All Chapters of ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ: Chapter 51 - Chapter 60

"ทำไมผีเด็กถึงเรียกจินฮั่วว่าพ่อเหรอ?" จงเค่อหรงถามหย่งฟางนึกถึงตอนที่ผีเด็กกอดตุ๊กตาฝ้ายของจินฮั่ว พร้อมกับท่าทีที่มันแสดงความเป็นเจ้าของ จึงตอบในสิ่งที่เดา "อาจจะเป็นเพราะมันชอบเขา อยากให้เขาเป็นพ่อของมัน ถ้าไม่ส่งมันไป วิญญาณเด็กจะตามนายไปตลอด แม้กระทั่งตอนที่นายแต่งงานมีลูก มันจะเข้ามาแทนที่ลูกจริงๆ ของนาย" หย่งฟางบอกผลลัพธ์ให้จินฮั่วฟังชายหนุ่มรู้สึกขนลุกจนมือเท้าอ่อนแรง "ใครกัน… ไม่ ไม่หรอก ต้องเป็นพวกแอนตี้แฟนแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าแฟนคลับของใครที่คิดชั่วร้ายกับฉันขนาดนี้!" เขาเข้าใจได้วงการนี้มีคนชอบศาสตร์ลี้ลับเลี้ยงเด็กผีเพื่อเพิ่มโชคลาภ แต่การโยนมันมาให้เขารับเคราะห์แบบนี้ชั่วร้ายเกินไป!หย่งฟางแย้ง "ไม่แน่อาจจะเป็นผู้ช่วยของนายเอง ที่แอบเอามาทิ้งไว้ตอนนายเผลอ เพราะห้องทำงานนายก็เต็มไปด้วยของขวัญจากแฟนคลับ นายคงไม่รู้ว่าใครเป็นคนให้หรอก"ผู้ต้องสงสัยดูเหมือนจะเป็นใครก็ได้ ที่อยู่ใกล้ตัวจินฮั่วชายหนุ่มคิดตามและรู้สึกเห็นด้วย แต่ก็นึกไม่ออกว่าไปทำอะไรให้ผู้ช่วยของเขาไม่พอใจ นอกจากให้มาช่วยเก็บกวาดบ้านที่รกรุงรังเท่านั้นเอง เซี่ยหลิงกับเพื่อนๆ ก็ขยับมานั่งข้างๆ หย่งฟางเช่นเดียวกั

จินฮั่วกำลังเอามือกุมอก สูดหายใจแรงๆ อย่างโล่งใจสุดๆ “โล่งอกแล้วจริงๆ โอ๊ยๆๆ ขอบคุณพี่หย่งมาก!”ในที่สุดเขาก็ไม่ต้องกังวล ว่าเดินลงเขาไปแล้วจะมีผีตัวน้อยขึ้นมานั่งบนคอ ตามไปกินไปอยู่ถึงบ้านแล้ว!! ใครจะเข้าใจความรู้สึกของเขา ที่ต้องเห็นผีเด็กมาเรียกว่าพ่อ กินขนมดื่มโคล่าของเขา มันสะเทือนโลกทัศน์มากแค่ไหน!!หย่งฟางเหลือบมองดูเวลาเกือบเก้าโมงแล้ว จึงถามพวกเพื่อนๆ “พวกเธอต้องไปถึงบริษัทตอนกี่โมง?”จงเค่อหรงและฉู่หนานซือตอบพร้อมกัน “ผู้จัดการบอกให้เราไปถึงก่อนเที่ยง”“งั้นฉันคงพาไปเลี้ยงข้าวที่ศาลเจ้าไม่ทันแล้ว ลงเขาไปตอนนี้กว่าจะถึงในเมืองก็สิบเอ็ดโมงพอดี”ทั้งห้าคนเห็นด้วย “งั้นเอาไว้ครั้งหน้า พวกเราลงเขาตอนนี้เลยก็แล้วกัน”หย่งฟางพยักหน้า “ฉันไม่ไปส่งนะ ยังต้องเฝ้าธูปให้ไหม้หมดก่อน”จินฮั่วตะโกนขอบคุณอีกครั้ง “อาจารย์หย่ง! ฉันเป็นหนี้เธอสิบมื้อเลยนะ!”หย่งฟางไม่ได้คิดอะไรนักหรอก สมัยที่หมอนี่ยังเป็นดาราเกรดบี พอใจจะเลี้ยงบาร์บีคิวให้สักมื้อก็ลืมไปเสียแล้ว จินฮั่วกับเพื่อนๆ เดินลงเขาไปขึ้นรถ เป็นลู่อวี่โจวที่ขับรถให้ พอขับออกจากเขาหลงหย่าผ่านไปสักระยะ จินฮั่วถึงค่อยๆ สัมผัสถึงความรู้สึก

ทั้งห้องตกอยู่ในความมืดทึม ผู้จัดการหันมาบอกเฟยอวี้ “พักผ่อนสักหน่อย อย่าเปิดมือถือ อย่าไปดูข่าวบนเน็ตด้วย”เฟยอวี้หลุบตาลง ชนอนลงบนเตียง เสียงเปิดประตูดังขึ้นแล้วปิดลง ผู้จัดการออกไปแล้ว เฟยอวี้หนุนแขนตัวเอง แล้วความง่วงก็เข้ามาเยือนอย่างรวดเร็วแต่ในช่วงที่เขากำลังจะเคลิ้มหลับนั้น เสียงหัวเราะแหลมๆ ของเด็กก็ดังขึ้นข้างหู มันทั้งใสกังวานเหมือนระฆัง แต่ก็ฟังแปลกๆ ชวนขนลุก ความเย็นเฉียบแล่นไปทั่วแผ่นหลังของเขา ขนลุกชันไปหมด ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นๆ จนเป็นเม็ด เฟยอวี้พยายามจะตื่นขึ้น แต่พบว่าขยับตัวไม่ได้เลยแม้แต่ปลายนิ้วก็ไม่สามารถกระดิกได้ เขาใช้แรงทั้งหมดเงยหน้าขึ้น เมื่อลืมตาอย่างยากลำบาก ภาพที่เห็นในความมืดมัวคือร่างของเด็ก ที่ตัวเป็นสีเขียวกำลังนอนทับบนหน้าอกของเขา ดวงตากลมโตที่มองมานั้นดำสนิทไร้ก้นบึ้งเหมือนมีเพียงความว่างเปล่ามันแสยะยิ้ม เผยให้เห็นฟันแหลมคมในปากเล็กๆ “พ่อจ๋า พ่อจ๋า…” วิญญาณเด็กเอ่ยเรียกด้วยความตื่นเต้น ดูร่าเริงเหมือนลูกแมวน้ำที่กระพือหาง แขนเล็กๆ ของมันฟาดลงบนอกของเขา“ขอกินนม!” จากนั้นมันก็อ้าปากที่เต็มไปด้วยฟันแหลม แล้วกัดลงไปที่หน้าอกของเขาอย่างแรง เ

โพสต์จาก @สตาร์แอนด์มูนเอ็นเตอร์เทนเมนท์ แถลงการณ์การยกเลิกสัญญา [เราได้ยกเลิกสัญญากับเฟยอวี้แล้ว ด้วยความเห็นชอบร่วมกัน เราหวังว่าเฟยอวี้จะโชคดีในเส้นทางข้างหน้า ขอให้รักษาตัวดีๆ]โพสต์จาก @เฟยอวี้ แถลงการณ์การออกจากวงการ [เนื่องจากปัญหาสุขภาพ ผมจะขอออกจากวงการบันเทิง ขอขอบคุณทุกท่านที่เคยติดตาม และสนับสนุนกันเสมอมา ขอให้ทุกท่านโชคดีเช่นกัน]ข่าวนี้ทำให้แฮชแท็ก #เฟยอวี้ออกจากวงการ พุ่งขึ้นติดเทรนด์ในเวยป๋อทันที[พี่ชายของฉัน เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!][ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ นี่มันฝันร้ายชัดๆ!][จะออกจากวงการ...ทำไมกระทันหันแบบนี้][ฉันรับไม่ได้!][เคารพการตัดสินใจของพี่ หวังว่าอนาคตหากพี่มีความเคลื่อนไหว มีอะไรบอกให้พวกเรา 'หยกน้อย' ได้ทราบกันนะ]แฟนคลับแห่กันมาคอมเมนต์ใต้โพสต์ของเฟยอวี้ ทั้งแสดงความเสียดายและอวยพรให้เขาโชคดี ท่ามกลางคอมเมนต์แสดงความรักเหล่านี้ เฟยอวี้แสดงความเย็นชาอยู่ภายใน เขาเปลี่ยนไปใช้บัญชีรองและโพสต์คอมเมนต์ปั่น [ได้ยินมาว่าใบหน้าของเฟยอวี้รักษาไม่หายแล้ว]ไม่นานก็มีคนตอบกลับ: [ฉันคิดไว้อยู่แล้ว! บริษัทสตาร์แอนด์มูนเอ็นเตอร์เทนเมนท์ ใจร้ายที่สุด พอนักแสดงหมดป

เมื่อหย่งฟางกลับมาถึงวัดเสวียนเว่ย ก็พบว่าวันนี้ปิดไม่รับแขกไม่มีผู้แสวงบุญเลยสักคนเลย เฒ่ากัวและพรรคพวกนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเล็กในลานกลาง ขณะที่พวกคุณนายอย่างหยู่ถัง, หนิวลี่ และซ่งเสี่ยวฮุ่ยก็มาอยู่ที่นี่เช่นกัน ทุกคนดูท่าทางกระวนกระวายเดินไปมาไม่หยุดเมื่อหย่งฟางเปิดประตูเข้ามา ทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวกัน คุณนายพากันเดินเข้ามาหาหย่งฟางทันที ล้อมรอบและเดินวนรอบเธอสำรวจ ตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างละเอียด กลัวว่าจะพลาดร่องรอยบาดแผลใดๆ เมื่อมั่นใจว่าหย่งฟางไม่ได้บาดเจ็บอะไรแล้ว ทุกคนก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกลุงกัวและคนอื่นๆ ดูผ่อนคลายและกล่าวว่า “บอกแล้วว่าวัดของเรามีเทพเจ้าคุ้มครองอย่างดี แต่พวกคุณก็ยังไม่เชื่อกัน”ซ่งเสี่ยวฮุ่ยไม่สนใจพวกผู้ชาย พุ่งเข้ามาพูดกับหย่งฟางทันที “อาจารย์หย่ง เธอทำเอาพวกเรากลัวแทบตาย!”พวกเธอเห็นประกาศจากตำรวจเมืองถานจิง ถึงกับขาอ่อนแทบทรุด เลยรีบมาที่วัดแต่ก็ไม่เจอหย่งฟางอยู่ที่นี่ ไม่นานก็เห็นเรื่องราวที่หญิงสาวโพสต์ลงเว่ยป๋อ ประกอบกับประกาศจากตำรวจ ทำให้รู้ที่มาที่ไปทั้งหมด ใบหน้าของคุณนายฉู่ซีดเผือด แม้เธอจะรู้ว่าหย่งฟางเก่งเรื่องปราบผี แต่ก็ไม่เคยคิ