้างทับแขนพับข้างหนึ่งของตัวเองและแขนอีกข้างพาดอยู่บนเอวคอด มองหน้าหญิงสาวสลับกับลูกสาวที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงอย่างสุขสบายใต้ผ้านวมผืนหนา รับความอุ่นหลบไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่เป่ารดลงมาเป็นระยะ"อื้อ~" หญิงสาวครางอื้ออึงในลำคอเบาๆ ก่อนขยับตัวพลิกเข้าไปกอดเพลิงที่แอบมานอนซ้อนหลังอยู่อย่างงัวเงียประกอบกับไม่รู้ตัว ซุกพวงแก้มแดงระเรื่อเข้าคลอเคลียแผงอกแกร่งหาความอุ่น"....." คนถูกกอดชำเลืองมอง พลางคลี่ยิ้มอ่อนรีบดึงแขนที่ใช้หนุนนอนสอดเข้าไปใต้ลำคอของเธอขณะที่มืออีกข้างยกศีรษะทุยให้มาหนุนลงพร้อมกับลูบมันเบาๆ กดปลายจมูกโด่งคมหอมกระหม่อมบางทีหนึ่ง ตอนแรกเขาไม่ได้มานอนข้างเธออย่างงี้หรอกเพราะเมื่อคืนเจ้าตัวให้ลูกสาวตัวน้อยทั้งสองคนมานอนคั่นระหว่างกลางไว้ไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้แถมยังข่มขู่สารพัด ก็ได้แต่รอให้เธอหลับก่อนถึงจะยกลูกสาวคนพี่มานอนแทนที่ตนได้และขยับเธอไปนอนแทนที่ลูกสาว กว่าเขาจะได้มานอนกอดเล่นปาเข้าไปดึกดื่นอยู่เหมือนกันหลังจากได้กลับมานอนกอดเนเน่ตลอดทั้งคืนมันทำให้เขาได้หลับเต็มอิ่มกว่าทุ

ตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าของโน่เข้ามาในคฤหาสน์ของตัวเองด้วยสีหน้าเรียบ หลังเพิ่งบินกลับมาจากคุยงานใหญ่กับคิมที่ฮ่องกง (ประเทศจีน) งานใหญ่ที่ว่าคือธุรกิจท่าเรือส่วนตัวที่ทำร่วมกันพวกเขามีเกณฑ์ที่จะขยายท่าเรือให้ใหญ่ขึ้นและซื้อเรือขนส่งเพิ่มเป็นจำนวนมากจึงต้องปรึกษาดูงานกันอยู่หลายวัน เพราะบริษัทยักษ์ใหญ่ในแถบเอเชียและยุโรปเริ่มทยอยติดต่อมาขอเพิ่มจำนวนน้ำมันหลายตันกลัวจะล่าช้าในการจัดส่ง"แด๊ด!" แนทเอ่ยเรียกสามีออกมาสุดเสียงด้วยความดีใจขณะกำลังเดินลงบันไดมาจากชั้นสอง เธอรีบวิ่งเข้าไปโผกอดเขาด้วยความคิดถึงหมับ!"โอ๊ย! อ้วน" แรงกระแทกทำให้โน่ถึงกับจุกอก จากสีหน้าเรียบกลายเป็นอมยิ้มอ่อนๆกับท่าทางดีใจของภรรยาสุดที่รักแบบนี้ไม่ให้หลงทนไหวเหรอ"คิดถึงจัง" ใบหน้าสวยแนบติดกับแผงอกแกร่งของเขา พูดเสียงอู้อี้บอกไป ปกติห่างกันนานสุดแค่วันเดียวเองนี่เล่นตั้งสองสามวันแหนะ..จะไม่ให้เธอคิดถึงได้ยังไง ตอนแรกเขาจะให้ไปด้วยนั่นแหละแต่ติดที่ว่าต้องช่วยลูกชายเลี้ยงหลานชายไงเพราะลูกสะใภ้ต้องไปเรียนหนังสือ ไหนจะต้องช่วยลูกสาวดูหลานสาวอีกพานทำเธอไปไหนไม่ได้เลย"อ้อนเก่งแบบนี้คืนนี้อยากได้กี่ครั้งว่ามา" โน

เย็นวันเดียวกันกลับมาภายในบริษัทkn groupดวงตากลมโตใต้แพขนตางอนสวยปัดไปด้วยมาสคาร่าจ้องมองผ่านกระจกใสไปสัมผัสกับบรรยากาศภายนอกที่กำลังครึ้มฟ้าครึ้มฝน ขณะยืนกอดอกอยู่หลังเก้าอี้ทำงานหลังจากเซ็นเอกสารสำคัญเสร็จเรียบร้อยได้ไม่นาน สีหน้าของเนเน่คล้ายดูจะกังวลไม่น้อย ในใจมันรู้สึกหวาดหวั่นมากอยู่ไม่เป็นสุขเอาซะเลยได้แต่พะวกพะวงเป็นห่วงอีกคนที่ไม่รู้ป่านนี้จะได้อ่านข้อความนั้นของเธอหรือยังแล้วได้ทำตามที่บอกไว้ไหม ซ่า! ระหว่างนั้นฝนก็กระหน่ำตกลงมาอย่างแรง ทั้งฟ้าแลบและร้องลั่นครืนโครม "เฮ้อ!" เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ ได้แต่หวังว่าตอนนี้เขากำลังจะเดินทางไปที่ไหนสักแห่งที่ผู้เป็นพ่อของเธอตามหาไม่เจอ หญิงสาวค่อยๆสลัดความกังวลของตัวเอง หมุนตัวเดินไปยังโซฟาเพื่อรอลูกสาวตัวน้อยทั้งสองคนที่กำลังเดินทางกลับมากับป้าของเขา แต่ทว่ายังไม่ทันจะได้ก้าวขา ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นพอดี ทำให้เนเน่หยุดชะงักมองบานประตูที่ถูกผลักเปิดเข้ามาตามด้วยร่างของลูกสาวตัวน้อยทั้งสองคน โดยมีพี่สาวเดินตามหลังมาด้วย "จุนแม่ก๋า (คุณแม่ขา)" ทั้งเพลินลินและเพลงพิณต่างก็วิ่งเตาะแตะเข้ามาหา พร้อมกับตะโกนเรียก

"....!!" เพลิงได้แต่ยืนแน่นิ่งไปด้วยความตกใจทันทีที่เปิดประตูออกมาเห็นคนที่มาใหม่ หัวใจแกร่งกระตุกวูบไปอยู่ตาตุ่มหลังได้ยินคำทักทายหลุดออกมาจากปากเจ้าตัว ต่างจากเพลงพิณที่ฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี่ดีอกดีใจเมื่อได้เห็น.. "จุนตา (คุณตา)" เสียงเล็กเปล่งเรียกคนตรงหน้า พร้อมกับยื่นแขนทั้งสองข้างอ้าให้ "ว่าไงเด็กตัวแสบ" โน่รับหลานสาวตัวน้อยมากอดแนบอก ฟอด~ แล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มยุ้ยทั้งสองข้างฟอดใหญ่ โดยสายตาคู่คมเหลือบมองไปยังอดีตลูกน้องคนโปรดที่ยืนหน้าซีดเป็นไก่ต้มคงจะกลัวตายสินะเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน คงไม่ต้องบอกว่าเขามาที่นี่ได้ยังไง และรู้ทั้งรู้ว่าเวลานี้ไม่ควรมาจัดการกับเพลิงแต่ก็ยังจะมาเพราะทนไม่ไหว เขาจะไม่ยอมให้คนทรยศได้เสวยสุขง่ายๆ ต้องได้รับกรรมในสิ่งที่ตัวเองกระทำให้สาสมต่อให้หลานอยู่ก็อย่าคิดว่าเขาจะไม่กล้าทำอะไร บอกเลยว่าเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่อย่างเขาสามารถฆ่าได้ทุกสถานการณ์โดยที่ไม่สนใจความรู้สึกขอใครทั้งนั้น"กิดตึ๊งจัง (คิดถึงจัง)" เด็กน้อยบอกเสียงอ่อน พลางซบหน้าลงบนไหลแกร่ง ท่าทางออดอ้อนเรียกรอยยิ้มมุมปากให้ผุดขึ้นบนใบหน้าคมคายของคนเป็นคนตา"เหรอ..คิดถ