All Chapters of หอมดอกร่านรัก: Chapter 61 - Chapter 70

“บัว...” กริชพึมพำราวคนละเมอ ภาพภรรยากำลังร่านสวาทกับนิ้วน้อยๆของเธอทำให้เขาแข็งคึกขึ้นมาทันที ชายหนุ่มรีบถอดเสื้อผ้าออกจากกายจนหมดสิ้นในเวลาอันรวดเร็ว แล้วสาวเท้าไปยืนอยู่ปลายเตียง เขาใช้มือข้างหนึ่งประคองลำกายแล้วรูดรั้งเร็วๆ ไม่ได้หรอก จะปล่อยให้เมียทำแต้มนำไปก่อนได้ยังไง“พี่กริช! บัวเสียว อ๊ะๆ ไม่ไหวแล้ว อ๊าย!” บุษบงผู้มัวแต่หลับตารับรู้แต่ความเสียวจึงไม่รู้ว่าสามีกลับมาแล้ว เธอแอ่นสะโพกขึ้นลอยค้างเหนือที่นอน แล้วซอยนิ้วถี่ยิบ กลีบสาวแดงก่ำบิดบี้ไปตามแรงกดจากนิ้วน้อย มืออีกข้างบีบเต้าอวบจนปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วมือ น้ำหวานคาวสวาทแตกซ่านกระเซ็นทะลักทะลายออกมามากมาย กระนั้นนิ้วน้อยก็ยังซอยย้ำๆ ริมฝีปากบางยังครวญครางหวีดหวิวราวกับจะขาดใจกริชเร่งรูดรั้งลำเนื้อร้อนผ่าวในมือด้วยความเร็วที่ทำลายสถิติที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ขาดลอย กระนั้นเขาก็ไปไม่ถึงปลายทาง อีกอย่างเขาอย่างเข้าไปซุกซบแตกกระจายอยู่ในร่างภรรยามากกว่า ชายหนุ่มจึงตัดสินใจกระโจนขึ้นเตียงคร่อมร่างงามเย้ายวนยั่วตา แล้วกระชากมือเธอออกจากร่องรักแดงก่ำไปกดตรึงไว้บนศีรษะ เขาเกร็งสะโพกสอดแทงลำเนื้อเข้าสู่โพรงรักอุ่นลื่น

“มึงจับน้องกูไปใช่ไหม”“น้องมึง? ใครเหรอ” ภาคภูมิยอกย้อนด้วยประโยคที่กริชเคยใช้กับเขา เมื่อตอนที่เขาโทรถามมันเรื่องบุษบง“ไอ้เชี่ยภูมิ! หยกเพิ่งสิบเจ็ดเองนะ มึงโดนข้อหาพรากผู้เยาว์แน่”“แล้วไง ใครสน”“ไอ้ห่าภูมิ!”“ครับ! คุณพี่เขย ฮ่าๆๆๆ”“พี่กริชช่วยหยกด้วย ไอ้บ้า ไอ้สารเลว ไอ้แก่ตัณหากลับ ปล่อยเค้านะ กรี๊ด!!!” บุษบันตะโกนเสียงดังขอความช่วยเหลือ เสียงกรี๊ดสุดท้ายทำให้กริชยิ่งกระวนกระวายใจ“ไอ้ภูมิ! ไอ้ภูมิ! ไอ้ชั่ว มึงอย่าทำอะไรหยกนะ” กริชตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างหัวเสีย ทั้งที่ภาคภูมิวางสายไปแล้ว“พี่กริชใจเย็นๆนะคะ พี่ภูมิคงไม่กล้าทำอะไรหยกหรอก เพราะน้องยังเด็ก พี่ภูมิคงแค่อยากยั่วให้พี่กริชโมโหเท่านั้น” บุษบงพยายามพูดให้สามีใจเย็นลง กริชสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วระบายออกช้าๆ ชายหนุ่มพยักหน้าให้ภรรยา แล้วต่อสายสั่งการลูกน้องทันที“ไปสืบมาว่าไอ้เชี่ยภูมิพาหยกไปไว้ไหน” กริชสั่งการเสร็จแล้วก็วางสาย ชายหนุ่มขบกรามแน่น ไอ้เพื่อนเวรเล่นเขาแล้ว ตอนแรกก็นึกว่ามันจะยอมเขาง่ายๆ เพราะเงินสิบล้านที่เขาให้คุณบรรพตไปนั้น คุณพ่อตาของเขาก็เอา

“เฮ้ย!” เพียงแค่ผลักประตูเข้าไป ภาคภูมิก็ถูกบุษบันโจมตีด้วยการเอาตัวเข้าชนเต็มแรง ทว่าร่างเล็กอย่างกับเด็กป.4อย่างที่เขาว่า ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มสะเทือนเรือนกายแม้แต่น้อย เขาก็แค่ตกใจเพราะไม่คิดว่ายายเด็กแสบที่ยังถูกมัดมือไพล่หลังอยู่จะจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้บุษบันถอยหลังมาสองก้าว เมื่อคนที่ถูกเธอชนเต็มแรงไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเลย เด็กสาวเม้มปากแน่นเงยหน้ามองคนตรงหน้าด้วยสายตาวาววับ“ทำอะไรของเธอยายเด็กดกดำ” บุษบันอ้าปากเหวอ เบิกตากว้าง ไอ้แก่ตัณหากลับ! เรื่องอะไรมาเรียกเธอน่าเกลียดแบบนั้น เด็กสาวผู้ไม่อยากรับฉายาที่ชายหนุ่มตั้งให้จึงวิ่งเข้าใส่เขาอีกครั้ง แต่คราวนี้ภาคภูมิตั้งหลักได้แล้ว เขาจึงรวบร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอกทันทีเมื่อเธอพุ่งเข้าหา ชายหนุ่มหันไปปิดประตู แล้วแบกเอาร่างคนพยศขึ้นบ่าไปทุ่มลงบนเตียงอย่างรวดเร็ว“กรี๊ด! ไอ้บ้า ทุ่มลงมาได้ มันเจ็บนะ” บุษบันโวยวายด่าทอพร้อมกับกับพยายามพาตัวเองลุกขึ้นนั่ง ภาคภูมิใช้จังหวะที่เด็กสาวพลิกกายลุกขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเลเดินเข้าไปในห้องน้ำ แล้วกลับออกมาพร้อมกล่องถุงยางอนามัย ชายหนุ่มคีบมันด้วยนิ้วกลางกับนิ้วชี้แล้วโ

เป็นจูบที่หวานล้ำกว่าที่เคยจูบ เป็นจูบที่ให้ความรู้สึกสดชื่นชุ่มฉ่ำหัวใจ เป็นจูบที่ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน ไร้เดียงสาหรือ...ภาคภูมิชะงักลิ้นที่กำลังกวาดลิ้มชิมรสปากหวานๆอยู่ ชายหนุ่มจุ๊บเบาๆสองสามครั้งก่อนจะผละใบหน้าออกมา และคลายวงแขนออกเล็กน้อย อาการหอบหายใจอย่างรุนแรงกับใบหน้าเหวอๆของคนโดนฉกจูบแรกในชีวิตทำให้คนฉกจูบมองอย่างจับผิด“ทำไมไม่กัดลิ้นพี่ล่ะ ฟินล่ะสิ หึ!นี่เหรอคนเคยโดนมาโชกโชน จูบไม่ได้เรื่อง” คำพูดที่ไม่ตรงกับใจของภาคภูมิทำให้บุษบันได้สติ เด็กสาวกางเล็บมือข้างขวาทั้งห้าหวังข่วนเต็มแรงที่ใบหน้าเขา แต่ภาคภูมิหลบทัน รอยเล็บจึงฝังรอยเป็นทางยาวลงบนลำคอแกร่งแทนภาคภูมิจับข้อมือสองข้างของเด็กสาวไว้แน่น จ้องหน้าเธออย่างไม่พอใจ บุษบันเม้มปากเป็นเส้นตรง มองดูรอยแผลเป็นทางยาวที่มีเลือดไหลซิบบนลำคอเขาอย่างสะใจ“อย่าคิดว่าจะรังแกคนอื่นได้เพียงฝ่ายเดียว ฉันก็มีมือมีตีนเหมือนกัน” เด็กสาวผู้ไม่เคยยอมให้ใครกลั่นแกล้งกัดฟันพูดเสียงสั่น เธอกำลังซ่อนความหวาดกลัวไว้ให้ลึกที่สุด“ก็ดี สมน้ำสมเนื้อกันดี พี่จะได้ไม่ต้องออมแรง จะแทงให้ทะลุถึงคอหอยเลย ยายเด็กแสบ”

“อ๊อก! แค่กๆ” เด็กสาวเงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกเหมือนจะอ้วก คนไม่เคยอมอะไรที่ใหญ่ไปกว่าอมยิ้มจูปาจุ๊บส์ไอจนหน้าแดงหน้าดำน่าสงสาร ภาคภูมิอ้าปากเหวอ จะต่อว่าก็สงสาร จะให้รอเธอทำใหม่อีกครั้งก็ดูจะไม่เป็นผลสำเร็จ โอย...จะบ้าตาย นี่เหรอยายเด็กที่ขู่ฟ่อๆว่าจะขมิบของผู้ชายให้ขาดสองท่อน นี่มันไก่อ่อนชัดๆ“มานี่!” ภาคภูมิจับคนที่ยังไอไม่หยุดนอนหงายแล้วคร่อมทับอย่างน่าหวาดเสียว บุษบันดิ้นรน ปากก็ต่อรองกับเขา ทั้งๆที่เธอยังไออยู่“ไม่นะ แค่กๆ หยกทำได้ อย่าทำอะไรหยกนะ แค่กๆ หยกจะอมใหม่ แค่กๆๆ”“ไม่ต้องอมแล้วโว้ย รอไม่ไหวแล้ว แข็งจนจะระเบิดแล้วเนี่ย”“ไหนว่าจะไม่แทงหอย ไอ้แก่ตัณหากลับ คนสับปลับ แค่กๆ”“ปากดีนัก เดี๋ยวก็แทงจริงๆซะหรอก” ภาคภูมิจับสองมือของเด็กสาวขึ้นไปกดตรึงไว้บนศีรษะของเธอด้วยมือเดียว อีกมือหนึ่งจับต้นขาเนียนงอขึ้นหนึ่งข้าง กลีบสาวบานอ้าจนคนมองใจสั่นราวกับเด็กหนุ่มริรัก“อ๊าย! ไม่นะ ไม่เอา พี่ภูมิขา อย่าทำหยกเลย”“เงียบเถอะน่า ถ้าไม่อยากโดน” ภาคภูมิกดสะโพกลงให้ลำกายร้อนผ่าวแนบไปกับร่องรักสาว แล้วขยับเสียดสีเบาๆ“อื๊อ! ไม่เง