All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด: Chapter 31 - Chapter 40

59 Chapters

บทที่ 31 ค่ำคืนที่แสนอบอุ่น

บทที่ 31 ค่ำคืนที่แสนอบอุ่นเทียนหลันเซ่อถอนริมฝีปากออกมาจากกลีบกุหลาบมองร่างบางที่นอนบิดเร้าหายใจโรยรินยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ"เจ้าเหนื่อยแล้วอย่างนั้นหรือ ? อย่าพึ่งหมดแรงหนีข้าสิเพราะนี้มิใช่ของแท้เสียหน่อยต่อจากนี้ข้าจะมอบความรักของข้าให้เจ้าเอง" เทียนหลันเซ่อลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตนอย่างเร่งรีบ แท่งร้อนของเขาผงาดตั้งชูชันหลี่มี่มองมาพอดีถึงกับใบหน้าถอดสี "ท่านแม่ทัพเราหยุดแค่นี้ได้หรือไม่เจ้าคะข้าไม่ไหวแล้ว!! " เพียงแค่เห็นแท่งร้อนหลี่มี่อยากหยุดทันที"จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรเล่า เจ้าปลุกมังกรของข้าให้ผงาดแล้วจะหนีอย่างนั้นหรือ...ครั้งนี้เจ้าหนีข้าไม่ได้หรอกนะ ฮูหยินดูสิว่ามันร้อนเพียงใด" เทียนหลันเซ่อขึ้นเตียงคลานเข้ามานั่งต่อหน้านางพลางจับขาทั้งสองข้างของนางให้ตั้งชันขึ้นเผยให้เห็นกลีบกุหลาบได้อย่างชัดเจน หลี่มี่ตื่นจากอาการเมาทันทีเมื่อเห็นแท่งร้อนของเทียนหลันเซ่อ มันใหญ่โตมโหฬารจริง ๆ หากนางถูกของสิ่งนี้เข้าร่างกายของนางจะไม่บุบสลายอย่างนั้นหรือ เทียนหลันเซ่อจับมือของหลี่มี่มาจับที่แท่งร้อนของตน พร้อมเอ่ยกับนางอย่างนุ่มนวล"ฮูหยินตอนนี้มังกรน้อยของข้าพร้อมแล้วต่อจากนี้มันจะเป
last updateLast Updated : 2024-12-21
Read more

บทที่ 32 อย่าทำให้ข้ารังเกียจเจ้าไปมากว่านี้เลย

บทที่ 32 อย่าทำให้ข้ารังเกียจเจ้าไปมากว่านี้เลยหลายวันต่อมา“ตั้งแต่วันที่ฮูหยินไปเดินเล่นที่ตลาดกลับมาดูเหมือนจะอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะเจ้าคะ เพียงจ้องมองดอกไม้รอยยิ้มก็ปรากฎบนใบหน้าแล้ว” ไป๋ลู่เอ่ยได้พูดขึ้นเมื่อเห็นนายหญิงของตนเองอารมณ์ดีมากๆ ในช่วงหลายวันมานี้“ข้าอารมณ์ดีจนเจ้ามองออกเลยอย่างนั้นหรือ?”“เจ้าค่ะ”“เจ้าได้รายงายฮูหยินผู้เฒ่าหรือไม่เรื่องที่ข้าออกไปด้านนอก” หลี่มี่หันมาถามไป๋ลู่ที่ยืนอยู่ด้านหลัง“ต้องบอกด้วยหรือเจ้าคะ? ”“เจ้าอย่าลืมสิว่าเจ้าต้องเป็นนกสองหัว ช่วงนี้หลิวอี้เฟ่ยเองก็เงียบไปข้าคิดว่านางต้องมีแผนอันใดอีกเป็นแน่ เจ้าจงนำเรื่องที่ข้าออกไปด้านนอกแถมยังกลับมาอย่างไร้สตินี้ไปแจ้งฮูหยินผู้เฒ่าซะแต่อย่าลืมที่จะบอกว่าท่านแม่ทัพเฝ้าดูแลข้าทั้งคืนด้วยล่ะ เจ้าเห็นหรือไม่วันนั้นสีหน้าของหลิวอี้เฟ่ยเย้ยข้าเพียงใดที่ได้เข้ามาเป็นอนุของท่านแม่ทัพ ข้าเองก็อยากให้นางรู้บ้างว่านางเป็นเพียงอนุเท่านั้น มิใช่ฮูหยิน”“เจ้าค่ะ เช่นนั้นฮูหยินจะอยู่ที่สวนแห่งนี้เพียงผู้เดียวหรือเจ้าคะหากให้ข้าไปในตอนนี้”“ไปเถิดแล้วเจ้าอย่าลืมสืบมาด้วยว่าตอนนี้ทั้งสองมีแผนอันใดอีก”“เจ้าค่ะ ข้าจะ
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more

บทที่ 33 เห็นข้าเป็นสตรีโง่งมสินะ

บทที่ 33 เห็นข้าเป็นสตรีโง่งมสินะหลิวอี้เฟ่ยนางอยากมาเย้ยหยันโกหกทำให้เยิ่นเม่ยเม่ยช้ำใจแต่ไม่คิดเลยว่าเมื่อนางมาที่ห้องของเยิ่นเม่ยเม่ยจะพบว่าตอนนี้นางจะพบเจอภาพบาดตาแม่ทัพกอดเยิ่นเม่ยเม่ยแนบแน่นใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของหลิวอี้เฟ่ยบึ้งตึงดวงตาร้อนผ่าวด้วยความอิจฉา ก่อนจะฝืนยิ้มเดินเข้าไปหาทั้งสอง นางคิดว่านางจะทำให้แม่ทัพหันมาสนใจนางบ้างเมื่อเยิ่นเม่ยเม่ยเดินไปเอานำชา นางจึงคิดหาทางเข้าใกล้เรียกร้องให้ท่านแม่ทัพมาหาตนที่ห้องแต่ไม่คิดเลยว่าคำตอบที่ออกมาจากปากท่านแม่ทัพจะทำให้นางเจ็บปวดถึงเพียงนี้"หากไม่มีนางสักคนท่านแม่ทัพต้องสนใจข้าเพียงผู้เดียว เยิ่นเม่ยเม่ยข้ากับเจ้าเราคงอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้อีกต่อไป สตรีที่ไร้ญาติมิตรจัดการง่ายดาย ข้าต้องกลับเรือนไปหารือกับท่านพ่อเพื่อจัดการเรื่องนี้โดยเร็วมิเช่นนั้นจะเป็นข้าเองที่ทนทุกข์ทรมานใจ " น้ำเสียงที่เปล่งออกมาอย่างคับแค้นใจบ่งบอกถึงความอำมหิตของนางหลิวอี้เฟ่ยปาดน้ำตาลุกขึ้นนั่งที่เก้าอี้รอเยิ่นเม่ยเม่ยกลับมา และจะแสร้งทำดีกับนางให้นางตายใจก่อนจะกำจัดนางทิ้งซ่ะหลี่มี่อารมณ์ดีเดินมานำน้ำชาไปให้หลิวอี้เฟ่ยกลับมานางเห็นหลิวอี้เฟ่ยน
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more

บทที่ 34 มูมูหายไป

บทที่ 34 มูมูหายไปเมื่อเดินมาห่างไกลผู้คนหลิวอี้เฟ่ยจับลูกแมวที่นางอุ้มมามองดูแววตาใสซื่อของลูกแมวทำให้นางเกลียดยิ่งนัก“เจ้าเดินผ่านข้าพอดีช่างเป็นโชคร้ายของเจ้าเสียจริง เจ้าเองก็น่ารักไม่น้อยแต่วันนี้ข้าไม่อาจจะปล่อยเจ้าไปได้ "หลิวอี้เฟ่ยแสยะยิ้มน่ากลัว ลูกแมวตัวน้อยไม่คิดว่าวันนี้จะเป็นวันตายของตนใช้หัวซุกแขนส่งเสียงร้องออดอ้อนอย่างน่าเอ็นดูเมี้ยว เมี้ยว!! หลิวอี้เฟ่ยหุบยิ้มจับขาแมวน้อยฟาดลงกับพื้นดินด้วยแรงที่มี แมวน้อยมิอาจดิ้นหนีเมื่อถูกกระแทกโดนดินที่แข็งร่างดิ้นไปมาอย่างทุรนทุรายหลิวอี้เฟ่ยปล่อยลูกแมวจากมือตนเองก่อนจะยืนดูลูกแมวที่ร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด นางยิ้มกว้างออกมาอย่างสะใจ“เจ้าเห็นข้าเป็นคนโง่อย่างนั้นหรือเยิ่นเม่ยเม่ยเข้าจะทำให้เจ้าได้รับรู้เองว่าข้าไม่ได้โง่อย่างที่เจ้าดูถูกข้า”เมี๊ยววววว เมี๊ยวววว” ” เสียงลูกแมวส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือส่งสายตาอันน่าเวทนามามองหลิวอี้เฟ่ยที่มองอยู่แต่นางกลับนั่งลงคว้าไม้ทุบที่หัวของลูกแมวอย่างเหี้ยมโหดไร้ความปราณีจนสาวใช้ที่รับใช้นางต้องหันหลังไม่อาจจะมองความอำมหิตในครั้งนี้ได้ หลิวอี้เฟ่ยมองดูลูกแมวเห็นว่ามันนอนแน่นิ่งไร้เสียง
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more

บทที่ 35 ช่วยกันตามหา

บทที่ 35 ช่วยกันตามหาหลิวอี้เฟยครุ่นคิดอยู่พักใหญ่นางก็ได้หยุดเดินพร้อมแสยะยิ้มออกมา“ข้าคิดออกแล้ว เอาเช่นนี้แล้วกันเจ้ามาใกล้ ๆ ข้า” หลิวอี้เฟ่ยเรียกสาวใช้ให้เข้ามาใกล้ตนพร้อมบอกแผนที่นางคิดได้ในตอนนี้แก่สาวใช้ สาวใช้ได้ยินก็พยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินออกจากห้องของหลิวอี้เฟ่ยไป ส่วนนางก็รีบเดินไปหาทุกคนทำเหมือนไม่รู้เรื่อง“พวกเจ้าตามหาอะไรกันอยู่หรือมืดค่ำถึงเพียงนี้ไม่พักผ่อน”“ฮูหยินรองตอนนี้พวกข้ากำลังตามหาลูกแมวของคุณชายอ้าวเยว่ขอรับ ฮูหยินรองพบเห็นลูกแมวผ่านมาทางนี้บ้างหรือไม่?”“อะไรนะ!!! ลูกแมวของอ้ายเยว่หายไปอย่างนั้นหรือ ช่างน่าสงสารปานนี้คงทุกข์ใจตามหาลูกแมวอยู่สินะข้าไม่พบเห็นเลย พวกเจ้ารีบออกตามหาเถิดข้าจะช่วยหาอีกแรง” หลิวอี้เฟ่ยแสร้งทำหน้าตกใจก่อนจะมีสีหน้าสลดลงราวกับเห็นใจอ้ายเยว่อย่างแท้จริง บ่าวรับใช้รีบเร่งหากันอย่างเต็มที่หลี่มี่เดินตามหากับไป๋ลู่ไม่นานได้เห็นอ้ายเยว่เดินมากับแม่นมนางจึงรีบเข้าไปหาด้วยความเป็นห่วง”“อ้ายเยว่เจ้าพบมูมูหรือยัง?”“ข้าไม่เห็นมันเลย ไม่รู้ปานนี้มันอยู่ที่ใดข้าเป็นห่วงมันเหลือเกิน” อ้ายเยว่กล่าวออกมาน้ำเสียงสั่นเครือหลี่มี่อดไม่ได้ที่จะ
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more

บทที่ 36  หาเจอ

บทที่ 36 หาเจอหลี่มี่พร้อมเทียนหลันเซ่อหันไปมองยังต้นเสียงที่ดังขึ้น เสียงไม่ได้ดังอยู่ใกล้ห้องของฟางเหนียงแต่เป็นด้านหลังเรือน เทียนหลันเซ่อรีบวิ่งไปหาต้นเสียงหลี่มี่เองก็เช่นกันนางรีบวิ่งตามไปทีนที "กรี๊ด ๆ ๆ " สาวใช้ได้กรี๊ดร้องออกมาด้วยความตกใจ ใบหน้าซีดเผือกราวกับพบเจอกับสิ่งที่น่ากลัว "เจ้าพบเจออันใดถึงได้ร้องกรี๊ดเช่นนี้ " เทียนหัลเซ่อมาถึงได้เอ่ยถามสาวใช้ทันที"ท่านแม่ทัพดูตรงนั้นเจ้าค่ะ ช่างน่ากลัวเหลือเกิน " สาวใช้ชี้นิ้วไปยังด้านหน้าเทียนหลันเซ่อหันไปมองถึงกับตกตะลึงหลี่มี่ที่เดินตามมาอย่างเหนื่อยหอบ มองไปยังที่ทุกคนหันไปมองพบเห็นมูมูนอนตาเหลือกลิ้นห้อย เลือดไหลออกมาเต็มตัวสภาพเหวอะหวะอย่างเวทนา "ไม่นะ ! นั้นอาจจะไม่ใช่มูมูหรอกใช่มั้ย ?" หลี่มี่ช็อคกับภาพที่เห็นตรงหน้าผู้ใดกันที่โหดร้ายเช่นนี้ทำกับสัตว์ที่น่าสงสารถึงเพียงนี้ ทุกคนที่ได้ยินเสียงต่างพากันวิ่งมาที่ที่เดียวกัน เมื่อมาถึงก็มีสภาพไม่ต่างกันทุกคนตกใจกับภาพที่ได้เห็น "ผู้ใดกันที่ทำเช่นนี้ได้ช่างโหดร้ายจริง ๆ "หลิวอี้เฟ่ยเดินตามมาเห็นสาวใช้ของตนจึงแสยะยิ้มเพราะแผนที่นางวางไว้สำเร็จแล้วก่อนจะตีหน้าเศร้าเข้ามาหา
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more

บทที่ 37  ฝีมือฮูหยิน

บทที่ 37 ฝีมือฮูหยินเทียนหลันเซ่อกำปิ่นแน่นกัดฟันทำเป็นเมินเฉยแต่ทว่าเรื่องนี้เขาไม่เชื่อว่าเป็นฝีมือของเยิ่นเม่ยเม่ย เขาจำได้เมื่อครั้งก่อนเพียงนางเห็นอ้ายเยว่รังแกสัตว์นางยังเข้าไปห้ามจนอ้ายเยว่เอาไม้ฟาดเข้าที่ขาจนล้มลงกับพื้นอย่างเจ็บปวด เรื่องโหดร้ายเช่นนี้นางไม่อาจจะทำได้แน่ ๆ เรื่องนี้ต้องมีผู้ใดใส่ร้ายนางเขาจะสืบหาให้ได้เพื่อลงโทษให้ถูกคน จึงสั่งให้เยิ่นเม่ยเม่ยอยู่เพียงในห้องเพื่อความปลอดภัยของนาง เขาเดินมาถึงหน้าห้องของท่านแม่พลางถอนหายใจเฮือกใหญ่เขารู้ดีว่าบุตรชายของเขาจะเจ็บปวดมากเพียงใดเมื่อรู้ว่าสัตว์เลี้ยงได้จากไปแล้ว ปัง ปัง ปัง" เทียนหลันเซ่อเคาะประตูแม่นมที่อยู่ด้านในมาเปิดประตูให้ อ้ายเยว่ดีใจวิ่งหน้าตั้งมาหาท่านพ่ออย่างดีใจ"ท่านพ่อท่านพบมูมูแล้วหรือขอรับ ไหนขอรับมูมูของข้า" อ้ายเยว่หันมองซ้ายมองขวาหาแมวของตน เทียนหลันเซ่อย่อตัวลงใช้มือทั้งสองข้างจับที่แขนของอ้ายเยว่แน่น "นั้นสิไหนลูกแมวล่ะแม่ทัพ "ฟางเหนียงได้เอ่ยถามเช่นหลานชาย"ข้าเจอแล้วขอรับท่านแม่ อ้ายเยว่พ่อมีเรื่องจะบอกเจ้าทุกสิ่งบนโลกนี้เกิดมาล้วนแต่จากไป วันนี้พบเจอพรุ้งนี้ต้องจากลาไม่มีสิ่งใดอยู่กับเรา
last updateLast Updated : 2024-12-24
Read more

บทที่ 38 สืบหาคนร้ายตัวจริง

บทที่ 38 สืบหาคนร้ายตัวจริง อีกฝั่งของเรือน "ฮูหยินนอนพักเถอะเจ้าค่ะ ข้ารู้ว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความผิดของฮูหยินเรื่องนี้ข้าคิดว่าท่านแม่ทัพต้องให้ความเป็นธรรมเจ้าค่ะ " ไป๋ลู่มาส่งหลี่มี่พร้อมเอ่ยปลอบใจเมื่อเห็นสีหน้าของหลี่มี่ไม่ดีตั้งแต่เมื่อครู่ "ไม่ให้ข้าคิดมากได้อย่างไร ตอนนี้ทุกคนในเรือนไม่เว้นแม้กระทั่งบ่าวรับใช้ต่างก็คิดว่าเป็นฝีมือของข้า ตามคำกล่าวของหลิวอี้เฟ่ยแถมยังมีปิ่นนั้นอีกข้าจะหลุดพ้นข้อกล่าวหานี้ได้อย่างไร " แม้หลี่มี่จะเสียใจแต่ตอนนี้นางต้องตั้งสติครุ่นคิดว่าเรื่องทั้งหมดเป็นฝีมือของใครกัน "จริงสิแล้วปิ่นนั่นไปอยู่ที่เกิดเหตุได้อย่างไรเจ้าคะ""ข้าคิดว่าต้องมีผู้ใดลักลอบเข้ามาในห้องตอนที่ข้าไม่อยู่แน่ ๆ เรื่องนี้อาจจะถูกเตรียมการมาอย่างดี""แต่ว่าวันนี้ฮูหยินอยู่ที่ห้องตลอดมิใช่หรือเจ้าคะ""นั้นสิ!! หรือจะเป็นตอนที่ออกไปตามหาลูกแมวทุกคนในเรือนต่างพากันวุ่นวายจึงไม่เป็นที่สังเกตอาจจะเป็นเช่นนั้นก็ได้แต่ข้าจะทำอย่างไรที่จะรู้ได้ว่าผู้ใดเข้ามาหากจะไล่ถามกับสาวใช้ทีละคนคงยากเพราะตอนนี้แม่ทัพสั่งให้ข้าอยู่เพียงในห้องเท่านั้น " หลี่มี่คิดไม่ตกคนที่นางสงสัยมากที่สุดมีเ
last updateLast Updated : 2024-12-24
Read more

บทที่ 39  ลงโทษ

บทที่ 39 ลงโทษหลิวอี้เฟ่ยจิบชาอย่างสบายใจอยู่กับสาวใช้สายลมยามเย็นช่างเย็นสบายเหลือเกิน วันนี้ทั้งวันนางได้ยินสิ่งที่สาวซุบซิบนินทาต่อว่าเยิ่นเม่ยเม่ยยิ่งทำให้นางมีความสุขที่เห็นนางเป็นสตรีที่เหี้ยมโหดมิหนำซ้ำตอนนี้นางคงถูกอ้ายเยว่เกลียดเข้ากระดูกดำ นางจำสีหน้าแววตาของแม่ทัพที่รู้ว่าเป็นฝีมือของเยิ่นเม่ยเม่ยได้ดี ยิ่งนางคิดเห็นภาพนางยิ่งสะใจที่เยิ่นเม่ยเม่ยถูกแม่ทัพเมินเฉย "วันนี้ข้ามีความสุขจริง ๆ วันพรุ่งนี้ข้าจะเข้าตลาดเพื่อหาลูกแมวมาให้อ้ายเยว่ หากข้าทำเช่นนี้อ้ายเยว่คงดีใจไม่น้อยและจะชอบข้ามากกว่าเยิ่นเม่ยเม่ย ฮ่าฮ่า จากนั้นข้าจะเข้าไปหาท่านแม่ทัพเป่าหูให้เขาเกลียดเยิ่นเม่ยเม่ยและหันมามองข้าสตรีที่แสนดีเพรียบพร้อมทุกอย่าง อีกไม่นานข้าจะทีบหัวของเยิ่นเม่ยเม่ยออกจากเรือนแห่งนี้ จริงสิข้าต้องแสดงเป็นคนดีมีน้ำใจเสียหน่อยฮูหยินถูกสั่งกักขังอยู่ในห้องคงเหงาไม่น้อย ไปเถิดวันนี้ข้าจะนำสำรับไปมอบให้แก่ฮูหยินเองเพราะข้าอยากให้ใบหน้าของนางตอนนี้เสียจริงจะเป็นเช่นไรนะ " หลิวอี้เฟ่ยเอ่ยได้ลุกขึ้นเพื่อไปที่ห้องของเยิ่นเม่ยเม่ยอย่างที่นางได้บอกกับสาวใช้แต่ทันใดนั้นเองประตูห้องของนางได้ถูกเปิ
last updateLast Updated : 2024-12-24
Read more

บทที่ 40  อยากให้มีความสุข

บทที่ 40 อยากให้มีความสุข"ขอบคุณท่านแม่ทัพนะเจ้าคะที่ทวงความยุติธรรมให้ข้า ข้านึกว่าท่านคิดว่าข้าเป็นคนทำเสียอีกตอนนั้นนี่ท่านเมินเฉยหัวใจของข้าเจ็บปวดไปหมด" หลี่มี่ขอบคุณเทียนหลันเซ่อเมื่อทั้งสองได้อยู่ด้วยกันหลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จสิ้น เทียนหลันเซ่อเข้ามาโอบกอดนางแน่น"ข้าต่างหากที่ต้องขอโทษเจ้าที่ทำให้เจ้าต้องเจ็บปวดหัวใจ ข้ามั่นใจตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ใช่ฝีมือของเจ้า แต่ที่ข้าทำเช่นนั้นเพราะต้องการให้หลิวอี้เฟ่ยตายใจต่างหาก ""ช่างรอบครอบเสียจริงนะเจ้าคะ ""ในเมื่อทุกอย่างจบสิ้นดีด้วยเช่นนี้เจ้าต้องมีรางวัลให้ข้ารู้หรือไม่? " เทียนหลันเซ่อซบลงซอกคอหันมาหอมแก้มขาวนวลของหลี่มี่ด้วยความคิดถึง "เดี๋ยวสิเจ้าคะ เรื่องนี้ใช่ว่าจะจบเพียงเท่านี้ข้าเกรงว่าหลิวอี้เฟ่ยจะเจ็บใจแค้นแล้วหาทางแก้แค้นคืนนะเจ้าคะ ท่านแม่ทัพอย่านิ่งนอนใจ""ข้ารู้แล้วข้าหาทางปกป้องทุกคนเองเจ้าไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้หรอก เก็บแรงเอาไว้ครวญครางให้ข้าในค่ำคืนนี้เถิด"เทียนหลันเซ่อดวงตาเป็นกายประกายจ้องมองหลี่มี่ไม่วางตา"อ๊ายยย ! ท่านแม่ทัพเรายังไม่ได้กินอาหารเย็นเลยนะเจ้าคะ อีกอย่างข้าอยากไปหาอ้ายเยว่อีกด้วย ""เจ
last updateLast Updated : 2024-12-24
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status