All Chapters of 100 DAYS WITH THE CEO: Chapter 1 - Chapter 10

HINDI malaman ni Yeonna kung paano makakauwi nang mabilis mula Maynila hanggang Quezon. Bukod sa puno na ang mga bus nang dumating siya sa terminal, wala rin siyang sapat na pera na ipambabayad kung kukuha siya ng pribadong sasakyan na maghahatid sa kanya sa probinsiya.Isa lang ang naiisip na paraan ng dalaga nang mga oras na iyon. She's too desperate. And she has no other choice. Lalakasan na niya ang loob. Kakapalan na niya ang mukha.Kinuha niya ang cellphone at itinipa roon ang number ni Mark. Sa unang ring pa lang ay sinagot na iyon. Alam niyang nakaabang ito at naghihintay sa kanyang tawag."Yeonna?""Mark.""Whoa! Yeonna Agravante, ikaw ba talaga iyan?""Huwag ka ngang OA.""Nakapagtataka lang. Anong himala ang nagtulak sa 'yo na tawagan ako? Well, as far as I remember, tatlong buwan na rin mula nang ibigay ko sa iyo ang number ko.""Kailangan ko ang tulong mo.""Anytime!" masigla nitong tugon. "When?""Ngayon.""Ngayon? Maghahatinggabi na."Napasulyap din siya sa suot na relo

NAGISING ang diwa ni Yeonna dahil sa ingay ng iyakan. Napakipagtitigan muna siya sa kisame at hinagilap sa nag-uulap niyang isip ang kinaroroonan. Saka lang nag-unahan sa paggulong ang kanyang mga luha nang maalala ang dahilan kaya siya umuwi ng Quezon.Muli siyang pumikit at tinakpan ng unan ang magkabilang tainga. Pero sa kabila niyon ay nanunuot pa rin doon ang iyak ng paghihinagpis mula sa labas ng silid."Gising ka na?"Narinig niya ang tinig ni Mark. Pero mas pinili niyang nakasara ang mga mata at lalo pang diniinan ang pagkakatakip ng unan sa dalawang tainga."Tumayo ka na riyan...""Ano ba?" asik niya nang pinuwersa siya na itayo ng binata. "Bakit nandito ka pa rin?""Hindi ka man lang magpapasalamat?""Salamat!""Hindi ako tumatanggap ng pasasalamat nang hindi galing sa puso."Ikinulong ni Yeonna sa mga palad ang mukha saka pinakawalan ang malakas ang iyak."Sige lang..." Hinaplos nito ang likuran ng dalaga, "Ilabas mo ang nararamdaman mo para hindi mabigat sa dibdib mo.""Hi

"HINDI ko alam kung paano ko sisimulan ang kuwento. At nagdadalawang-isip pa rin ako. Siguro dahil sa takot."Ginagap ni Yeonna ang kamay ng babae. Nagpakilala itong Loretta. Sa tingin niya, hindi nalalayo sa mga nakakatanda niya na mga pinsan ang edad nito."Alam ko ang ibig mong sabihin. At naiintindihan kita."Napabuntong-hininga lang ang babae. Sa nakikita ni Yeonna, nag-aalinlangan nga ito. Kailangan niyang makuha ang tiwala nito. Hindi maaaring mawala sa kanya ang nasisilip na pagkakataon na malaman ang nangyari kay Yessa."Nangangako ako. At marunong akong tumupad ng pangako. Maniwala ka.""Hindi ko alam," sabay iling nito na hinila palayo kay Yeonna ang kamay. "Marami kasing pangalan ang masasangkot. At hindi sila basta puwedeng kalabanin."Lalong lumakas ang determinasyon ni Yeonna na marinig ang mga nalalaman ng kanyang kausap. "Ang pagpunta mo sa libing at burol ni Yessa, gayundin ang pagsunod mo sa akin sa police station ay senyales na matapang kang tao. Kulang ka lang sa

"SALAMAT sa paghatid.""Salamat ulit? Wala man lang bago?"Patulak na ibinalik ni Yeonna ang helmet kay Mark. "I-renew mo na iyang lisensiya mo dahil kapag umabot pa 'yan ng isang linggo, baka hindi lang ticket ang ibigay ko sa 'yo!""Haist! Akala ko pa naman kapag may kaibigan akong pulis, absuwelto na ako."Nagkataon noon na duty si Yeonna nang mahuli si Mark sa isa sa mga checkpoint kaya nalaman niya ang naging violation nito."Alam mong walang kai-kaibigan sa akin.""Paano kung sabihin ko sa makakahuli sa akin ng girlfriend kita? Iaabsuwelto kaya nila ako?""Ikukulong kita sa pagkakalat ng maling impormasyon!"Natawa si Mark. "Siguro kong natuloy ka sa pagiging isang lawyer, marami ka na ring napakulong.""Sige na. Magtatrabaho na ako. Mag-iingat ka.""Wala man lang kiss?" sabay patulis nito sa bibig.Itinaas naman ni Yeonna ang tsapa. "Gusto mong dito ikiskis iyan?""Have a nice day, Miss Police Officer."Itinaas lang ni Yeoona ang kamay bilang pamamaalam kay Mark at tumalikod na

“KUMUSTA ka na, Yeonna? Lalo ka yatang gumaganda. Dahil ba napapaligiran ka ng mga kalalakihan?”Pinigil niya ang nagbabantang pagsabog ng emosyon sa ipinapakitang kawalan ng respeto ng aroganteng lalaki sa tulad nila na mga alagad ng batas. Isa lang ang ibig sabihin niyon, wala itong kinatatakutan."Uy!" sabay sipa ni Anthony sa paa ng mesa. "Kinukumusta kita? Bingi ka ba?"“Bulag ka ba?" balik-tanong ni Yeonna. "Hindi mo ba nakikita na humihinga pa ako?"Natawa si Anthony. "Oh. Clearly, I can see it now na buhay ka pa nga.""Oo. Kailangan ko kasing mabuhay dahil may pinaghahandaan akong laban.”Lumapad ang nang-uuyam na ngisi sa labi ni Anthony.“I want to see you behind bars.”“Is that a joke? Tatawa na ba ako?”“Tumawa ka hanggang kaya mo pa. When the right time comes, baka kahit pagngiti ay hindi mo na magawa.”Napabuntong-hininga ito. “I admire your courage. Not unlike Yessa…”Malakas na hinampas ni Yeonna ang mesa nang banggitin ni Anthony ang pangalan ng kanyang kapatid.She w