All Chapters of สยบ(รัก)คุณป๋า: Chapter 1 - Chapter 10

“ไปไหนมา”น้ำเสียงแข็งกระด้างที่ดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เจ้าของเรือนร่างที่มีส่วนสูงหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรถึงกับชะงัก ขณะกำลังก้าวขึ้นบันไดขั้นแรกเพื่อไปยังห้องนอน“ปาร์ตี้กับเพื่อนค่ะ” เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งโดยไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองใบหน้าของอีกฝ่าย จึงไม่เห็นว่าดวงตาคู่นั้นกำลังไล่มองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยแววตาแบบไหน“เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวสำส่อน”คำพูดที่บ่งบอกถึงการดูถูกเหยียดหยามทำให้ใบหน้าจิ้มลิ้มรีบหันขวับแล้วจ้องมองเจ้าของประโยคนั้นด้วยความไม่พอใจรามิล ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาดูสะอาดสะอ้านและค่อนข้างเนี้ยบตามแบบฉบับนักธุรกิจที่ต้องมีบุคลิกซึ่งบ่งบอกถึงความน่าเชื่อถือ เขาอายุสามสิบแปดย่างสามสิบเก้าปีที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะสร้างครอบครัวในเร็ววันนี้ ถึงแม้จะเป็นลูกชายเพียงคนเดียวก็ตาม เพราะแค่ต้องบริหารจัดการโรงแรมหรูอย่างA.W.Hotel ก็แทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเองแล้วก่อนหน้านี้หากมีเวลาว่างอันน้อยนิดก็มักจะใช้เวลานั้นผ่อนคลายตามสไตล์หนุ่มโสดที่ไม่มีพันธะให้ต้องกังวล โดยมีเลขาสาวคอยจัดการเรียกผู้หญิงเหล่านั้นมาปรนเปรออย่างที่ต้องการ แต่ครั้นหญิงสาวที่เขาส่งไปศึกษาต่

วันวิวาห์พยายามเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นเมื่อรับรู้ได้ว่าภูดินตามเธอออกมาด้วย ครั้นเห็นแท็กซี่จอดอยู่บริเวณหน้าโรงแรมจึงรีบเข้าไปนั่งแล้วบอกให้โชเฟอร์ขับออกไปทันที เป็นครั้งแรกที่เธอนั่งรถอย่างไร้จุดหมายปลายทางซึ่งไม่ต่างกับชีวิตในตอนนี้ ดวงตากลมฉายแววหม่นหมองทอดมองออกไปยังนอกกระจกรถพร้อมคิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นตั้งแต่วันแรกที่ได้กลับมาเยือนแผ่นดินเกิดแห่งนี้ในตอนแรกเธอค่อนข้างมั่นใจว่าหัวใจของตัวเองแกร่งพอ หากวันใดวันหนึ่งต้องเห็นผู้หญิงคนอื่นยืนเคียงข้างผู้ชายที่ตนรักเพราะนั่นย่อมเป็นสิทธิ์ของเขา แต่พอเอาเข้าจริงๆ แค่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกแท้จริงของตัวเองก็ยากพอแล้ว ฉะนั้นลืมความคิดบ้าบอราวกับแม่พระออกไปได้เลย ตอนนี้เอาเวลามาคิดหาวิธีใกล้ชิดและสานสัมพันธ์กับเขาเสียยังดีกว่า 'เอาน่า...ของแบบนี้มันต้องลองไม่ใช่เหรอ ถ้าอีกฝ่ายไม่หลงกลก็ค่อยว่ากันอีกที!!'ขณะแท็กซี่เคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ ตามท้องถนนในช่วงเวลาเกือบเย็นด้วยความเร็วคงที่และดูเหมือนว่าการจราจรจะเริ่มติดขัดเพราะเป็นเวลาเลิกงานของใครหลายคน หญิงสาวยังคงตกอยู่ในความคิดของตัวเอง กระทั่งสายตาเหลือบไปเห็นป้ายขนาดใหญ่จากอีกฝั่งข

The magic clubภายในห้องกระจกกว้างบริเวณชั้นสองของร้านซึ่งหันเข้าหาด้านหน้าเวทีพอดี ปรากฏร่างสูงกำลังกวาดสายตามองบรรยากาศเบื้องล่างที่เต็มไปด้วยบรรดานักท่องราตรีโชว์สเต็ปการเต้นกันสนุกสนาน โดยมีดีเจสาวสวยทำหน้าที่สร้างความบันเทิงให้คนเหล่านั้นได้เป็นอย่างดีแก้วคริสตัลลายเพชรถูกยกขึ้นจรดริมฝีปากหยักลึก ก่อนจะกระดกเอาหยาดน้ำสีอำพันลงสู่ลำคอจนหมดเกลี้ยง แล้ววางกระแทกลงบนโต๊ะเต็มแรงโดยไม่สนใจว่ามันอาจจะแหลกสลายคามือ ขณะที่ดวงตาคู่คมยังคงจับจ้องร่างบางในชุดเสื้อสปอร์ตบราสีฟ้ากับกางเกงขาสั้นสีขาวเผยให้เห็นสัดส่วนสุดแสนจะเย้ายวนขณะเคลื่อนไหวไปตามจังหวะดนตรีรามิลเอื้อมมือหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเพื่อฆ่าเวลา เขามักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งหากมีเรื่องราวว้าวุ่นเกิดขึ้นภายในใจ และสารนิโคตินก็ทำให้ความรู้สึกพวกนั้นผ่อนคลายลงได้บ้าง อันที่จริงเขาคิดจะมาที่แห่งนี้ตั้งแต่หลายชั่วโมงก่อนพร้อมเพื่อน ทว่ากลับมีธุระด่วนต้องไปจัดการ ครั้นมาถึงคนที่เขาต้องจัดการเป็นรายต่อไปก็ขึ้นไปยืนอยู่บนเวทีเรียบร้อยแล้วกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง บุหรี่มวนสุดท้ายถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง พอดีกับเสียงดนตรีข้างนอกเริ่มเงียบ

“มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ?” วันวิวาห์เดินขากะเผลกเข้าไปป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณเคาน์เตอร์ซึ่งมีพ่อครัวจำเป็นอย่างรามิลกำลังเตรียมวัตถุดิบเพื่อประกอบอาหารสำหรับมื้อค่ำอย่างขะมักเขม้น แต่ดูเหมือนว่าความหวังดีของเธอจะทำให้เขาทำงานได้ยากและช้ากว่าเดิมเป็นหลายเท่า จนทนไม่ไหวต้องเอ่ยออกมา“ช่วยไปนั่ง”“คุณป๋าอะ!” ใบหน้าจิ้มลิ้มงอง้ำเล็กน้อยเมื่อถูกอีกฝ่ายเอ่ยไล่อยู่ในที แต่ครั้นเห็นสีหน้าสุดแสนจะจริงจังนั้นก็ไม่กล้าขัดอะไรอีกแล้วตัดสินใจเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตัวสูงอีกมุมหนึ่ง นัยน์ตาคู่สวยยังคงจับจ้องการกระทำของเขาอย่างให้ความสนใจร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบซึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาตั้งใจหมักเนื้อชิ้นสวยไว้ทำสเต๊กดูจะมีอาการหงุดหงิดเล็กน้อย เมื่อผมสีน้ำตาลเข้มปราศจากเจลจัดทรงตกลงมาปรกตาจนต้องเงยหน้าอยู่บ่อยครั้ง แต่ครั้นเงยหน้าขึ้นอีกรอบ คนที่เขาเพิ่งไล่ไปก่อนหน้ากลับมายืนอยู่ข้างกายพร้อมเส้นยางสีดำวงเล็กในมือ"เดี๋ยววีว่ามัดผมให้ค่ะ"รามิลพยักหน้าตอบรับด้วยความเต็มใจแล้วเอี้ยวตัวไปหาเธอ ก่อนที่มือคู่นั้นจะรวบผมด้านหน้าของเขาให้เป็นกระจุกอย่างเบามือ แค่การกระทำเพียงเล็กน้อยแต่กลับทำให้แววตาลุ่มลึกที่มองอยู่เห

เปรี้ยง! ครืน ~แสงสว่างวาบจากสายฟ้าเล็ดลอดผ่านชายผ้าม่านเข้ามายังห้องนอนอันมืดมิด ตามมาด้วยเสียงสะเทือนเลือนลั่นดังไปทั่วบริเวณ ทำให้คนที่นอนหลับใหลอย่างสบายในตอนแรกสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจแล้วรีบเปิดไฟให้สว่างทันทีครั้นรับรู้ได้ถึงสภาพอากาศด้านนอก หัวใจดวงน้อยของเธอยิ่งเพิ่มจังหวะการเต้นเร็วขึ้นจนเริ่มหายใจไม่สะดวก เนื้อตัวสั่นเทาอย่างคนตื่นตระหนกและวิตกกังวลซึ่งมักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง หากต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เป็นตัวกระตุ้นหญิงสาวที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียงใช้ผ้าห่มผืนหนาคลุมร่างของเธอไว้ ดวงตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำใส ไม่นานมันก็ไหลลงมาอาบแก้มบนใบหน้าซีดเผือด ริมฝีปากกระจับเล็กเม้มเข้าหากันอย่างพยายามกลั้นเสียงสะอื้น แล้วยกมือขึ้นปิดหูทั้งสองข้างเพื่อไม่ต้องการได้ยินเสียงอะไรก็ตามแต่ด้านนอกเปรี้ยง กรี๊ด ฮึก!วันวิวาห์กรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความกลัวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำพร้อมผ้าห่มผืนเดิมติดไปด้วยก่อนจะลงไปซุกตัวอยู่ภายในอ่างอาบน้ำใบใหญ่ พยายามเรียกสติของตัวเองให้กลับมาได้มากที่สุดพร้อมกับบังคับการหายใจตามที่เคยฝึกมา...................................ร่างสูงเดินออกมาจา