Semua Bab Deal of Love (Bastarda Series-Four: Bab 11 - Bab 20

Chyrll Point of view Lumipas ang ilang buwan, ang daming nangyari sa amin, lalo na sa mga kaibigan ko. Hindi namin akalain na kung kailan okay na ang lahat kina Eutanes at Isadora ay mangyayari ang lahat ng iyon. Akala namin ay wala ng mangyayari ulit, hindi namin inaasahan na sabay na hindi magpaparamdam ang dalawa pa naming kaibigan na sila Aria at Szarina. Si Red naman simula noon ay hindi kona pinapansin at sinusundan pagkatapos ng pagsalitaan ako nito ng masasakit na salita ng mahuli ako nitong nakasampa sa taas ng bakal na gate ng mansion nito. Bakasyon ngayon, nandito kami ngayon sa Isla ni lolo Daimond. Dito namin napagpasyahan ni Rasselle na magbakasyon ng dalawang linggo. Nagtaka si Daddy at tito Winston na kina lolo mona kami magbabakasyon. Biniro pa namin na. "Ang tagal niyo po sa amin na ikukulong mo kaming dalawa don ni Rasselle, hindi niyo naman ginagawa kaya nagkusa na po kami ni Rasselle na pumunta don. "Oo nga po tito, naiinip na po kami sa palagi niny

Chyrll Point of view. "Mag-iingat kayo, apo.Mamimiss namin kayo, at sana hindi ito ang huling punta ninyo dito?" Saad ni Lola Elizabeth. "Kayo rin po Lola, mag-iingat din po dito, mamimiss ko din po kayo, dangan lang po ay dalawang linggo lang po ang bakasyon namin. Pangako po, pagkatapos ng aming klase dito po ulit kami magbabakasyon ng kaibigan ko." Saad ko, pagkatapos ay humalik na ako kay Lola. Si Rasselle ay nakasakay na sa chopper, ako na lang naiwan diti sa labas. Parang ayaw ko pang umuwi, mamimiss ko ang lugar na ito. "O siya apo, sakay ka na ng maka alis na kayo." Sabi sa akin ni lola. Tumingin ako kay Cohen. "Cohen, ikaw na ang bahala kina lolo at lola ha. Babalik na ulit kami sa Maynila, balik eskwela na ulit kami ng kaibigan ko." Paalam ko kay Cohen. "Naku, Senyorita kahit hindi mo po sa akin sabihin aalagaan ko po parin sila. Dahil utang na loob po namin na mga kapwa ko katutubong Mangyan ay tinulongan nila." Saad ni Cohen. Pagkatapos namin mag-usap ay sumakay

3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma

Red Simon Point of view. Bumuga mona ako ng hangin bago ako lumakad palapit sa tapat mismo ng gate ng mansion nila Chyrll. Kaya ko ito. Isa akong Marcos, at nanalaytay ang dugong Celedonio sa mga ugat ko. Hindi ako uuwing hindi ko nasusungkit ang isang makislap na bituin sa langit. Bituin na naglalaman at nagbibigay liwanag sa aking mga pangarap. Kinuha ko ang speaker at microphone, sinalang ko ang kantang Ligas na tingin. Tumingin mona ako sa aking relo, kung anong oras na. Pagtingin ko ay, 5:55 am na. Seguro naman ay gising na sila ng ganitong oras. Pumikit mona ako ng aking mata, at saka ko ulit minulat at inumpisahang kumanta. Paro-paro sa aking tiyan Naglalaro 'di mapigilan Nauutal kahit 'di ka kausap Lumalayo kahit 'di kaharap Ooh bakit ba hanggang dito lang ang Dulo ng aking hakbang Lapitan ka'y malabo kaya hanggang Nakaw tingin lamang ako Pinagmamasadan ang bawat ikot mo Ligaw tingin lang ba ako Habang kumakanta ako, naalala ko ang mga araw na gust

Chyrll Point of view Wala akong masakyan, hindi ko matawagan si kuya Arnolfo dahil pinag bakasyon ko muna ito dahil wala naman na kaming pasok. Umuwi ito ng probinsya nila. Sa condo ko ako ngayon nakatira, regalo sa akin ni Daddy. Sa condo mona ako ngayon, para hindi na si Red pumunta ulit sa mansion ni Daddy para hindi na ito mangharana ng ganuong kaaga. Sira ulong lalaki na iyon, sumabay pa sa pagsikat ng araw ang pagharana niya. Akala ko tuloy ng araw na iyon ay pasko na dahil napakalakas ng volume ng speaker nito ng dala. At mabuti na lang din hindi na ako kinulit pa ni Daddy harapin ko si Red non. Tulog is life kaya ako ngayon. Bihira na ako gumimik dahil inuna ko mona ang aking pag-aaral kaysa ang lumandi ako. Kaya ang lahat ng lalaking nagtatangkang manligaw sa akin noon ay binasted ko. At ito namang si Lance, hindi nadadala sa akin, kahit ilan beses ko ng pinahiya ay patuloy parin ang pangliligaw na ginagawa. Nakatayo ako ngayon dito sa waiting shed habang nag-aabang ng