บททั้งหมดของ นิยายรักบ้านนา: บทที่ 51 - บทที่ 57

“แต่...” “ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น พี่อยากกินกับข้าวฝีมือนวลทุกวัน” นวลสะอื้นไม่หยุด ความอ่อนแอที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจ ทำให้อยากมีใครสักคนมาปกป้อง แต่หากจะทำให้คนดีๆ อย่างพี่ทุยต้องมาจมปรักกับผู้หญิงมีผัวแล้วอย่างหล่อนก็ไม่ควร แต่ก็สงสารสายตาเว้าวอนนั้น ระลึกถึงความปรารถนาดีที่พี่ทุยทำให้หล่อนตลอดมา หล่อนตัดสินใจไม่ได้ “นะ พี่อยากกินน้ำพริกกะปิฝีมือเมีย” น้ำเสียงนั้นเว้าวอนจนหัวใจหล่อนสั่น “พี่ทุย... อุ้ย!” “นวล... นวลเป็นอะไร” ทุยขยับเข้าไปชิดเมื่อร่างอุ้ยอ้ายของนวลสะดุ้งโหยง ห่อตัวก่อนจะยืดตัวเอนไปด้านหลัง สีหน้าแสดงความเจ็บปวด “พี่ทุย... อื้อ... นวล... นวลเหมือนจะเจ็บท้องอ่ะ” “เจ็บยังไง เจ็บแบบนี้จะคลอดหรือเปล่า” “ไม่น่านะพี่ อุ้ย! โอ๊ยยยยย... พี่ทุย! มะ... ไม่ ไม่เป็นไร ยังไม่น่าจะคลอด หมอบอกว่าต้องเลยลอยกระทงไปก่อน โอ๊ยยยยย...” หล่อนบีบข้อมือเขาแน่น แต่ปากบอกว่าไม่เป็นไร “แต่พี่อ่านในหนังสือเตรียมคลอดเขาบอกว่ามีโอกาสคลอดก่อนกำหนดของหมอไม่ใช่เหรอ” “แต่... โอย... พี่ทุย

สีหน้าประหลาดใจของทุยยิ่งทำให้นวลยิ้มทั้งน้ำตา“เพราะนวลเชื่อว่า ผู้ชายคนนี้จะให้ความรักกับนวลและลูกได้ เชื่ออย่างหมดหัวใจ” นวลขยับเข้าไปซุกหน้ากับอกของทุย “จะมีผู้ชายสักกี่คนบนโลกใบนี้ ที่รักมั่นกับผู้หญิงคนเดียว รักผู้หญิงท้องแก่ที่ทั้งอ้วนทั้งจน แถมต้องมาทำคลอดตัดสายสะดือให้ลูกคนอื่นอีก ทั้งยังรับเป็นพ่อ รับเป็นเมีย ดูแลไม่ให้ขาดตก โดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าใครจะมองว่าเป็นควายสมชื่อ” นวลยิ่งพูดก็ยิ่งสะอื้น เพราะนั่นคือคำนินทาที่น้องชายมาเล่าให้ฟัง ทั้งหล่อนยังเคยได้ยินกับหู ยามมีคนเดินผ่านหน้าบ้าน ต่างพูดคุยว่า ‘ทุย’ เป็นไอ้ทุยสมชื่อ รับเดนต่อจากพี่ธง และหล่อนก็เชื่อว่าเรื่องราวเหล่านี้คงเข้าหูทุยเหมือนกัน แต่เขาก็ยังปฏิบัติกับหล่อนเสมอต้นเสมอปลาย ทำราวกับหล่อนเป็นเมียและจันทร์เจ้าเป็นลูกของเขาจริงๆ เพราะเมื่อครบกำหนดที่หล่อนต้องไปตรวจหลังคลอด หรือคุณหมอนัดตรวจจันทร์เจ้า คนที่กระตือรือร้นดูตารางนัดและเตือนไม่ให้หล่อนลืมก็คือเขา และเรื่องที่หล่อนรู้จากแม่ก็คือ ในวันที่หล่อนจะออกจากโรงพยาบาล พี่ธงไปเยี่ยมหล่อน แต่เจอกับพี่ทุยก่อน ผู้ชายสอ

นวลกรีดร้องเสียงหลง ร่องฉ่ำตอดรัดปลายลิ้นที่จ้วงแทงเร็วรี่ แต่ทุยก็ยังไม่พอ เขาส่ายหน้าเข้าไปคลุกเคล้าปากจมูกและจ้วงลิ้นกวาดต้อนตวัดเอาหยาดน้ำท่วมท้นออกมาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพราะเขาอร่อยเหลือเกิน อร่อยปากอร่อยลิ้นจนอยากจ่อปากดูดเลียอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน แต่ดุ้นที่แข็งปั๋งร่ำร้องอยากตะลุยเข้าไปแทนลิ้นก็เต้นตุบๆ ประท้วงร้องให้เขาพอ ทุยเคลื่อนใบหน้าออกจากร่องฉ่ำเยิ้ม ขยับขึ้นมาจูบดูดดื่มกับนวลอีกครั้ง และนวลที่แลกลิ้นพัลวัน ทั้งกอดรัดเนื้อตัวเขา ลูบไล้ฝ่ามือน้อยๆ สร้างความซ่านเสียวให้กับเขาก็ทำให้ทุยสุขใจเหลือเกิน “นวลจ๋า... พี่รักนวลนะ” “นวลก็รักพี่ทุยจ้ะ นวลพร้อมแล้ว” ความหมายจากคำพูดคือหล่อนพร้อมที่จะให้เขาสอดใส่ ทุยลุกไปยืนข้างเตียง ถอดเสื้อผ้าออกจากตัวจนหมด จนเนื้อตัวเปล่าเปลือย และดุ้นยาวใหญ่ในกำมือก็ทำให้นวลตาลุกวาว เพราะขนาดนั้นใหญ่กว่าที่เคยได้รับ หล่อนอ้าปากค้าง กระเถิบตัวลุกขึ้นนั่ง ทุยคลานขึ้นเตียง ความใหญ่โตที่ไม่คิดจะปิดบังชี้ตรงมายังนวลที่ยังคงอึ้ง “นวล...” “จ้ะพี่” “พร้

ทว่าพี่ทุยกลับไม่ได้ดูดเลียนม สิ่งที่พี่ทุยกำลังดูดเลียซุกไซ้และแยงลิ้นเข้าไปนั้นคือ... “อื้อ... พี่ทุยจ๋า ไหนว่าจะกินนม” “ก็ใครบอกว่าพี่จะกินนม พี่บอกว่าพี่หิว ขอกินบ้าง” “พี่ทุยอ่ะ เจ้าเล่ห์ ซี้ด...” นวลบิดตัวครางกระเส่าแต่แยกต้นขาให้กว้างขึ้นอีก พร้อมทั้งยกขาเล็กน้อยให้เต่านาปากแดงทักทายปลายลิ้นของพี่ทุยได้ถนัดถนี่ “ไม่เจ้าเล่ห์จะได้เมียเหรอ แถมเมียก็น่าเลียที่สุด ขอพี่เลียจนแตกนะนวล” นวลพยักหน้าอายๆ ก่อนจะแหงนหน้าครางกระเส่าเมื่อผัวรักเล่นลิ้นระรัวเร็ว จนหล่อนน้ำแตกนำหน้าไปก่อน จากนั้นพี่ทุยจึงนั่งลงบนเก้าอี้ มีหล่อนนั่งอยู่ระหว่างกลาง ดูด เลีย ดุ้นยาวใหญ่อย่างเมามัน และก่อนที่พี่ทุยจะแตก หล่อนก็รีบขึ้นคร่อมตามคำเร่าร้อง “เมียจ๋า... เมียจ๋า... โอว... เมียจ๋า... โอว...” ทุยครางกระเส่า ก้มหน้าฟัดนมอวบอัดของเมียให้คลายเสียว แต่นวลไม่ปรานีเขาเลย ร่องของเมียตอดรัดหนุบหนับ ควบขี่ โยกคลอน จนเขาทนไม่ไหว เขากำลังจะแตก “โอว... นวลจ๋า... เมียจ๋า... โอว...” ความร้อนรุ่มฉีดอัดเต็มที่ ด