Hoy, baliw kayong dalawa... Pati sila Lolo Daimond at Lola Elizabeth ay pinag-uusapan ninyo. Sumbong ko kayo.
Chyrll Point of View. Nagtipon tipon na kami dito sa ginawa naming bonfire, pinaapoyan ito ni Cohen kanina. Maraming Mangyan ang mga trabahador dito ni Lolo at ni Lola na halos dito na nakatira kaya nakasanayan na daw ni lola ang na gawin ang tradisyon ng mga katutubong Mangyan kapag ka ganitong may pagdiriwang. Pinatugtog nila ang tradisyon nilang kanta ang Ambahan na isang uri ng kanta na ginagamit ng mga Mangyan sa seremonyas at pagdiriwang. Tumayo na ang iilan na mag-aasawa na Mangyan, sila ang nagpasimuno ng sayaw. At mga ilang minuto ay sina Lolo Daimond at Lola Elizabeth naman ang tumayo at nakisayaw narin. Napapalibotan nila ang bonfire habang sumasayaw sila, nakakatuwa lang dahil hindi ko akalain na sila Lolo Daimond at Lola Elizabeth ay marunong makihalubilo sa mga katutubong Mangyan. Lumapit sa akin si Cohen, ang binatang Mangyan na naghanda ng meryenda namin ni Rasselle. Nagkatinginan kami Rasselle ng ilahad ni Cohen ang kamay niya sa akin. Nakangiti naman na
Chyrll Point of view. "Mag-iingat kayo, apo.Mamimiss namin kayo, at sana hindi ito ang huling punta ninyo dito?" Saad ni Lola Elizabeth. "Kayo rin po Lola, mag-iingat din po dito, mamimiss ko din po kayo, dangan lang po ay dalawang linggo lang po ang bakasyon namin. Pangako po, pagkatapos ng aming klase dito po ulit kami magbabakasyon ng kaibigan ko." Saad ko, pagkatapos ay humalik na ako kay Lola. Si Rasselle ay nakasakay na sa chopper, ako na lang naiwan diti sa labas. Parang ayaw ko pang umuwi, mamimiss ko ang lugar na ito. "O siya apo, sakay ka na ng maka alis na kayo." Sabi sa akin ni lola. Tumingin ako kay Cohen. "Cohen, ikaw na ang bahala kina lolo at lola ha. Babalik na ulit kami sa Maynila, balik eskwela na ulit kami ng kaibigan ko." Paalam ko kay Cohen. "Naku, Senyorita kahit hindi mo po sa akin sabihin aalagaan ko po parin sila. Dahil utang na loob po namin na mga kapwa ko katutubong Mangyan ay tinulongan nila." Saad ni Cohen. Pagkatapos namin mag-usap ay sumakay
Red Simon Point of view. "Dennis sa kumpanya mo ako ni Daddy ihatid, hindi mona ako uuwi sa Mansion ni Lolo." Utos ko sa aking taga maneho ng aking sasakyan. "Masusunod bossing." Sagot ni Dennis sa akin. Kakalapag lang ng private airplane ni Daddy dito sa NAIA Terminal. Tama na ang matagal na pagmukmok ko sa U.S. Marami na akong naantalang trabaho sa kumpanya ni Daddy. Subukan lang ni Jobel na sundan pa ako dito, upang guluhin. Ibibigay ko sa kanya ang hindi pa niya nararanasan buong buhay niya. Kung naging matapang lang ako noon, hindi ako papayag sa kaniyang magulang na panagutan ko siya, at kung nalaman ko lang ng maaga na hindi pala ako ang tunay na ama ng pinagbubuntis niya noon ay hindi ko siya pinakasalan. Pagdating ko sa kumpanya ni Daddy, ay agad akong bumaba ng aking sasakyan. Mga nakahilirang mga empleyado ng kumpanya ang sumalubong sa akin, at sabay-sabay na bumati sa aking pagbabalik. Yumukod lang ako ng bahagya nf aking ulo sa kanila, tanda ng pagbalik ko sa ka
3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma
Red Simon Point of view. Bago ako pumasok sa aking opisina ay dumaan akong muli sa Chyselle Coffee Shop. Gusto kong kausapin si Chyrll, alam kong huli na at ilang buwan narin ang lumipas. Gusto kong humingi sa kanya ng tawad sa mga nasabi ko sa kanya noon. Ng matanaw kong naglalakad si Chyrll papasok sa University ay bumaba na agad ako ng kotse ko. "Chyrll, pwede ba tayong mag-usap." Pakiusap ko agad. "Pwede, naman. Pero ano naman yong pag-uusapan natin?" Tanong nito sa akin. Ang laki na ng pinagbago niya, hindi na katulad ng dati kapag nakikita ako ay nagniningning ang kanyang mga mata, ngunit ngayon ay tila nagbago na. "Pwede bang sumama ka sa akin, at don tayo mag-usap." Pakiusap kong muli. "Pasensya na Red, hindi ako makakasama dahil ilang araw na akong absent. Saka bagsak ako sa lahat ng subjects ko, kailangan kong bumawi. Kung hindi naman importante yang sasabihin mo sa akin, sa ibang araw na lang. O kaya naman ay dito mona lang sabihin, bawal na talaga akong umabsent
Red Simon Point of view. Bumuga mona ako ng hangin bago ako lumakad palapit sa tapat mismo ng gate ng mansion nila Chyrll. Kaya ko ito. Isa akong Marcos, at nanalaytay ang dugong Celedonio sa mga ugat ko. Hindi ako uuwing hindi ko nasusungkit ang isang makislap na bituin sa langit. Bituin na naglalaman at nagbibigay liwanag sa aking mga pangarap. Kinuha ko ang speaker at microphone, sinalang ko ang kantang Ligas na tingin. Tumingin mona ako sa aking relo, kung anong oras na. Pagtingin ko ay, 5:55 am na. Seguro naman ay gising na sila ng ganitong oras. Pumikit mona ako ng aking mata, at saka ko ulit minulat at inumpisahang kumanta. Paro-paro sa aking tiyan Naglalaro 'di mapigilan Nauutal kahit 'di ka kausap Lumalayo kahit 'di kaharap Ooh bakit ba hanggang dito lang ang Dulo ng aking hakbang Lapitan ka'y malabo kaya hanggang Nakaw tingin lamang ako Pinagmamasadan ang bawat ikot mo Ligaw tingin lang ba ako Habang kumakanta ako, naalala ko ang mga araw na gusto ko siyang l
Chyrll Point of view. Mahaba man ang taon na hinintay ko, nagawa ko parin na matapos ang Pre-law course na gusto ko. Tatlong taon na lang bubunuin ko, matutupad at magiging ganap na akong abogada! Kakatapos lang ng graduation namin. Ngayon ay magkasama kami ni Rasselle at ni Marian dito sa bar. Gusto namin e celebrate ang aming pagtatapos. Hindi man kami kumpleto ngayon ang mahalaga ay dumalo sila ng graduation namin. "Kapatid, grabe ang sasarap ng mga boys na sumasayaw sa stage." Humahangang turan ni Rasselle. "Baliw ka, magalit niyan saiyo si Rage. Alam mo naman ang lalaking 'yon masyadong seloso." Sagot ko naman. "Seloso nga, tinatago naman ang relasyon sa ibang tao. Mga kaibigan nga walang kaalam-alam na sila na, naku po Rasselle kung ako sainyo hiwalayan mona yang si Rage habang maaga pa, kaysa umasa ka lang na saktan ka niya." Sabi naman ni Marian. "Pumunta ba tayo dito para pag-usapan ang lovelife ko. Huwag ka ngang ampalaya diyan Marian, hindi ka lang crush ng crus
3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma
Chyrll Point of view. Mahaba man ang taon na hinintay ko, nagawa ko parin na matapos ang Pre-law course na gusto ko. Tatlong taon na lang bubunuin ko, matutupad at magiging ganap na akong abogada! Kakatapos lang ng graduation namin. Ngayon ay magkasama kami ni Rasselle at ni Marian dito sa bar. Gusto namin e celebrate ang aming pagtatapos. Hindi man kami kumpleto ngayon ang mahalaga ay dumalo sila ng graduation namin. "Kapatid, grabe ang sasarap ng mga boys na sumasayaw sa stage." Humahangang turan ni Rasselle. "Baliw ka, magalit niyan saiyo si Rage. Alam mo naman ang lalaking 'yon masyadong seloso." Sagot ko naman. "Seloso nga, tinatago naman ang relasyon sa ibang tao. Mga kaibigan nga walang kaalam-alam na sila na, naku po Rasselle kung ako sainyo hiwalayan mona yang si Rage habang maaga pa, kaysa umasa ka lang na saktan ka niya." Sabi naman ni Marian. "Pumunta ba tayo dito para pag-usapan ang lovelife ko. Huwag ka ngang ampalaya diyan Marian, hindi ka lang crush ng crus
Red Simon Point of view. Bumuga mona ako ng hangin bago ako lumakad palapit sa tapat mismo ng gate ng mansion nila Chyrll. Kaya ko ito. Isa akong Marcos, at nanalaytay ang dugong Celedonio sa mga ugat ko. Hindi ako uuwing hindi ko nasusungkit ang isang makislap na bituin sa langit. Bituin na naglalaman at nagbibigay liwanag sa aking mga pangarap. Kinuha ko ang speaker at microphone, sinalang ko ang kantang Ligas na tingin. Tumingin mona ako sa aking relo, kung anong oras na. Pagtingin ko ay, 5:55 am na. Seguro naman ay gising na sila ng ganitong oras. Pumikit mona ako ng aking mata, at saka ko ulit minulat at inumpisahang kumanta. Paro-paro sa aking tiyan Naglalaro 'di mapigilan Nauutal kahit 'di ka kausap Lumalayo kahit 'di kaharap Ooh bakit ba hanggang dito lang ang Dulo ng aking hakbang Lapitan ka'y malabo kaya hanggang Nakaw tingin lamang ako Pinagmamasadan ang bawat ikot mo Ligaw tingin lang ba ako Habang kumakanta ako, naalala ko ang mga araw na gusto ko siyang l
Red Simon Point of view. Bago ako pumasok sa aking opisina ay dumaan akong muli sa Chyselle Coffee Shop. Gusto kong kausapin si Chyrll, alam kong huli na at ilang buwan narin ang lumipas. Gusto kong humingi sa kanya ng tawad sa mga nasabi ko sa kanya noon. Ng matanaw kong naglalakad si Chyrll papasok sa University ay bumaba na agad ako ng kotse ko. "Chyrll, pwede ba tayong mag-usap." Pakiusap ko agad. "Pwede, naman. Pero ano naman yong pag-uusapan natin?" Tanong nito sa akin. Ang laki na ng pinagbago niya, hindi na katulad ng dati kapag nakikita ako ay nagniningning ang kanyang mga mata, ngunit ngayon ay tila nagbago na. "Pwede bang sumama ka sa akin, at don tayo mag-usap." Pakiusap kong muli. "Pasensya na Red, hindi ako makakasama dahil ilang araw na akong absent. Saka bagsak ako sa lahat ng subjects ko, kailangan kong bumawi. Kung hindi naman importante yang sasabihin mo sa akin, sa ibang araw na lang. O kaya naman ay dito mona lang sabihin, bawal na talaga akong umabsent
3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma
Red Simon Point of view. "Dennis sa kumpanya mo ako ni Daddy ihatid, hindi mona ako uuwi sa Mansion ni Lolo." Utos ko sa aking taga maneho ng aking sasakyan. "Masusunod bossing." Sagot ni Dennis sa akin. Kakalapag lang ng private airplane ni Daddy dito sa NAIA Terminal. Tama na ang matagal na pagmukmok ko sa U.S. Marami na akong naantalang trabaho sa kumpanya ni Daddy. Subukan lang ni Jobel na sundan pa ako dito, upang guluhin. Ibibigay ko sa kanya ang hindi pa niya nararanasan buong buhay niya. Kung naging matapang lang ako noon, hindi ako papayag sa kaniyang magulang na panagutan ko siya, at kung nalaman ko lang ng maaga na hindi pala ako ang tunay na ama ng pinagbubuntis niya noon ay hindi ko siya pinakasalan. Pagdating ko sa kumpanya ni Daddy, ay agad akong bumaba ng aking sasakyan. Mga nakahilirang mga empleyado ng kumpanya ang sumalubong sa akin, at sabay-sabay na bumati sa aking pagbabalik. Yumukod lang ako ng bahagya nf aking ulo sa kanila, tanda ng pagbalik ko sa ka
Chyrll Point of view. "Mag-iingat kayo, apo.Mamimiss namin kayo, at sana hindi ito ang huling punta ninyo dito?" Saad ni Lola Elizabeth. "Kayo rin po Lola, mag-iingat din po dito, mamimiss ko din po kayo, dangan lang po ay dalawang linggo lang po ang bakasyon namin. Pangako po, pagkatapos ng aming klase dito po ulit kami magbabakasyon ng kaibigan ko." Saad ko, pagkatapos ay humalik na ako kay Lola. Si Rasselle ay nakasakay na sa chopper, ako na lang naiwan diti sa labas. Parang ayaw ko pang umuwi, mamimiss ko ang lugar na ito. "O siya apo, sakay ka na ng maka alis na kayo." Sabi sa akin ni lola. Tumingin ako kay Cohen. "Cohen, ikaw na ang bahala kina lolo at lola ha. Babalik na ulit kami sa Maynila, balik eskwela na ulit kami ng kaibigan ko." Paalam ko kay Cohen. "Naku, Senyorita kahit hindi mo po sa akin sabihin aalagaan ko po parin sila. Dahil utang na loob po namin na mga kapwa ko katutubong Mangyan ay tinulongan nila." Saad ni Cohen. Pagkatapos namin mag-usap ay sumakay
Chyrll Point of View. Nagtipon tipon na kami dito sa ginawa naming bonfire, pinaapoyan ito ni Cohen kanina. Maraming Mangyan ang mga trabahador dito ni Lolo at ni Lola na halos dito na nakatira kaya nakasanayan na daw ni lola ang na gawin ang tradisyon ng mga katutubong Mangyan kapag ka ganitong may pagdiriwang. Pinatugtog nila ang tradisyon nilang kanta ang Ambahan na isang uri ng kanta na ginagamit ng mga Mangyan sa seremonyas at pagdiriwang. Tumayo na ang iilan na mag-aasawa na Mangyan, sila ang nagpasimuno ng sayaw. At mga ilang minuto ay sina Lolo Daimond at Lola Elizabeth naman ang tumayo at nakisayaw narin. Napapalibotan nila ang bonfire habang sumasayaw sila, nakakatuwa lang dahil hindi ko akalain na sila Lolo Daimond at Lola Elizabeth ay marunong makihalubilo sa mga katutubong Mangyan. Lumapit sa akin si Cohen, ang binatang Mangyan na naghanda ng meryenda namin ni Rasselle. Nagkatinginan kami Rasselle ng ilahad ni Cohen ang kamay niya sa akin. Nakangiti naman na
Chyrll Point of view Lumipas ang ilang buwan, ang daming nangyari sa amin, lalo na sa mga kaibigan ko. Hindi namin akalain na kung kailan okay na ang lahat kina Eutanes at Isadora ay mangyayari ang lahat ng iyon. Akala namin ay wala ng mangyayari ulit, hindi namin inaasahan na sabay na hindi magpaparamdam ang dalawa pa naming kaibigan na sila Aria at Szarina. Si Red naman simula noon ay hindi kona pinapansin at sinusundan pagkatapos ng pagsalitaan ako nito ng masasakit na salita ng mahuli ako nitong nakasampa sa taas ng bakal na gate ng mansion nito. Bakasyon ngayon, nandito kami ngayon sa Isla ni lolo Daimond. Dito namin napagpasyahan ni Rasselle na magbakasyon ng dalawang linggo. Nagtaka si Daddy at tito Winston na kina lolo mona kami magbabakasyon. Biniro pa namin na. "Ang tagal niyo po sa amin na ikukulong mo kaming dalawa don ni Rasselle, hindi niyo naman ginagawa kaya nagkusa na po kami ni Rasselle na pumunta don. "Oo nga po tito, naiinip na po kami sa palagi niny
Chyrll Point of view. Buwan ng kasiyahan (Intramurals) ngayon dito sa University, napagkasunduan ng nakataas na ngayong buwan ng nobyembre gaganapin. Sa nakalipas na isang buwan ay nakakasama namin ang bago naming kaibigan ni Rasselle. Dinala ko din sila sa Coffee Shop namin. At nadagdagan pa kami ng isa pang kaibigan at ito ay si Marian. Tuwang-tuwa kami na nahanay ngayon dito sa Gymnasium. Inaanunsyo nila ngayon ang pagpapakilala ng magiging hurado namin sa gaganapin na kasiyahan. Mga binata daw ito, kaya para kaming mga bulati na binudboran ng asin. "Siemay, makilala ko na seguro ang lalaking nakatadhana sa akin." Kinikilig ko na sabi sa kanila. "Gaga, tumahimik ka nga. Puro ka kalandian, mabubuntis ka ng maaga kapag ganyan ka. Saka sabi mo dati sa amin hate mo ang mga lalaki, tapos ngayon kung makatili ka, daig mo pa ang mauubusan ng lalaki." Sita sa akin ni Issa. "Sus, makapagsalita ka naman, baka nga ikaw pa ang mauna sa atin, dahil kahit boyfriend mona si Anthony, may