บททั้งหมดของ สยบ(รัก)คุณป๋า: บทที่ 11 - บทที่ 20

หนึ่งเดือนต่อมา...“Wow!” ดวงตาคู่สวยฉายแววเป็นประกายไม่ต่างจากเด็กน้อยครั้นเข้ามาหยุดยืนภายในห้องพัก ก่อนจะก้าวฉับสำรวจไปทั่วทุกมุมด้วยความตื่นตาตื่นใจชุดเครื่องนอนบนเตียงสี่เสามีม่านประดับรอบด้านตัดกันกับกลีบกุหลาบสีแดงสดซึ่งถูกตกแต่งเป็นรูปหัวใจไว้อย่างสวยงาม โคมไฟคริสตัลเข้าคู่บนโต๊ะข้างเตียงมอบแสงสว่างสีนวลให้บรรยากาศโรแมนติกไม่ต่างจากการมาฮันนีมูนทางด้านซ้ายเป็นห้องน้ำกว้างซึ่งมีอ่างสามารถนอนแช่ตัวพร้อมชมวิวด้านนอก วันวิวาห์สำรวจห้องน้ำเพียงครู่เดียวแล้วเดินออกไปเปิดผ้าม่านตรงระเบียง จนแสงธรรมชาติข่วงบ่ายของวันสาดส่องเข้าทั่วพื้นที่ห้องไม่หยุดอยู่แค่นั้น เธอเลื่อนกระจกบานใหญ่แล้วพาตัวเองไปยืนบริเวณนั้นซึ่งมีเก้าอี้ยาวกับโต๊ะตัวเล็กวางอยู่ ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดด้วยท่าทางผ่อนคลาย ดูเหมือนว่าอากัปกิริยาทุกอย่างของหญิงสาวตกอยู่ในสายตาของรามิลตลอดเวลาโดยเขาเองไม่รู้ตัวช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาประหลาดใจหลายครั้งหลายครากับพลังล้นเหลือของผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้บ่อยครั้งจะแสดงอาการดื้อหัวชนฝาจนเกิดการถกเถียงระหว่างกันไม่มีได้หยุดหย่อนทว่าในความด

อื้อ!ชายหนุ่มใช้เรียวลิ้นล่วงล้ำควานหาความชุ่มฉ่ำในโพรงปากหอมหวานอย่างนุ่มนวล แล้วค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นดูดดื่มจนคนใต้ร่างถึงกับอ่อนระทวยด้วยฤทธิ์จุมพิตที่เขามอบให้ ในตอนนั้นเองมือซึ่งกำลังตรึงมือของอีกฝ่ายไว้เหนือศีรษะค่อยๆ คลายลงพร้อมกับถอดถอนริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนลงมายังซอกคอขาวผ่องแล้วใช้จมูกสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นกายสาว ไล่ขบเม้มติ่งหูคล้ายมันเขี้ยวก่อนจะซุกไซ้แล้วพ่นลมร้อนออกมาอย่างหื่นกระหายจนเธอต้องเอียงคอหลบสัมผัสวาบหวามที่แล่นปราดไปทั่วสรรพางค์กายด้วยความรู้สึกปั่นป่วน“อื้อ อ้าส์”รามิลเริ่มปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ห่อหุ้มร่างกายของวันวิวาห์ออกทีละชิ้นส่งผลให้ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงก่ำกว่าเดิม เมื่อสรีระสุดแสนจะเย้ายวนปรากฏสู่สายตาของเขา ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกเต่งตึงขนาดเกินตัวรับกับเอวคอดเล็กแล้วหยุดอยู่ที่สะโพกกลมกลึงน่าสัมผัสบนเรือนร่างขาวผุดผ่องหลังจากจัดการเสื้อผ้าของเธอเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเริ่มเลื่อนมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างคนใจเย็น ขณะสายตายังคงจับจ้องภาพเบื้องหน้าซึ่งกระตุ้นความปรารถนาของเขาให้ลุกโชนกว่าเดิม ไม่นานชั้นในปราการสุดท้ายก็ถูกถอดออก ก่อ

เรือนร่างบอบบางในอ้อมแขนชายหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมอาการปวดเมื่อยตามลำตัวจากกิจกรรมก่อนหน้าซึ่งจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเธอเองเผลอหลับไปตอนไหน ทันทีที่เริ่มปรับสายตาจากแสงแดดที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านก็ปรากฏใบหน้าหล่อเหลาที่ห่างกันเพียงคืบกำลังหลับตาพริ้มอยู่เคียงข้างยิ่งเพิ่มความรู้สึกอบอุ่นหัวใจไม่ต่างจากห้วงฝันวันวิวาห์ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อไม่ให้รบกวนอีกฝ่ายแล้วไล่แววตาซุกซนสำรวจทุกสัดส่วนบนใบหน้าอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ ตั้งแต่หน้าผากลงมาหยุดอยู่ตรงริมฝีปากหยักลึกที่คอยมอบสัมผัสหอมหวานและร้อนแรงในคราเดียวกันจนอ่อนระทวยครั้งแล้วครั้งเล่ารสจูบของเขา สัมผัสจากเขาเธอชอบทุกอย่างที่เป็นเขา…ตั้งแต่หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาก็ดูเหมือนว่ารอยยิ้มแห่งความสุขยังคงฉายชัดบนใบหน้าจิ้มลิ้มไม่จางหายไปไหน วันวิวาห์รอคอยวันนี้มานานแสนนาน เธอมีความสุขที่ได้ตื่นขึ้นมาเจอเขาเป็นคนแรกและหากเป็นแบบนี้ทุกเช้ามันก็คงจะดีหากเธอมีเวทมนตร์สามารถหยุดเวลาได้ก็อยากหยุดมันไว้เสียตรงนี้แล้วตักตวงทุกอย่างที่ต้องการให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะไม่รู้ว่าหลังจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาจะดำเนินไปในทิศทางไหนครั

อืม...เสียงสายน้ำไหลกระทบโขดหินสู่โสตประสาทผืนฟ้ากว้างเหนือแมกไม้ดูปลอดโปร่งกลิ่นบุปผชาติในผืนป่าอันอุดมสมบูรณ์ความหอมหวานจากสัมผัสยังตราตรึงสายน้ำชุ่มฉ่ำผสานสายลมหวิวสัมผัสผิวให้ความรู้สึกเย็นสบาย...ดวงตากลมโตค่อยๆ ปิดเปลือกตาลงเพื่อผ่อนคลายประสาทสัมผัสทั้งห้าจนรู้สึกได้ถึงร่างกายอันเบาหวิวไม่ต่างจากการล่องลอยขึ้นสู่ที่สูง ทว่าในเวลาต่อมาริมฝีปากกระจับเล็กกลับเม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรงเพื่อข่มอารมณ์ที่ให้ความรู้สึกราวกับมีผีเสื้อนับร้อยตัวโบยบินอยู่ในช่องท้องภายใต้แสงแดดอ่อนๆ ที่สาดส่องเรือนร่างขาวผ่องเป็นยองใยดูมีออร่า เปล่งประกายดุจคริสตัล เริ่มกระสับกระส่ายพร้อมหอบหายใจรุนแรงจนทรวงอกเต่งตึงกระเพื่อมไหวตามจังหวะ“อื้อ อ้าส์!”ชั่วอึดใจเดียว เสียงกรีดร้องอย่างสุขสมก็ดังขึ้นตามมาด้วยหยาดน้ำหวานสีใสถูกขับออกจากโพรงอ่อนนุ่มกลางกายสาว ในตอนนั้นเองที่ฝ่ามือเล็กซึ่งสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มค่อยๆ คลายลงวันวิวาห์จับจ้องไปยังเรือนร่างเปลือยเปล่าของรามิลซึ่งเขากำลังเล็มเลียของเหลวสีใสจากร่างกายเธอจนหมดทุกหยาดหยดแล้วเงยหน้าขึ้นประสานสายตาพร้อมใช้นิ้วหัวแม่มือปาดริมฝีปากตัวเองแผ่วเ

เช้าวันต่อมา...งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราและความสุขมักจะผ่านพ้นไปรวดเร็วเสมอดูเหมือนจะเป็นความจริงอย่างที่เขาว่าเพราะในช่วงเย็นของวันนี้ทั้งสองต้องไปเผชิญหน้ากับโลกความเป็นจริงที่ไม่ได้มีแค่เขากับเธอเท่านั้น แต่ก่อนที่จะกลับก็ไม่ลืมสานต่อกิจกรรมสุดท้ายของการมาเยือนสถานที่สุดโรแมนติกแห่งนี้ อย่างการทำของขวัญสุดพิเศษมอบให้อีกฝ่ายวันวิวาห์เลือกเข้าร่วมกิจกรรม Flower Box หรือการจัดดอกไม้ในกล่อง ถึงแม้เธอจะไม่ได้มีพื้นฐานมาก่อน แต่ทางผู้สอนเริ่มสอนตั้งแต่การให้ความรู้เรื่องความหมายและการเลือกดอกไม้แต่ละชนิดเพื่อส่งมอบตามโอกาสต่างๆ เป็นการเพิ่มเรื่องราวให้มีความลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นทางด้านรามิลที่คิดว่ากิจกรรม Mini Garden หรือการจัดสวนในโหลแก้วอาจเหมาะกับเขามากที่สุดจึงไม่ลังเลที่จะเลือกเพราะหากต้องไปทำอย่างอื่นก็ไม่มั่นใจว่าผลงานเหล่านั้นจะออกมาเป็นอย่างไร ชายหนุ่มไม่รอช้าหยิบขวดโหลขนาดกลางแล้วเริ่มลงมือสรรค์สร้างสวนเขียวขจีย่อมๆ อย่างที่ต้องการตรงหน้าด้วยสมาธิอันจดจ่อทว่ามีอยู่หลายครั้งที่คิ้วของเขาเริ่มขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อเงยหน้ามองบรรดาผู้เข้าร่วมกิจกรรม เพราะสายตาแต่ละคู่ที