บททั้งหมดของ หลงรักเด็กซ่อง: บทที่ 61 - บทที่ 70

"แม่ง..ทำไมแด๊ดเป็นคนแบบนี้วะ เด็กมันรักกันจะกีดกันเพื่อ? หนูบอกแล้วใช่ปะว่าเด็กคนนี้เป็นคนดี ดูก็รู้ว่าไม่ได้มาหวังอะไร หนูดูคนออกว่าเด็กคนไหนเสแสร้งคนไหนดี ยังไงหนูก็ไม่ยอมหรอกนะและไม่รับใครเป็นลูกสะใภ้ด้วยนอกจากคนนี้" "เดี๋ยว! ฉันยังคุยธุระด้วยไม่เสร็จ" แต่ยังไม่ทันที่ก๋วยเตี๋ยวจะก้าวพ้นประตูเสียงทุ้มเข้มก็เอ่ยขึ้น โดยไม่สนใจเสียงด่าทอของภรรยาที่โพล่งด่าตนเสียงดังลั่นอย่างเหลืออด เท้าเล็กจึงหยุดชะงักยืนนิ่งทันทีอยู่หลายนาที แล้วตัดสินใจค่อยๆหมุนตัวเดินกลับเข้าไปช้าๆระหว่างทางเด็กสาวก็ยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้มนวลอีกครั้งเพราะมันไหลลงมาไม่หยุด ก่อนจะมาหยุดตรงหน้าเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ เธอสอดมือประสานกันไว้ด้านหน้าหลวมๆ พร้อมก้มหน้างุดรอให้อีกฝ่ายพูดธุระต่อ ทว่าคนตรงหน้ายังไม่ทันจะพูดอะไรอีกคนก็เอ่ยแทรกขึ้นก่อน"แด๊ดยังไม่พอใจใช่ปะจะคุยอะไรอีก ลูกสาวออกไปเถอะไม่ต้องสนใจคนบ้าอำนาจ แล้วก็ไม่ต้องเลิกกับตาเนด้วยม๊าอนุญาตให้คบกันใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ขัดขวาง นอกจากเสียว่าทั้งสองคนจะหมดรักกันเอง" ประโยคแรกหันไปตะคอกใส่สามีอย่างไม่พอใจพร้อมหยัดกายลุกขึ้นเดินไปลูบศีรษะลูกสะใภ้เบาๆด้วยความเอ็น

หมับ!"ปล่อย" ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเดินถึงประตูก็โดนแฟนสาวโผเข้ามากอดเอวสอบจากทางด้านหลังไว้แน่น มือหนาแกะแขนเรียวออกจากการรัดกุม ในตอนที่อีกคนซบหน้าเปื้อนน้ำตาลงบนแผ่นหลังแกร่ง"ฮึก..ฮันนี่อย่าไปนะคะ ป๊าไม่ได้ทำอะไรหนู""ไม่ได้ทำแล้วร้องไห้ทำไม""ป๊า..ฮึก..ยอมรับหนูแล้ว""....." เนมาร์ค่อยหมุนตัวกลับเข้าไปหาเธอ พลางขมวดคิ้วยุ่งด้วยความงุนงง อาการโมโหตอนนี้เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเย็นลงทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเรียบ "ยอมรับอะไร?""ยอมรับแบบม๊า..ฮึก" ดวงตากลมโตหลับตาลงช้าๆเมื่อคนตรงหน้าเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มให้ทั้งสองข้าง เธอไม่รู้ว่ามันต้องเรียกว่ายังไงรู้แค่ท่านยอมให้เธอกับเขาคบกันต่อ"ยอมรับเป็นลูกสะใภ้?" มือหนาประคองใบหน้าหวานให้แหงนขึ้นมาสบตา"ฮึก" เธอพยักหน้ารับ"ยอมรับแล้วดอลลีร้องไห้ทำไม" เขาไม่ได้รู้สึกตกใจกับสิ่งที่เธอบอก ต่อให้ผู้เป็นพ่อไม่ยอมรับเขาก็ไม่สนใจอยู่แล้ว เพราะชีวิตคู่เขาต้องเป็นคนเลือกเองและเขาก็เลือกที่จะใช้มันร่วมกับเธอ"หนู..ฮึก..ดีใจ""หึ" เสียงหัวเราะในลำคอหนาดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ เนมาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างนึกเอ็นดูแฟนสาว คนอะไรไม่รู้อ่อนไหวง่ายจริงๆ

"เลิกแสร้งงอนเมียแล้วบอกธุระของมึงมาดิ" ต่อว่า"เดือนหน้ากูจะแต่งงาน" ว่าแล้วเนมาร์ก็คลายพันธนาการออกจากตัวแฟนสาว แล้วยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระดกเข้าปาก "แต่งงาน?" เดย์และต่อย้ำคำขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจเล็กน้อย"เออ แต่จัดเงียบๆที่บ้านในช่วงเช้าแค่ผูกข้อไม้ข้อมือ""ดีใจด้วยนะคะพี่เนน้องก๋วยเตี๋ยว" มายยิ้มกว้าง พลางเอื้อมไปจับแขนเรียวของเด็กสาวเชิงยินดีด้วย วันนี้ได้ฟังแต่เรื่องยินดีทั้งนั้นเลยเธอรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก และเชื่อว่าทุกคนก็คงจะมีความสุขไม่แพ้กัน"ครับ/ขอบคุณมากนะคะพี่มาย" เนมาร์พยักหน้ากลับพร้อมกับแฟนสาวโผกอดมายหลวมๆ เธอค่อนข้างจะสนิทกันกับมาย ชอบอ้อนประจบจนอีกฝ่ายหลงแล้วหลงอีก"ทำไมแค่ผูกข้อไม้ข้อมือเองวะ ไม่เลี้ยงเหรอ?" เป็นเดย์ที่เอ่ยถามขึ้น"เมียกูชอบความเรียบง่าย ไม่ต้องการให้จัดใหญ่โตแล้วอีกอย่างเมียกูไม่ชอบคนเยอะ อยากให้มีแต่คนในครอบครัวและเพื่อนสนิทมากกว่า""ว่าแล้วทำไมสองคนนี้ถึงเข้ากันได้ นิสัยเหมือนกันไม่มีผิด" หลังจากต่อพูดจบประโยคมายและก๋วยเตี๋ยวหันมองหน้ากันแล้วยิ้มกริ่มหลายวันต่อมา.. @โรงเรียนนานาชาติอินเตอร์ww"เลิกเรียนเมื่อไหร่ก็ไปนั่งรอฉั

@คอนโดเนมาร์ใบหน้าคมคายชะเง้อมองหน้าประตูห้องนอนเป็นพักๆขณะที่นั่งพิงพนักหัวเตียงอยู่บนเตียงคุยไลน์กับพวกเพื่อน นี่ก็หลายชั่วโมงและที่เธอทิ้งเขาให้นอนอยู่ในห้องคนเดียว คงไม่พ้นเล่นอยู่กับแมวนั่นแหละ ตั้งแต่กลับมาถึงห้องก๋วยเตี๋ยวก็เอาแต่คลุกคลีอยู่กับแมวหน้าโซฟานอกห้อง ทั้งอาบน้ำ เป่าขน ป้อนข้าวสารพัด ขนาดเธออาบน้ำแล้วยังออกไปเล่นกับมันอีกเขาไม่รู้คิดผิดคิดถูกที่ตามใจตอนนี้เนมาร์รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะเป็นหมาหัวเน่ายังไงไม่รู้ พอมีมันเข้ามาเธอแทบจะไม่สนใจเขาเลย น่าร้องไห้ชะมัดเมียสนใจแมวมากกว่าผัวเขาดีดตัวลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูยืนแอบดูแฟนสาว เธอหัวเราะคิกคักกอดรัดฟัดเหวี่ยงแมวตัวนั้นอย่างสนุกสนาน เห็นแล้วหมั่นไส้เดี๋ยวรอให้เผลอก่อนเถอะเขาจะขโมยไปปล่อยไว้ที่เดิม"เลิกเล่นกับมันแล้วเข้ามานอนได้และ ฉันหิว" ชายหนุ่มออกคำสั่งเสียงเรียบ"....." ก๋วยเตี๋ยวหยุดชะงักเงยหน้ามองไปตามเสียงนั้นแต่ก็เมินเฉยกับคำพูดของเขา เธอก้มลงเล่นกับแมวต่อ"นี่ดอลลีได้ยินที่ฉันพูดไหม""หิวก็ไปหาอะไรกินสิคะ จะมาขึ้นเสียงใส่หนูทำไมเล่า""ฉันหิวดอลลีไม่ได้หิวอย่างอื่น" ขาแกร่งสาวออกมาหาแฟนสาว "พอมีแมวตั

"....." สายตาคู่คมมองเจ้าของเสียงเรียกค้างด้วยความตะลึงก้อนเนื้อในอกแกร่งข้างซ้ายเต้นระรัวไม่เป็นส่ำ เธอสวยมากอย่างไม่เคยเห็นใครสวยได้เท่านี้มาก่อน ขนาดผู้เป็นแม่ที่ยืนรออยู่ข้างล่างว่าสวยแล้วแต่สู้แฟนสาวของเขาไม่ได้เลยไม่ทันไรก็ต้องละสายตามามองลูกน้องคนสนิทเขม็ง ซึ่งเขาใช้ให้มาดูว่าที่เจ้าสาวว่าแต่งตัวเสร็จหรือยังจะได้ขึ้นมารับแต่กลับหายไปนานหลายนาทีซะงั้น แถมยังได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นไปถึงข้างล่าง จนเขาต้องขึ้นมาดูด้วยความเป็นห่วงแฟนสาวแม้เสียงที่ได้ยินนั้นจะไม่ใช่เสียงเธอก็ตาม"กูใช้ให้ขึ้นมาดูเมียกูแต่มึงกลับมาตีกับเพื่อนเมียกู คือไรไอ้ทิม" เนมาร์เอ่ยถามด้วยท่าทางเอือมระอาเมื่อเหลือบเห็นสภาพผมซามิยุ่งเหยิงประกอบกับเสียงกรีดร้องมันเดาไม่อยาก ทิมก้มศีรษะรับผิดทุกอย่างเนื่องจากทำเกินคำสั่ง ในขณะที่ก๋วยเตี๋ยวยกมือขึ้นเกาะแขนแฟนหนุ่มและซามิยืนทำหน้าตาสะใจ"ก็มันมาหาเรื่องผมก่อนนี่ครับ""ใครใช้ให้มาปากหมาใส่ก่อนล่ะวะ" ยังไม่ทันที่เนมาร์จะได้ถามอะไรต่อ ซามิก็โพล่งขึ้นแทรกเสียงแข็งอย่างไม่ยอมให้ฟ้องคนเดียวหรอก จะโดนก็ต้องโดนด้วยกันเนี่ยแหละ"ฉันปากหมาใส่ตอนไหน? พอเปิดประตูเข้ามาก็ม